Code Geass Fanfiction : Never Enough (Suzaku POV based on the latest PV)

H a s h

"สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษทุกท่าน...ผมคือ...ซีโร่..."

ทั้งที่บอกแบบนั้น...

ทั้งที่คิดแบบนั้น...

สองปีมาแล้ว นับตั้งแต่ 'บทเพลงสรรเสริญซีโร่' ครั้งนั้น

.

.

.

ความรู้สึกและความต้องการของเขา...

ทั้งที่สัญญาไปแล้วแต่เขาก็หยุดมันไม่ได้กับความรู้สึกแบบนั้น

ทุกครั้งที่ผู้คนสรรเสริญเขา...มือเขาจำได้เพียงสัมผัสของเลือดเพื่อนสนิทที่ไหลอาบร่าง..

ทุกครั้งที่ผู้คนชื่นชมเขา...เขาจำได้เพียงเสียงกระซิบของเพื่อนสนิทที่ฝากทุกอย่างไว้ให้..

เขาเห็นแก่ตัวหรือโง่มากไปรึเปล่า..ที่อยากบอกทุกคนมากแค่ไหนว่านั่นคือความต้องการของลูลูชเอง..

เขาเป็นซีโร่ในแบบของลูลูชไม่ได้...ทำไม่ได้...ไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหนก็ตาม

เขายังเป็นมนุษย์ที่เห็นแก่ตัว...เขาเป็นอย่างลูลูชไม่ได้..

ไม่มีวันเป็นได้...ทำมากแค่ไหนก็ไม่มีทาง..

ไม่มีทางพอได้หรอก

เพราะหากปราศจากทุกคนที่เขารักแล้ว...

ต่อให้สองมือนี้กุมทั้งโลกไว้ได้ มันก็ไม่อาจ...

จะเติมเต็มเขาได้..

ไม่มีวัน...