first love

                               โรงเรียนพิสิษฐ์เวทย์วิทยาคม
        'สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ รัน ฉันเป็นเด็กเนียบๆใสแว่นหนาตึตอนอยู่ประถม แต่ตอนนี้ฉันได้เจอผู้ชายคนนึงที่จะทำให้ฉันหยุดหัวใจไว้ที่ใครคนนี้ และไม่มีวันหันไปรักใครอีก แต่ฉันเป็นลูกคุณหนูไฮโซขี้วีน ไม่มีทางได้รับความรักอยู่แล้ว'
      "นางรัน แกมาช้าอีกแล้วน้ะ เปิดเรียนวันแรกแกยังเข้าสายเลยยยย"ก้าวแรกที่ฉันเดินเข้าห้องเรียนนางคนแรกที่เจอก็คือตาหวาน เพื่อนรักของฉันแต่นางทักสะฉันสวยเลยค้าา
    "แก เข้าไปเอาสมุดหนังสือมายังเหนี่ยยย"
    "ยัง" 
      "เห่ยยยยยยยย แกรอ๊า ไหนๆเอามาไห้ฉันเลย ค่าสมุดกี่บาทค้า"
      "250"
      "อะๆเอาไป"ฉันยื่นตังไปไห้นาง300เอาะ ฉันเป็นคนใช้ตังฟุ่มเฟื่อยมากค้า
      "พักเที่ยงละค้ะค้าคุนเพื่อนนน อาจารย์เข้าตั้งนานแล้วไม่ได้เรียนมันสักวิชาเนี่ยวันแรกเหนี่ย ดีน้ะ พวกชนะเพื่อนรักข้างหน้าจดไว้ให้แล้ว"เย้ พักเที่ยงสะกะที หิวจะบ้าล้ะเนี้ยยยยย แต่ตอนนี้ฉันแต่ใครเหนี้ยยย เดินซุ่มซ่ามมาก โอ้ยจะบ้าตาย !!!
      "โอ้ยยยยยยยยยย เดินยังไงค้ะคุนพี่ มองทางบ้างสิ่"
      "ขอโทษคับน้อง พี่คุยเล่นกับเพื่อนเพลินน้ะคับ"โหยยยยย พี่ค้ะหล่ออะไรขนาดนี้ รันอยากจะบอกพี่เค้าแทบขาดใจค้ะว่าไม่เป็นไรค้ะ แต่ทำฟอร์มไปก่อนน้ะค้ะ 
    ประชาสัมพันธ์ : ประกาศด.ญ รันนาซิลล์ ติณณรัตน์ และ ด.ช มนัสศิธร ปัณณารัตน์
      "หื้มมมม เยี่ยม ข่าวเร็วมากค้าโรงเรียนนี้ มิสเซ่อค้ะ ไม่ไปหรอกค่ะ หาตัวหนูเองน้ะค่ะ ลาล้ะค่ะ"
      "อ้าวน้องะหนีไปไหนอ่ะ อาจารย์เรียกคับน้อง"
      "จะตามมาทำไมเนี้ยยย ไปไหนก็ไปไอพี่ดำ อย่าตามมา"
      "ยามๆยามคับ ช่วยจับเด็กคนนั้นหน่อยคับ จะหนีเรียนคับ"
      "ยาม ฉันไห้1000นึง ที่เหลือทางโรงเรียนเดียวฉันเคลียเอง จะไปไหนก็ไป เอากุญแจรถมาด้วย"แต่นิสัยนี้ของฉันก็ยังเลิกไม่ได้ค่ะเรื่องที่ฉันชอบโปรยตังไปไห้กับคนอื่น
      พอฉันขับรถออกมาจากโรงเรียนกับหวาน ไอพี่ดำคนนั้นกับเพื่อนอีกคนของเค้าก็ขับรถตามหนูมาค้ะ แต่นั้นไม่เท่าไหร่ มีคู่อริเพื่อนเก่าของรันขับรถตามมาตบรันกับหวานค้ะ ทำยังทีนี้ หนีสิ้ค้ะ!!!!
