ทำไมต้องเจอ...ผี!

เนื้อเรื่อง

ดิฉันเป็นคนที่ไวต่อความรู้สึกแปลกๆต่างๆ และมักพบบางสิ่งบางอย่างที่ไม่คาดฝันเสมอๆ เช่นฉันเห็นคนห้อยหัวลงมา ลิ้นจุกปาก หน้าซีด อยู่บนต้นไม้ ซึ่งอยู่สูงขึ้นไปประมาณตึกชั้นที่สอง*_* และเห็นเด็กหญิงขายพวงมาลัย เลือดอาบนองเต็มใบหน้า และร้องขอให้ฉันช่วยซื้อ พวงมาลัยเหยี่วๆของเธอ ที่สี่แยกไฟแดงบ้านฉันเสมอๆ O_O! ตั้งแต่ดิฉันเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์และสลบไปเกือบหนึ่งเดือนเต็มๆ 

ตอนแรกๆดิฉัน ไปไหนมาไหนคนเดียวอยู่เสมอๆ แต่เมื่อดิฉันพบเจอเรื่องแบบนี้แล้ว ทำให้ ดิฉันก็ไม่กล้าที่จะอยู่คนเดียวอีกเลย  มีอยู่วันหนึ่งฉันตัดสินใจที่จะอยู่คนเดียว โดยบอกเพื่อนว่า ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันอยู่คนเดียวได้ และถ้าฉันไม่กล้าที่จะ ยอมรับมัน มันก็จะคอยหลอกหลอนฉันอย่างนี้เสมอไป

ในวันแรก เพื่อนๆของกลับบ้านไปประมาณหนึ่งทุ่มสี่สิบห้านาที ดิฉันเดินไปส่งเพื่อนที่หน้าบ้าน และดิฉันก็ได้พบกับบางอย่างที่ ดิฉันพร้อมจะพบเจอกับมันอยู่แล้ว*_* หัวใจของดิฉันกำลังเต้นแรงจนแทบจะออกมาเต้นข้างนอก เมื่อดิฉันได้พบบางสิ่งบางอย่าง ที่เป็นเงาสีดำ ผมยาว ดิฉันไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง กำลังก้มกินอาหารที่เหลืออยู่ ในจานข้าวสุนัข และพอดิฉันจ้องมองมัน มันก็หันกลับมา ดิฉันเห็นดวงตาของมันเป็นสีแดง เหมือนเส้นเลือดแตกในตา หน้าตาเหยี่วย่น ฟันแหลมคม O_O!  แล้วมันก็หนีฉันไป อย่างรวดเร็ว จนฉันมองแทบไม่ทัน มันทำให้ดิฉันสงสัยว่าสิ่งที่ฉันเห็นนั้นคืออะไรกันแน่

ฉันรีบไปอาบน้ำ และเข้านอน เพราะจะได้ผ่านพ้นคืนนี้ไปซะที แต่เมื่อดิฉันกำลังจะเดินเข้าไปในบ้าน อยู่ดีๆไฟในบ้านก็ดับลง ดิฉัน กำลังจะเปิดประตูบ้าน เพื่อเดินเข้าไปดูว่ามีอะไรเกิดขึ้น ภายในบ้าน #_# แต่เมื่อดิฉันดันประตูเข้าไปก็มีมือเย็นๆ ซีดๆมาจับมือฉัน  ฉันตกใจมาก จึงรีบดึงมือกลับมาแล้วจู่ๆมือนั้นก็หายไป   ไฟก็สว่างขึ้นมาทันที ดิฉันจึงคิดว่าเป็นเพียงแค่ไฟตก และดิฉันคงคิดมากไปเอง 

ดิฉันอาบน้ำแบบเร่งด่วน และแต่งตัว  เพื่อเตรียมตัวเข้านอน  "เอ้ย...สบายจังเลย"ดิฉันล้มตัวลงนอน อย่างสบายใจ ว่าจะได้พักผ่อนซักที หลังจากเจอแต่เรื่องร้ายๆ มาหลายเรื่องแล้ว   ฉันหลับได้พักหนึ่งใหญ่ๆ จู่ๆก็รู้สึกว่า มีคนนั่งควบฉันอยู่ ฉันลืมตาขึ้นมอง พบคนผมยาวมีนัยตาสีแดงคนที่ฉันเคยพบหน้าบ้าน   กำลังนั่งทับฉันอยู่ แล้วกดหน้าอกฉันจนฉันหายใจไม่ออก   ฉันจึงสวดมนต์บทประจำที่ท่องได้เพียงบทเดียว   นโมฯ ไปเรื่อยๆกี่จบฉันก็ไม่สามารถทราบได้   รู้แต่ว่าท่องไปเรื่อยๆจนกว่ามันจะออกไปจากฉัน   จู่ๆร่างที่กำลังกดหน้าอกฉันก็หายไป 

