Angel & 7 Days :: EunHae BunMin KyuWook WonYe HC KangTeuk

ลำดับตอนที่ #26 : CHAPTER IV :: สาวแก้มป่อง กับ หนุ่มจอมตื้อ :: SIWON x YESUNG >> Part 6

Part  VI


วันที่ 3


หลังจากที่เมื่อคืนได้นอนพักผ่อนอย่างเต็มที่ เฮก็ตื่นขึ้นมาอย่างสดชื่น
แต่ก็ยังไม่ทันเทวดาทึกที่มานั่งรออยู่สักพักแล้วอยู่ดี

“นี่ทึกนายจะมารอชั้นแบบนี้ทุกเช้าเลยหรือไงล่ะ”
เฮบ่นเล็กน้อยหลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำแล้วมาเปิดตู้หาชุดใส่

“นี่เจ้าไม่ต้องหาหรอก ข้าเตรียมไว้ให้แล้ว นี่ไง”
เฮหันไปมองก่อนต้องอ้าปากหวอ  ก็ชุดที่ทึกเลือกมา มันน่ารักไปหรือเปล่า
แถมเป็นกระโปรงอีก.....ไม่เอานะ...........

“ไม่เอาอ่ะ ทำไมต้องใส่ไอ้ชุดนี้อ่ะ  มันเหมือนตุ๊กตาไปป่ะ ทึก”
เฮมองชุดแถมทำหน้าสยองใส่อีก

“หรอ   งั้น เจ้าเลือกเสื้อใหม่ล่ะกัน  แต่ต้องใส่กระโปรงตัวนี้นะ”
ทึกยื่นกระโปรงยีนส์ให้เฮ

“ทำไมต้องใส่อ่ะ ใส่กางเกงไม่ได้หรอ”
เฮอิดออด

“ก็เจ้าเป็นผู้หญิงต้องใส่กระโปรงซิ  ต้องผูกผมน่ารักๆ ด้วยนะ”
ทึกดีไซน์การแต่งตัวให้เฮเสร็จสรรพ

“ไม่อยากใส่นี่”
เฮยังดื้อ

“ถ้าเจ้าไม่ใส่ เราจะเสกให้เจ้าเป็นผู้หญิงตลอดไป”
ทึกขู่ แถมทำท่าจะเสก  เฮเลยห้ามไว้

“อย่านะ   ใส่ก็ได้  แต่ห้ามเสกนะ”
เฮจำใจต้องทำ  แต่ทึกก็ยิ้มร่า

...เจ้านี่ต้องให้ขู่บังคับตลอด เจ้ามนุษย์คนนั้นจะปราบเจ้าไหวหรือเปล่าเนี่ย.......

หลังจากที่แต่ตัวทำผมเสร็จ  ทึกก็มองเฮด้วยความภาคภูมิใจ

“เจ้าเนี่ยแต่งแบบนี้แล้วน่ารักจริงๆเลยนะ  รับรองว่าคนมองเจ้ากันจนลืมหายใจเลยหล่ะ”
ทึกยิ้มระรื่น  แต่อีกคนกลับไม่ยิ้มตาม แถมยังถอนหายใจ

....ถ้ารู้ว่ามันลำบากขนาดนี้ ไม่อยากเป็นหรอกผู้หญิงอ่ะ....

แล้วก็จริงอย่างที่ทึกพูด  
ระหว่างทางที่จะเดินมาถึงร้าน เฮรู้สึกได้ว่างมีคนมองเค้าตลอดทาง
........มันทำให้รู้สึกไม่มั่นใจยังไงไม่รู้ซิ......
เฮรีบเดินจนมาถึงร้านจนได้  แต่พอเดินเข้ามาก็เจออนยูทักเป็นคนแรก

“โอ้โห วันนี้พี่เฮน่ารักจังเลยครับ  น่ารักกว่าทุกวันเลยนะครับเนี่ย”
ตอนนี้เฮเริ่มรู้สึกชักเขินๆยังไงไม่รู้

“ไม่ได้ประชดใช่ป่ะ มันน่ารักจริงๆหรอ”
เฮยังคงไม่แน่ใจ

“น่ารักซิครับ พี่เฮไม่รู้ตัวหรอ ว่าพี่อ่ะเป็นคนน่ารัก แล้วพี่แต่งตัวแบบนี้ ทำผมแบบนี้นะ
ยิ่งน่ารักคูณสองเลยนะครับ”
อนเล่นชมวะเปิดเผยทำเอาเฮเขินไปเหมือนกัน

“พี่เป็นคนเลือกชุดให้เองเลยนะ  แล้วทรงผมพี่ก็เลือกด้วย”
ทึกพูดอย่างภาคภูมิใจ  อนเลยขำเป็นการใหญ่
(ไรท์เตอร์ – ทึกกะอนขำแข่งกัน  โอ้ว คงดังลั่นบ้าน)

