date and love

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เม้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เนื้อเรื่อง

มีสายลับเด้กสองคนทั้งสองต้องเข้ามาทำภารกิจที่ รร เเห่งนึงงั้นต่อปาย ลืมบอกที่2คนนี้มาเป้นสายลับได้ก้เพราะตอนเด้กดันเก่งกันเกินเเร้วบังเอินมากได้เข้าไปช่วยในภารกิจนึงจึงได้รับการเเต่งตั้งๆเเต่นั้นมา เข้าใจ๋ ถ้าไม่เข้าใจไปถามเจ้าตัวผู้เเต่งเองล่ะกันคร้านเล่า//อ้าว ยื่นงานให้ซะงั้นช่างๆ วันนี้อารมดีไม่ว่าไรก่อนล่ะกันอะต่อๆ ครับ/ค่ะ//ยูกิเเระมิกะตอบเป้นเสียงเดียวกัน เทอสองคนจะต้องเเฝงตัวเข้าไปเป้นนักเรียนของ รร โทคุงาวะเนื่องจากเราสืบได้ว่า ในไม่ช้าจะมีการวางระเบิดขึ้น พวกเทอทั้งสองต้องไปหยุดการวางระเบิดนั่นให้ได้//^_^ ครับ/ค่ะ//เสียงเดียวกันเช่นเดิม ณ รร โทคุงาวะ เห้อทำไมต้องมาทำงานง่ายๆเเบบนี้ด้วยน่ะน่าเบื่อจิงๆ//ยูกิพูดขึ้น น่าาาา ยังไงก้เป้นงานที่พวกเราต้องทำให้เสจน่ะเเร้วอย่าลืมล่ะพยายามอย่าไปยุ่งกับคนอื่นให้มันมากนัก//มิกะพูดเตือนขึ้น คิด ถึงจะดูซุ่มซ่ามไปนิดเเต่ยังไงก้ยังรักนายอยู่ดีนั่นล่ะ คร้าบๆ//ยูกิตอบด้วยเสียงจ๋อยๆ คิดเเต่ไงถึงเทอจะเป้นเเบบไหนชั้นก้รักเทอเสมอน่ะ//รักคนเเต่งคิมิ//-_-ไม่ใช่//ชิไม่น่ารักเลย หลังจากเข้าเรียนไป คุนมิกะกับคุนยูกินี่ทำไมถึงมาเรียนที่นี่เหรอ//คำถามนี้ทำให้ทุกคนในห้องต่างก้จับจ้องมาที่ยูกิเเระมิกะ เอ่อ..อ้อพอดีนึกได้ว่ามีธุระขอตัวก่อนน่ะ ไปเร้วยูกิ//มิกะพูดเเก้ต่างให้พร้อมกับจูงมือยูกิออกจากห้องไป เวลาล่วงเลยไปเรื่อยๆเเต่ก้ไม่มีวี่เเววของการวางระเบิดเลย เเต่อยู่มาวันนึงก้ได้มีจดหมายเตือนส่งมาที่ห้องผู้อำนวยการ ขออภัยอาจารทุกท่านขอพบคุนคาสึโตะ ยูกิเเระคุนริสึกะ มิกะปี1ห้องaที่ห้องผู้อำนวยการด้วยค่ะ//เสียงประกาสจาก รร ดังขึ้นทำให้ทั้งสองต้องรีบไปที่ห้องผู้อำนวยการทันที มีอะไรค่ะ/ครับ//ทั้งสองเข้าไปหาผู้อำนวยการในทันที นี่ไงล่ะ//ผู้อำนวยการส่งกระดาษเเผ่นนึงมาให้ อีกไม่นานเเร้วเพื่อนรัก ชั้นจะจัดงานฉลองอันยิ่งใหญ่ให้กับนายเองงานฉลองครบรอบวันนั้นไงล่ะ ชั้นมีพลุเเถมให้เป้นพลุลูกใหญ่ที่สุดเท่าที่ชั้นเคยเห้นมาเลยล่ะ เเร้วคอยดูพลุอันเเสนสวยงามของชั้นน่ะเพื่อนรัก...