7 Boy BadGril ยัยสุดร้ายขย้ำหัวใจนายซุปตาร์

บทนำ

   อากาศวันนี้ดูสดใสสำหรับใครบางคนแต่ดูฉันเนี่ยสิ น่าเบื่อ!!! เฮ้อ ง่วงชะมัด นางมารในยามวิกาล เอ๊ะ!ไม่ใช่สิฉายาของฉันอะไรเนี่ยลืมแล้วสิ -0- โทรฯไปถามยัยดาร์กช็อกโกดีกว่า

ตู้ด ตู้ด ~~

อุ๊ยอันนั้นก็ดูดีอันนี้ก็อยากได้ กระเป๋าสะพาย~ เสียงเพลงรอสายของยัยบ้านี่อยากได้อะไรเนี่ย

-0-

(ฮัลโหลมีอะไร)

   “ฉันมีฉายาว่าอะไรนะลืมแล้ว -____-;;”

(มีฉายาว่าเอ่อ......เอิ่มม.......ยัยแสบแล้วแกคิดคึกอะไรขึ้นมาถึงมาถามฉายาบ้าบอ)

    “ก็นะ ฮ่า ๆ”

(แค่นี้ล้ะ บ๊ะบาย จุ้บบบบบบ)

ตี๊ดดดด ตี๊ดดดดดด ~

ยัยนี่รีบวางสายเพื่อ ?? สงสัยคงจะรีบไปตายที่ไหนมั้งเนี่ย

   “กี่โมงแล้วเนี่ย เฮ้อ”ฉันบ่นอุบอิบ

    “7 โมง 49 นาที J”

    “เฮ้ย....ไรเฟิลมาทำอะไรที่ห้องของพี่เนี่ยห้ะ ?”

     “ก็แม่ให้ขึ้นมาตามพี่อ่ะ แล้วแม่ก็จะมีเรื่องคุยกับพี่ด้วย”

     “เรื่องอะไร !!”

    “ไม่รู้แม่ไม่ได้บอก”

    “เจริญล่ะจ้ะชีวิตนี้แกจะรู้อะไรบางไหมห้ะ !!”

    “รู้ แค่ผมโตเป็นหนุ่มแล้ว”

    “เดี๋ยวพี่ลงไปรอแปป บอกแม่ด้วย”

ตึกๆๆ

ฉันรีบเดินลงบันไดมาอย่างคล่องแคล่วแต่ดีนะไม่พลาดท่าล้มปากแตก - -*

    “แม่เรียกหนูลงมาทำไมหรอ??”

    “คือว่าลูกต้องไปอยู่กับ คนหนึ่งใน 7 Boy Singleอ่ะ พ่อกับแม่ จะไปอยู่ที่อังกฤษ”

    “หา !! อะไรนะ ไม่ไป แม่หนูไม่ไป”

    “ต้องไปจ้ะ J”

   “ก็ได้ค่ะ” จริงๆฉันก็ไม่ได้อยากไปหรอกนะเห็นสายตาพิฆาตของแม่ฉันแล้วต้องจำยอมสายตาแม่น่ากลัวมาก =______=;;