ไม่ต้องสนหรอก !

ลำดับตอนที่ #11 : แอมราสต์ เฟย์ลิฟวาริน ll Amras Faelivrin

ชื่อ – สกุล :: แอมราสต์ เฟย์ลิฟริน ll Amras Faelivrin

เพศ :: ชาย

เผ่าพันธุ์ :: ลอร์ดเอลฟ์

อายุ :: 26 ปีของเอลฟ์

อาชีพ :: นักปรุงยา / เล่นแร่แปรธาตุ

ลักษณะ ::
เอลฟ์หนุ่มผู้ครอบครองเส้นผมสีบรอนทองส่องประกายอ่อนๆ อันยาวจดไปถึงต้นคอ ผิวขาวผ่องใสเปี่ยมไปด้วยมนตราที่แทรกซึมอยู่ในร่างกายอันเข้มข้น รูปร่างสูงโปร่งกว่าเอลฟ์ปรกติ โดยถึงแม้จะสูงถึง 182 เซน แต่กลับน้ำหนักเพียง 55 กิโลกรัมเท่านั้น นัยต์ตาสีไพลิน มีใบหน้าหล่อเหลาอันเป็นเอกลักษณ์ของชาวเอลฟ์ แต่ถึงจะดูอย่างนี้แล้วอาจจะมีดีแค่ที่หน้าตาเพราะร่างกายของเขาค่อนข้างอ่อนแอ และแพ้แดดง่ายกว่าคนปรกติ เพราะขาดการฝึกฝนและออกกำลังกาย รวมถึงร่างกายบางจุดจะมีรอยจากผลจากยาเล็กๆน้อยๆในบางจุดก็เถอะ แต่ร่างกายของเขาถ่อประกายสีรุ้งอ่อนๆออกมาตลอดเวลาออกมา

นิสัย ::
เอลฟ์หนุ่มที่ค่อนข้างจะหมกมุ่นกับการค้นคว้าข้อมูลภายในหนังสือ จึงมีนิสัยที่ค่อนข้างเงียบๆ และดูทรงภูมิ โดยรวมมีนิสัยที่มักจะค่อนข้างจะใจดี แต่มักจะห่วงส่วนผสมหรือของต่างๆที่กำลังวิจัยหรือศึกษาอยู่ โดยไม่ยอมให้ใครแตะต้องเพียงง่ายๆ เป็นคนที่โกรธยาก ถึงโกรธจะหายเร็ว รักสันโดษ และรัก (บ้า?) ในการทดลอง ส่วนมากจะลืมกินข้าว(?)จึงไม่ค่อยมีของที่ชอบเสียเหมือนคนอื่น จึงจะกินแค่แคปซูลอาหารแก้หิวเพียงเท่านั้น

ประวัติ ::
บุตรชายแห่งตระกูลเฟย์ลิฟวาริน ซึ่งเป็นตระกูลของเขาเอง แต่เพราะมีตระกูลของเขานั้นอาจจะต่างกับตระกูลอื่นเพราะ รัชทายาทที่จะมีตำแหน่งสูงสุดบนตระกูลมีเพียงคนเดียวและได้ครอบครองเงินทอง ชื่อเสียง และอำนาจมีเพียงแค่คนเดียวเท่านั้นจึงมีการแก่งแย่งชิงตำแหน่งภายในตระกูลนี้เสมอ แต่เขากลับไม่ได้สนใจทุกอย่างของตระกูลเขาแม้แต่น้อย ผู้เป็นพ่อก็เช่นเดียวกัน ในช่วงที่เขาเกิดมา การเกิดของเขาถือเป็นความลับของตระกูลก่อนที่จะฝากเลี้ยงไว้กับนักเล่นแร่แปรธาตุที่เป็นหมอสนิทกับเขาฝากเลี้ยงดูไว้ โดยเขาเป็นคนที่ฉลาดหลักแหลม และมีการเรียนรู้ที่ว่องไวกว่าเด็กปรกติจนน่าเหลือเชื่อ มักลองผิดลองถูกกับการผสมส่วนผสมต่างๆของหมอ แต่กลับได้ผลที่ไม่คาดฝันขึ้นหลายๆอย่าง ทำให้ลุงที่เลี้ยงดูเขามาได้เห็นพรสวรรค์ในข้อนี้ของเขาเสมอมา ก่อนที่จะเขาจะมีอายุราวๆสิบแปดปีบริบูรณ์โดยตลอดมาเขารู้เหตุผลต่างๆที่ถูกคุณลุงเลี้ยงมาตลอดมา ได้เจอทั้งผู้เป็นพ่อและแม่ของตนเอง จนกระทั่งวันหนึ่งเขาได้ยินข่าวร้ายของตระกูลเขาเองจากปากคนภายในหมู่บ้าน โดยชายหนุ่มได้แอบวิ่งไปหาในเส้นทางที่ตนไม่คุ้นเคยโดยไปพบกับปราสาทที่มีเพลิงไหม้ทั่วทั้งปราสาท มีเพียงคนไม่กี่คนที่เหลือรอดกลับมาจากโศกนาตกรรมครั้งนี้ ก่อนที่จะเห็นป้ายบางอย่างที่เขียนเป็นภาษาเอลฟ์ที่หน้าปราสาทว่า Faelivrin ก่อนที่จะกลับมาที่ร้านของลุงและทราบว่าปราสาทได้ถูกโจรบุกเข้ายึดทรัพย์สินทั้งหมดร่วมถึงหลายๆคนโดนจับตัวไป ทำให้ตระกูลถึงคราวล่มสลาย

                หลังจากนั้นสองปีเขาจึงได้บอกกับลุงของตนเองว่าจะไปเปิดร้านในที่ไกลแสนไกลภายในป่าที่ห่างจากเมืองโดยตัวเขาไม่ได้ขัดข้องอะไรก่อนที่จะออกเดินทางและตั้งรากฐานไว้อยู่ที่ป่าที่อยู่ห่างจากเมืองอันไกลแสนไกล โดยบ้านของเขาจะมีลักษณะเป็นต้นไม้และถอประกายเร่นลับน่าค้นหา ซึ่งภายในเป็นทั้งห้องวิจัยและเป็นหอสมุดที่เขาเขียนเองขึ้นมาทั้งหมด

เพิ่มเติม ::
 โดยปรกติมักจะพกยาขวดเล็กขวดน้อยตามร่างกายมากมายหลายขวด ซึ่งจะสวมเสื้อโค้ทสีเขียวเข้มและถุงมือลวดลายประหลาดๆแต่น่าพิสมัยเพื่อปิดบังร่างกายตลอดเวลา โดยตัวเขาสามารถร่ายเวทย์ผ่านถุงมือมนต์ตราได้

:) Shalunla