~๐,"น้ำผักต้มครั้งแรกมักจะหวาน",๐~

เนื้อเรื่อง

"เทอเพียงคนเดียวที่ชั้นไม่มีวันลืม"
มันตราฝังใจอยู่ในตัวฉัน รักของเทอมันทำให้ฉันได้รุอะไรหลายๆอย่าง

เทอรุมั้ย ตลอดเวลาที่ชั้นได้แค่คุยกับเทอ ชั้นมีความสุขแค่ไหน
ชั้นอยากจะเล่าประสบการณ์ที่ชั้นเคยเจอให้เทอฟังในทุกครั้งแต่บางทีชั้นก้อกลัวทีเทอจะรำคาน

เทอเคยบอกชั้นว่าน้ำผักต้มครั้งแรกมักจะหวาน
พอต้มไปนานๆ มันก้อจะไม่มีรสชาด
ตอนแรกเราไม่เชื่อเลย
แต่เพิ่งรุเมื่อเจอจิงๆ
บางคนอาจคิดว่า มีใหม่ก้อได้
รุมะว่ามันไม่ง่ายเลยอะ
พูดก้อง่ายอยู่หรอก แต่จิงๆ
ใครจะทำได้

จะเรียกว่าอะไร ไม่รุว่าเปนแฟนอะเป่า
ไม่เคยจับมือกันเลย
ได้แต่คุยโรสับ
เจอกันครั้งเดียวเอง
บางครั้งมันก้อมีความรุสึกที่อยากจะอยู่ใกล้ๆเทอ
แต่มันทำอะไรไม่ได้
เวลาที่ชั้นอยากจะ
โหเทอ ต้องคิดแล้วคิดอีก
ไม่รุว่าตอนนี้เทอมีแฟนใหม่ยัง
คำถามนี้ไม่น่าเกิดเลยช่ายมะหล่ะ
เรารุว่าเราก้อเปนผู้หญิงที่ใช้ไม่ได้เลย
เหมือนกับว่าจะไปง้อผู้ชาย
แต่มันเจบนะ
เราอยากจะรอเทอ แม้ว่าเทอไม่รุ
ทุกวันนี้ชั้นได้เพียงแค่ฝันถึงเทอเท่านั้น
ไม่มีสิทธิ ที่จะทำอะไรได้ในตัวเทอ
22มีนาคมนี้ก้อวันเกิดเราแล้ว
เราไม่รุว่าเทอจะโทรมาหาเรามั้ย

มีคัยเคยเปนแบบนี้มั้ยที่ว่า
รักเค้าคนน้นแล้ว แต่ไม่อยากที่จะมีคนใหม่ แม้ว่า
จะมีคัยกี่ร้อยคนเข้ามาในชีวิต

ถึงแสนซน*
เทอทำให้ชั้ยรุอะไรหลายอย่าง
ปีนึงแล้วที่ชั้นต้องอยู่คนเดียวด้วยความเจบปวด
ชั้นอยากลืมเทอ
แต่ทำไมทำไม่ได้ เค้าก้อไม่เข้าใจ
มันดูไร้สาระมั้ย
ถึงแม้ว่าชั้นอยากจะลื้อฟื้นความหลัง แต่ชั้นก้อไม่มีสิทิอะไรอีกแล้ว
ทำไมชั้นต้องร้องไห้คนเดียว
ทำไมชั้นต้องจมอยู่กับน้ตรที่จะมาทำลายทั้งหัวใจ
ทำไมๆๆ
ชั้น ทำ ใจ ไม่ ได้
และก้อไม่เคยได้ด้วย
ความรุสึกทึกอย่าง
ไม่มีอีกแล้วที่จะ ลบมันออกไป
แย่เนอะ!!