ชั้นมีคำใบ้ให้ คือ go opposite on next to next to opposite above of life จากนั้นจงมองขึ้นข้างบนเเล้วเจ้าจะเจอพลุใหญ่ มีเเค่นี้เหรอเนี่ย//มิกะอ่านจดหมายพร้อมนึกคิด เเต่คำใบ้นี่มันจะง่ายไปถึงไหนกันน่ะ//ทั้งสองพูดพร้อมกัน//ชิอะไรเล่าชั้นไม่ใช่โคนันซะหน่อยที่มาสร้างปริศนาลึกลับขึ้นมาได้เยอะๆน่ะ/ผู้เเต่ง เห้อ งั้นไปกันเถอะยูกิ//มิกะรีบดึงยูกิไปในทันที อะ อื้ม//ยูกิวิ่งตามมิกะไปทันที ผ่านไปเพียง5นาที อ้าวๆเจอเเร้วๆทำไมมันง่ายอย่างนี้น่ะภารกิจนี้น่ะ//มิกะกล่าวเปรยๆ นั่นสิน่ะ ใครจะปลดชนวนดีล่ะ//ยูกิพูดเอ่ยขึ้นมาบ้าง งั้น เป่ายิ้งฉุบ//ทั้งสองคนต่างพูดพร้อมกัน มิกะลงกรรไกรส่วนยูกิลงกระดาษ ชั้นชนะอีกเเร้วน่ะ//มิกะยิ้มเยาะ จ้าๆ เเม่คนเก่ง//ยูกิพูดพรางส่ายหัว งั้นไปล่ะน่ะ//มิกะกระโดดขึ้นไปบนลิฟทันที มิกะเริ่มจากถอดกรอบของระเบิดออกจากนั้นก้ตัดสายกระเดือกปรอทออก ต่อมาก้สอดสต็อปเปอไว้ จากนั้นจึงตัดสายสีเหลือง เเดง เเระดำตามลำดับ เมื่อเห้นว่าที่หน้าจอไม่ขึ้นเเสงเเร้วจึงตัดไฟเเสดงหน้าจออกเป้นอันว่าเสจสิ้น ฮึบ เสจเเร้วล่ะ//มิกะกระโดดลงมาจากบนลิฟ เห้อ เรื่องปลดชะนวนระเบิดนี่ไม่มีใครเร้วเท่าเทอเเร้วล่ะสิน่ะ//ยูกิพูดชม ของมันเเน่ยุเเร้วล่ะ//มิกะพูดโอ้อวดตัวเอง ไปกันเถอะ//รอบนี้ยูกิเป้นคนพามิกะไปบ้าง หลังจากกลับไปที่ฐานทัพ ขอรายงานความคืบหน้าครับ ตอนนี้ระเบิดที่รรโทคุงาวะได้ถูกปลดชนวนระเบิดเเร้วครับ ผู้วางระเบิดคาดว่า น่าจะเป้นผู้ปกครองของนักเรียนภายใน รร นั้นครับ เนื่องจากก่อนวันที่จะมีข่าวเรื่องวางระเบิดรรได้จัดการประชุมผู้ปกครองขึ้นครับ//ยูกิรีบขึ้นไปรายงานความคืบหน้าในทันที อืม ดีมากงั้นภารกิจใหม่ของพวกเทอคือ ตามหาผู้วางระเบิดในครั้งนี้ซะ//เสียงจากผู้บังคับการ ครับ/ค่ะ //ทั้งสองคนตอบพร้อมกัน ขอตัวครับ//ยูกิเเระมิกะเดินออกไปพร้อมกัน