Rosor Reich
"คุณสมบัติขององครักษ์ประจำองค์ราชาคือ?" "เกาะหนึบ หนังเหนียว เคี้ยวยาก ปากจัด กัดไม่ปล่อย!!" "...กระหม่อมขอทำหนังสืองดจ่ายเบี้ยหวัดคนพูดมันสักไตรมาสได้ไหมพะย่ะค่ะ?" "ปีครึ่งเลยก็ได้นะ เราอนุมัติ!"
ผู้เข้าชมรวม
8,580
ผู้เข้าชมเดือนนี้
20
ผู้เข้าชมรวม
กุหลาบ ราชา องครักษ์ แฟนตาซี จักรวรรดิ ชะคราม empire rose rosor reich เจ้าชาย เจ้าหญิง บัลลังก์ เสนาธิการ ที่ปรึกษา
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
สวัสดีครับ... ชะครามหน้าเก่าเวลาเดิมครับ!
เปลี่ยนธีมใหม่แล้วครับ ใครยังไม่เห็นลองกด Refresh ดูนะครับ
ขอบคุณภาพสวยๆฝีมือวาดของ Nvalee ครับ! (จิ้มที่ชื่อเพื่อเข้าเพจน้องเขาได้เลยครับ)
ช่วงนี้ทั้งสภาพอากาศและบรรยากาศบ้านเมืองร้อนระอุกันพอดู ขอให้ผู้อ่านทุกท่านรักษาตัวกันนะครับ!
ระลึกถึงผู้อ่านครับ
ชะคราม.
ยินดีรับทุกคำติชม และวิจารณ์นะครับ
อัพเดทสถานะชะคราม:
งานเข้าหัวปั่นเลยครับ อากาศร้อนๆแบบนี้อยากหนีไปเที่ยวพักร้อนในป่าจังเลยนะ...
-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-
กุหลาบหนึ่งดอกมีหนามล้อมรอบกายเป็นร้อยพัน
แต่จนวันนี้เขาก็ยังไม่เข้าใจ...เหตุใด 'กุหลาบทองคำ' ผู้นั้นจึงเลือกเขาเป็นองครักษ์ข้างกาย?
"ทำไมจึงทรงเชื่อใจกระหม่อมถึงเพียงนั้น?"
"เพราะเจ้าสัญญาว่าจะไม่ตายไงล่ะ"
ยามใดกลีบดอกคลี่บาน เผยให้เห็นเกสรงามสล้าง
ยามนั้น...คือเวลาที่กุหลาบใกล้จะโรยรา
"แล้วเราจะเล่าทุกอย่างให้ฟังนะ"
"ข้าจะเก็บเรื่องนี้ไว้ตราบจนลมหายใจสุดท้าย"
หน้ากากของราชา...สัตยาบันขององครักษ์
"นี่มันบ้ากันไปใหญ่แล้ว...!"
"ถ้าคิดว่าโกหกแล้วสบายใจก็ทำไปเถอะ"
โอ... ษัษเทวาผู้ทรงมหิทธา ขออานุภาพแห่งอูรานน์ทั้งหกพระองค์จงเมตตาประทานพร
โปรดชี้ทางแก่ปวงข้าฯผู้โง่เขลาด้วยเถิด
ท้ายที่สุดแล้ว... 'คำลวง' อันแสนโหดร้ายนี้จะเป็นของผู้ใดกัน?
"บางที...พวกเราก็เหมือนกันจนน่าเศร้าเลยว่าไหม?"
* * * * * * * * * *
แวะอ่านกันสักหน่อย:
นิยายเรื่องนี้เกิดจากความบ้ากุหลาบ Old Garden Roses แต่คงจะไม่ใส่รายละเอียดอะไรที่เป็นวิชาการลงไปมากมายนัก...ไม่อย่างนั้นมันจะกลายเป็นสารคดีพฤกษศาสตร์แน่ครับ (ฮา)
ขอบคุณสำหรับทุกความสนใจ โดยเฉพาะทุกๆคอมเมนต์ครับ
ผมไม่ใช่คนเขียนนิยายเก่ง เป็นแค่นักอยากเขียน อีกทั้งนิยายเรื่องนี้ก็ยังมีข้อบกพร่องอยู่มาก ซึ่งทั้งหมดทั้งสิ้น ผมขอน้อมรับไว้แต่เพียงผู้เดียวครับ
ถึงแม้จะไม่ใช่นิยายที่ดีที่สุด ไม่ได้สนุกที่สุด แต่ผมกล้าพูดได้ว่า ผมทุ่มเท และรักนิยายเรื่องนี้ รวมถึงตัวละครทุกตัวมากที่สุดครับ
หากนิยายเรื่องนี้สามารถทำให้คุณผู้อ่านท่านใดอมยิ้มไปกับเรื่องราวของตัวละครได้บ้างแม้สักนิดล่ะก็ นั่นคือเกียรติภูมิที่ผมภาคภูมิใจที่สุดครับ
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาจนถึงตรงนี้ครับ (ขอบคุณไอริไมรยาคนดีคนเดิมที่ให้ความช่วยเหลือในการแต่งตัวบทความครับ เย้!)
และสำหรับท่านผู้อ่านที่ยังติดตามกันอยู่... ขอบคุณ... ที่ยังอยู่ด้วยกันมาตลอด ครับ
ผลงานอื่นๆ ของ Gent in Blue ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Gent in Blue
"วิจารณ์ จาก MrPoseidonSon"
(แจ้งลบ)อันดับแรก ผมต้องขอบอกก่อนว่า ผมไม่มีเจตนาที่จะทำให้นิยายของคุณเสื่อมเสีย คำวิจารณ์ทั้งหมด มาจากความคิดของผู้วิจารณ์ นั่นก็คือ MrPoseidonSon แต่เพียงผู้เดียว ถ้าคำวิจารณ์นี้ ทำให้ผู้เขียนนิยายรู้สึกแย่ ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ ด้วยครับ เมื่อเปิดเรื่อง คำบรรยายในนิยายที่ผมเจอทำได้ค่อนข้างดีนะครับ มันทำให้น่าติดตามได้พอตัว แต่มันก็สะดุดด้วยอะไรบางอบ่าง ... อ่านเพิ่มเติม
อันดับแรก ผมต้องขอบอกก่อนว่า ผมไม่มีเจตนาที่จะทำให้นิยายของคุณเสื่อมเสีย คำวิจารณ์ทั้งหมด มาจากความคิดของผู้วิจารณ์ นั่นก็คือ MrPoseidonSon แต่เพียงผู้เดียว ถ้าคำวิจารณ์นี้ ทำให้ผู้เขียนนิยายรู้สึกแย่ ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ ด้วยครับ เมื่อเปิดเรื่อง คำบรรยายในนิยายที่ผมเจอทำได้ค่อนข้างดีนะครับ มันทำให้น่าติดตามได้พอตัว แต่มันก็สะดุดด้วยอะไรบางอบ่าง ผมไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจริงๆ แล้วมันคืออะไร จะว่า มันไม่สนุกก็ไม่เชิง จะว่ามันไม่น่าติดตามก็ไม่ใช่ เมื่อผมดำเนินมาถึงท้ายเรื่อง จึงเข้าใจ นั่นก็คือ ชื่อของตัวละคร มันมาปรากฏท้ายบทที่หนึ่ง ระหว่าง องครักษ์กับเจ้าชาย (ผมขอเรียกเจ้าชายนะ แม้ว่าตำแหน่งจะเป็นพระราชา) คืออารมณ์ผมตะขิดตะขวงเพราะยังไม่เคยเจอนิยายเรื่องไหนที่เปิดบรรยายด้วยลักษณะหน้าตาแล้วไม่ได้ตามด้วยชื่อ คนอ่านก็จะรู้สึกสงสัย และเมื่อมันสงสัยด้วยเหตุเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ ความอยากอ่านอาจจะหมดก็ได้ (อันนี้ขึ้นอยู่กับลักษณะนิสัยการอ่านของแต่ละคน โดยผมก็จะอยู่ในลักษณะนั้นด้วย) ผมเข้าใจว่าคนแต่งอาจจะอยากสร้างความแปลกใหม่หรือเป็นชนวนในตอนจบของท้ายบทว่า อ๋อ นี่ไง คนนี้ชื่อ ไฮเบน อีกคนชื่อ คราล มันทำให้รู้สึกได้นิดๆ แต่อย่าลืมว่า ตอนแรกของคุณไม่ใช่การเกริ่นนำ มันคือเหตุการณ์สำคัญที่จะโยงเข้าสู่เนื้อหาหลัก นั่นก็คือการลอบทำร้ายเจ้าชาย หมายถึงความไม่พอใจของอีกฝ่ายและมันก็น่าจะเชื่อมโยงเข้ากับเหตุการณ์ปลายๆ บทที่สอง เพราะฉะนั้น ผมว่าอะไรที่มันหลักๆ ควรจะแนะนำให้กระจ่างนะครับ เรื่องที่สอง คือ อารมณ์ของการบรรยาย (อันนี้ผมแยกมาจากเรื่องการใช้คำบรรยายนะครับ) เรื่องนี้ผมมองว่าเป็นแนวตะวันตก แถวๆ อังกฤษ สเปน โปรตุเกส ฝรั่งเศส เพราะมันมีชื่อและเรื่องเรือรบเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่เวลาอ่านประโยคบางประโยค มันยังรู้สึกขัดกับความรู้สึกอยู่ คำบางคำมันยังดูไทยไป เช่น “จะไปตรัสรู้ได้ไงเล่า” ผมแนะนำถ้าอยากเขียนนิยายแนวนี้ให้แจ่ม ลองดูบทสนทนาในเรื่อง Pirate of Caribbean นะครับ มันจะให้อารมณ์มากกว่า (ผมเห็นความไม่มีเหตุผลของเกรเกอร์ในเรื่องการใช้คำพูด เช่น ช่วยไม่ได้นี่หว่าแลมป์ หรือ เฮ้ยพูดจริง คือปกติแล้ว น่าจะมีความเคารพมากกว่านี้ถึงแม้จะเป็นรุ่นเดียวกัน (อันนี้ผมมองว่าทั้งสองเป็นคนมีอายุนะครับเช่น สี่สิบ อัพ เพราะถ้าเพื่อนตัวเองเป็นหัวหน้าองครักษ์ได้แล้ว ไม่น่าจะอายุ ยี่สิบกว่าๆ) แต่นั่นอาจจะเป็นคาแร็คเตอร์ของตัวละครก็ได้ อันนี้ผมไม่ซีเรียส) เรื่องที่สาม ทำไมผมรู้สึกว่า มุกตลกที่วางลงไปในเรื่อง มันตลกแต่ก็ยังทำให้เนื้อเรื่องเครียดอยู่อีก ผมรู้สึกแบบนั่นนะ เหมือนการเล่าเรื่องมันดูจริงจังมากไป หรืออาจะเป็นเพราะคำบรรยาย เลยทำให้บางตอนดูเนือยๆ มันไม่ค่อยมีความเป็นกันเองระหว่างคนอ่านและผู้เขียน ส่วนเรื่องดีๆ ของเรื่องนี้ก็คือ การวางเนื้อเรื่องนะครับ วางได้ดีเลย ค่อยๆ เปิดตัวละครและปมเรื่อยๆ มันทำให้คนที่สนใจนิยายแบบนี้ อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ (โดยส่วนตัวผม ผมไม่ค่อยชอบนิยายที่ใช้บทบรรยายเกินความจำเป็นนะครับ รู้สึกอ่านไม่สนุก) เรื่องคำบรรยายก็คงต้องบอกว่า บรรยายได้กระจ่างมาก แต่เวลาเว้นบรรทัด มันทำให้ผมรู้สึกว่า นิยาย มันเยอะไป เลยไม่ค่อยตั้งใจอ่านเท่าที่ควร (แต่ผมก็วนกลับไปอ่านใหม่นะ เวลาไม่รู้เรื่อง เลยใช้เวลาเยอะไปหน่อยกับนิยายเรื่องนี้) ตัวอักษร ผมชอบแนะนำคนที่ผมวิจารณ์ให้ใช้ Codia New ความใหญ่ 18 นะครับ เวลาเอามาลงที่เวป ตัวหนังสือ กำลังดีเลย ส่วนถ้าพิมพ์ในเวิร์ด ใช้ 14 พอ อีกนิด ผมคาดหวังจากชื่อเรื่องและการเกริ่นนำพอตัวนะครับ เพราะตัวเอกมันน่าจะเป็น ไฮเบน โดยเฉพาะ แต่ผมยังรู้สึกถึวความเสมอภาคของตัวละครในเรื่อง (เรื่องนี้ เหตุที่ผมให้ 4 ดาวครึ่ง (ดูความหมายของคะแนนได้ที่บอร์ด) เป็นเพราะความเป็นกลางในการตัดสินนะครับ ไม่ได้มาจากความรู้สึกส่วนตัว เพราะถ้าจะถามว่า มันสนุกไหม สำหรับผม มันเหมือนกับนิยายทั่วๆ ไป นะครับ ยังไม่ค่อยมีเสน่ห์เท่าที่ควร แต่ต้องยอมรับว่า เนื้อเรื่องและวามสมบูรณ์ของนิยาย มีค่อนข้างมาก) อ่านน้อยลง
