[Fic snsd] Speak now

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ฟิคอิงเพลง Speak now ของ Taylor Swift ค่ะ

เนื้อเรื่อง อัปเดต 23 ต.ค. 53 / 15:27

Speak now

I am not the kind of girl

Who should be rudely barging in on a white veil occasion

But you are not the kind of boy

Who should be marrying the wrong girl

                        แสงอาทิตย์สีทองอาบไล้โบส์ถคาทอลิกสีขาวเป็นประกายระยิบระยับราวกับว่าสถานที่แห่งนี้ถูกทำขึ้นมาจากเพชร ที่ลานด้านหน้าโบส์ถถูกตกแต่งด้วยดอกลิลลี่สีขาวและริบบิ้นสีทอง แขกที่มาร่วมงานต่างมีรอยยิ้มของความสุขฉาบอยู่บนใบหน้า จะยกเว้นก็แต่... เธอ

I sneak in and see your friends

And her snotty little family all dressed in pastel

And she is yelling at a bridesmaid

Somewhere back inside a room

Wearing a gown shaped like a pastry

                หญิงสาวผมตรงยาวสีบลอนด์สวมเดรสสีชมพูอ่อนยาวระน่องดูเหมาะกับพิธีที่กำลังจะเริ่มขึ้นในไม่ช้า มีเพียงสิ่งเดียวที่ไม่เหมาะสมนั่นก็คือ เธอกำลังแอบมองลอดผ่านประตูที่ปิดไม่สนิทเข้าไปในห้องเก็บตัวของเจ้าสาว ซึ่งตามธรรมเนียมแล้วจะต้องไม่มีใครพบเห็นเธอ ยกเว้นก็แต่ครอบครัวและเหล่าเพื่อนเจ้าสาว  ดวงตาสีน้ำตาลทองกวาดมองผู้คนในห้องที่มีทั้งคนรู้จักและไม่รู้จัก ก่อนจะไปสะดุดกับชายสูงวัยสวมสูทสีดำซีดจางผู้มีใบหน้าแดงก่ำกำลังทะเลาะกับหญิงวัยใกล้เคียงกันด้วยระดับภาษาที่เริ่มหยาบคายขึ้นเรื่อยๆ

                        “อ๊าย แกทำอะไรกับช่อดอกไม้ฉันเนี่ย” เสียงแว้ดดังแหวกอากาศจากมุมใดมุมหนึ่งของห้อง เรียกความสนใจของทุกคนในห้องให้หันไปที่หญิงสาวผมลอนดำยาวในชุดสีขาวทรงกลมๆ พองๆ เหมือนขนมที่ถูกอบจนฟูเกินไป ใบหน้าที่ในยามปกติจัดได้ว่าเป็นหญิงสาวสวยหาตัวจับยากของอิมยุนอา กลับบิดเบี้ยวเสียจนไม่หน้ามองเมื่อโทสะเข้าครอบงำ ริมฝีปากของเจ้าหล่อนยังคงพ่นคำพูดร้ายกาจใส่เพื่อนเจ้าสาวผู้เคราะห์ร้าย

                                พระเจ้าคะ ได้โปรดบอกที นี่หรือคะ เจ้าสาวที่เธอคนนั้นเลือก

This is surely not what you thought it would be

I lose myself in a daydream

Where I stand and say

Don't say yes, run away now

I'll meet you when you're out of the church at the back door

Don't wait, or say a single vow

You need to hear me out

And they said speak now

                “ยูลอย่ารับนะ ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คนที่เธอควรจะแต่งงานด้วย เพราะฉะนั้นหนีไปกับฉันเถอะ” ใช่เธออยู่ตรงนั้น ยืนพูดตรงหน้าควอนยูริที่สวมชุดทักซิโด้สีดำ แต่ยูลกลับไม่ตอบ หญิงสาวเพียงแค่ยิ้มให้เธอก่อนจะโบกมือลา     

                                ยูลได้โปรด อย่าทิ้งฉันไป เธอบอกว่าฉันคือคนที่เธอรักไม่ใช่เหรอ...

Fond gestures are exchanged

And the organ starts to play

A song that sounds like a death march

And I am hiding in the curtains

It seems I was uninvited by your lovely bride to be

                “ยูล” เสียงเรียกชื่อดังแผ่วเบา หลุดจากริมฝีปากอิ่มสีชมพู เปลือกตาขาวนวลลืมเปิดขึ้น มองไปรอบตัว เธอยังอยู่ที่เดิม บนม้านั่งสีขาวที่อยู่ด้านข้างของโบส์ถซึ่งอยู่ไม่ห่างจากห้องเก็บตัวของเจ้าสาว เธอฝันไปสินะ หญิงสาวลุกขึ้นจากม้านั่ง ตรงไปที่ประตูข้างโบส์ถ มือเรียวบางบิดลูกบิดประตูให้เปิดออกอย่างระมัดระวังไม่ให้เกิดเสียง

                เสียงบรรเลงเพลงจากออร์แกนดังขึ้น เป็นสัญญาณบอกถึงการปรากฎตัวของเจ้าสาว แต่เมื่อหญิงสาวผมบลอน์ดที่ซ่อนตัวอยู่หลังผ้าม่านได้ยิน บทเพลงที่ควรจะอ่อนหวานกลับให้ท่วงทำนองเหมือนเพลงมาร์ชแห่งความตาย แล้วทำไมเธอถึงต้องซ่อนตัวน่ะเหรอ ก็เพราะเธอเป็นแขกที่ไม่ได้รับเชิญน่ะสิ แถมยังเป็นแขกที่คิดจะ...