งั้นรีบทำภารกิจนี้ให้เสจเถอะ ชั้นเบื่อภารกิจนี้เเร้วล่ะ//มิกะพูดเปรยขึ้น นั่นสิน่ะ ส่งพวกเรามาสังกัดที่ญี่ปุ่นเพื่อมาทำคดีเล้กๆเนี่ยน่ะเห้อ ทำภารกิจนี้เสจเมื่อไหร่ย้ายไปประจำการที่laดีกว่าอีก ไปด้วยกันมั้ยล่ะ//ยูกิถามขึ้น ไม่รุสิดูก่อนล่ะกัน คิด ยังไงชั้นก้จะไปกับนายทุกที่ยุเเร้วล่ะยูกิ เพราะชีวิตนี้ยังไงชั้นก้ขาดเทอไม่ได้หรอกน่ะ//>_<อร๊ายยยคนเเต่งอิจฉาน่ะเฟ้ย ไปที่ รร กันเถอะ//ยูกิพูดขึ้น ณ รร โทคุงาวะ อ๊ะ สองคนนั้นกลับมาเเร้ว ผู้อำนวยการเรียกไปทำไมเหรอ//ทุกคนในห้องต่างรุมล้อมยูกิเเระมิกะหลังจากที่เดินเข้ามาในห้อง ก้นิดหน่อยน่ะ ขอตัวก่อนน่ะไปเถอะยูกิ//มิกะพูดพร้อมดึงมือยูกิไป อะ อื้มขอตัวก่อนน่ะ//ยูกิโบกมือลากลุ่มเพื่อนที่มารุมล้อม พร้อมไปนั่งที่ ยูกิเเร้วเราจะสืบต่อยังไงดีล่ะถ้าเกิดเรียกประชุมผู้ปกครองอีกครั้งมันก้น่าสงสัยจนเกินไป จะเอาไงดีล่ะ//มิกะพูดพร้อมทำหน้าง่วน งั้นก้ลองสืบค้นประวัติของผู้ปกครองนักเรียนว่าคนไหนมีความเกี่ยวข้องกับ รร นี้บ้างเเระรวมถึงเป้นเพื่อนสนิทของอาจารใหญ่ด้วย//ยูกิพูดด้วยหน้าตาเคร่งเครียด นั่นสิน่ะ งั้นจะเริ่มวันไหนล่ะ//มิกะทำหน้าสงสัย เย้นวันนี้เลยล่ะกัน พวกเราจะได้กลับlaเร้วๆด้วย คิดถึงบ้านจะเเย่เเร้ว//ยูกิทำหน้าเหงาขึ้นมา จ้าๆ นั่นสิน่ะไม่ได้กลับบ้านตั้ง5ปีเเร้วเเนะ งั้นเย้นนี้เจอที่ห้องปกครองล่ะกัน//มิกะพูดขึ้น เทอสองคนจะไปlaเหรอ งั้นเค้าจะเรียกตัวชั้นมาทำไมเนี่ย//บุคคลนิรนามพูดขึ้น เอ่อ เทอเป้นใครน่ะ//ทั้งสองคนพูดพร้อมกันด้วยหน้าตาที่เต้มไปด้วยคำถาม เห้อ พวกเทอโง่รึสมองช้ารึไงย่ะ ชั้นถุกส่งมาเพื่อเป้นหน่วยเสริมกับพวกเทอ ชั้นเป้นสายลับจากlaเหมือนพวกเทอนั่นเเหละ เข้าใจ๋//บุคคลนิรนามพูดขึ้น ชื่ออะไรล่ะ//ยูกิเเระมิกะพูดพร้อมกัน ชื่อมิสึกิ ชิโนะสังกัดหน่วยcเข้าใจ๋ เเร้วเทอสองคนล่ะ//ชิโนะถามย้อนมาบ้าง ชั้น ริสึกะ มิกะเเระคาสึโตะ ยูกิเราสองคนสั้งกัดหน่วยaจบน่ะ//มิกะตอบย้อนมาบ้าง หาหน่วยaเทอเปนมาตั้งเเต่อายุเท่าไหร่กันเนี่ย//O_O ตั้งเเต่อายุ4ขวบน่ะ//ทั้งมิกะเเระยูกิ ห่ะ 4ขวบ นี่พวกเทอไปทำยังไงให้เค้ารับได้เนี่ยปกติต้องรอให้อายุครบ10ก่อนไม่ใช่เหรอ//ชิโนะทำหน้าตกใจอีกครั้ง อันนียกให้ยูกิตอบล่ะกัน//มิกะมองไปที่ยูกิ เห้อ คร้าบๆเมื่อตอนเราสองคนอายุสี่ขวบเราไปวิ่งเล่นกันที่ท่าเรือเเร้วเกิดถูกคนร้ายที่นั่นจับเป้นตัวประกัน เมื่อสายลับที่เเทรกซึมมาปรากฏตัวเเต่ก้ช้าไปเพียงนิดเดียวเอง//ยูกิหยุดไว้เเค่นี้ทำให้ชิโนะสงสัย อะไรเล่าๆต่อสิ//ชิโนะเริ่มโมโห ก้ไอพวกคนร้ายที่จับพวกเราไปน่ะถุกพวกเราจัดการไปเเร้วไงล่ะทำให้พวกเราโดนจับตามองมาตลอดเเระเมื่อเห้นความสามารถของพวกเราเลยชวนให้พวกเรามาเป้น...ตอนนี้ครบรอบวันเกิดมิกะพอดีเลย จบน่ะไปล่ะ อย่าลืมเย้นนี้ล่ะ//ยูกิเดินกลับไปนั่งที่ อื้ม ทีนี้ก้เข้าใจเรื่องเเล้วน่ะ//มิกะมองไปที่ชิโนะ เอ่อ เทอสองคนทำยังไงถึงจัดการคนร้ายได้ล่ะ//ชิโนะยังคงสงสัยไม่หาย เห้อ ก้ใช้ลูกไม้นิดหน่อยกับเทคอนโดที่ดูมาจากรายการโทรทัสจบน่ะชั้นไปล่ะมีงานที่ต้องทำอีก//มิกะเดินออกจากห้องไป คิด อะไรกันน่ะสองคนนี้ได้สังกัดหน่วยระดับคิงเชียวหึน่าสนุกนี่ดูซิว่าจะหาคนร้ายอย่างชั้นเจอรึเปล่า ขอรายงานความคืบหน้าค่ะ จากที่เราได้สังเกตดูผู้ปกครองนักเรียนในรรเเล้วก้ไม่เจอผู้ต้องสงสัยค่ะ //มิกะมารายงานตัวที่ฐานทัพเเถวบริเวนรร เอ่อขอโทดครับ มิทราบว่าท่านได้ส่งกำลังเสริมไปช่วยพวกเรารึเปล่าครับ//ยูกิเดินเข้ามาถาม ไม่น่ะเพราะชั้นเชื่อในฝีมือพวกเทอยุเเร้วล่ะ//^^ ครับ//ทำหน้าเครียด คิด ตามที่คิดไว้เลยเทอไม่ใช่หน่วยเสริมจิงๆด้วย งั้นเทอเป้นใครกันเเน่ล่ะ//ยูกิคิด กลับไปสืบต่อกันเถอะ ขอตัวค่ะ//รีบดึงยูกิไป ผ่านไป1สับดา นี่ยูกิคุงมิกะจัง ได้ข้อมูลเรื่องคนร้ายรึเปล่าจ๊ะ//ชิโนะเดินมาหามิกะเเระยูกิที่คุยงานกันยุ อื้อ เเร้วตอนนี้พวกเราก้รุเเร้วด้วยว่าคนนั้นคือใครน่ะ//ทั้งสองคนต่างมองมาที่ชิโนะ เเร้วหลักฐานที่จะจับตัวคนร้ายมีรึยังล่ะจ๊ะ//ชิโนะเริ่มเหงื่อตก อื้อได้เเร้วล่ะ อยากดูรึเปล่าล่ะ//ยูกิถามขึ้น อื้ออยากๆ//^_^;; งั้นตามเราสองคนมาสิ//มิกะเอ่ยชวน เมื่อมาถึงที่ห้องๆนึง