ฉันจะต้องเจบอีกนานแค่ไหนก้อไม่รุ
ฉันจะต้องทนทรมานแค่ไหน ไม่มีใครสน
แต่ฉันกลับที่จะต้องทน
กับความรักที่ฉันให้เทอหมด"หัวใจ"

ฉันเผื่อใจไม่ได้
เพราะเทอเท่านั้นที่ทำให้ฉันมีกำลังใจ
ต้องร้องไห้คนเดียวอีกแล้วหรอ??ไม่อยากจะคิดเลยอหล่ะ

ถ้าแสนซนได้อ่านบทความนี้จากลูกหม฿
ขอให้รุไว้ว่า
ฉันรักเทอมาก แค่ไหน
ไม่ใช่ว่าฉันไม่มีใคร
แต่ฉันเลือกเทอ
และพร้อมที่จะไปกับเทอทุกสถานการณ์

เชื่อชั้นนะ ชั้นรักเทอจิงๆ แม้ว่าจะพูดไม่ได้
แต่เพียงแค่ขอให้ชั้นได้ระบายออกมา
เปนภาษาเขียนเถอะนะ
อึกอัดมากเลยหล่ะ
1ปีเตมๆเลยหล่ะนะ
22มีนาคมที่ใกล้จะเข้ามา
ชั้นจะรอโรสับของเทอ
ถ้าเทอไม่โทรมา แล้ว ฉัน จะ ทำ อย่าง ไร ดี หล่ะ
TOT

นี่ก้อคือเรื่องราวที่ชั้นได้เจอเทอ*-*
มันเศร้านะเอาจิงๆสิ

ความทรงจำที่ฉันได้รักเทอ

ฉันมันเลวมันชั่วร้ายใช่มั้ย ถึงเทอได้จากชั้นไป!@@@

เห้ยฝ้ายหวัดดีเว้ย!!ทำไรอยู่อะ
ไม่เหนหรอ ชั้นกำลังทำไร
เชอะ ถามแค่เนี้ย ทำมาอารมณ์เสียงอนๆๆ
โอ๋ อิเบลล์เมิงก้อเวอร์จิงนะ
เห้ยฝ้ายอิเตยมาอะเมิง
เออเดๆๆ

ฝ้าย แกกะปอไปถึงไหนแล้ววะ! เบลล์ถามแบบอยากรู้มากๆ
ก้อจะเลิกแล้วอะ แกว่าเราจะพูดยังไงกับปอดีอะ
โห่แก แล้วแกจะไปเลิกกะมันทำไมวะ
ก้อเราไม่ชอบหนิเบลล์ คือเราเบื่อนะ เรามีคนอื่นไง เราว่าเราไม่ดีอะ
ก้อแล้วแต่แกหล่ะวะ

15.30โรงเรียนเลิกพอดี
แก วันนี้ไปกินหนมกันป่ะ เบลล์ถามฝ้ายและเตย
ไม่หว่ะเบลล์ เรารีบกลับหว่ะต้องไปโรงเรียนแม่
เออโชคเดะ แล้วเตยอะแก
คือน้องเรามาแล้วอะเบลล์เราไปก่อนนะ

เบลล์มากลับถึงบ้านแล้ว  ม๊า หวัดดีค่ะ
วันนี้เหนื่อยมากเลย ไปอาบน้ำและจุบๆ
มึงเปนไรเนี้ย ม๊าถามเบลล์เสียงดัง
โอ้ย ก้อไม่ได้เปนไรนี่ม๊า

วันต่อมา อากาศแจ่งใสมากๆ เบลล์รีบตื่นนอนอย่างเรว เพระว่าพุ่งนี้จะได้ไปเมาท์
วันนี้ฝ้ายมันเมาท์เรื่องปอชนิดที่เบลล์หลงปอเลยหล่ะ

แกรุป่ะ ปอนะเว่ยดัดฟังแล้วก้อสูงนะเว่ย เวลาไปเที่ยวกันนะแก มันชอบนั่งแหกขา
โหแก สงสัยมันจะใหญ่มากเลยอะ
จิงหรอฝ้าย เบลลืถามเสียงดังมาก
เออ เห้ยกุล้อเล่นอิเบลล์
วันนี้กุไปสวนสัตว์กะอิปอด้วยเว่ย กุอะแอบหอมแก้มมันทีนึง
อิปอน่าแม่งแดงเลยอะ
โห......

