ความใกล้ชิด ทำให้คิด....((เกินเพื่อน))

ลำดับตอนที่ #2 : ความใกล้ชิด ทำให้คิด...((เกินเพื่อน)) ตอนที่ 2

((may talk))

"ต้า มาช่วยเค้าทำงานหน่อยดิ ดูสิ๊ ครูให้งานเพียบเลย"ชั้ลพูดก่ะเพื่อนสาวสุดที่รัก
"อ้าว แล้วครูไม่ได้แบ่งงานให้ทีมทำด้วยเหรอ"ต้าพูด
"ไม่รู้ สิ มาช่วยเค้าทำก่อนเร็ว"ชั้ลพูด
"เออ ได้ ไอ้เต่า"ตาต้าร์พูด
"อู้ววว ไอ้เป็ด"ชั้ลพูด

        แล้วเรา 2 คนก็ช่วยกันทำงานแบบขมักเขม้นมากๆเลย

"เต่า อันนี้ทำไงอ่ะ" ต้าถามชั้ล
"เอ้า !!!! ก็แค่เนี้ย ง่ายๆเอง"ชั้ลพูดแล้วทำให้ต้าเรียบร้อยเลย
"ใครจะเก่งแบบเพิลล่า ชิๆ"ต้าพูด ละทำหน้าบึ้ง
"อุ้ย เป็นงอล ก่ะอ่านหนังสือสิ"ชั้ลพูดใส่
"ขิ๊เกียด"ต้าบอก
"ยัยเจริญ"ชั้ลพูด
"แน่น๊อนนน เจริญแน่ 5555+"ต้าพูด
"ประชดโว้ยยยยย หุบปาก รีบทำงานที่ครูให้มาให้เสร็จ ด่วนย่ะ"
"คร๊าพๆๆๆๆๆ "ต้าพูด
"สาวๆ ทำไรกันครับ"อาร์ตพูด
"ทำงานสิ ตาเบิดเหรอ"ชั้ลตอบ
"เห้ยๆๆๆ ทำผิดแล้ว ยัยนี่"ทีมพูดกับต้า
"ผิดเหรอ ก็ถูกแล้ว......รึเปล่า"ต้าพูด
"ก็ตรงนี้ไง โอยยยย ตาเหรอเนี่ย"ทีมพูด
"เออ ใครจะเก่งเหมือนตัวหล่ะ"ต้าพูด ชั้ลก็ได้แต่นั่งมองตาปริบ นี่ชั้ลมีหน้าที่นั่งดูเหรอหนิ
"ก็อ่านหนังสือสิ ทบทวนบทเรียน เข้าใจมั้ย"ทีมพูดใส่ต้า
"พูดเหมือนเมย์ เป๊ะๆเลยอ่ะ"ต้าพูด อะไรเกี่ยวก่ะชั้ลได้ไง
"เนื้อคู่กันม้างงงงง"อาร์ตพูด
"อะไร เนื้อคู่บ้าบออะไร เนื้องอกหล่ะสิไม่ว่า"ชั้ลพูด
"ใช่ๆ เนื้อคู่อะไร"ทีมพูดอีก
"เมย์ เส็ดแล้ววววววว"ต้าพูด
"เส็ดแล้วเหมือนกัน ไปซื้อหนมป่ะ หิว"
"อืม ป่ะๆ"ต้าพูด

       ต้าพูด แล้วมาจูงมือชั้ล ระหว่างทางหน้าต้าเครียดมั่กมาก เลย ชั้ลเลยถามว่า

"ต้า เป็นไรอ่ะ อารมเสียเหรอ"ชั้ลถาม
"เปล่าหนิ"แล้วต้าก็ดูดน้ำ
"อย่าปากแข็งเลยน่า เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ ป.3 ละนะ"ชั้ลพูด
"ปากแข็งอะไรกัน ไม่มี๊......"ต้าพูด
"แกแอบชอบทีมอยู่ใช่มั้ยหล่ะ"ชั้ลถามอีก
"ป่าว ก็ คิดกันแบบเพื่อนอ่ะแหละ"ต้าพูด
"แต่ตอนที่ อาร์ตบอกว่าชั้ลกับทีมเป็นเนื้อคู่กันอ่ะ เทอทำหน้าไม่พอใจนะ บอกกันมาตามตรงดีกว่า ว่าเทอคิดไงก่ะ ทีม"ชั้ลถามไปอีก
"มั่ย บอก"ต้าพูด แล้ววิ่งหนี สมแล้วที่เพื่อนเรียกชั้ลว่าเต่า ชั้ลความรู้สึกช้านิเอง 

