นางสาวเรียบร้อยปะทะท่านนายจอมห้าว

ข้อมูลเบื้องต้น

ขอบคุณทุกท่านที่หลง
เข้ามาอ่านนิยายเรื่องสั้นนะคะ
 ที่จริงเบลไม่ได้แต่งเอง




 แต่ได้ความช่วยเหลือของพี่สาวที่เปงญาติกาน
ชื่อเบนค่ะ พี่เค้าก็เล่นเด็กดีเหมือนกัน
bentojunglovely เป็นไอดีแสนสวยน่ารักของพี่เค้า




และไอดีของเบลพี่เค้าเองก็ช่วยตกแต่งเหมือนกันค่ะ
 พี่เบนเป็นคนช่ายเบลเรื่องนิยายทุกคำทุกตัวละคร
เบลขอลคุณพี่เบน และทุกคนที่อ่านค่ะ

เนื้อเรื่อง

    "ตั้งแต่วันแรกที่เข้าเรียนมหาลัยตอนนี้เวลาผ่านไปหนึ่งเดือนแล้วสิ ส่วนตานั่นก็ไม่เลิกจองเวรกับฉันเสียทีนะ"กิ๊ฟสาวน้อยวัย 18 ปีกล่าวพร้อมสีหน้าเซ็งๆ

    "นี่บ่นไรคนเดียวน่ะยัยกิ๊ฟ ไม่ต้องกลัวน้ำลายบูดหรอก"ลิลลี่เพื่อนสนิทคณะเดียวกับถามอย่างแปลกใจ

    "คงไม่มีเรื่องไรที่ฉันหนักใจนอกจาก..."กิ๊ฟพูดไม่ทันจบลิลลี่ก็แซงพูดซะแล้ว

    "คงจะเรื่องเอกน่ะสิที่คอยตามแกล้งจีบเธอ"ลิลลี่พูดอย่างรู้ทัน

    "เออๆเดาเก่งนี่ ฉันไปรอหน้าห้องศิลปะก่อนนะ"กิ๊ฟบอกเพื่อนของตนพร้อมรีบวิ่งไปเพราะกลัวโดนจับได้ว่าหน้าของเธอแดงยิ่งกว่ามะเขือเทศซะแล้ว

    "โป๊ะ"เสียงกระดาษขยำเป็นก้อนยุ่ยๆบินมาจากแห่งหนใดไม่รู้แต่มันมาโดนหัวของกิ๊ฟเต็มๆเลย

    "อะไรกันเนี่ย"กิ๊ฟบ่นเบาๆก่อนจะจ้องสายตาไปที่ผู้ชายกลุ่มนึงและหยิบกระดาษมาคลี่อ่านดู

    นี่ๆวันพุธหน้าวันเกิดชั้นนะยัยซุ่มซ่ามอย่าลืมซื้อของขวัญให้ด้วยละกันและอย่าลืมว่าชั้นไม่มีวันจะแพ้เธอซักวันเธอต้องเป็นแฟนฉันให้ได้

                                                    รักและคิดถึงนะยัยบ้า
                                                         เอกสุดหล่อ

 เนื้อความในจดหมายทำให้กิ๊ฟที่พึ่งอ่านจบสำลักน้ำลายจนแทบหลอดลมพังก่อนที่จะหันไปทางกลุ่มพวกผู้ชายนั้นที่โยนกระดาษมา

    "ไอ้บ้าเอกอย่างเธอชั้นไม่มีวันซื้อของขวัญให้หรอก ฝันไปเถอะ"กิ๊ฟตะกนว่าไปยังเอกผู้ชายที่ทำหน้ายิ้มเจ้าเล่อยู่

    "เหรอไม่ซื้อของขวัญไม่เป็นไรหรอกแต่ซื้อใจตัวเองมาให้นะยัยบ้า ฮ่าๆๆๆ"เอกชายหนุ่งรูปงามกล่าวก่อนที่พรรคพวกของตนจะหันมาหัวเราะเสียงดังจนกิ๊ฟอายเดินหนีไปอย่างรวดเร็ว

__________________________________________________________________

เวลา17นาฬิกากิ๊ฟไปยืนอยู่หน้าร้านตุ๊กตาแห่งหนึ่งแถวย่านการค้าโดยตยมองไปยังตุ๊กตาหมีสีขาวที่วางอยู่หน้าร้าน

    "จะซื้อให้ไอ้บ้าเอกดีไหมน้า"กิ๊ฟบ่นพร้อมจิตใจที่ลังเลไปด้วย

    "ไม่ดีกว่าอยากปากเสียเองถ้าวันนี้ไม่ทำชั้นอับอายชั้นคงซื้อไปแล้ว"กิ๊ฟทำหน้ามุ่ยก่อนที่จะเดินไปจากร้านตุ๊กตา

__________________________________________________________________
  
วันอังคารของอีกสัปดาห์ก็มาถึง ณ ที่มหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯนักศึกษาต่างมาเรียนตามปกติไม่มีอะไรแตกต่างที่คณะสถาปัตย์

     "อย่าลืมไปงานวันเกิดชั้นนะ"เอกบอกกับกิ๊ฟที่ยืนฟังอย่างไม่สบอารมณ์

     "ไม่ไปชั้นไม่ไปใครทำอะไรชั้นได้ ชั้นจะไปห้องสมุดวันพรุ่งนี้"กิ๊ฟขึ้นเสียงอย่างกับเด็กเอาแต่ใจแต่พอมองหน้าของเอกก็ไม่มีอาการเฮฮาเหมือนคราวก่อนๆ