      "ช่วยด้วยยยยยยยยย ฉันโดนตามล่าฆ่า"การดราม่าที่อยากเป็นนางเอกออกมาอีกแล้วล้ะค้า คุรหนูไฮโซอย่างรัน ฑุดคำว่าช่วยด้วยออกจากปากไห้พี่ดำนั้นมาช่วยด้วยล้ะค้า 
      "มาตอนแรกก็ดราม่าไล่ยิงกันเลยหรอว้ะเนี่ยยยยยย"ตาหวานอุทานด้วยความกลัว มีพี่อีกคนที่มากับพี่ดำคนนั้น หล่อรวยด้วยค้ะ ชื่อเพชร น่ารักขาว ชอบตาหวานอยู่ค้ะ แต่มันไม่รู้หรอก ใสซื่ออย่างมัน ไม่เคยมีแฟนด้วยค่ะ น่าจะยากหน่อยน่ะค่ะพี่ค้ะ
     "รันนน ขับเข้าบ้านพี่ข้างทางก่อน ซอยข้างหน้าหน้ะ"
     "โหย บ้านอยู่ในซอยแบบนั้นรันไม่เข้าไปหรอกค้ะ บ้าคงเล็กน่าดู"
     "ถึงมันจะเล็กแต่ก็หลบพวกนั้นได้อยู่น้ะ"
     "อือ โอเคก็ได้"พอเลี้ยวเข้าซอยมาเท่านั้นแหละค้ะ รันมัวแต่มองบ้านข้างหน้าหลังเดียวแล้ะใหญ่พอๆกับบ้านของรัน เป็นสีชมพูทั้งหลังและไม่มองทางจนมีสุนัขวิ่งตัดหน้ารถชนเสา สลบทั้งคู่เลยค้า ตื่นมาอีกทีก็อยู่ในห้องพี่ดำบ้านี้สะแล้ว 
     "เห้ยยยยยย กี่โมงแล้วนิ่ ฉันต้องกลับบ้านแล้ว"
     "สามทุ่มแล้วค่ะ คุนแม่ของคุนหนูโทมาแล้วค้ะ"
     "แม่รันจะโทมาได้ไงค้ะในเมื่อรันไม่รู้จักกับคนในบ้านหลังนี้เลย"
     "รู้สิ่ค้ะคุนรัน คุนแม่ของคุนผู้ชายเป็นลูกค้าของบริษัทของแม่ของคุนหนูล้ะค้ะ"ห้ะ ลูกค้าบริษัทคุนแม่ของรัน หรือว่าเป็นคนนั้นที่คุนแม่เล่าไห้รันฟังอยู่บ่อยๆ
     "โอ้ย ไม่จิงไม่จิง อย่าบอกน้ะว่านายตาบ้านั้นเป็นลูกของคุนหญิงมุกเพื่อนสนิทของแม่รัน"
     "ใช่ค้ะ นายตาบ้าของคุนรันกำลังจะมาแล้วค้ะ คุนผู้ชายลงไปทำข้าวต้มไห้คุนรันกับคุนหวานกินอยู่ค้ะ"
     "แล้วนี้ห้องใครหรอค้ะ"
     "ห้องคุนชายค้ะ"อะไรนะ ห้องของไอคุนชายบ้าหรอ ยี๋ๆๆไม่เอาอ่ะ เดียวฉันนอนฝันร้าย 
     "มีห้องอื่นมั้ยค่ะ ให้ฉันไปนอนกับหวานก็ได้น้ะค้ะ"
     "ไม่ได้ค่ะ มีเหลือแต่ห้องขอวแจ่มกับชื่นน้ะค้ะ"
     "ห้องแม่บ้านหรอค้ะ"
     "ใช่คุน เหลือแต่ห้องแม่บ้านคุนจะไปนอนมั้ยล้ะ เอ้ากินข้ามต้ม ถ้าไม่ยอมกินอีก กลางคืนคุนก็ลงไปหาอะไรทานเองนะคับคุนหนู"
       "ไม่ ฉันไม่กิน"
        "ถ้าคุนไม่กินก็แล้วแต่คุนน้ะคับ ผมไปอาบน้ำก่อน แล้วจะมานอนด้วยน้ะคับ คนสวย !!!!"
