ภารกิจที่2: สามัคคีคือพลัง

ข้อมูลเบื้องต้น

สีฟ้า:ซินเวีย
สีชมพู:เซเฟรียร์
สีส้ม:เทียร์ร่า

เนื้อเรื่อง

ณ Light in Darkness High School

“กรี๊ดดดดดดดด!!~”

“ยัยซินเวียเป็นอะไรของเธอ กรี๊ดบ้านแตกแบบนั้นอะ”

“เฟรเซียร์ เธอดูภารกิจที่2สิ ยากเป็นบ้าเลยอ้ะ แงแงT^T”

“ทำๆไปเหอะ เนอะ เทียร์ร่า”

“นั่นสิคะ ไม่เห็นเป็นอะไรเลย ^^”

“เป็นสิ ชั้นได้เป็นหัวหน้ากลุ่มอะ ไม่ย๊อมมไม่ยอม”

“แบบนั้นแหละ ดีแล้ว ชั้นกับเทียร์ร่าจะได้สบาย โฮะๆๆ”

“แล้วภารกิจว่าไงบ้างหรอคะ”

“ให้ไปทางเหนือของป่าเวทมนตร์ แล้วก็ตัดรากต้นไม้อ่ะ”

“งานสบายจะตายยากตรงไหน มิทราบ!!”

“นั่นสิคะ”

“ชั้นยังพูดไม่จบ ต้นไม้พวกนั้นเป็นดอกไม้พิษ แล้วตอนไปจะโดนถอนเวทมนตร์ด้วย”

“…….” (เข้าสู่โหมดสงบนิ่ง!!)

“ไง จ๋อยอะดิ บอกแล้วภารกิจนี้มหาโหดมากมาย ไปเตรียมใจกันก่อนเหอะ”

………………………………………………………………………………………………………………………………..

วันต่อมา....(ไวยังกะโกหก)

หลังจากที่ทั้ง3สาวโดนแก๊งลักเด็ก(??)จับมาทิ้งเป็นขอทานที่ป่าเวทมนตร์ มน มน มน~(เอคโค่)

“เหอะ อะไรเนี่ย เชือก มีดสั้น แล้วก็น้ำมัน”

“ชั้นว่านะ..เค้าน่าจะให้เราเอามาจุดไฟเผาป่าแน่เลย”

“ปัญญาอ่อน คิดตื้นๆ”

“ซินเวีย เค้าคงจะล้อเล่นน่ะค่ะ”

“ช่าย ชั้นแค่ล้อเล่นเฉยๆ ทำเป็นจริงจังไปได้”

“หน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้อะหรอ - -*”

“เทียร์ร่าว่าอย่ามัวเถียงกันเลยนะคะ ไปกันเถอะ”

“อื้อ!!”

แล้วทั้ง3สาว ก็เดินเข้าป่าปายยยยยยย~~

 ....

“เดินมาตั้งนานแล้วไม่เห็นมีอะไรเลยอ่า”

“ยัยซินเวียอย่าพูดมาก เดี๋ยวมันก็มาให้เห็นหรอก”

“คุณซินเวีย คุณเฟรเซียร์คะ”

“หืม??”

“นั่นมันต้นอะไรหรอคะ แปล๊กแปลก”

“แว้กกก ไงล่ะซินเวียชั้นบอกแกแล้ว พูดไม่ทันขาดคำ”

“โอ๊ย โย้ย โหย~ ต้นอะไรอ่ะ น่ากลั๊วน่ากลัว”

“โกยเถอะค่ะ”

“รับทราบ!!”

แล้วทั้ง3ก็วิ่งไปทางอื่นทันที (บลาๆๆๆ เริ่มตันแล้วค่า คิดมิออก)

 

 

………………………………………………………………………………………………………………………………..

 

 

หลังจากทั้ง3คนเดินมาพักหนึ่งก็พบกับต้นไม้ใหญ่ ใหญ๊ ใหญ่(ประมาณว่าใหญ่เวอร์)

“ซินเวีย เทียร์ร่า ชั้นว่าวันนี้เราพักกันตรงต้นไม้นี้กันเถอะ”

“อือ เอาสิ ชั้นเมื่อยจะตายอยู่แล้ว”

“ก็เธอฉลาดนี่ มียูนิคอร์นก็ไม่ยอมขี่ อุตส่าห์เดินให้เมื่อย”

“ง่า~ นั่นสิ ทำไมไม่บอกช้าน ลืมไปเลยงั้นชั้นไปเดินเล่นแล้วหาของกินแถวนี้นะ ปลดผนึกโพนีต้า!”

“หาของกินมาเผื่อเรา2คนด้วยนะคะ”

“จร้า ~”

………………………………………………………………………………………………………………………………..