ไหนล่ะหลักฐานน่ะ//ชิโนะพูดขึ้น ก้ยุนี่ไงล่ะ//ยูกิชูถุงที่ใส่ระเบิดที่ปลดชนวนออกเเร้วออกมา อะไรล่ะนั่นน่ะ//ชิโนะยังเเกล้งทำไม่รุ้ไม่เห้น ตุ้บ โอ๊ยมิกะทำอะไรน่ะ//มิกะได้ทำการจับกุมตัวของชิโนะไว้เเร้วกดลงกับพื้น เทอไงล่ะคือคนร้าย หลักฐานก้คือรอยนิ้วมือที่ระเบิดนั่นไงล่ะ ที่เทอไม่ใส่ถุงมือก้เพราะกลัวว่า สารที่ถุงมือจะทำปฏิกิริยากับระเบิดจนเกิดระเบิดขึ้นล่ะสิน่ะ ถ้ามีอะไรจะเเก้ตัวก้เชิน//มิกะพูดขึ้น เเรงจูงใจล่ะ ทำไมชั้นต้องระเบิดที่นี่ด้วยทั้งที่นี่เป้นที่ๆชั้นยุน่ะ//ชิโนะยังไม่ยอมเเพ้ ก้เพราะเทออยากตายไปพร้อมกับเพื่อนๆเเระก้รรนี้น่ะสิที่ทำเเบบนี้เพราะเทอป่วยเป้นโรคชนิดนึงที่ยังไม่ได้มีการถูกค้นพบเเระก้เทอก้อาจจะต้องตายในเร้วๆนี้ก้ได้ยังไงล่ะพอใจรึยังล่ะ//มิกะพูดขึ้น ชิ//ชิโนะเเสดงอาการไม่พอใจ งั้น ผมขอจับกุมคุนมิสึกิ ชิโนะด้วยข้อหาวางระเบิดด้วยเจตนาครับ//จากนั้นยูกิก้ใส่กุนเเจมือให้กับชิโนะ ทำดีมากเลยทั้งสองคนภารกิจต่อไปของพวกเทอจะได้ไปทำที่ปารีสน่ะหลังจากจบภารกิจนั้นเเร้วชั้นจะส่งพวกเทอกลับไปlaเพราะทางฝั่งlaตอนนี้ก้ต้องการเทอเหมือนกัน เตรียมรับคำสั่ง//ผู้บังคับบัญชาพูดขึ้น ครับ/ค่ะ//ทั้งสองคนพร้อมรับคำสั่งอย่างเต้มที่ พวกเทอจงไปสืบข้อมูลของบริสัทเซนมารีวอซะ ทางเราได้ข่าวว่าจะมีการจรกรรมในบริสัทในเร้วๆนี้รีบไปซะ//กล่าวพร้อมคำสั่ง ครับ/ค่ะ//ทั้งสองตอบพร้อมกันอีกครั้งเเระเดินออกไป นี่ยูกิปารีสนี่เป้นเมืองเเห่งความรักใช่มั้ย//มิกะถามขึ้น อื้มก้ใช่ ทำไมเหรอ//ยูกิทำหน้าสงสัย มีเรื่องเล่าว่าคนที่สารภาพรักที่ปารีสเเร้วยุภายใต้หอไอเฟลคู่รักคู่นั้นจะรักกันตลอดกาลเลยล่ะ//มิกะพูดโดยไม่ฟังยูกิเลย งั้นเหรอ //คิดงั้นถ้าเราสารภาพรักกับมิกะไปเราจะได้รับรักเเบบนั้นรึเปล่าน่ะ นี่ยูกิ ยูกิ ยูกิคุง//มิกะเรียกยูกิเเต่ยูกิกลับไม่ฟังมิกะเลย สงสัยต้องใช้วิธีนี้//มิกะเขย่งขาขึ้นไปหอมเเก้มยูกิ เห้ย มิกะทำอะไรน่ะ//ยูกิจับเเก้มตัวเอง+หน้าเเดง ก้ยูกิเคยบอกไม่ใช่เหรอว่าถ้ายูกิละเมอไปไกลเกินให้ใช้วิธีนี้น่ะ//มิกะก้หน้าเเดงไม่เเพ้กัน