“เสียงดังไรว่ะอน  ดังขึ้นไปข้างบนเลย”
คังดินลงมาจาอชั้นบน เพราะได้ยินเสียงของอนดังเอะอะ

“พี่คังวันนี้พี่เฮน่ารักมั้ยครับ”
อนเดินมาจับเฮหมุนไปหาคัง  โดยคังมองอย่างพินิจพิจารณา ก่อนตอบว่า

“มันแน่นอนอยู่แล้ว เฮมันน้องใคร  น้องไอ้เย่ก็เหมือนน้องพี่ ต้องน่ารักอยู่แล้ว
ดูพี่ซิหน้าตาดีซะขนาดนี้ มันเป็นกรรมพันธุ์อ่ะนะ  ฮ่าฮ่า”
คังพูดจบก็เรียกเสียงหัวเราะจากทั้ง 3 ได้อย่างดี

“วันนี้จะให้ผมทำอะไรดีครับพี่คัง”
หลังจากที่แยกย้ายกันไป ทึกก็เดินมาถามคัง แต่สรรพนามนี่มัน...

“หาเรียกผมว่าพี่หรอ เอ่อ  เรียกว่า พี่คังใช่มั้ย”
คังดูจะดีใจจนออกนอกหน้า  ก็เมื่อวานยังเรียกคุณคังอินอยู่เลยอ่ะ
(ไรท์เตอร์ – ทึกเรียกคังว่าพี่ โอ้ว  คังแกแก่แล้วนะ)

“ทำไมล่ะเรียกไม่ได้หรอ”
ไม่พูดเปล่า ทำหน้าใสซื่อใส่คังซะด้วย ทำเอาหมีระทวย

“ครับๆ  เรียกได้ เรียกคังเฉยๆก็ได้”
พี่หมีเราเขินจนบิดม้วนไปแล้ว

“ก็ได้  วันนี้ทำอะไรดีอ่ะคัง”
ถึงฟังดูว่าทึกจะพูดธรรมดา  แต่สำหรับคังมันฟังดูหวานหูมากๆๆ..
(ไรท์เตอร์ -  โอ๊ย หวานไปแล้วคัง  เค้าเขินตาม)

“งั้นไปจัดหลังร้านแล้วกัน มีรกๆเยอะเลย”
แล้วคังก็เดินนำทึกไปโดยมีทึกเดินตาม  แล้วก็หายกันไปทั้งคู่

วันนี้ที่ร้านค่อนข้างจะมีคนเข้ามาทั้งวัน ก็เพราะวันนี้เป็นวันอาทิตย์
คนที่เดินไปเดินมาก็แวะเข้ามา ซื้อกาแฟกันแก้วสองแก้ว
แต่ดูเหมือนลูกค้าที่มาจะหนักไปทางหนุ่มๆหรือเปล่า  เฮช่างแต่งตัวมาถูกวันซะจริงๆ

ทำงานไปเพลินๆ เฮก็ลืมเรื่องเขินกับการแต่งตัวไป  เพลินจนมารู้ตัวอีกที อนก็มาเรียกไปกินข้าวแล้ว

“ผมว่าวันนี้คนเยอะกว่าอาทิตย์อื่นๆนะ  หรือว่าเค้ามาแวะดูพี่เฮกัน”
อนแกล้งแซวเอเล่น

“บ้าหรอ พี่ไม่ใช่ตัวประหลาดนะ มาดูกันทำไม”
ไม่พูดเปล่า หันไปตีอนให้ป๊าบหนึ่งด้วย

“นี่ทึกมันพาคังไปไหนอีกล่ะเนี่ย หายกันไปได้ทุกวัน”
พูดจบก็เดินไปหลังร้าน  ก่อนถามคนที่ซุ่มกันอยู่ที่หลังร้าน

“ทำอะไรกันนักหนาเนี่ยสองคนนี้ คิดจะช่วยหน้าร้านกันบ้างมั้ยค่ะ”
เฮถาม

“อ่อ  พี่กำลังช่วงกันเก็บของตรงนี้น่ะ กะว่าจะซื้อดูใส่อุปกรณ์ให้เย่มันอีกสักตู้
ก็อยากจะเคลียร์ให้เสร็จก่อนที่มันจะกลับมา  มันบ่นว่าอยากได้  ก็เลยจะซื้อให้มันซักหน่อย
โทษทีนะ ที่ไม่ได้ช่วยหน้าร้านน่ะ”
คังกล่าวกับเฮ หวังจะทำเซอร์ไพรส์ให้เพื่อนรัก
แต่คังคงไม่รู้ว่าคนที่ฟังอยู่แอบซาบซึ้ง  ที่รู้ว่าเพื่อนรักใส่ใจความรู้สึกเค้าแค่ไหน
.....นายเป็นเพื่อนที่ชั้นรักที่สุดเลยคัง.......