เพื่อนเริ่มเข้ามากลุ่มใหญ่ขึ้น

แม่ปออะโคตะระดุเลยอะเวลาเราจะคุยนะเว่ย แม่ปอชอบมาเรียกปอเข้าบ้านน่าเบื่อมากๆอะ
โหฝ้าย ก้อลูกหล่อซะขนาดนั้น เบลล์ตอบแบบ เนือยๆ

ฝ้ายเล่าแบบนี้ทุกวันเลยอะ เบลืก้ออยากรุด้วย หนุกดี

ฝ้ายป๊าแกโทมามั่งยัง
อ้อ ก้อคุยทุกวันอะแก
อิฉาวะอิฝ้าย มึงอะ เหน่แรงใช่เล่น

แกไม่โทไปหาปอมั่งหรอวะ
ไม่วะเบลล์รำคาญ โทไปก้อไม่ว่างทุกทีอะ
เหรอ...........

20.00
ฮัลโหล ฝ้ายทำไรอยู่หรอ
คุยกะปออะเบลล์
หรอฝ้ายขอคุยมั่งเด่
บ้าเบลล์ เวลาเราคุยโทรสับเราจะมีมารยาทนะเว่ย
อ้อหรอ เราขอโทดก้อได้วะ
เออเบลล์มีไร
ก้อไม่มีไรคิดถึง โทไม่ได้หรอแก
โอ้ๆๆ
เออแกคุยกะปอไปเหอะเราจะไปข้างล่างและ
เออเบลล์โชคเดะๆ

3วันผ่านไป
22.00
กริ้งๆ
เบลล์ เรา เลิกกับปอแล้วอะ
ฝ้ายร้องไห้ยกใหญ่เลย
เบลล์กำลังแก้ผ้าอาบน้ำอยู่เลยอะ
วิ่งมารับโทรสับทั้งตัวเปียกๆ
ทำไมอะฝ้ายมึงเปนบ้าอะไรวะ
ก้อเราเล่นเอมอะ แล้วปอคุยกับเราอะแก หือๆๆๆ
แล้วเราโทไปปอก้อไม่รับอะเบลล์
งั้นเอาเบอมานะ เด่วโทไปเอง
เบลล์โทไป10รอบปอก้อไม่รับ
พอมาตอนกลางวันเบลล์โทไปอีกทีนึง
ฮัลโหลปอช่ายมะ นี่ปอทำไมไม่รับโทรสับยเราเบล์
เบลล์พูดรัว
อ้อ โทดคับนี่ไม่ใช่ปอ
เราไม่เชื่อหรอกปอโกหกอะทำไมต้องโกหก
ก้อนี่ไม่ใช่ปอจิงๆๆอะคับ
เห้ยฝ้ายแกเอาไปคุยเด่ ท่าทางไม่รุเรื่องวะ
ฮัลโหล  ปออะ
ปอท้องเสียอะ แล้วไม่ได้มาเรียน ฝากมือถือเราเอาไว้อะ
เบลล์นี่ไม่ใช่ปอจิงๆ
เห้ยโทดๆฝ้าย อิอิ
แล้วปอเปนไงบ้างหรอ
ไม่รุสิ
ฝ้ายวางโทรสับ
วันต่อมาเวลาเดิม ตอนกลางวัน
ฝ้ายใช้เครื่องเบลล์โทหาปอ
ปอมะวานทำไมไม่รับหรอ
ก้อปอไม่สบายนี่ฝ้าย
อืมๆ ฝ้ายเอามาให้เบลล์คุยก่อนเพระาฝ้ายร้องไห้อยู่
ปอเปนไรหรอเด่วนี้อะ
ปอป่าวนะเบลล์ ก้อฝ้ายคิดไปเอง ปอก้อระบายออกมายกใหญ่เลยอะ
เบลล์คุยกับปอประมาน20นาที แล้วให้ฝ้ายคุยต่อ
สรุบว่ายังไงก้อคุยกันไม่รุเรื่อง
เพระาฝ้ายยืนกรานว่าฝ้ายมีคนอื่นด้วย
กุเครียดแทนพวกเมิงเจง เบลล์พูดในใจ

พอกลางคืน ฝ้ายกะปอ โทหากัน
สุดท้าย เค้าก้อเลิกกัน ด้วยคำว่า ปอ เราเลิกกันเหอะนะ
เท่านั้นแหละ จบเห่............

