She...or...Me MarkBam

ขอโทษนะ......ที่ฉันไม่ดีเหมือนเธอคนนั้น

"แบม......มาร์คขอโทษแต่ว่าผู้หญิงคนนี้เค้าดีกับมาร์คมากจริงๆ
แล้ววว...เราก็รักกัน"

เจ็บตอนนี้หัวใจของคนร่างเล็กที่มีชื่อว่าแบมแบม
มันเจ็บมากๆที่รู้ว่าคนที่เค้ารักเลือที่จะรัก
ผู้หญิงคนอื่นมากกว่าที่จะรักเค้า

"อืม....แบมขอให้มาร์ครักกันกับเธอนานๆแล้วคิดให้ดีนะ
ว่าที่ผ่านมาที่มาร์คอยู่กับแบมมันไม่ได้ช่วยให้เรามีอะไรๆที่ดีต่อกันเลยแล้วมาร์คก็เลือกที่จะรักเค้า......มากกว่าแบม"

''...........''

"ขอบคุณนะที่ทำให้แบมตาสว่างสักที่ว่าไอ้คนเลวๆที่แบมรักมันจะเลือกคนอื่นมากกว่าคนที่ทุ่มเทให้มันมากขนาดไหนโดยที่ไม่ต้องคิดอะไรเลย"
"หึ.....กูนี่มันสู้ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เลยจริงๆ"

พอพูดจบสิ่งที่อัดอั้นของร่างเล็กมันก็ไหลลงมาอย่างที่คนอื่นได้เห็นก็คงจะสงสารไม่ใช่น้อยเพราะนํ้าตากับใบหน้าที่แสนจะอธิบายได้ยากว่าคนๆนี้กำลังคิดอะไรอยู่คนๆนี้เป็นอะไร ไม่ว่าจะสีหน้าที่ดู
เศร้า เจ็บใจ ตัดพ้อ น้อยใจ และมีวามมุ่งมั่นนั้น ผสมปนเปกันไปหมดบนใบหน้าสวยของร่างเล็ก

"แบม....อย่าร้องเลย"

'ฮึก..ฮรืออออ'

"มาร์คไม่ชอบให้แบมร้องเลยนะ"

''มึงไม่ต้องมาสนใจกูหรอก ฮึก...มาร์ค...มึงไปเถอะ
ไปไกลๆเลย....ตอนนี้กูไม่พร้อมที่จะเห็นหน้าคนอย่างมึง!!!!''

พอร่างเล็กพูดจบร่างสูงของคนที่ชื่อว่ามาร์คก็ต้องจำใจเดินออกไปจากคนตรงหน้าที่กำลังร้องไห้อย่างน่าสงสารพร้อมกับผู้หญิงคนนั้นคนที่มาร์คเลือก....คนที่ไม่ใช่แบมแบม