Devil&Princess รักนี้ไม่(จบ)ง่ายอย่างทีคิด

 บทที่1หนังสือปริศนา

      “รีบๆกวาดเข้าสิตรงนั้นยังไม่สะอาดเลยนะ ตรงนั้นด้วย ทำไมฉันต้องมาสั่งๆแกด้วยนะ”

      “ค่ะๆจะรีบทำให้เสร็จค่ะ” 

  

      “พอเสร็จแล้วขึ้นไปหาฉันบนห้องด้วย”

      “ค่ะ”

    ฉันชื่อ แฟรี่ค่ะอายุ17ปี ที่ทุกคนได้ยินนะเธอคือแม่เลี้ยงของฉันเองละชอบใช้ฉันอยู่ตลอดเลยละทุกคนคงไม่สงสัยใช่ไหมว่าทำไมฉันถูกใช้งานอยู่แบบนี้ตลอดสาเหตุ คือ พ่อของฉันได้แยกทางกับแม่ของฉันตอนอายุ 5 ขวบ แล้วมาแต่งงานกับแม่เลี้ยง(ซึ่งไม่ชอบหน้าฉันตั้งแต่เห็นแล้ว)แถมแม่เลี้ยงยังมีลูกติดมาด้วย1คนเธอชื่อ ว่า เอมี่ เอมี่นะนิสัยอย่าให้บอกเลยว่านิสัยเหมือนแม่เลี่ยงไม่มีผิด แล้วทุกคนคงสงสัยอยู่อีกอย่างหนึ่งใช่ไหมละว่าพ่อของฉันอยู่ไหนทำไมไม่มาปกป้องฉันเพราะว่าท่านไปทำงานที่ต่างประเทศอยู่หลายปีแล้วละตั้งแต่ฉันอายุ 7 ขวบ คิดแล้วเศร้าT^T แต่ไม่เป็นไรหลอกเพราะฉันได้ข่าวดีมากๆๆมาด้วยละ ว่าพ่อของฉันจะกลับมา เดือนหน้า เย้ๆดีใจที่สุดเลยละ^^

     “คุณหนูค่ะคุณนายให้มาตามค่ะ”

     “ค่ะ หนูจะรีบไปค่ะ ป้าเกษ”
     "รีบๆนะค่ะ คุณหนู"
     "ค่ะๆ" พอฉันพูดจบฉันก็รีบไปเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดแล้วเดินขึ้นไปบนห้องของแม่เลี้ยง ใช่สิทุกคนยังไม่รุ้จักป้าเกษที่นิ ป้าเกษนะเป็นคนดูแลฉันตั้งแต่ฉันยังเด็ก เวลาที่ฉันโดนแม่เลี้ยงมารร้าย ด่า ตบ ตี ป้าเกษจะมาห้ามเอาไว้ทุกครั้ง
ก็อกๆๆ
     "หนูมาแล้วค่ะ ขอเข้าไปนะค่ะ"
แอด~~

     "มาช้าจังนะแกรุ้ไหมว่าฉันรอแกรู้ไหมว่าฉันนั่งรอแกจนก้นอันสวยงามของฉันจะไม่ดูดีหมดแล้วนะยะ"

     "ขอโทษค่ะ พอดีหนูไปเก็บของอยู่นะค่ะ"

     "อย่างนั้นหรอ"

     "แล้วแม่จะให้หนูทำอะไรต่อหรอค่ะ"

     "ฉันจะให้แก่ทำความสะอาดห้องเก็บห้อง"

     "แล้วทำไมต้องให้ไปทำด้วยค่ะ"

     "แล้วทำไมฉันต้องบอกแก"

     "ค่ะ"

     "ออกไปได้แล้ว"     

     "ค่ะ"
พอแม่เลี้ยงพูดจบฉันก็เดินออกมาจากห้องแล้วเตรียมตัวไปทำความสะอาดห้องเก็บของพอไปถึงห้องเก็บของฉันก็ลงมือเก็บกวาดจัดเก็บของให้เข้าที่เข้าทางและแล้วสายตาฉันก็ไปสะดุดกับหนังสือเล่มหนึ่งที่ซึ่งไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต(มั้ง=…=)ฉันเลยลองยิบมาดูซึ่งหนังสือเล่มนี้ไม่มีทั้งชื่อผู้แต่งและชื่อหนังสือ หนังสืออะไรเนี่ยไม่มีทั้งชื่อผู้แต่งและชื่อหนังสือหรือว่าจะเป็นหนังสือที่คุณพ่อแต่งขึ้นมาเองแต่ยังไม่แต่งชื่อหนังสือ                    "ถ้าใช่อย่างนั้นหนูขอเอาไปอ่านหน่อยนะค่ะคุณพ่อ^^"พอฉันพูดจบฉันก็รีบไปทำความสะอาดห้องเก็บของให้เสร็จเพราะจะได้รีบไปอ่านหนังสือเล่มนี้เร็วๆไงละอิอิ                             ละแล้วฉันก็ทำความสะอาดเสร็จเรียบร้อยแล้วเย้ๆได้เวลาที่จะได้ไปอ่านหนังสือเล่มนี้แล้วพอฉันเดินไปถึงห้องฉันก็ได้เห็นยัยเอมี่(ลูกติดของยัยแม่เลี้ยง)กำลังทำอะไรอยู่หน้าห้องฉันนะพอฉันเดินไปหายัยเอมี่ยัยนั้นทำหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนที่เปลี่ยนเป็นปกติแล้วยัยเอมี่ก็พูกว่า

“แกมาแล้วหรอยัยเด็กกำพร้าไปไหนมารู้ไหมว่าฉันยืนรอแกนานแล้วรู้ไหม”

“ขอโทษทีพอดีพี่โดนแม่ใช้ให้ไปทำความสะอาดห้องเก็บของนะ”

“หรอ งานทำความสะอาดก็เป็นหน้าที่แกอยู่แล้วนิ แล้วฉันขอบอกไว้ก่อนนะว่าฉันไม่นับแกว่าเป็นพี่ฉันหลอก ไอเด็กกำพร้า”

“แล้วเธอมาทำอะไรหน้าห้องพี่”

“ก็บอกแล้วไงว่า.....เอาเถอะพรุ่งนี้ตอนเช้าแกตั้งไปกับฉันตอน10.00 น.เพราะว่าฉันจะไปช้อปปิ้งแล้วอย่าสายละเพราะฉันไม่ชอบคนมาสาย”พอยัยเอมี่พูดจบยัยเอมี่ก็เดินจากไป-0-สบายหูไปทีเพราะว่าเสียงยัยเอมี่มันแหลมมากๆๆๆๆๆๆ  พอเสร็จธุระกับยัยเอมี่ฉันก็เดินเข้าห้องแล้วตรงไปที่เตียงทันทีแล้วเตรียมตัวจะอ่าน พอฉันเปิดหนังสือเล่มนั้นจู่ๆก็มีแสงสีขาวออกมาแล้วฉันก็โดนดูดเข้าไปในหนังสือนั้นแงแงT^Tแล้วต่อไปฉันจะทำยังไงดีละ พ่อจ๋า แม่จ๋าช่วยหนู ด้วย

 “กรี้ด~~~~~~ช่วยด้วย   โอ๊ยเจ็บๆๆๆๆ”แล้วจู่ๆก็มีของเหลวสีแดงๆไหลออกมาจากหัว

“แค่เลือดเองหรอ หะเลือด”พอฉันรู้ว่ามันเป็นเลือดสติฉันก็หลุดจากร่างไปเลย~~~~~