ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    จับหัวใจนายบอดิการ์ด กัก หัวใจคุณหนูจอมป่วน

    ลำดับตอนที่ #5 : จับหัวใจนายบอดิการ์ด กัก หัวใจคุณหนูจอมป่วน>>ตอนที่4 ใครอยู่ในห้อง?/ฉันรักเธอ

    • อัปเดตล่าสุด 28 เม.ย. 53


    (FanG TalK)

        สวัสดีคร๊ะ ทุกคนว่าดีมั้ยที่ต้องมาพักในหอที่มีผู้ชายนอนร่วมห้องด้วย ชั้นอยากคัดค้านมากๆ แต่บังเอิญมากๆที่ชั้นได้ยินพ่อของชั้น กับแม่ของแก้วคุยกันว่า 

      'ลูกฟางกับลูกเฟย์ มีบอดิการ์ดอยู่แล้วจะให้คนอื่นๆมานอนกับลูกสาวชั้นทั้ง 2 คนมันคงไม่ดีเผื่อว่าพวกนั้นมันคิดไม่ดีกับลูกสาวชั้น ชั้นจะทำยังไงหล่ะ เธอต้องเห็นใจชั้นนะ'พ่อชั้นพูด
       'แล้วคุณเชื่อใจบอดิการ์ดพวกนั้นได้ยังไงหล่ะ'แม่แก้วถามอีก
       'ก็เพราะว่า 2 คนนั้นเป็นลูกของเพื่อนชั้นหน่ะสิและชั้นก็รู้ด้วยว่าพวกนั้นมันไม่ทำอันตรายลูกสาวชั้น'พ่อบอก 
       'ก็ได้ๆ เดี๋ยวชั้นจะทำเรื่องนี้ให้เป็นพิเศษเลยนะ คุณไม่ต้องห่วง'แม่แก้วพูด
       'ขอบใจนะ ขอบใจจริงๆ'พ่อชั้นพูด
       'ไม่เป็นไร เราเพื่อนกันหนิ'แม่แก้วบอก

          ชั้นก็คิดไปคิดมาเพราะพ่อนั่นเองที่ทำให้ชั้นมาติดแหง็กกับบอดิการ์ดหน้าปลาทองแบบนี้ แต่ก็ดีใจสุดๆที่พ่อเป็นห่วงเรา 2 คนพี่น้องที่ชั้นบอกว่า 'เราสองคนดูแลกันเองได้' ชั้นก็อวดเก่งไปอย่างนั้นแหละ ที่ผ่านมาถึง 18 ปี ชั้นมีพ่อมาตลอด แม่ชั้นประสบอุบัติเหตุตั้งแต่ชั้นยังเด็กตอนนั้นซักประมาณ 2 ขวบครึ่งมั้งจำไม่ได้เลยอ่ะ ชั้นถึงมีแต่พ่อคนเดียวยังไงหล่ะ

    ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

    "ฟาง เปิดหน่อยป๊อปเอง"โอยคิดว่าใคร

    "เดี๋ยวไป แป็ปนึง"ชั้นพูด แล้วชั้นก็เดินไปเปิดประตู "อะ ใครอะ"ชั้นชี้ไปทางคนที่มากับป็อปปี้ "แฟนหรอ น่ารักนะเนี่ย เข้าห้องก่อนสิ" ชั้นไม่รีรอ ออกปากไปแล้วนี่นา
    "ไม่ใช่แฟน"เอ๊ะทำไมดูเครียดๆ
    "ไม่ใช่แฟนแล้วอะไร เดินตามกันต้อยๆๆ"สงสัยนะเนี่ยถึงถาม
    "แล้วถ้าตอบว่าน้อง เชื่อป่ะหล่ะ"นายนี่ถามชั้ล
    "ไม่"สั้นๆ ชัดมั้ยจร๊ะ
    "แล้วถามทำไม ตอบไปก็ไม่เชื่ออยู่ดี"ถามอีกแล้ว
    "ถามเฉยๆจร๊ะ ไม่มี อะ ไร ทำ ชัดมั้ย ถึงเวลาเรียนแล้ว ชั้นไปก่อนนะ"ชั้นบอกจากลากันไป ฮิฮิ มีน้องสาวด้วยเอ๊ะ เราไม่เชื่อๆๆๆๆ นั่นต้องเป็นแฟนน ฮือๆ นายนั่นมีแฟนแล้วววว
    เลิกเรียนแล้ว แวะซื้อหนมก่อนดีกว่าคริๆ หิวมากก แล้วชั้นก็เลือกซื้อขนมจนเสร็จ 2 คนนั้นไปอยู่ไหนนะ ไม่เห็นหน้ามาหลายวันแล้ว เฮ้อ สนหนมดีกว่า แล้วชั้นก็เดินขึ้นห้องไปแล้วได้ยินเสียงอะไรก็ไม่รู้มันดังมาจากห้องของชั้น 
    "คริๆ"มันดังมาจากในห้อง
    เสียงอะไรทำไมแอ้ด!ต้องหัวเราะ หรือว่าพวกนั้นนินทาชั้นอยู่ กรี๊ดดด คงไม่หรอกมั้ง 2 คนนั้นมารยาทดีอยู่(นิดนึง)เนอะ คงไม่มานินาเราหรอกก เอาหนมไปเก็บดีกว่า 

    แอ้ด

    กรี๊ดดดด นายนั่นทำไรอ่ะ ทำไมมีผ้าเช็ดตัวอยู่ผืนเดียว คิดจะทำไรน้องเค้าอ่ะเป่านั่น

    "อ้าว เธอมาตอนไหน"นายนั่นยิงคำถามเลย
    "มาตอน..ตอน..ตอนที่...ชั้นยืนอยู่ตรงนี้มะกี้ ก็แสดงว่ามามะกี้สิ"ชั้นตอบได้กระอึกกระอักมากก
    "งั้นเหรอ อืม งั้นชั้นไปอาบน้ำแล้วนะ"พูดได้เยี่ยม...มั้ง
    "ไปสิใครห้าม"ตอบกลับได้แม่นมากก
    "ไม่มีหรอกเห็นถือหนมอยู่ อย่ากินหมดนะ ชั้นกินด้วย"นายนั่น ชั้นซื้อนะยะ
    "อืม"

    (EnD FanG TalK)

    --------------------------------------------------------------------------------------------------------

