โลกนี้เป็นสีชมพู
ผู้เข้าชมรวม
102
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“เทอๆชื่อไรคับ” ฉันเขินเพราะพี่เขาหล่อมาก หล่อกว่าคนที่ฉันเคยเห็นในนิยายหล่อหว่าณเดช หล่อกว่า พี่ หมาก ปริญฉันก็ตอบไปว่า
“ชื่อคัพเค้กค่ะ” ผู้ชายคนนั้นมองหน้าฉันด้วยสายตาที่อ่อนโยนหมือนเค้าจะแสดงให้รู้ว่าเค้ามาดีไม่ได้มาร้ายฉันก็ถามพี่เขาว่า
“พี่อยู่ ม.ไรหรอค่ะ” พี่คนนั้นบอกว่า
“พี่อยู่ ม.6 พี่ลงสมัคสภานักเรียนเลือกพี่ด้วยนะคัพเค้ก” ฉันตอบไปอย่างเสียงสั่นๆเพราะสายตาของพี่เขามองฉันเหมือนจะทำให้ฉันใจละลาย ในขณะเดียวกันพี่เค้าหันมาแล้วบอกว่า
“พี่ชื่อเปาโลนะ” พอเราคุยกันไปได้ไม่นานต่างคนก็ต่างขึ้นรถไป พี่เปาโลขึ้นรถเมล์น่ะ ฉันขึ้นรถโรงเรียน ขณะเดียวกันรถของฉันกับรถของพี่เปาโลได้มาจอดพร้อมกันฉันเดินไปกับพี่เค้า2ต่อ2ในแถว พี่แกยังซักถามอีกว่า
“คัพเค้กอยู่ ม. ไร” ฉันก้ตอบไปว่า
“ม.4ค่ะ”แล้วฉันก็ยิ้ม พี่เค้าสีหน้าแปลๆเหมือนพี่เค้ากลัวอะไรสักอย่าง ฉันซึ่งเป็นคนที่อยู่แล้วก้เลยไปถามพี่เค้า
“พี่ค่ะ พี่เป็นไรรึป่าวค่ะ”เพราะเห็นสีหน้าพี่เค้าไม่ดีตั้งแต่ลงจากรถมาแล้ว
“คือ....อ พี่...... เดี่ยวพี่มานะ” พี่แกรีบวิ่งไปที่ห้องแล้วไปนั่งนิ่งๆอยู๋ที่โต๊ะ
ฉันก็เข้าห้อง พอฉันมองพี่แกไปนานๆก็รู้ว่าพี่แกเป็นอะไร พี่แก กลัวสอบไม่ผ่าน เพื่อนฉันเล่าให้ฟังว่า พี่แกเป็นคนจิงจังกับงานมาก ถ้าแกสอบไม่ผ่านแกจะประชดตัวเองโดยไม่กินข้าว แล้วจะตั้งใจอ่านหนังสือ แค่คราวนี้พี่แกมีคะแนนมากไปกว่าครั้งเลยสิน่ะ เพราะฉันเห็นพี่แกลุกขึ้นพร้อมตะโกนว่า "ผ่านแล้วโว๊ย"อย่างคนบ้าคลั่งเพื่อนๆก็ต่างหัวเราะกัน ตอนเย็นต่างคนก็ต่างกลับบ้านแต่ฉันตัพเค้กผู้น่าสงสารต้องไปเรียนพิเศษแต่วันนี้ทำให้ฉันอยากเรียนพิเศษมากเพราะพี่เปาโลเป็นลูกของครูคนที่สอนพิเศษเรา พี่แกก็เลยของอนุญาติมาสอนฉัน ฉันดีใจมากแล้วทุกๆวันหลังเลิกเรียนฉันจะรีบมาเรียนพิเศษ ครูเลยถามว่า "คัพเค้กเทอไม่สบายรึป่าวจ๊ะปกติเทอไม่อยากมาเรียนเลยนะ" ฉันก้ยิ้มแล้วตอบไปว่า หนูมาคิดๆดูนะค่ะครูถ้าเราเรียนเยอะความรู้เราก็ยิ่งเยอะใช่มั๊ยค่ะ หนูก็เลยอยากจะมีความรู้ให้มากๆอ่ะค่ะ (แต่ที่จิงแล้วมันเป็นข้ออ้างของฉันเองละเพราะจะให้ฉันตอบว่าอยากมาเจอพี่เปาโลทุกๆวันเนี่ยนะ NO NO)
วันนั้นหลังจากเรียนพิเศษเสร็จพี่เปาโลชวนเราไปกินข้าวเราได้รู้จักกันมากขึ้นทำให้รักของเราเกิดได้รู้ว่าความรักเป็นอย่างไร เกิดขึ้นอย่างไร ทำให้สิ่งที่ฉันข้องใจมาตลอดได้มาสว่างก็วันนี้ เหมือนโลกใบนี้มีแค่เรา2คนมองไปทางไหนก็มีแต่หน้าเทอเทอทำให้โลกของฉันเป็นสีชมพูแต่มันเป็ฯเพียงแค่เวลาสั้นๆที่เรา2คนมารักกันนี้จะเป็นเรื่องที่ดูตลกเวลาสั้นๆมารักกันได้อย่างไร ฉันรักเทอตั้งแต่แรกเห็น แล้วเทอรักฉันรึป่าว เมื่อสายตา2เรามองกันทำให้ใจนั้นละลาย จบ****
อาจจะงงกันบ้างแต่พอมีความหมาย ฉันรูว่าทุกคนก็ต้องเป็น โดยเฉพาะคนที่เจอรักเเรกพบ♥♥♥♥♥
ผลงานอื่นๆ ของ วราพร พลเดช ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ วราพร พลเดช
ความคิดเห็น