       แล้วชั้ลก็กลับไปที่ห้อง อย่างโดดเดี่ยว ไปก็มีเพื่อน แต่กลับดันไม่มี เห้อ.......ดึกแล้วนะเนี่ย ทุ่มครึ่งแล้ว แต่ต้องรอยัยเป็ดน้อย อ๋อยยยย นาน น่ากลัวด้วยอยู่ห้องคนเดียว ห้องก็ใหญ่ได้อีก

แอ้ดดดด

"เมย์ นั่งไรอยู่คนเดียว"อาร์ตถาม
"นั่งรอยัยตาต้าร์อะดิ อุตส่าห์กลับไปเป็นเพื่อนทุกวั้น ทุกวัน วันนี้ช้ามากเลยอ่ะ"ชั้ลพูด
"แล้วโทร. บอกต้ารึยังหล่ะว่าเทอรออยู่ที่ห้อง"อาร์ตถามอีก
"เออ ลืม"

     แล้วชั้ลก็โทรใหยัยเป็ดเตี้ยน้อย เหอะๆ นานๆๆๆๆๆๆ

"ฮัลโหล"
[อารายเหรออออ] เสียงปลายสายพูด
"อยู่ไหนเนี่ย รู้มั้ยรอนานแล้ว"ชั้ลพูด
]อ้าว เมย์ยังไม่กลับบ้านหรอกรึ[ต้าร์พูด
"หึ ก็รอแกหน่ะแหละ"ชั้ลพูด
]บุ้ยย ก็คิดว่ากลับแล้วเลยกลับมาพร้อมพี่หยงเลย เหอะๆ โทดที[ต้าพูด
"อ้าย กลับแล้วก็ไม่บอก รอนานนะเนี่ยย ชิๆๆ พรุ่งนี้ไม่ต้องมาคุยกันเล๊ยยยยย โกรดดด ๆๆๆ โกดทิ๊ส่วด..."ชั้ลพูดแล้ววางสาย
"กลับแล้วใช่มั้ยหล่ะ"อาร์ตพูด
"เออ งั้น ชั้ลกลับก่อนนะ"ชั้ลพูด แล้วเอากระเป๋าเดินไปแค่ก้าวเดียวเท่านั้นแหละ

พรึบ!!!

      ไปดับ แงงงงงงง ชั้ลกลัวความมืดง่า กลัววววววทิ๊สู๊ดดดดด
"ไฟดับเหรอ"ชั้ลพูด
"เทอไม่รู้เหรอ ณ ตอนนี้เค้าดับไฟกันแล้วโว้ยยยยย"อาร์ตพูด
"ไม่รู้ ไม่เคยกลับดึกขนาดนี้"ชั้ลพูด แล้วขาชั้ลก็ขยับไปทางอาร์ตโดยอัตโนมัติ
"กลัวใช่มั้ยเนี่ยยย"อาร์ตพูด
"เออ"ชั้ลพูด แล้วมือไม้มันก็เริ่มขยับไปเกาะแขนนายอาร์ต
"เหอะๆ กลัวอย่างนี้แหละ ดี ผู้สาวจับแขน 555+"อาร์ตพูด
"มีความสุขเหรอ เดี๋ยว......"ชั้ลพูด
"เดี๋ยวอะไล ยัยเต่าบิน"อาร์ตพูด
"แน่ะ พาชั้ลกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลย โทดฐานที่นายมาเจอชั้ลคนสุดท้าย"ชั้ลพูด
"อ้าว ยัยนี่ เทอไม่คิดว่า ถ้าชั้ลกลับถึงบ้านแล้วมันจะดึกมั้ย"อาร์ตพูด
"ไม่อ่ะ นายเป็นผู้ชายไม่เป็นไรหรอก"ชั้ลพูด
"เออ ๆ ไปส่งก็ได้ แต่ชั้ลไม่รู้จักบ้านเทอนะ"อาร์ตพูด
"เออน่า เดี๋ยวชั้ลบอกเอง พาไปก็พอแล้ว"ชั้ลพูด