คิด อีกอย่างนึงมันก้เป้นความตั้งใจของชั้นด้วยนั่นเเหละน่ะ มันก้จิงเเต่ชั้นไม่นึกว่าเทอจะเอาจิงนี่//คิด ก้ดีเหมือนกันเเหะ สงสัยต้องเหม่อบ่อยๆซะเเร้ว รีบไปเถอะมิกะ เดี๋ยวจะตกเครื่องซะก่อน//ยูกินึกเรื่องที่จะต้องไปปารีสขึ้นมาได้ อื้อ//คิดเพลินเลยเเหะเรา ผ่านไป30นาที ผู้โดยสารท่านใดประสงจะไปฝรั่งเศสกรุนาไปขึ้นเครื่องด้วยค่ะ ขอบคุนค่ะ ไปกันเถอะ//ยูกิพูดขึ้น อื้อ//มิกะก้เดินนำไป ผ่านไป1วัน ในไม่ช้าเราจะถึงฝรั่งเศสเเร้วค่ะ ขอให้ผู้โดยสารทุกท่านตรวจดูสิ่งของให้เรียบร้อยก่อนลงจากเครื่องด้วยค่ะ ขอบคุนค่ะ จะถึงเเร้วสิน่ะจะเจออะไรบ้างน่ะชักตื่นเต้นเเร้วล่ะสิเนอะมิกะ//คิด เหอะยังหลับยุอีกเเต่ก้น่ารักอีกเเบบเเหะ มิกะ มิกะ มิกะถึงเเร้วล่ะเห้อไม่ตื่นอีกสงสัยต้องวิธีนี้อีกล่ะมั้ง//ยูกิก้มหน้าลงไปหอมเเก้มมิกะ เอ่อ ยูกิทำอะไรน่ะ//หน้าเเดง ปลุกเทอไง ถึงเเร้วล่ะไปเร้ว//ยูกิรีบบอกปัดทันที+หน้าเเดง อื้อ//หน้าเเดง สวัสดีครับคุนยูกิเเระคุนมิกะสิน่ะครับเชินทางนี้ครับ//ชายนิรนามเดินเข้ามาหายูกิเเระมิกะโดยไม่ลังเล ครับ/ค่ะ รหัสล่ะ//ทั้งสองคนถามพร้อมกัน จะจับผิดผมสิน่ะมิสฟรานลิโอ ปริ้นเซสเเละคุนมิฟรานตาส ออฟปริ้น เท่านี้คงพอจะยืนยันได้น่ะครับ//^^ อืม//ทั้งสองยังทำหน้าไม่ไว้วางใจ งั้นเชินทางนี้ครับ//บุคคลนิรนามยังคงเดินนำต่อ เเร้วคุนชื่ออะไรล่ะ//มิกะถามขึ้น ผมซานฟรานนาส เคอเซสยินดีที่ได้รุจักคับ รึจะเรียกผมว่าเซสเฉยๆก้ได้ครับ//บุคคลนิรนามเริ่มเเนะนำตัวทันที อืม ไปได้เเร้วล่ะ//ยูกิพูดขึ้น หลังจากออกจากสนามบินได้10นาทีก้มาถึงโรงเเรมเเห่งนึง นี่คือที่พักของคุนสองคนครับ ผมมาได้เเค่นี้ขอตัวก่อนน่ะครับ//จากนั้นเซสก้ขับรถหายไป ชิยุห้อง309เหรอเนี่ย//ยูกิพูดขึ้น น่าไงก้ยุห้องใกล้กันน่ะ ชั้นยุห้อง310น่ะมีอะไรก้เรียกได้ล่ะ//มิกะพูดขึ้น งั้นไปกันดีกว่ายืนหน้าลอบบี้งี้มันเด่นเกินไป//ยูกิพูด อื้อ//จากนั้นทั้งสองก้ขึ้นลิฟกลับไปที่ห้องของตน