“แถวนี้ไม่เห็นมีอะไรกินเลยเนอะ โพนีต้า”

หลังจากขี่ยูนิคอร์นมานานซินเวียก็บ่นมาตลอดทางงง~

“อ๊ะ นั่นมันต้นอะไรอ่ะ สีเจ๊บบ เจ็บน่ากินจังเลย โพนีต้าไปดูหน่อยสิ”

แล้วซินเวียก็กินต้นไม้ประหล๊าด ประหลาดดนั้น แล้วสลบปายยย~

………………………………………………………………………………………………………………………………..

“นี่ๆ เทียร์ร่าดูนั่นสิ”

“มีอะไรหรอคะ”

“ดูนั่นสิ ใช่ยูนิอคอร์นของยัยซิเวียรึเปล่าอ่ะ”

“อืม...น่าจะใช่นะคะ แต่ว่าทำไมไม่เห็นซินเวียล่ะคะ”

“ชั้นว่ามันเหมือนจะให้เราตามไปนะ ลองตามไปกันเถอะ”

“ค่ะ”

………………………………………………………………………………………………………………………………..

“เอ๋ นั่นมันซินเวียนี่นาทำไมหลับอยู่ตรงนี้ล่ะ”

“เข้าไปดูกันเถอะค่ะ”

……

“แล้วนั่นมันต้นอะไรอะ”

“คงจะเป็นต้นไม้พิษนะคะ ซินเวียคงกินเข้าไปแล้วสลบ”

“อือ..แล้วทำไงดีล่ะ”

“เฟรเซียร์มีต้นแฮรารีส แพนตาลองใช้ดูสิคะ”

“อือ”

………………………………………………………………………………………………………………………………..

“เอ๋...ที่นี่ที่ไหนอ่ะ”

“ยัยตะกละกินไม่เลือกฟื้นแล้วหรอ”

“ที่ที่เราพักกันเมือกี้ไงคะ ซินเวีย”

“อ่อ...งั้นชั้นขอนอนก่อนนนะ ครอก ฟี้~”

“พอหัวติดพื้นก็หลับเลยอ่ะ เทียร์ร่า นอนกันเถอะ”

“ค่ะ”

………………………………………………………………………………………………………………………………..

วันแรกของภารกิจข้าพเจ้าแต่งด้วยความตัน ตันแล้วก็ตัน หัวมะแล่นเลยอ่ะ แต่ว่าสู้ต่อปาย สามัคคีคือพังเน้ออ~

 

 

 

 

วันที่2ของภารกิจ หลั่น ลั๊ล ลา

“เฟรเซียร์ ซินเวียคะ ตื่นได้แล้วค่ะ”

“ว๊า นี่เช้าแล้วหรอยังนอนไม่พอเลยอะ ขออีกหน่อยได้มิๆ”

“พอเลยยัยซินเวียขี้เซา ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้”

“นี่ หยุดหยิกชั้นได้แล้ว ตื่นแล้วย่ะ”

“เทียร์ร่าว่าวันนี้เราทำภารกิจให้เสร็จกันเลยมั้ยคะ ^^”

“อื้อ เอาสิ”

ทั้ง3คนก็เดินทางกลับเข้าไปในทางที่เจอดอกไม้พิษเมื่อวานนี้

“แว้กกก นี่มันต้นอะไรอะ เดินได้ด้วย ต้นไม้บ้า”

“ซินเวีย เทียร์ร่าขึ้นมาหลบต้นไม้ก่อนเถอะ”

“ให้ทำไงล่ะยะ ชั้นปีนต้นไม้เป็นซะทีไหนล่ะ”

“เทอเอาเชือกให้ชั้นสิ แล้วเดี๋ยวชั้นค่อยลากเทอขึ้นมา ยัยฉลาดเอ๊ย แค่นี้ก็คิดไม่ออก”

“เอาไปเซ่”

แล้วซินเวียกับเทียร์ร่าก็ขึ้นไปบนต้นไม้ได้โดยสวัสดิภาพ(ละมั้งนะ)

“แล้วทีนี้จะเอาไงล่ะ”

“งั้นเดี๋ยวเทียร์จะช่วยยิงธนูใส่ต้นไม้พวกนั้นก่อนดีมั้ยคะแล้ว เฟรเซียร์ค่อยตามไปเก็บศพ”

“เหอะๆ เทียร์ร่าพูดซะเวอร์เลยนะ”

“งั้นตกลงเอาตามนี้”

“เดี๋ยว!!”

“อะไรของเธออีกอะ”

“ชั้นสงสัย”

“ว่า”

“เทอไม่ให้มีดชั้นแล้วให้ชั้นเอาอะไรตัดรากมันล่ะ ยัยฉลาด”

“เอ่อ นั่นสินะ แหะๆ”

แล้วทั้งสามก็ทำแบบนั้นจนเที่ยง

………………………………………………………………………………………………………………………………..