She floats down the aisle like a pageant queen

But I know you wish it was me,

You wish it was me

Don't you?

                        อิมยุนอาเดินมาตามทางเดินด้วยท่วงท่าราวกับนางงามผู้ชนะการประกวด ที่กำลังจะได้รับรางวัลเพียงแต่ว่ารางวัลนี้เป็นหญิงสาวที่ยืนอยู่หน้าแท่นพิธีไม่ใช่สิ่งของแต่อย่างใด หัวใจของเธอเต้นแรงเมื่อมองเห็น ใบหน้าของยูริที่ดูไม่มีความสุขอย่างที่ควรจะเป็น เธอยังมีความหวังอยู่

                “ยูล เธอหวังจะให้เป็นเจสสิก้าคนนี้ใช่มั้ย?” ร่างบางถามกับตัวเอง        

Don't say yes, run away now

I'll meet you when you're out of the church at the back door

Don't wait, or say a single vow

You need to hear me out

And they said speak now

Don't say yes, run away now

I'll meet you when you're out of the church at the back door

Don't wait, or say a single vow

Your time is running out

And they said speak now

                “ยูลอย่ารับนะ ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คนที่เธอควรจะแต่งงานด้วย เพราะฉะนั้นหนีไปกับฉันเถอะ” ประโยคเดิมที่เธอพูดอยู่ในฝันดังก้องอยู่ในโสตประสาทซ้ำไปมา

I hear the preacher say speak now or forever hold your peace

There's the silence, there's my last chance

I stand up with shaky hands, all eyes on me

Horrified looks from everyone in the room

But I'm only looking at you

                ในขณะที่คุณพ่อบาทหลวงผู้ทำพิธีเอ่ยถามว่า

                “หากมีใครในที่นี้ คัดค้านหรือไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานของคนทั้งสอง ขอให้แสดงตนเสีย” โอกาสสุดท้ายของเธอมาถึงแล้ว หญิงสาวเดินออกมาจากหลังผ้าม่าน ท่ามกลางความเงียบงัน  ร่างบางในชุดเดรสสีชมพูอ่อนยกมือขึ้น สายตากว่าห้าสิบคู่พุ่งตรงมาที่เธอแต่หญิงสาวก็ไม่ได้ใส่ใจ ดวงตาของเธอสะท้อนแต่ภาพของยูริเท่านั้น

I'm not the kind of girl

Who should be rudely barging in on a white veil occasion

But you are not the kind of boy

Who should be marrying the wrong girl

                เธอไม่ใช่นางร้ายในละครที่จะเข้ามาทำลายงานแต่งงาน แต่เธอก็จะไม่ยอมให้คนรักของเธอมาแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นหรอกนะ

So don't say yes, run away now

I'll meet you when you're out of the church at the back door

Don't wait, or say a single vow

You need to hear me out

And they said speak now

                “ยูลอย่ารับนะ ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คนที่เธอควรจะแต่งงานด้วย เพราะฉะนั้นหนีไปกับฉันเถอะ” เธอพูดออกไปแล้ว โอกาสสุดท้ายของเธอ ยูลจะช่วยทำให้มันสำเร็จใช่มั้ย

And you'll say let's run away now

I'll meet you when I'm out of my tux at the back door

Baby, I didn't say my vows

So glad you were around

When they said speak now

                “สิก้า!” เสียงร้องด้วยความประหลาดใจปนดีใจดังออกมาจากปากของยูริ ก่อนที่จะวิ่งเข้ามาสวมกอดร่างของเจสสิก้าเอาไว้แน่น สาวผมบลอนด์หลับตาพริ้มเมื่อสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากอ้อมกอดที่เธอคุ้นเคย อ้อมกอดของยูล ที่เป็นของเธอเพียงคนเดียว

                “ขอบคุณนะที่เชื่อในตัวฉัน” ยูริคลายวงแขนออกเปลี่ยนมาโอบเอวของเจสสิก้าแทน

                “ฉันเชื่อในตัวเธอ เพราะฉันรักเธอ ยูล” ร่างบางวาดรอยยิ้มหวานบนใบหน้าให้กับคนรักท่ามกลางเสียงฮือฮาจากแขกเหรื่อที่มาร่วมงาน

                “ฉันก็รักเธอ สิก้าที่รัก” คำบอกรักแสนหวานพร้อมกับจุมพิตที่หน้าผาก ยิ่งเรียกเสียงอื้ออึงมากขึ้นไปอีกหลายเท่า

                “หนีไปจากที่นี้กันเถอะ” ยูริกระซิบที่ข้างหู แล้วจับมือพาเธอวิ่งออกไปจากโบส์ถแห่งนี้

                จุดหมายของเธอสองคนน่ะเหรอ?

                คงจะเป็นที่ไหนสักแห่งที่เราจะใช้เวลาอยู่ด้วยกัน... ตลอดไป...