1อาทิตย์ผ่านไป ฝ้าย ก้อพูดถึงปอไม่ขาดคำ รวมทั้ง ยังคุยกับป๊า และ คนอื่นๆ
วันนี้เปนวันเสาร์เวลา12.45เบลล์กำลังขมักเขม้นกับการอ่านหนังสือ
กริ้งๆ
เห้ย ปอนี่หว่า ทำไงดีอะปอโทมา
ฮ..ฮัลโหล
หวัดดีเบลล์ นี่ปอนะ
จ้า ว่าไงหรอ
เบลล์ทำไรว่างมั้ยอะ
อ้อว่างสิๆ คุยได้ๆ
แล้วเบลล์ทำไรอยู่อะ
เรากำลังอ่านหนังสือ แต่ว่าเราขิเกียจและหล่ะนะ
ปอหล่ะทำไรหรอ
เราไปซื้อโทรสับมาขายอะ พอดีเราร่วมหุ้นกับพี่อะเบลล์
โหไม่ร้อนหรอ
ก้อร้อนสิเบลล์ถามแปลกๆ
ฮ่าฮ่า ว๊า...ซับเหงื่อให้เอาม๊า คิคิ
เอาสิเบลล์
เอ่อ ปอ ล้อเล่นนะ อิอิ(แต่จิงๆเบลล์ก้อไม่ได้ล้อเล่นนะ)
ปอจะกลับบ้านกี่โมงหรอ
ก้อเนี่ยกำลังจะกลับ ปออะนะ ถือของเตมมือ2ข้างเลยอะ
โอ๋ๆน่าสงสารจังเลย
เบลล์เด่วปอกลับบ้านก่อนนะ ปอร้อนมากเลยอะเด่วปอโทกลับนะ
ได้สิ บ้ายบายน้า

เยนต่อมา ปอโทมา คุยกันทุกวัน จนปอเนี่ยนะ ท่าทางจะเสียเงินเยอะนะเนี่ย
ทุกวันเลย มันทำให้เบลล์รุสึกมีความสุขที่สุด
แต่เบลล์ก้อคิดไม่ถึงว่าวันนึงเบลล์ต้องมาเจบ
ปอพูดเก่งมาก แล้วเบลล์ ก้อพูดเก่งเช่นกัน ร่าเริง หัวเราะกัน สนุกที่สุดแล้ว

ปอใช้ชื่อเอมว่า"เจบตรงที่เทอแกล้งทำเปนรักแกล้งทำเปนมีเยื่อใย สุดท้าย ก้อทิ้งชั้นไปมีคนใหม่"
เบลล์ก้อใช้ชื่อแบบนี้
ปอเข้ามาเล่นเอม
อ้าวเบลล์ ทำไม่ใฝช้ชือ่เอมนี้หล่ะ
อ้อ ก้อรเาชอบเพลงอะ เพาะดีนะ
ใช่ๆเราชอบ
ปอกับเบลล์คุยกันทุกวัน จะบอกได้ว่าวันไหนไม่ยลมแดงตายชัว

แต่ เบลล์ก้อเปนแฟนกับทอปอยู่ แต่เบลล์ไม่ได้บอกปอ เพราะว่า
เบลล์หลบงรักปอเข้าแล้ว
แต่ทอป เบลลืไม่เคยเหนหน้าเลย แล้วอีกอย่าง ถ้าเทียบกับปอ
ทอปยังเทียบปอไม่ติด
แต่ทอปชอบเล่ยกีต้าใมห้เบลล์ฟัง
เราก้อมีความสุข
แต่เราก้อเลือกปอ
--ขอโทดนะปอ--
คืนต่อมา
ทอปเรามีบางอย่างจะบอก
เราเลิกกันเหอะนะ
ทำไมอะเบลลื ทอปไม่ดีหรอ
คือเราชอบปอ อะ ทอปไม่เคยห่วงเรามั่งเลยอะ
แล้วเบลล์ต้องการอะไรหล่ะ ทำไมไม่บอกทอปหล่ะ
ไม่อะ เราชอบปอจิงๆนะ
วันนั้น ทอปร้องไห้กับเบลล์ทั้งคืน
แต่เบลลืก้อไมท่ฟัง เพระาวส่ารักปอจิงๆๆ
ไม่รุว่าทำไม เหมือนกันนะ
ปอถามเบลล์ว่ามีแฟนยัง
คำตอบคือ ยังหรอก
แล้วปอถามเบลลืทำไมอะ
ถามเฉยๆ อิอิ เบลล์น่าแดง
เบลล์กะปอคุยกันทุกคนจนกระทั้งปิดเทอม
ก้อยังคุยอยู่
22มีนาคม
ฝ้ายไปเที่ยวกับปอ
เล่นเอาเบลล์ชงักทันที
ปอ*ทำไมไปกับฝ้ายหลาะ
ก้อปอเจอฝ้ายพอดีอะ
เชอะ....
ไปดูหนังกันวันเกิดเราเนี่ยนะ
ทำไมอะเบลล์
ก้อเปล่าอะปอ -*-
เบลล์ก้องอนปอทันที