ช่วงบ่ายเฮเลยดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ถึงคนจะเยอะ ก็ยังยิ้มได้
จนอนสงสัย  แต่ไม่มีเวลาถามเท่านั้นเอง
แล้วช่วงเวลาที่งานหนักที่สุดก็กลับมาอีกครั้ง คนเข้ามาจนเต็มทุกโต๊ะ
เฮเลยต้องมาเก็บโต๊ะ รับออเดอร์ และเสริร์ฟเอง
วอนที่วันนี้ว่างช่วงเย็นเดินเข้าก็มาทักอนที่เค้าท์เตอร์

“ขายดีจังเลยนะอน”
วอนทักก่อนเดินมานั่งที่เก้าอี้ที่เค้าเตอร์

“ครับ ผมไม่เท่าไหร่หรอกครับ  แต่พี่เฮของผมน่ะซิ เดินจนเมื่อยแล้วมั้ง”
อนพูดถึงเฮ  วอนเลยมองหา ก่อนต้องอึ้งไปสักพัก
....ทำไมวันนี้ถึงได้น่ารักอย่างนี้ล่ะเนี่ย...

และในตอนนั้นเองที่ลูกค้าลุกไป  แล้วเฮกำลังเก็บแก้วกาแฟอยู่นั้น
ผู้ชายที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก็เอื้อมมือมาจับก้นเฮอย่างตั้งใจ
เฮหันมาทันทีกำลังจะอ้าปากว่า แต่...

“อ้าวคุณ..ทำไมทำแบบนี้ล่ะครับ มันไม่ให้เกียรติผู้หญิงเลยนะคุณ”
เป็นวอนที่เดินมาว่าผู้ชายคนนั้น

“อ่อ  ผมไม่ได้ตั้งใจ ยังไงก็ขอโทษนะจ๊ะน้องสาว”
ถึงบอกว่าไม่ได้ตั้งใจแต่หน้าตาไม่ได้เป็นแบบนั้นเลยสักนิด

“ไม่ได้ตั้งใจหรอ ก็เห็นอยู่ว่าคุณน่ะมาจับก้นเค้า ยังจะมาบอกว่าไม่ตั้งใจอีก”
วอนชักเริ่มอารมณ์ขึ้น  เอที่ยืนอยู่เห็นท่าไม่ดีเลยห้ามไว้  ทั้งที่เป็นปกติ เค้าคงวีนไปแล้ว

“เอ่อ วอน  ช่างเถอะ ไปกันเถอะ ไปซิ”
เฮดันให้วอนเดินไป แขกคนนั้นเลยเดินออกจากร้านไป

“ทำไมล่ะก็เค้ามาจับก้นคุณนะ”
วอนยังไม่เลิก

“ก็บอกว่าช่างยังไงล่ะ...พอได้แล้ว...เค้าไปแล้ว..แต่....ขอบใจนะที่มาช่วยอ่ะ”
นี่คงเป็นครั้งแรกที่เฮยิ้มให้วอน ถึงแม้จะแค่เล็กน้อย แต่ก็ทำให้วอนอารมณ์เย็นลงอย่างชัดเจน

“อืม..วันนี้คนเยอะเลย  ผมขอช่วยได้มั้ย  ช่วยเก็บพวกแก้วกาแฟก็ได้นะ”
วอนอยากช่วยซึ่งเฮก็คิดว่า คงไม่เป็นไร  เพราะดูแล้วตอนนี้อนก็ดูเหนื่อยๆ  ให้วอนมาช่วยก๊คงจะดี

“ก็ได้  เอาซิ  แต่ไม่จ่ายตังค์นะ”

“ครับ ขอแค่กาแฟอร่อยๆสักแก้วก็พอ”

วอนอยู่ช่วยที่ร้านตั้งแต่คนเยอะ จนคนน้อย ยาวไปถึงปิดร้านเลยทีเดียว

“โอ๊ย  เหนื่อยมากกก  วันนี้ผมจะกลับไปนอน พรุ่งนี้จะตื่นซัก เที่ยงน่าจะดี  ฮ่าๆ”
อนบิดตัวไปมา  แสดงว่าทั้งเหนื่อยทั้งเมื่อย วอนที่ยังไม่กลับนั่งหัวเราะไปตามอน

“อ่ะนี่ ค่าจ้าง”
เฮเดินมาพร้อมกับกาแฟในมือ แล้วส่งให้วอน วอนก็รับมาพร้อมกล่าวขอบคุณ

“ถ้าวันนี้พี่วอนไม่มาช่วย ผมกันพี่เฮต้องตายแน่ๆเลยครับ ขอบคุณนะคร้าบ”
อนยิ้มให้จนตาเป็นหยี

