The Dirty Flower

The Dirty Flower 

บทนำ

          ....ในปีที่ราชาองค์ใหม่ได้ทรงครองราชย์   ครอบครัวของเธอถูกพระองค์สั่งตัดหัวประจานโทษฐานเป็นไส้ศึกที่เกือบนำพาให้ประเทศล่มจม

          เธอซึ่งเป็นบุตรสาวคนเล็กสุดได้หลบหนีออกมาได้ทันท่วงที  แต่ครอบครัวของเธอไม่   พวกเขาตายหมดทั้งญาติพี่น้องทุกคนได้กลายเป็นซากศพอันเน่าเฟะเสียแล้ว

          หญิงสาวหิวจนแทบจะเดินไม่ไหว  ตัวเธอล้มลงข้างตรอกสกปรกในย่านแห่งหนึ่ง  ดวงตาพร่าเลือนหวนนึกถึงอดีตแสนดี

          ครอบครัวที่ฟูมฟักด้วยความรัก  หาได้ขาดแคลนเงินทอง  มีแต่ผู้ก้มหัวให้   แต่ยามเมื่อล้มกลับไร้ผู้เหลียวแล

          หญิงสาวไม่อยากจะเชื่อว่าเหตุใดครอบครัวตนถึงเป็นไส้ศึกได้   หรือนั่นเป็นการใส่ร้ายเฉกเช่นนั่นเหรอ

          หากเป็นเช่นนั่นจริง  คนที่พระราชาควรใส่ร้ายหาใช่ครอบครัวของเธอแต่เป็นพี่ชายพี่สาวที่โง่งมในความรักต่อฝ่าบาทและนางในดวงใจของพระองค์ต่างหาก

          พี่ชายผู้บูชาในความรักได้ทำทุกวิถีทางเพื่อได้หญิงสาวสามัญผู้หนึ่ง  หากแต่นางผู้นั่นคือยอดดวงใจของฝ่าบาท   จากรักจึงเปลี่ยนเป็นความแค้นสุดจะหยั่ง

          พี่สาวผู้เทิดทูนและถวายใจกายให้แด่ฝ่าบาท   ยอมเป็นหมากเบี้ยให้พระองค์ทรงหลอกใช้เพื่อกำจัดพี่ชาย   สุดท้ายแล้วฝ่าบาทก็ได้หักหลังนางและทำลายครอบครัวของเรา

          และสุดท้ายผิดที่เธอเองที่ไม่ห้ามพวกเขา   ผิดที่นิ่งดูเฉยหาได้ตักเตือนพวกเขา  ทั้งที่ตัวเธอนั่นทำได้แต่ก็เลือกที่จะไม่ทำ   อยู่นิ่งเฉยภายในโลกของตน  ใช้ชีวิตอย่างสุขกาย

          แล้วสุดท้ายจะเป็นเช่นไรได้  ตอนนี้ตัวเธอกำลังจะตาย

          ติ๋ง!

          หยาดน้ำใสอาบไหลทั่วแก้มที่มอมแมม  หากย้อนกลับไปได้ตัวเธอจะไม่ลังเลที่จะเข้าไปห้ามพวกเขาทั้งสอง   จะเข้าไปแก้ไขมัน...

.

.

.

          ติ๊กต๊อกๆๆๆๆ

          เสียงนาฬิกาตีบอกเวลาทำให้ผู้ที่นอนอยู่บนเตียงลืมเปลือกตาที่หนักอึ้งขึ้นอย่างช้าๆ

          นัยน์ตาสีวอลนัทมองห้องที่แสนคุ้นเคยก่อนประตูจะเปิดออกให้พบเจอหญิงสาวผมมะฮอกกานีผู้เป็นมารดา   เธอไม่รอช้าที่จะลุกจากเตียงเพื่อวิ่งไปกอดมารดาและเล่าถึงความฝันแสนเศร้า

          หากทว่าเมื่อเท้าเธอแตะถึงพื้น  ภาพทุกอย่างกลับบิดเบี้ยวก่อนเธอจะตกลงไปสู่หลุมดำอันไร้ทางขึ้น...

          เฮือก!

          หญิงสาวสะดุ้งตัวตื่นในตรอกสกปรกที่เดิม  ดวงตาสีวอลนัทเหม่อมองไปยังถนนที่แดดยามเช้ากำลังสาดส่อง   ทุกอย่างมันก็แค่ฝันไป...

          เธอรำพึงกับตนเองก่อนจะยันตัวเองขึ้นด้วยแรงที่มีทั้งหมด   เธอยังไม่ตายและยังต้องใช้ชีวิตในโลกที่ไม่เหลือใคร

          ...ฆ่าตัวตายไปเลยดีไหม