MrPoseidonSon | 27 พ.ย. 54
16
1
"วิจารณ์ จาก MrPoseidonSon"
(แจ้งลบ)อันดับแรก ผมต้องขอบอกก่อนว่า ผมไม่มีเจตนาที่จะทำให้นิยายของคุณเสื่อมเสีย คำวิจารณ์ทั้งหมด มาจากความคิดของผู้วิจารณ์ นั่นก็คือ MrPoseidonSon แต่เพียงผู้เดียว ถ้าคำวิจารณ์นี้ ทำให้ผู้เขียนนิยายรู้สึกแย่ ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ ด้วยครับ เมื่อเปิดเรื่อง คำบรรยายในนิยายที่ผมเจอทำได้ค่อนข้างดีนะครับ มันทำให้น่าติดตามได้พอตัว แต่มันก็สะดุดด้วยอะไรบางอบ่าง ... อ่านเพิ่มเติม
อันดับแรก ผมต้องขอบอกก่อนว่า ผมไม่มีเจตนาที่จะทำให้นิยายของคุณเสื่อมเสีย คำวิจารณ์ทั้งหมด มาจากความคิดของผู้วิจารณ์ นั่นก็คือ MrPoseidonSon แต่เพียงผู้เดียว ถ้าคำวิจารณ์นี้ ทำให้ผู้เขียนนิยายรู้สึกแย่ ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ ด้วยครับ เมื่อเปิดเรื่อง คำบรรยายในนิยายที่ผมเจอทำได้ค่อนข้างดีนะครับ มันทำให้น่าติดตามได้พอตัว แต่มันก็สะดุดด้วยอะไรบางอบ่าง ผมไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจริงๆ แล้วมันคืออะไร จะว่า มันไม่สนุกก็ไม่เชิง จะว่ามันไม่น่าติดตามก็ไม่ใช่ เมื่อผมดำเนินมาถึงท้ายเรื่อง จึงเข้าใจ นั่นก็คือ ชื่อของตัวละคร มันมาปรากฏท้ายบทที่หนึ่ง ระหว่าง องครักษ์กับเจ้าชาย (ผมขอเรียกเจ้าชายนะ แม้ว่าตำแหน่งจะเป็นพระราชา) คืออารมณ์ผมตะขิดตะขวงเพราะยังไม่เคยเจอนิยายเรื่องไหนที่เปิดบรรยายด้วยลักษณะหน้าตาแล้วไม่ได้ตามด้วยชื่อ คนอ่านก็จะรู้สึกสงสัย และเมื่อมันสงสัยด้วยเหตุเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ ความอยากอ่านอาจจะหมดก็ได้ (อันนี้ขึ้นอยู่กับลักษณะนิสัยการอ่านของแต่ละคน โดยผมก็จะอยู่ในลักษณะนั้นด้วย) ผมเข้าใจว่าคนแต่งอาจจะอยากสร้างความแปลกใหม่หรือเป็นชนวนในตอนจบของท้ายบทว่า อ๋อ นี่ไง คนนี้ชื่อ ไฮเบน อีกคนชื่อ คราล มันทำให้รู้สึกได้นิดๆ แต่อย่าลืมว่า ตอนแรกของคุณไม่ใช่การเกริ่นนำ มันคือเหตุการณ์สำคัญที่จะโยงเข้าสู่เนื้อหาหลัก นั่นก็คือการลอบทำร้ายเจ้าชาย หมายถึงความไม่พอใจของอีกฝ่ายและมันก็น่าจะเชื่อมโยงเข้ากับเหตุการณ์ปลายๆ บทที่สอง เพราะฉะนั้น ผมว่าอะไรที่มันหลักๆ ควรจะแนะนำให้กระจ่างนะครับ เรื่องที่สอง คือ อารมณ์ของการบรรยาย (อันนี้ผมแยกมาจากเรื่องการใช้คำบรรยายนะครับ) เรื่องนี้ผมมองว่าเป็นแนวตะวันตก แถวๆ อังกฤษ สเปน โปรตุเกส