“กลับบ้านดีกว่า พี่ก็อยกจะกลับอาบน้ำให้สบายตัวบ้าง  แล้วอีกอย่างดูท่าทึกจะยังไม่กลับง่ายๆ
มันจะอะไรนักหนากะแค่จัดของเนี่ย เห้อ”
เฮพูดถึงเพื่อนที่ตอนนี้ยังคงอยู่หลังร้านกะพี่หมี ที่จัดหลังร้านยังไงก็ไม่เสร็จซักที
ก็มันจะไปเสร็จได้ยังไง  ก็มีคังทำอยู่คนเดียวนี่
ก็พอยกไอ้นู้นทึกก็บอกว่าหนัก พี่หมีเราก็บ้าจี้ โชว์แมนให้(สาว)ดู กลายเป็นคังทำอยู่คนเดียว
โดยมีทึกชี้นู้นชี้นี่  ถามนนั่นถามนี่อยู่ใกล้  แต่เอาเถอะ

....เหนื่อยแค่ไหนพี่หมีก็ยอม ถ้ามีนางฟ้ามาอยู่ใกล้ๆ.....


......................................................


หลังจากที่เฮเดินออกจากร้านมา วอนก็วิ่งมาเรียกไว้

“เฮครับเดี๋ยวก่อน”
เฮหันมามองคนที่เรียกไว้

“มีอะไรหรอ”
เฮถาม

“เอ่อ  คือมันมืดแล้ว  ผมขอไปส่งนะ”
วอนพูดไปอย่างยิ้มๆ

“ไปทำไม บ้านชั้นอยู่ไม่ไกลสักหน่อย  เดินมาเองก็กลับเองได้”
เฮตอบกลับไป

“ผมว่าผู้หญิงกลับคนเดียวมันอันตรายผมขอไปส่งแล้วกัน  พอคุณเดินเข้าบ้านผมก็จะกลับ
โอเคนะ”
วอนต่อรอง

“งั้นก็ตามใจแล้วกันอยากเดินไปเดินมาก็เรื่องของนายล่ะกัน”
..วันนี้คงเป็นวันแรกที่ทั้งสองคนคุยกันดีเป็นวันแรกมั้งเนี่ย....

“ห้องที่เฮมาอยู่นี่ อยู่กับใครหรอ เอ่อหมายถึงห้องใครน่ะ”
วอนถาม

“อ๋อก็ ห้องเยซองไง คู่กัดของนายน่ะ”
เฮกัดจิกเล็กน้อย

“ผมก็บอกไปแล้วว่าไม่ได้เป็นคู่กัดกับพี่คุณ แค่เรายังไม่ได้ปรับความเข้าใจกันเท่านั้นเอง
คุณก็ช่วยผมคุยกับเพื่อนคุณหน่อยซิ”
วอนบอกกลับไปทำให้เฮนึกหมันไส้

“ไม่รู้ด้วยหรอกเอาไว้เยซองกลับมาก็ไปคุยเองแล้วกัน ถึงแล้ว ชั้นอยู่ที่นี่แหละ
กลับไปได้แล้ว”
เฮหันมาบอกวอน

“งั้นฝันดีนะครับ”

“อืม”
เฮยืนมองวอนเดินกลับไป แล้วก็เดินเข้าห้องมา  ก็เจอทึกนอนรออยู่

“อะไรคุณเทวดา มาทีหลังถึงก่อนนะ”
เฮกัดไป 1 ดอก

“ก็ผมเป็นเทวดานี่”
ทึกหัวเราะคิกคัก

“ทำเป็นหัวเราะ ถ้าวันนี้นายวอนไม่มาช่วย ชั้นกับอนคงตายแน่ๆ
ไม่เห็นคุณจะช่วยอะไรได้เลย แถมยังเอาเจ้าหมีไปด้วยอีก ไม่มีประโยชน์เลย”
เฮหันมาว่าทึก

“อะไรกัน  มันก็มีข้อดีนะ ข้าไม่อยู่คังไม่อยู่ เจ้าก้รู้จักน้ำใจของหนุ่มคนนั้นไง
แถมเจ้าก็จะได้รู้ว่าเจ้าหนุ่มคนนั้นก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรด้วยไม่ใช่หรอ”
เทวดาทึกกล่าว..

“หึ ไม่พูดด้วยแล้วอาบน้ำนอนดีกว่า”

....ข้าก็ช่วยให้เจ้าสองคนได้ใกล้ชิดกันมากขึ้นยังไงล่ะ รีบมองเห็นเข้าล่ะ เนื้อคู่ของเจ้าน่ะ..คริๆๆ...............


..................................................

To Be Continue....

....................................................

อ่านแล้วอย่าลืมเม้นท์กัยนะจ๊ะ..^ ^

เจอกันตอหน้าจ้า