    (FayE TalK)
           
          สวัสดีคร๊ะ เจอกันอีกแล้วนะเนี่ยยยตอนนี้ชั้นเรียนพลศึกษาอยู่ ครูให้ทำอะไรก็ไม่รู้ครูบอกว่า 'ให้จับคู่กัน แล้วจะมีรุ่นพี่ไปช่วยพวกเธอเองครูจะให้ทำอะไรนั้น มันขึ้นอยู่กับรุ่นพี่ที่จะได้ไปช่วยพวกเทอ ไปนั่งพักตรงโน้นอยู่เป็นคู่นะ เดี๋ยวครูจะไปหาเอง' อะไรก็ไม่รู้ให้รุ่นพี่มาช่วยเฉยเลย คิดว่าพวกเราดูแลตัวเองไม่เปนรึยังไง วิชาสุดท้ายแตต้องมาเรียน 2 ชั่วโมง เซ็งชะมัดชั้นเกลียดพละที่สุด และแล้วก็ผ่านไปครึ่งค่อนชั่วโมง คุณครูก็เดินนำหน้ามา มีรุ่นพี่ตามหลังมาประมาณ 20-25 คนนี่แหละมั้ง เอ๊ะ! นั่นมันนายหน้ายาวนี่น่ามาทำอะไรอย่าบอกนะว่ามา
    "อ้าว น.ร. นี่คือรุ่นพี่เค้าไม่มีอะไรทำ เลยขอมาเพื่อที่จะมาช่วยให้กีฬาทุกคนดีขึ้นค่ะ จับคู่ครบกันแล้วใช่มั้ย อ่ะ ให้รุ่นพี่เลือกเลย ตามประสงค์ ไม่ขัดจ๊ะ"โฮ ครูพูดคำนั้นแล้วทำให้ชั้นต้องหลบหน้านายนั่นเป็นอย่างสูงเลย แงๆๆ นี่มันอเวจี หรือ โรงเรียนประจำเนี่ย(เหมือนๆกันมันทรมาน)แงๆๆๆๆ และคนที่ชั้นจับคู่ด้วยก็เป็นเพื่อนเลิฟของชั้นนี่เอง มันชื่อแจม น่ารักมากเลยแหละ ตาโตตัวเล็ก น่ารักแถมนิสัยยังโดดเด่นอีก คือ กินไม่เลิก พูดไม่หยุด
    "อ้าวเฟย์ อยู่นี่เอง หาตั้งนาน ชั้นรู้ว่าห้องนี้เธออยู่ก็เลยขอย้ายมานี่ เพื่อที่จะได้ดูแลอย่างใกล้ชิด ดีมั้ย และก็กะอยู่แล้วว่าเธอต้องไม่มีใครมาช่วยก็เลยมาช่วยด้วย แหม ความคิดชั้นช่างหลักแหลมอะไรเช่นนี้"นายนี่ มาถึงพูดซะลั่น
    "แล้วนายหาชั้นทำไม ชั้นไม่ได้เป็นอะไรกับนายซะหน่อย ชิๆ! ชั้นพยายามจะหลบหน้านายเห็นๆ"ชั้นกะตอบไป
    "แหมๆๆ แค่นี้ไม่ต้องเขินหรอกน่า เมื่อคืนเธอยังว่า 'จะดูแลชั้นจริงๆเหรอ' "นายนี่เลียนเสียงชั้นเหมือนมาก ว่างๆก็ไปประกวด มิสทิฟฟานี่โชว์ ก็ได้นะหรือถ้าว่างๆ ก็ไป คาบาร์เร่โชว์ ก็ได้นะชั้นแนะนำ
       