ตอนเยน เบลล์ปอขอโฌทดนะ
ขอโทดทำไม
ก้อที่เราไปเที่ยวกับฝ้าย
ก้อรเามได้เปนไรกัยเราจะไปห้ามทำไม
วันนี้วันเกิดเราไม่อยากเสียใจนะปอ

เบลล์ก้อหายปอ ทำไมเบลล์ชอบใจอ่อนยังงี้เนี้ย
20.00 เบลล์ดื่นบาคาดี้ เปนแอลกอฮอลชนิดหนึ่งไม่แรงมาก
เราเคียดอะนะ
เบลลืก้อแอบเมา เลยพูดไรไม่รุ
ปอโทมาตอน3ทุ่ม
เบลล์ทำอะไรอยู่อะ
กินบาคาดี้อยู่
เบลล์ทำไมทำอย่างนี้อะ
ก้อปอไปเที่ยวกะฝ้ายทำไมเล่า
เบลล์พูดไม่รุเรื่องแล้ว พุ่งนี้ค่อยคุยกันรีบนอนนะ
ค่ะๆๆ
แมสเสจดังตอน8โมง
เบลล์ตคื่นมาดู
โหปอส่งแมจเสดมา อุอุ
เบลล์ตาสว่างทันทีอะ
แล้วเบลล์ก้อส่งกลับ
เปบแบบนี้ทุกวัน
จนกระทั้ง
ปอนัดเบลลืไปเจอ คือเบลลืก้ออยากเหนปอด้วยไง
เบลล์พุ่งนี้ไปเซนปิ่นนะ เจอกัน11.00

วันที่4เมษายน
ที่-เซนปิ่น-
เบลลืปออยู่เมเจอชั้น2นะ
มายังอะ
โหปอมาเรวกว่าครึ่งชั่วโมงแหนะ เรวจัง
เราจะบึ่งแทกซี่ไปเลย
เบลล์มาถึงเป็ะ
ตอนอยู่บนรถเบลล์คิดตลบอดว่า
ปอจะเปนคนที่ขาวผมยาวเซอร์ ไว้หนวด

ปอเบลล์อยู่หน้าร้านดอกหญ้านะ
เด่วปอตามไปนะเบลล์ จ้าๆ
ปอเดินมาในชุดดำเพระานัดว่าจะใส่เสือ้ดำกัน
เบลล์?
ในใจของเบลล์ เต้นดังมากอะ
ป..ป..ปอ
หวัดดี
มาเรวจัง
ไปจองตั๋วกัน
เบล์ควักแบงค์500ออกมา
2คนค่ะ
เห้ยเบลล์ไม่เอา เจอกันครั้งแรกอะ อย่าทำแบบนี้สิ
อืมก้อได้
ไปดูthe eye2
เบลล์รอปอเข้าก้องน้ำ
ไปซื้อแปปซี่แก้วใหญ่มา
มีหลอดเดียว
กินด้วยกัน มีความสุขที่สุดอะ
หนังก้อน่ากลัวหน่อยๆ แต่แบบ ปอตัวหอม
คุยกันน่าจะติดกันอยู่และ
มีความสุขจัง เบลล์คิดในใจ
พอดูหนังจบ ก้อลงบันไดเลื่อน
ปอถามว่า
ลุกหมูจะไปกินไหน
เราอื้งเลย (เขิน)
อ้อ ก้อแล้วแต่แสนซนสิค่ะ
นี่แสนซนเหนมั้ย เรมือบวมเลย
เทอทำอะ
ป่าวนะ ปอไม่ได้เทำ ปอหน้าตื่นมากๆ
ล้อเล่นน่าๆ