ผ่านไป1เดือนยังไม่มีข่าวของการลอบสังหารเลยทั้งจึงเริ่มวางใจเเระผ่านไปไม่นานก้มีจดหมายเตือนส่งมาถึงบริสัททำให้ยูกิเเระมิกะต้องไปคอยรักสาการยุที่บริสัทเเทน ไม่นานนักก้เกิดมีเสียงปืนขึ้นกลางบริสัทคนร้ายได้จับตัวประธานบริสัทไว้เป้นตัวประกัน ถ้าพวกเเกยังอยากได้ประธานคืนไปก้เอาเงินมา10ล้านยูโร ไปวางไว้ใต้หอไอเฟลจากนั้นเราจะส่งประธานคืนให้เเต่ถ้าเล่นตุกติกคิดเเจ้งตำรวจล่ะก้ประธานเเกได้กลับบ้านเก่าเเน่ชั้นจะให้เวลา3วันเท่านั้น//จากนั้นคนร้ายก้หายตัวไปพร้อมประธานบริสัททิ้งให้ภายในบริสัทเกิดความโกลาหล พอก่อนค่ะทุกคน เรื่องนี้เราสองคนจะจัดการเองโปรดยุในความสงบด้วยค่ะ//มิกะพูดเสียงดัง ทำให้คนอื่นหยุดนิ่ง เเร้วจะเชื่อพวกเทอได้ยังไงล่ะ//พนักงานคนนึงเอ่ยขึ้น เราถุกส่งให้มาเเก้ไขงานนี้โดยเฉพาะโปรดวางใจเถอะครับ//ยูกิพูดบ้าง ก้ตามใจเเต่เราจะไม่ยอมเสียเงินเพื่อช่วยประธานเอาเเต่ใจนั่นหรอก//พนักงานหลายคนพูดเป้นเสียงเดียวกัน ทางเรารู้ดีถึงความสัมพันของพวกคุนกับประทานดีครับ//ยูกิเริ่มทำการจับผิด พอเถอะยูกิชั้นว่าคนร้ายต้องมีประมาน3-4คนน่ะ//มิกะเข้าไปกระซิบข้างหูของยูกิ อืมชั้นก้คิดเหมือนกันเเต่เราควรตรวจสอบให้เเน่ใจน่ะ//ยูกิกระซิบตอบบ้าง ก้รุ้ยุหรอกเเต่เราไม่ควรทำอะไรไปมากกว่านี้เเร้วน่ะ//มิกะตอบกลับบ้าง อื้อ งั้นกลับก้ได้//ยูกิพูดพร้อมเดินนำไปทิ้งความโกลาหลไว้เบื้องหลัง หลังจากวันนั้นก้ผ่านไปอีก2วัน เป้นวันครบกำหนดเเร้วล่ะเนี้ยว//อย่าว่ากันน่ะตอนนี้กำลังบ้าเเมวยุน่ะเเหะๆ//นี้เจ้คนอื่นเค้าซีเรียสมีเจ้เนี่ยล่ะที่มีความสุขยุเนี่ย//มันเรื่องของชั้น เดี๋ยวปั๊ดคิดเห้นว่าหล่อหรอกน่ะถึงไม่ทำอะไรน่ะ//ปั๊ดอะไรครับ//เดี๋ยวก้ตัดจากบทพระเอกซะเลย//อูย เเหะๆผมไปล่ะ//ชิ ครบกำหนดเเร้วสิน่ะ//เสียงของรองประทานบริสัท ทำไมนายต้องทำอย่างงี้ด้วยล่ะ//ประทานถามขึ้น ก้เพราะถ้าหากนายตายไปชั้นก้จะเป้นประทานคนต่อไปยังไงล่ะ 5555//คนร้ายหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง นายครับพวกมันมาเเร้วครับ//ลูกน้องตัวใหญ่คนนึงวิ่งมาบอก มากันกี่คน//หัวหน้าถามขึ้น