 ฉันคิดว่าดิฉันคงหลับต่อที่นี่ไม่ได้อีกแล้ว  จึงรีบขับรถไปหาโรงแรมดีๆนอน  ดิฉันขับผ่านสี่แยกไฟแดงทางเดิม และมันก็เป็นสี่แยกไฟแดงสมชื่อ ไฟแดงตอนที่ดิฉันมาถึงพอดี ตอนนั้นประมาณเที่ยงคืน   ดิฉันจอนรถและมองหาสิ่งที่ฉันเคยเห็น แล้วก็โล่งใจที่ ไม่พบกับเด็กคนนั้นมาขายพวงมาลัยอีก  แต่ดิฉันกลับพบเด็กผู้หญิงคนนั้นในสภาพปกติ แถมยังน่ารักมากอีกด้วย จู่ๆก็มีรถสิบล้อขับชน เด็กผู้หญิงคนนั้น จนร่างกระเด็นมาชนหน้ารถของฉัน  ไฟเขียวพอดีฉันจึงรีบเหยีบคันเร่งไปยังโรงแรมที่อยู่ใกล้ที่สุด   แต่ดิฉันก็นอนไม่หลับทั้งคืน พอรุ่งเช้าฉันโทรไปหาเพื่อนเพราะฉันอยากสืบหาความจริงเกี่ยวกับเรื่องเด็กผู้หญิงคนนั้น  คนที่อยู่บนต้นไม้และคนผมยาวที่ฉันเจอเมื่อคืน

ฉันเล่าเรื่องให้เพื่อนฟัง  เพื่อนร้อง "เอ้อ...ฉันนึกออกแล้ว"แล้วพื่อนก็เล่าให้ฉันฟังว่า   เมื่อตอนฉันสลบไปหนึ่งเดือนที่ผ่านมา มีเด็กโดนรถสิบล้อชนตายอย่างสยองตอนประมาณเที่ยงคืน ดิฉันตกใจมากเมื่อได้ยินที่เพื่อนพูด0_0

หนึ่งอาทิตย์ก่อนฉันตื่นขึ้นมา  ก็มีผู้ชายโดนไฟดูดตายเพราะจะขึ้นไปขโมยไฟฟ้ามาใช้ น่ะ แต่เดี๋ยวนี้เค้าเอาสายไฟออกหมดแล้วนะเพราะชาวบ้านเห็นแล้วกลัว  ฉันถามเพื่อน อีกว่า "แกอย่าบอกนะว่ามีคนมาตายที่บ้านฉันน่ะ" ฉันทำหน้าตาเครียด จนเพื่อนบอกว่า "อย่าเครียดดิ่…ไม่มีคนมาตายบ้านแกหลอก "เพื่อนฉันบอกอย่างสบายใจ "แต่...มีคนแก่ข้างบ้านนั่นแหละที่ ตาย  เพราะไม่มีใครสนใจให้ข้าวให้น้ำแก แกออกมากินเองไม่ได้เพราะแกเดินไม่ได้ "    เพื่อนทำหน้าเครียดขึ้นมาทันที่ "แล้วทำไมฉันไม่รู้ล่ะว่ามีคนมาเช่าข้างบ้านฉัน" ฉันทำหน้าสงสัย      "ก็ตอนแกไมฟื้นไงล่ะ ลูกเค้าเอามาปล่อยไว้แล้วหนีไปน่ะ พึ่งมีคนมาพบศพก็ตอนฉันสงสัย เลยให้ตำรวจเข้าไปดู เนี้ยแหละ ยังไงเราก็ไปทำบุญกันซะหน่อยแล้วกันนะ"เพื่อนฉันพูด

                จากนั้นฉัน จึงตัดสินใจที่จะขายบ้านนั้นทิ้ง ลาออกจากที่ทำงาน และไปอยู่กับพ่อแม่ที่ ต่างจังหวัด แต่ฉันก็ยังคงเจออะไรบางอย่างที่คนเรียกว่า "วิญญาณ" อยู่เสมอๆ แต่ฉันก็ยังอุ่นใจที่มีพ่อกับแม่อยู่ข้างกายฉันตลอดมา  ฉันสมัครเข้าทำงานเป็นคนเขียน หนังสือรายสัปดาห์แห่งหนึ่งที่ เป็นหนังสือเกี่ยวกับเรื่องเหลือเชื่อต่างๆ  และเขียนเรื่องที่ฉันพบเจอมา ถ่ายทอดให้กับคนที่ ชอบฟังเรื่องแบบนี้ !...........................END 

          อิอิ........เรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องที่ดิฉันแต่ขึ้น จริงๆแล้วตอนนี้ฉันอายุเพียง 18  และยังไม่ได้ทำงานเลย เหอะๆ ยังไงก็อย่าลืมติดตามเรื่องสยองขวัญของฉันเรื่องต่อไปนะ ^_^