“เซเฟรีย์คะ เทียร์ร่าว่าทำแบบนี้คงไม่หมดแน่เลยค่ะ ขึ้นมาพักก่อนดีกว่านะคะ”

“อื้อ”

“โอ๊ยย ชั้นหิวจะตายอยู่แล้ววว”

“นี่ เธอไม่ทำอะไรก็อย่าพูดมากสิ ”

“ใครบอกว่าชั้นไม่ทำอะไร ชั้นเป็นถึงฝ่ายบริโภคนะ”

“ชั้นล่ะหนักใจกับเธอจริงๆ”

“คิกคิก”

“งั้นเราไปหาอะไรกินกันก่อนเถอะ”

………………………………………………………………………………………………………………………………..

แล้วทั้ง3ก็กลับมาทำแบบเดิมจนเย็น(ไม่มีสมอง โคดตันเลยอ่ะ)

“เทียร์ร่า เฟรเซียร์ชั้นว่าเราทำไงก็ไม่หมดหรอก ชั้นมีวิธีแล้ว”

“วิธีอะไรของเธอ”

“หึหึ เดี๋ยวพรุ่งนี้เธอก็รู้เองแหละ อิอิ”

 

 

“เธอจะทำอะไรพิเรนทร์ๆอีกล่ะ”

“เอาเหอะน่า รับรองเซอร์ไพรส์ กลับไปหลับให้สบายกันเถอะ”

………………………………………………………………………………………………………………………………..

วันที่3ของภารกิจ
"เอ ไหนผ.อ.บอกว่าให้ทำภารกิจ2วันอ่ะคะ"
"ชั้นว่ากลุ่มเราโดนผ.อ.แกล้งแหงเลย"

“แล้วไหนว่าเธอจะทำวิธีอะไรของเธอล่ะ”

“เอาเลยมั้ยล่ะ ชั้นจะยอมอดข้าวเช้าเลยหละ”

“งั้นก็ไปกันเลย”

………………………………………………………………………………………………………………………………..

“ซินเวียจะทำอะไรหรอคะ”

“ชั้นมีแผนแล้วกันน่า”

“แผนอะไรของเธอ”

“หึหึ แผนเผาป่าให้วอดวาย”

“แผนแปลกๆ แล้วให้ทำไงล่ะ”

“เทียร์ร่ากะเฟรเซียร์ก็แค่เอาน้ำมันไปราดให้ทั่วป่าแล้วก็อย่าให้โดนตัวเองล่ะ”

“โอเค รับทราบ”

………………………………………………………………………………………………………………………………..

 

“แล้วไงต่อ”

“คราวนี้ตาชั้นบ้างล่ะ” ในขณะเดียวกันซินเวียก็ชูไม้ขีดขึ้นมา

“เอ๋ ซินเวียเอาไม้ขีดมาได้ไงหรอคะ”

“อ่อ ชั้นเอาแอบไว้ในถุงเท้าอ่ะ เลยไม่มีใครรู้”

“แล้วให้ทำไง”

“เธอช่วยจุดไฟทีสิ”

“จุดยังไงล่ะ โดนดูดเวทจนหมดแล้วนะ”

“ใช้วิธีของบรรพบุรุษสิยะ”

แล้วซินเวียก็ใช้วิธีจุดไฟแบบบ้านๆแต่ได้ผลโดยเอาแท่งไม้มาหมุนติ้วๆบนแผ่นไม้อีกแผ่น

“ว้าว สุดยอดไปเลยค่ะ”

“และขั้นตอนสุดท้าย Bombbbbb!!”

ไม่พูดเปล่า ซินเวียก็ซัดไม้ขีดนั้นเข้าป่าไป

(คงไม่ต้องพูดอะไรหลังจากนี้แล้วล่ะมั้ง)

………………………………………………………………………………………………………………………………..

 

ณ Light in Darkness High School

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด”

“เป็นอะไรของเธออีกยะ”

“ไปทำภารกิจแค่3วันน้ำหนักลดลงตั้ง5โล สุดยอดไปเลยย!!”

แล้วซินเวียก็กระโดดโลดเต้นวี๊ดว้ายยกระตู้วู้ จนห้องแทบพัง

(จบบริบูรณ์)

………………………………………………………………………………………………………………………………..

 

ป.ล.แต่งเหนื่อยๆ ตั๊นตัน

ป.ล.2 งานนี้เป็นนิยายเรื่องแรกในชีวิตเลยอะ พยายามเตมที่แล้วน้า อย่าว่ากันล่ะ
ป.ล.3 นิสัยไม่ค่อยตรง แถไปเรื่อยๆอะ
ป.ล.4 สงสารเค้าเหอะ แต่งนิยายไม่เป็นอ่ะ บรรยายไม่ค่อยเก่ง เลยมีแต่พูด

By ซินเวียร์ เลดีเอเนอ

 

sun ny