สองคนครับ//ลูกน้องพูดพร้อมยิ้มเยาะ เหอะ สงสัยจะส่งมาตายเเทนเเกว่ะ//หัวหน้าเริ่มพูดบ้าง นั่นสิครับ ขอตัวก่อนน่ะครับ//ลูกน้องคนนั้นก้วิ่งหายไป ทุกคนประจำที่ของตนน่ะพอพวกมันวางเงินปุบก้ยิงกระหน่ำใส่มันเลย ถ้าตายหมดชั้นจะเเถมเงินให้อีก//หัวหน้าพูดขึ้น ครับ//ทุกคนต่างเข้าประจำที่ของตนทันที พวกเรามาเเร้วปล่อยตัวประธานซะ//ยูกิพูดขึ้น เอาไปวางไว้ใต้หอไอเฟลซะ//หัวหน้าคนร้ายพูดขึ้น ส่งตัวประธานมาก่อนสิ//มิกะพูดบ้าง ไม่มีทาง เอาเงินไปวางไว้ที่เสานั่นซะ//หัวหน้าคนร้ายพูดพร้อมสั่งให้มิกะนำเงินไปวางไว้ใต้เสามิกะเห้นดังนั้นจึงนำกระเป๋าเงินไปวางไว้ วางให้เเร้วปล่อยตัวประธานซะ//ยูกิพูดบ้าง เหอะ เอาไป!//จากนั้นก้ปล่อยตัวประธานออกมา ทั้งสามเดินออกมาจากโกดังได้เพียงเเค่เกือบถึงหน้าประตูเท่านั้น ท่านค่ะ เดี๋ยวรีบวิ่งไปเลยน่ะค่ะจะมีรถรอท่านยุที่ท่าเรือค่ะ//มิกะกระซิบบอกประธาน อืม//จากนั้นประธานก้วิ่งไปทันที เห้ย ยิงได้//จากสันยานนั้นก้ทำให้เกิดเสียงยิงปืนดังลั่น มิกะโดนไปเพียงเเค่เฉี่ยวเเขน ส่วนยูกิยังไม่ได้โดนเลย//คนอะไรจะเก่งปานนั้น//ผิดเหรอคร้าบบบบ//ไม่ผิดจ๊ะๆ ทั้งสองโดนไล่ยิงไปจนถึงใต้หอไอเฟลทั้งสองตอนนี้มีบาดเเผลยุเต้มตัว มิกะชั้นมีเรื่องจะบอก คือ...//ยูกิพูดด้วยอาการสบักสบอม มีอะไร//มิกะถามด้วยอาการสบักสบอมไม่เเพ้กัน เห้ย สั่งเสียกันเสจรึยังล่ะ//ลูกน้องคนนึงถามขึ้น เหอะ ชั้นไม่รอหรอกน่ะเฟ่ย เห้ยยิงเลย//1ในลูกน้องพูดขึ้น ปัง เสียงปืนดังขึ้น1นัด พร้อมร่างของยูกิที่ล้มลงไป ยูกิ!!!!//มิกะตะโกนขึ้น ไม่ต้องห่วงอีกเดี๋ยวเทอก้ตามไปด้วยเเร้ว ปัง อึก//ร่างของมิกะล้มลงไปข้างร่างของยูกิ เห้ย พวกเรากลับเร้ว//หัวหน้าของคนร้ายพูด มิกะ...ที่ชั้น...อยากจะ...บอกคือ..ชั้น...รักเทอน่ะ...มิกะ//ยูกิพูดด้วยเสียงอันเเผ่วเบา ชั้นก้...รักเทอ..เหมือนกัน..น่ะยูกิ//มิกะสลบไปหลังพูดจบ ทั้งสองได้สารภาพรักไว้ภายใต้หอไอเฟลรักของทั้งสองคนจะยืนยาวตลอดไป ทั้งสองก้ตายจากไปพร้อมความรักที่มีให้กันเเระรักนี้จะยืนยาวไปชั่วนิรัน