         การเรียนพละ ผ่านพ้นไปด้วยดี ซะเมื่อไหร่ ยัยแจมมันได้แผลกลับมา มันดั๊น กระโดดตอนตีแบดซะงั้น รู้อยู่แล้วว่าตีไม่เก่งยังจะอวดดี เลยต้องลำบากชั้นกับนายหน้ายาวให้แบกมาทีห้อง นายนั่นแบก ชั้นถือรองเท้า อะไรมันจะปานน้านน ชั้นเลยขอ 2 คนนั้นไปซื้อน้ำก่อนเดี๋ยวตามไปที่ห้องของแจม ชั้นซื้อน้ำเสร็จแล้วก็กำลังจะเปิดประตู แล้วชั้นก็ได้ยิน 2 คนนั้นพูดอะไรก็ไม่รู้

    "พี่เขื่อน ชอบเฟย์หลอ"แหม แหลมๆน้อยๆ แบบเนี้ยเสียงยัยแจมชัดๆ
    "ป่าว พี่เป็นบอดิการ์ดเค้าหน่ะ"นายนี่ตอบแบบไม่มั่นใจ(ฟังจากเสียงก็รู้เนอะ)
    "งั้น ถ้าพี่ไม่มีใคร ชั้นก็มีหวังหน่ะสิ"ยัยนี่จะจับบอดิการ์ดชั้นเป็นแฟนหรอยะ 
    "เอ่อ พี่ไม่ได้รักเธอหน่ะ ขอตัวนะบาย"นายนั่นกำลังเดินมาทางชั้นเอาไงดี เอาไงดี
    "เธอ เป็นอะไร ทำหน้าตาไม่สวยมเอง" นายนั่นดื่ม มีเสียง อึก อึก หมดละ
    "เธอหมดตัวช่วยล่ะ มากับชั้น"ตะคอกแล้ว 
    "โอ๊ยยย ชั้นเจ็บนะ"แล้วสรุปสุดท้ายนะ นายนั่นก็ต้องปล่อยชั้นอยู่ดีอะแหละ
    "เธอ ชั้นชอบเธอ แล้วไปบอกเพื่อนเธอด้วยนะว่าชั้นชอบเธอไม่ใช่เค้า"นายนั่นพูดจบเอาชั้นช็อกซินิม่า มากๆๆนายนั่นคงไม่อยากให้ความหวังใคร เฮ้ แต่นายให้ความหวังชั้นนะ กลับมาคุยกันก่อนเซ่! อะไรฟะเนี่ยยย และตอนนี้เวลามันผ่านผ้นไปเร็วมากๆชั้นก็ได้เลือกค่ายอาสาสมัครแล้ว ชั้นอยู่ พัฒนาโรงเรียนเด็กทางไกล จริงๆแล้วชั้นก็ไม่ได้อยากเข้าอะไรนักหนาหรอกนะ พี่ที่เค้าโปรโมทค่ายตัวเองอยู่พอเห็นชั้นกระอึกกระอัก คงจะคิดว่าชั้นอยากเข้าด้วย แต่จริงๆแล้วชั้นมาถามเฉยๆหรอกว่ามีค่ายไหนที่หน้าสนใจบ้าง แต่พี่เค้าไม่รีรอเลยแม้แต่นิดลากชั้นเข้าไปในซุ้มแล้วให้กรอกใบสมัคร มีบังคับชั้นด้วยนะ ชั้นเลยไม่กล้าขัดเห็นว่าเป็นพี่นะ วันนี้มาชุมนุมเพื่อที่จะตกลงกันว่ามีโรงเรียนไหนที่อยากให้เราช่วยสร้างให้บ้างและแล้วก็ได้ในที่สุด ไม่รู้ว่าชื่ออะไรแต่ที่รู้ๆมันอยู่ไกลมากก แต่แปลกว่าทำไมหัวหน้าค่ายอาสาไม่มา แต่ชั้นก็ไม่ได้สอดอะไรมาก เพราะกลัวเสียมารยาท
    "เธอมาทำอะไรที่ค่ายนี้"ชั้นหันไปช้าๆ แล้วจ๊ะเอ๋ไปหน้าอันยาวเหยียดที่ไม่ได้เห็นมาหลายวัน 
    "ละ..แล้วนายมาทำอะไรที่นี่"ชั้นยิงไป แต่ยังไม่ได้ตอบนายนั่น
    "ชั้น เอ่อ ชั้นก็อยู่ค่ายนี้หน่ะสิ แล้วเธอมาทำอะไร"นายนั่นมาชันถามชั้นอีกแล้ว
    "ชั้นก็อยู่ค่ายนี้เหมือนกัน"นายนั่นอึ้งมาก อึ้งทำไม
    "เธอรู้มั้ยว่างานนี้มันหนักขนาดไหน แล้วทุกที่ๆไปมีแต่ที่ทรมานทั้งนั้น อ่านจากชื่อป้ายก็รู้แล้วว่ามันไม่ธรรมดา แล้วจะดันทุรังมาทำไมอีก"ชั้นรู้ว่ามันหนัก
    "ชั้นไม่ได้เข้ามาเองซะหน่อย พี่คนนั้นเค้ามาผลักดันชั้นเองนี่นา"ชั้นชี้ไปทางพี่เค้าให้เข้า
    "เฮ้อ เธออยากเปลี่ยนค่ายมั้ย เดี๋ยวชั้นทำเรื่องให้"โอ้ชังเป็นเกียรติอย่างสูง
    "ไม่เป็นไรหรอก มีนายอยู่ด้วยก็ไม่เป็นไร ดีซะอีก แล้วอีกอย่างการเรียนชั้นก็ไม่มีในช่วงนี้ด้วย"ก็จริงๆหนิ
    "อืม ไม่เป็นไรรับงานไหวแน่นะ มันหนักนะ แบกปูน ผสมปูน ก่อ ฉาบ เธอจะทำเป็นหรอ"
    นายนั่นถาม
    "ทำไมเป็นห่วงเหรอ"ชั้นยิ้มนิดๆ
    "ปล่าว แต่ชั้นไม่มีเวลาดูแลเธอหรอกนะเดี๋ยวชั้นจะดูเธอห่างๆ โอเคมั้ย"ว้า ทำไมอ่ะ
    "อืม ขอบใจนะ"ชั้นบอก

    (จะมีต่อตอนต่อไปนะจ๊ะ)













            

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×