ฝรั่งเศส เพราะมันมีชื่อและเรื่องเรือรบเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่เวลาอ่านประโยคบางประโยค มันยังรู้สึกขัดกับความรู้สึกอยู่ คำบางคำมันยังดูไทยไป เช่น “จะไปตรัสรู้ได้ไงเล่า” ผมแนะนำถ้าอยากเขียนนิยายแนวนี้ให้แจ่ม ลองดูบทสนทนาในเรื่อง Pirate of Caribbean นะครับ มันจะให้อารมณ์มากกว่า (ผมเห็นความไม่มีเหตุผลของเกรเกอร์ในเรื่องการใช้คำพูด เช่น ช่วยไม่ได้นี่หว่าแลมป์ หรือ เฮ้ยพูดจริง คือปกติแล้ว น่าจะมีความเคารพมากกว่านี้ถึงแม้จะเป็นรุ่นเดียวกัน (อันนี้ผมมองว่าทั้งสองเป็นคนมีอายุนะครับเช่น สี่สิบ อัพ เพราะถ้าเพื่อนตัวเองเป็นหัวหน้าองครักษ์ได้แล้ว ไม่น่าจะอายุ ยี่สิบกว่าๆ) แต่นั่นอาจจะเป็นคาแร็คเตอร์ของตัวละครก็ได้ อันนี้ผมไม่ซีเรียส) เรื่องที่สาม ทำไมผมรู้สึกว่า มุกตลกที่วางลงไปในเรื่อง มันตลกแต่ก็ยังทำให้เนื้อเรื่องเครียดอยู่อีก ผมรู้สึกแบบนั่นนะ เหมือนการเล่าเรื่องมันดูจริงจังมากไป หรืออาจะเป็นเพราะคำบรรยาย เลยทำให้บางตอนดูเนือยๆ มันไม่ค่อยมีความเป็นกันเองระหว่างคนอ่านและผู้เขียน ส่วนเรื่องดีๆ ของเรื่องนี้ก็คือ การวางเนื้อเรื่องนะครับ วางได้ดีเลย ค่อยๆ เปิดตัวละครและปมเรื่อยๆ มันทำให้คนที่สนใจนิยายแบบนี้ อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ (โดยส่วนตัวผม ผมไม่ค่อยชอบนิยายที่ใช้บทบรรยายเกินความจำเป็นนะครับ รู้สึกอ่านไม่สนุก) เรื่องคำบรรยายก็คงต้องบอกว่า บรรยายได้กระจ่างมาก แต่เวลาเว้นบรรทัด มันทำให้ผมรู้สึกว่า นิยาย มันเยอะไป เลยไม่ค่อยตั้งใจอ่านเท่าที่ควร (แต่ผมก็วนกลับไปอ่านใหม่นะ เวลาไม่รู้เรื่อง เลยใช้เวลาเยอะไปหน่อยกับนิยายเรื่องนี้) ตัวอักษร ผมชอบแนะนำคนที่ผมวิจารณ์ให้ใช้ Codia New ความใหญ่ 18 นะครับ เวลาเอามาลงที่เวป ตัวหนังสือ กำลังดีเลย ส่วนถ้าพิมพ์ในเวิร์ด ใช้ 14 พอ อีกนิด ผมคาดหวังจากชื่อเรื่องและการเกริ่นนำพอตัวนะครับ เพราะตัวเอกมันน่าจะเป็น ไฮเบน โดยเฉพาะ แต่ผมยังรู้สึกถึวความเสมอภาคของตัวละครในเรื่อง (เรื่องนี้ เหตุที่ผมให้ 4 ดาวครึ่ง (ดูความหมายของคะแนนได้ที่บอร์ด) เป็นเพราะความเป็นกลางในการตัดสินนะครับ ไม่ได้มาจากความรู้สึกส่วนตัว เพราะถ้าจะถามว่า มันสนุกไหม สำหรับผม มันเหมือนกับนิยายทั่วๆ ไป นะครับ ยังไม่ค่อยมีเสน่ห์เท่าที่ควร แต่ต้องยอมรับว่า เนื้อเรื่องและวามสมบูรณ์ของนิยาย มีค่อนข้างมาก) อ่านน้อยลง
MrPoseidonSon | 27 พ.ย. 54
16
1
ความคิดเห็น