ไปกินดังกิ้น เบลลืก้อแอบกิว เลยไปซื้อหนมมากิน
รุมั้ยว่าเบลลืกับปอกินอันเดียวกัน
ถ่ายรูปมาด้วย
ปากขาวด้วยไอซิ่ง
ปอก้อไปส่งเบลล์ขึ้นแทคซี่
แล้วจับเสื้อข้างหลังของเบลล์ที่เปิดออกมา
เราขนลุกเลยอะ
เบลล์กลับเลยนระ ปอสัญญาว่าจะโทไปถ้าปอถึงบ้าน
*เอานิ้วก้อยเกี่ยวกัน*
อื้ม *-*
ตอนที่กินดังกิ้นเราให้ปอเขียนไดอารี่ของเราด้วย
ขำมาก ปอเขียนชือ่เราเปนball
อิอิ น่รักดีอะ

เรากลับบ้านปั๊ป ปอก้อโทมาพอดีเลยอะ
4.30ปอถึงบ้านนนาแล้วนะ เบลล์หล่ะ
เราถึงพอดีเลยอะเบลล์
แล้วจ่ายไปเท่าไหร่อะ
110บาทอะ อิอิ
ปอเด่วเราเข้าบ้านก่อนนะ
เด้วม๊าว่า
โอเค เด่วคุยกันนะ

--นี่แหละ ครั้งแรก และเรากอ้ไม่รุวส่าจะเปนครั้งสุดท้ายหรือไม่ที่จะได้เจอกัน เพระาตอนนั้น
เราคดว่าขอให้ได้เจอปอครั้งเดียวก้อพอ--
แต่คนเรามันไม่พอหล่ะสิ มันคิดถึงอะ
เบลล์เคยชวนรปอไปเขาดิน ปอก้อชวน
แต่โชคไม่ดี
ฝนตกอะ
เลยไม่ได้เจอเลย
เบลล์นั่งเขียนไดอารี่ถึงปอทุกวันเลยและก้อสอนปอพูดภาษาจีนด้วย
เรียกว่าตั้งแต่กุมภายันเมษาคุยทุกวันอะ
ถ้าถามว่าเบลลืกับปอเปนแฟนกันเมื่อไรห่
เราไม่ครุเหมือนกัน
แต่ถ้าจำไม่ผิดคงจะวันที่ปอ
เขียนสมุดให้เราอะนะ
เราก้อไม่สนใจในเรื่องฐานะ แต่เรารักปอมากๆ
เราโดนแม่เอดตะโรทุกวันเลยอะ เรื่องโทสับอะเดือนละหลายพันอยุ่อะ
เดือนเมษา เบลล์ต้องเรียนเดอะเบรน
ปอบอกว่าห้ามมองใครเลย
เบลล์ก้อไม่คยมองใคร
ในที่นี้หมายถึงว่า ไม่ได้ไปชอบใครไง
เบลล์คุยโทรสับกับปอตอนเที่ยงก่อนที่จะเข้าเรียนตอนบ่ายโมง
ปอ เบลลืไปเรียนนะ
ไม่เอาเบลล์ต้องคุยเข้าๆไปในห้อง จะได้รุว่าเบลล์ไม่ได้หลอกปอ
อ่ะๆ ก้อได้ เบลล์ใจอ่อนทั้งปีอะ
ปอ เราเรียนแล้วนะ(เบลล์บอกปอเบาๆ)
โอเค ตั้งใจเรียนนนะ เสดแล้วโทรมาด้วยหล่ะ
จ้า พ่อทูนหัว
เปนแบบนี้ไป3อาทิดเพระาว่ามีเรียน3อาทิดย์
พอเดือนพ.ค. ปอเริ่มจางหายไป
เบลล์เองกอ้เริ่มน้อยใจมากๆ
ร้องไห้แทบทุกวันอะ
เสดแล้วเบลลืก้อน้อยใจ เพระาว่าปอเริ่มหายไป
แม้ว่าปแอจะบังคับเบลล์ขยาดไหนเบลล์ก้อยอมที่จะทำ
ไม่เคยปติเสด
เลยสักนิดเดียว
แต่พอมาก.ค.
 เบลล์เสียใจจนทนไม่ไหวแล้ว ที่ปอเปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน
เราไม่รุว่าปอเปนอะไร
แต่ทำไมใต้องทำแบบนี้
ปอรุมั้ยว่าเบลล์เสียใจแค่ไหน
เบลล์ทนไม่ไหวแล้ว
เจบที่สุดเลยอะ
จนเบล์ตัดสินใจที่จะเลิกกับปอ
เราไม่รุว่าปอไม่สบาย