     "เธอไม่ไปจริงๆเหรอ"เอกหันมาถามเสียงเบา

     "จริงสิเรื่องอะไรจะไปวันเกิดเธอ คงมีแต่โชคร้ายสำหรับชั้นน่ะสิ"กิ๊ฟทำเสียงไม่พอใจทั้งๆที่ใจของตนอยากไปเหมือนกัน

    "ไม่ไปก็ไม่เป็นไรชั้นเองไม่อยากบังคับเธอเหมือนกันในเมื่อยังไงเธอก็ไม่เคยรักชั้นด้วยซ้ำ"เอกบอกเสียงเศร้าก่อนที่จะเดินหนีไปอย่างหงอยๆปล่อยให้กิ๊ฟที่ยืนว่าอยู่เมือกี้อึ้งไปทันที

     "เอกชั้นพูดอะไรลงไปเนี่ย"กิ๊ฟอุทานเสียงหลงแต่ก็ไม่กล้าที่จะตามไปขอโทษ

__________________________________________________________________

ตอนเย็นเอกมาที่สวนหลังมหาวิทยาลัยตนมองไปเจอกิ๊ฟที่นั่งอยู่คนเดียวแต่ก็ไม่กล้าไปหาเพราะตนนั้นกำลังคิดจะตัดใจอยู่

    "ว่าไงคะเอกมาที่นี่ไม่บอกกันเลยนะ"พลอยสาวที่หลงรักเอกมานานถามอย่างใจกล้าบ้าบิ่น

    "เอ่อ..ใช่ว่าแต่จะบอกเธอไปทำไม"เอกถามด้วยความสงสัย

    "เพราะเราชอบเธอไงเอก"พลอยบอกเสียงหวานก่อนที่จะวิ่งไปกอดเอกเป็นจังหวะที่กิ๊ฟหันมาเจอพอดีกิ๊ฟจึงวิ่งหนีไปเพราะทนดูไม่ได้
 
    "ปล่อยๆ"เอกผลักพลอยออกไปก่อนที่จะวิ่งตามกิ๊ฟไปและต้องไปหยุดบริเวณน้ำพุเพราะตนไม่สามารถตามกิ๊ฟทันเอกหงอยแล้วเดินไปยังรถที่จอดอยู่แถวนั้นก่อนที่จะขับออกไป

    "อย่าไปมองเค้านะ"กิ๊ฟนึกในใจขณะที่ค่อยๆแอบออกมาจากหลังต้นไม้ที่ตนซ่อนอยู่นั่นเอง

__________________________________________________________________
   
วันพุธนักเรียนคณะสถาปัตย์ต่างดีใจเพราะได้ไปงานเลี้ยงวันเกิดของเอกหนุ่มหล่อประจำคณะของพวกเค้า-

    "นี่กิ๊ฟเธอไปงานวันเกิดกับชั้นป่ะ"ลิลลี่ถามกิ๊ฟผู้เป็นเพื่อน

    "ชั้นไม่ไปชั้นไม่มีหน้าไปงานวันเกิดเอกแล้ว"กิ๊ฟพูดพร้อมน้ำตาที่คลอเบ้าตาอยู่

    "ทำไมล่ะกิ๊ฟ"ลิลลี่ถามอย่างสงสัย

    "ไม่มีอะไรหรอกน่าอย่าสนใจเลย"กิ๊ฟบอกพร้อมเปลี่ยนสีหน้าเป็นสดชื่น

    "แน่ใจนะหัดรู้ใจตัวเองบ้างนะก่อนที่มันจะสายเกินไปถ้าเปลี่ยนใจชั้นรอที่สวนหลังโรงเรียนหกโมงเย็นนะ"ลิลลี่บอกก่อนที่จะเดินหนีปล่อยให้กิ๊ฟยืนอึ้งอยู่

    "ใช่เราต้องรู้ใจตัวเอง"กิ๊ฟพึมพำก่อนที่จะวิ่งไปยังมอเตอร์ไซค์ของตนแล้วซิ่งรถออกไป

__________________________________________________________________

กิ๊ฟมาจอดหน้าร้านตุ๊กตาที่ตนเคยมาดูพร้อมรีบวิ่งเข้าไปเธอหยิบตุ๊กตาหมีที่ตนเคยมองดูแล้วเอาไปจ่ายเงินกับเจ้าของร้านก่อนที่จะเอาตุ๊กตาขึ้นมอเตอร์ไซค์ไป

    "ใกล้หกโมงแล้ว"กิ๊ฟมองดูนาฬิกาก่อนที่จะเร่งความเร็วอีก

__________________________________________________________________

ในงานวันเกิดแทนที่เอกจะสดใสกลับเศร้าสลดเพราะคิดว่าคนที่ตนรักคงไม่มาในงานของตนแน่เข้าจ้องมองไปยังประตูอีกทีก่อนที่จะนั่งเหมือนเดิมตอนนี้เวลา6.30น.แล้วน่ะสิ

    "นี่เป็นอะไรไปน่ะ"เสียงหนึ่งกล่าวออกมาขณะที่เอกก้มหัวอยู่

    "ลิลลี่ไม่ต้องมาถามชั้น..เลย...กิ๊ฟ"เอกหันไปต้องตกใจเมื่อเสียงที่พูดเป็นกิ๊ฟ

    "นี่ตุ๊กตารับสิ"กิ๊ฟยื่นให้ไปพร้อมยิ้มหวาน

    "คิดไงมาล่ะเนี่ย"เอกถามด้วยความประหลาดใจพร้อมตบตัวเองเพื่อนให้แน่ใจว่าไม่ใช่ฝัน

    "ก็มาตามหัวใจยังไงล่ะ"กิ๊ฟบอกพร้อมทำหน้าตาเขินอายและทั้งสองก็หัวเราะกันอย่างมีความสุขท่ามกลางสายตาของเพื่อนๆที่มองอย่างมีความสุขเช่นกัน