[Top Secret] Senpai พี่คะ ถึงพี่จะเหงาแต่พี่ก็ยังมีหนูเป็นเพื่อนเหงานะคะ!

"แก...เห็นแบบนี้พี่ก็อยากมีแฟนนะเว่ย"

"แล้วทำไมพี่ไม่หาสักคนล่ะ?"

"เพราะพี่ยังไม่เจอคนที่คุยภาษาเดียวกับพี่ จูนกับพี่รู้เรื่อง"

...

"ทุกวันนี้พี่เคยคุยกับคนอื่นรู้เรื่องถึง 70% แค่คนเดียว แต่ไม่ได้หมายความว่าพี่อยากจีบน้องเขาหรอกนะ"

"ปัญหาไม่ได้อยู่ที่คำว่าแฟนแต่อยู่ที่พี่ต้องการคนที่คุยกันได้ คนที่รู้สึกโอเคด้วยมากจนอยากขอเป็นแฟนว่างั้น?"

"คงงั้น"

-------------------------------------------------------------------------------------------

เขาคือผู้ชายที่การเรียนฉลาดสมชื่อ "ปราชญ์" จนน่าอิจฉา แม้จะมีชื่อเล่นว่าปาเช่ แต่แน่นอนว่าทุกคนเรียกเขาว่าปราชญ์เพราะเสียงอ่านมันสั้นกว่า

และเธอ "เฟรม" รุ่นน้องสาวสุดจะ(ไม่)ธรรมดาที่นอกจากจะมีความคิดแผลงๆ จนโดนเรียกว่าคนจัญไรก็ไม่น่าจะมีอะไรน่าจดจำสักเท่าไหร่

"ก็อยากจะทัช อยากจะเบียด อยากจะเล่นปล้ำกับพี่เขาบ้าง แต่ติดที่เป็นกุลสตรีแล้วมันไม่งาม ทำไมอิเฟรมไม่เกิดเป็นผู้ชายนะ..."

"นิยามความรักของเฟรมน่ะ ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะไหน ไม่ต้องเป็นแฟน ขอแค่ไม่ห่างเหินกันก็พอ"

----------------------------------------------------------------------------------------

แน่นอนว่าเรื่องนี้เป็นนิยายรัก(ตลก)คอเมดี้ครับ แต่ถ้ารีดเดอร์มองหาความโรแมนติกหรือความหวาน...ที่นี่อาจจะไม่มีให้ก็ได้เพราะมันค่อนข้างจะมีพลังความคิลมู้ดสูง//หัวเราะ

     นี่ก็นิยายเรื่องที่เท่าไหร่ของผมก็ไม่รู้แล้วนะครับ มันเยอะมากแต่เรื่องอื่นผมปิดหน้า/เนื้อหานิยายไปแล้วมันเก่ามากจริงๆ โดยความพิเศษของเรื่องนี้คือผมแต่งโคซีรี่ย์เดียวกันกับเพื่อนอีกคนครับ ทางนั้นก็ค่อนข้างรั่วพอกัน แต่พระเอกเรื่องนั้นนี่น่าเอ็นดูมากๆ ถ้าสนใจก็ลองเข้าไปอ่านหน้าหลักคร่าวๆ ได้นะครับบ