3ทุ่ม
ปอทำไรอะ ฟังเพลงในคอมอะเบลลื อืม
ถามคำก้อตอบคำแบบนี้อะ
เบลล์ยิ่งเคียดมากๆ
แล้วเบลลืก้อวางโทรสับ
อีก1นาที เบลล์โทไป ปอรับ
ไรเบลล์
ปอ เราเลิกกันนะ
ทำไมอะ  (ปอถามแบบช่างมานเหอะ)
ก้อเทไม่เหมือนแต่ก่อน
ก้อแล้วแต่เบลล์นะ แค่นี้นะ
อืม
เบลล์ก้ออึ้งจนน้ำตา ยังไหลไม่ออกเลยอะ
ปอไม่เสียใจเลยอะที่เราทำแบบนั้น
ต่างกันเหลือเกิน

17ธันวาคม
ฮะโหล ปอหรอ เบลล์นะ
แฮปปี้เบิดเดย์
ล่วงหน้า1วัน เราขอเปนคนแรกนะ
พุ่งนี้วันเกิดปอหรอเบลลื ปอลืมแล้วอะ
เรากับปอคุยกัยสนุกเหมือนเดิมเลยอะ
พอ18ตอนเยนเบลล์โทไป ปอเปนไงมั่ง มีคนโทไปกีคนหรอ
ก้อ10คนอะ โห หญิงล้วนเลยหรอ
เชอะ หึง!
อิอิล้อเล่น

เดือนมกราคม
09-528xxxx
เบอใครวะค้นๆ
เบลล์โฌกดปอ จนลบทุกอย่างออกไปแล้ว
เห้ย เห้ย
เบลล์?ตะโกนเสียงดังลั่นบ้าน
ม๊าถามว่ามึงเปนไร
อ้อป่าวๆๆม๊า
ป...ป..ปอ
เบลล์ดทกลับดดยไม่ได้คิดอะไรเลย
ปอว่าไง
โห่เบลล์ ปอโทไปต้องมีอะรได้วยหรอ
อ้อ ป่าว ก้อเหนปอเงียบๆไปช่วงเนิงอะ
ปออยู่ไหนหรอ
เสัยงดังจัง
ปออยู่วงานแต่งงานพี่ปออะ
ตอนนั้นเบลล์กพลังอ่านหนังสืออยู่
(เหมือนตอนที่ปอโทมาครั้งแรกเปี้ยบ)
ปอเด่วเราใช้pctโทกลับนะ
เบลลืก้อยังนิสัยเดิมไม่ยอมให้ปอ เสียตังเยอะ อิอิ
คุยกัน45นาที
เบลลื เด่วปอเข้างานก่อนนะ
โอเคจ้า
บายค่ะ

เมื่อก่อนเวลาจะโทหาปอทีไรต้องตั้งหลักทุกที
แล้วหวัใจก้อแป้วๆไงไม่รุ
แต่เด่วนี้ก้อยังเปน
คือจะกดทีไรก้อกดวางทุกทีเลยอะ

ปอเราจะสอบแล้วนะ อวยพรหน่อย
เบลลืเก่งอยู่แล้วไม่ต้องหรอก
นิดนึงน๊า
งั้นขอให้เบลล์ทำได้นะ สู้ๆ
ปอก้อคุยนิดเดียว เบลล์รุว่าปอรุสึกไง
เบลล์ ก้อวางเลยบอกว่า งั้นปอไปนอนเหอะบาย