        "อี๋ ไม่เอานายลงไปนอนข้างล่างเลยยย"
        "ได้ไงละคับ นี้ห้องของผม ผมก้ต้องนอนที่นี่สิ่คับ"
        "งั้นเดียวฉันลงไปนอนข้างล่างเอง เรียกตาหวานไห้ฉันหน่อย"
        "ตาหวานอยู่กับเพชรคับ"
       " ห้ะ อะไรน้ะ อยู่ในห้องกับเพชรสองคนหรอ "
        "ใช่ ผมไปอาบน้ำละคับ เดียวผมมา"
               สักพัก ฉันก้เดินลงไปข้างล่างเพื่อจะหารถกลับบ้าน โทสับก้หาย โอยยนี้มันวันอะไรของฉันเนี้ยยยย
        ตู้โทสับบบบบบบบ ตังๆ ตังอยู่ไหน เหรียญๆๆ 
        นี่คับ 
        "ขอบคุนค้ะ นาย!!!!!"
        "มาได้ไง"  
        "ก้เดินมาสิ่คับ" 
        "ตามฉันมาทำไม"
        "ผมได้ข่าวมาว่าแถวนี้มีคนถูกรถชนตายเมื่อสองวันก่อนหน้ะคับ เลยจะออกมาดูคราบเลือดว่ายังติดอยู่บนถนนรึเปล่า"ตายแล้ว ฉันกลัวผีมาก แต่กำลังเก็บอาการอยุ่น้ะกำลังเก็บอาการ
        "คุนนั้นผีรึป่าวหน้ะ"
        "อร้ายยยยยยยยยยยยย"หันมาอีกทีตัวฉันก็อยู่บนตัวของคุนชายดำนี่แล้วค้ะ ทำไงดี !!!
        "จะพาฉันไปไหนเนี้ยยยย"
        "ถ้าคุนไม่ยอมนอนที่บ้านของผม ถ้เล้กไปสำหรับคุน ผมจะพาไปโรงแรมข้างทาง เอาไห้ใหญ่ๆเลยมั้ย"โรงแรมข้างทางบ้านนายหรอใหญ่ไอตาคุนชายบ้า
        "ไม่เอา ไอตาบ้า ฉันไปนอนบ้านนายก็ได้ ปล่อยฉันสิ้"
         "ไม่ เดียวคุนวิ่งหนีผมไปอีกทำไงคับ"
                 ตอนนี้คุนชายวางฉันลงบนเตียงแล้วลูบหัวฉันไห้นอนหลับ กลิ่นตัวหอมมากค้ะคุนชายยยยย
    โอ้ย ไม่ได้ไม่ได้ ฉันจะหลงรักคุนชายบ้านี้ไม่ได้
        "หลับสะน้ะ เดียวพรุ่งนี้ไปโรงเรียนพร้อมผม" 
        "หะ อะไรน้ะไห้ฉันไปโรงเรียนพร้อมนาย ไปไห้ฉันอายละสิ่" 
        ไม่มีคนรู้หรอกว่าผมเป็นคุนชาย เป็นลูกหม่อม
         "นายเป็นคุนชายจิงหรอ ฉันคิดว่าแม่บ้านนายเรียกไปตามประสาเท่านั้น"
         "ไม่ใช่หรอกคับ พ่อผมเป็นหม่อมน้ะคับ ส่วนแม่ผมเป็นผู้หญิงธรรมดาแบบคุนแต่ไฮโซรวย หรูหรา ขี้วีนแบบคุนเนี้ยแหละคับ"
         "นี่นาย !!!!"
         "เอาสิ่คับ ถ้าคนตบผม ผมจะจูบคุน"เค้าบอกว่าเค้าจะจูบฉัน จะตบดีมั้ยเนี่ย แต่คุนชายโลกสวยคงไม่กล้าจูบฉันหรอก เพราะไม่งั้นฉันจะบอกแม่ 
          "เพี้ยะ"ตอนนี้หัวใจฉันได้สลายลงแล้วล้ะค้ะ ปากของคุนชายโลกสวยใกล้เข้ามาแล้วค้ะ ตอนนี้จมูกชนกันแล้ว