Fic 12Tails เพื่อนรักจนวันตาย

เมื่อหมาป่าน้อยต้องผจญภัยเพื่อตามหาเพื่อนเก่าของเขา เขาจึงต้องออกเดินทางเพื่อตามหาเพื่อนของเขา เรื่องราวจะวุ่นวายแค่ไหนกันละเนี้ย.....

(ปอลิง.เรื่องนี้แอบวายนิดๆนะย้ำว้า นี้ดดดดดดดดดดดเดียว แล้วก็พวก เพนกวิ้น ด้า ตุ่นเป้นร่างคนนะค่าาาา จินตนาการเอา)

.
.
.
.
.
.
.
ณ หมู่บ้านหิมะที่อยู่บนหุบเขา สายลมเย็นยะเยือกวนไปทั่วหมู่บ้านมีเด็กๆกลุ่มมากมายมาเล่นหิมะกัน

เพนกวิ้นเด็กผมสีฟ้าผ้าพันคอสีฟ้าแจ็คเก็ตสีขาวกางเกงสีขาวดวงตาสีฟ้าฉายแววอ้อนผู้เป็นพ่อ

"คุณพ่อฮะ.....คุณพ่อให้ผมไปเล่นข้างนอกมั้ยฮะผมอยากไปเล่นกับ...."

"ไม่ได้!!! ลูกก็รู้ว่าไอ้เด็กนั่นมันอันตราย"

"แต่...."

"ไม่ได้ก็คือไม่ได้ไง!!!! เข้าบ้านได้แล้ว!!!"

"คุณพ่อ......ครับ....."

สายตาคู่หนึ่งจ้องมองอยู่ที่ต้นไม้ใหญ่พลางพูดในใจว่า

ขอโทษนะ เพื่อนแต่ผมคงอยู่ไม่ได้แล้วละ....ที่หมู่บ้าน...ไม่สิ....ในโลกเลยดีกว่า....

สายตาคู่นั้นฉายแววเจ็บปวดแล้วมีน้ำตาหยดเล็กๆลงมา

เพนกวิ้นเด็กผมสีดำสนิทสั้นดูดีมีผ้าพันคอสีแดงเสื้อแจ็คเก็ตสีดำกางเกงยาวที่ให้ความอบอุ่นสีดำร้องเท้าสีแดงและตากับถึงมือที่เป้นสีแดง.....

สักวันผมจะกลับมารับนายนะเพื่อน.....

รอผมก่อนนะ
.
.
.
.
.
.
.

หลังจากนั้นเวลาก็ผ่านไป 10 ปี(ไวเพราะโกหก)

ณ ย้านหลังหนึ่งในหมู่บ้านหิมะ

" ลูกก็โตแล้วควรออกไปผจญภัยได้แล้วนะจ้ะ "แม่เพนกวิ้นหน้าตาสวยผมยาวถึงเอวสีฟ้าตาสีม่วงมองด้วยสายตาคาดหวัง

"พ่อก็ว่างั้น ลูกก็ควรหาเพื่อนกับเขาได้แล้วนะ " คุณพ่อหน้าตาดีผมสีดำตาสีเขียวมองลูก

(ทำไมผมต้องโดนละ) ผมคิดในใจ


.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

ตอนนี้อาจไม่สนุกเพราะคิดสดเลยค่ะเพิ่งลองแต่งนิยายครั้งแรกด้วย =w=

ยังไงๆก็ช่วยติชม เม้นท์บ้างอะไรบ้างนะค่าาาา