เอาจิงๆ เบลล?พยายามลืมปอ แต่ทำไมได้
เพระาวส่าเทอเปนคนแรก !
ที่เรา มีความสุขกับเทอ ทีเทอเทคแคร์
แต่คนที่เคยผ่านมา เทอดีที่สุด เราเลือกเทอ
เราจะไม่ยอมปล่อยเทอไป
เราหมายถึงว่า
หัวใจเรา จะยังอยู่กับเทอนะ
"เพราะรักแท้มันมีแค่ครั้งเดียวนี่นา"

ตอนนี้วันนี้มันช่างต่างกับวันนี้ ตอนนี้ปีที่แล้วจิงๆ
TOT
ศ.17มีนาคม
เปนวันที่เราคิดถึงเทอ แล้วเราก้อจะคิดถึงเทอทุกวัน
22มีนาวันเกิดเราไม่รุว่าเทอจะลืมอะเป่า
เราว่ายังไงบเทอก้อไม่โทรมาหาเรา
เราเรียนสมศรี
ไหนบอกว่าจะมาหาไง
ไม่เหนมาเลยอะ
เอาจิงๆ
เราไม่อยากมีใมครเลยอะอ
เราคิดถึงเทอจังนะ
เทอช่วยมาทำให้หัวใจเราสดชื่อนสักทีสิ
ถึงแม้ว่าเทอยังไม่พร้อมหรือว่ามีคนอื่น เรา"จะรอ"แค่ปอ

หลายคนบอกว่าเราอะเลิกคิดถึงได้แล้ว
ปอไม่เหนสนใจแกเลย
เราก้อไม่รุสิ แกลองมารักแบบเรามทั่งเด่
เรารักใครเราจิงจัยกับคนนั้นแค่คนเดียว
เราจะรอ แล้วก้อจะรอ
เมื่อไหร่ที่เราจะได้เจอกันอีกหรอ
เราไม่รุนะ แต่ขอให้ฝันมันเปนจิงได้มั้ย
เราไม่อยากเปนแบบนี้เลย
ไดอารี่ของเรามันเตมแล้ว
แต่หัวใจเราไม่เตมเลยสักทีอะ

ถึงปอ:แสนซน
เพราะว่าเทอน่ารัก
เพราะว่าเทอใจดี
เพราะว่าเทอเทคแคร์
เพราะว่าเทอเคยเหงาแล้วมาคบเรา(เรารุ)
เพราะว่าเราไม่เคยเลยที่จะลืมเทอ
เพราะว่าเทอคือคนเดียวที่ใช่
เพราะว่าไม่ใช่ ที่ว่าเราไม่มีใครเลยรักเทอ แต่เราเลือกเทอต่างหาก
เพราะว่าเทอคือคนเดียวจิง ๆเทอคือคนเดียวเทอเข้าใจไหมปอ ที่เราอยากจะคอยห่วงใยเทอ

ป.ล.
เราเขียนขึ้นมาก้อเพราะว่าอย่ากให้เทอรุว่า เรายังรุสึกยังไงกับเทอ เราไม่รุว่าเทอจะได้อ่านมันมั้ย
แต่เราอยากจะบอกอะไรเทอหลายอย่าง
ที่เราเกบมานานเหลือเกิน

ลูกหมูขอโทดนะถ้าเทออ่าน แล้วไม่พอใจ
ลูกหมูขอโทดนะถ้าเทอมไพอใจอะไรบ้าง
ลูกหมูขอโทดนะที่รบกวนเทอ
ลูกหมูขอโทดนะที่ทำตัวอาจจะไม่ดี
ลูกหมูขอโทดนะถ้าทำให้เทอ-รำคานเรา-

เทอคือผู้ชายคนแรก ที่เรารักมากที่สุด แล้วจะให้เราปล่อยเทอไปง่ายๆได้ยังไง
ขอเพียงแค่เราคิดถึงเทอก้อพอ
ขอเพียงแค่เราได้เอาหัวใจเราผูกอยู่กับเทอ
ด้วยคำว่า--ฉันรักเทอ--
แม้จะพูดได้แค่ในใจ แต่ก้อ ยังดี
ที่ตัวของเทอ คำพูดของเทอ มันฝังอยู่ในใจเราแล้ว
--ฉัน จะ ไม่ ลืม เทอ เลย--

                                                                                                                                ลูกหมู*

PS.
อยากจะบอกความในใจที่ใมนจมอยู่นานแล้ว
ออกมาสักที*