          และแล้ว นายอาร์ตก็ต้องไปส่งชั้ลถึงบ้านจนได้ โดยตลอดทางชั้ลจับแขนอาร์ตตลอดเวลาเลย เพิ่งจะรู้ว่านโยบายโรงเรียนมีการปิดไฟตอนทุ่มครึ่ง เฮ้ออออ เกือบนะเนี่ย ถ้าไม่มีนายอาร์ตอยู่ในห้อง ชั้ลก็ไม่รู้จะกลับบ้านยังไง ไม่เคยคิดเลยว่านายนี่จะมีประโยชน์ขนาดนี้ .....^^ พอกลับถึงบ้านปุ๊บ แม่ชั้นถามใหญ่เลย แล้วนายอาร์ตก็ปวดฉิ้งฉ่องพอดี เลยขอเข้าห้องน้ำหน่อย พอแม่ชั้นเห็นแม่ชั้นอึ้งเลย ชั้นเลยอธิบายไปละเอียดยิ้บเลย แล้วแม่ก็ให้กินข้าวเย็นด้วยกันก่อนกลับ แถมคะยั้นคะยอให้ชั้นไปส่งนายนั่นเหลือเกิ๊นน .... ชั้นเลยยอม ((ส่งแค่หน้านเนี่ยย))

"อ่ะ ส่งแค่นี้แหละ"ชั้นพูดออกไป
"หูย อะไรเนี่ย ชั้นอุตส่าพาเทอมาส่งถึงบ้าน แบบปลอดภัยที่สุดเลยนะเนี่ย ส่งแค่หน้าบ้านเทอเนี่ยนะ ชั้นเสียเปรียบหว่ะ"อาร์ตพูด
"อะไรหล่ะ ก็ชั้นเป็นผู้หญิงให้ไปส่งผู้ชายถึงบ้านได้ยังไงหล่ะ"ชั้นพูด
"เอางี้ พรุ่งนี้ 10 โมงเช้า ชั้นจะมารับเทอ ไป เที่ยว โอเคมั้ย!!!"อาร์ตพูด
"แล้วทำไมชั้นต้องไป"ชั้นพูด
"ต้องไปสิ เทอเอาเปรียบชั้นนะ"อาร์ตพูด
"แล้วไงเล่า!!!"
"พูดแบบนี้แสดงว่าตกลง okนะ พรุ่งนี้ชั้นจะมาหาเทอ 10 โมงช้าวว"

       นายอาร์ตพูดแล้ววิ่งไป เฮ้อ พรุ่งนี้ชั้นต้องตื่นจริงๆเหรอเนี่ยยยย เต้าเครียดค่ะ เต่าเครียด

วันพรุ่งนี้ 10.00 น.
"เมย์ ลูก เพื่อนคนเมื่อวานมาหาหน่ะลูก"แม่ตะโกนบอก
"จร้า แม่"ชั้นตะโกนกลับ แล้วชั้นก็นอนดูทีวีอยู่ต่อไป

ก๊อกๆๆๆๆ!!
"อะไร"ชั้นพูด
"เมย์ ออกมาได้แล้ว">>>>ใครพูด
"เออน่า เดี๋ยวชั้นก็ออกไปเองแหละน่า"ชั้นพูด
"ยัยนี่ ผ่านมา 10 นาทีแล้ว เทอยังไม่กระดิกตัวไปไหนเลยนะ"อาร์ตแน่นอน ชัวร์ป๊าป
"เชอะ ไปอาบน้ำก็ได้"ชั้นพูด แล้วลุกไปอาบน้ามทันที

     ชั้นเดินลงมาด้วยชุดกางเกงเดฟสีดำๆ แล้วก็ขาดนิดๆเสื้อยืดสีเทาอ่อนๆ แล้วก็มัดผมปรกติตามสไตร์ของชั้น รองเท้าผ้าใบสีดำ กำไลเล็กๆน้อย แต่ก็เยอะอยู่พอสมควร ผ้าพันคอสีดำ

"พอใจมะ"ชั้นประชด
"เออ พอใจอย่างแรงเลยหล่ะ"อาร์ตพูด

      ทำไมวันนี้อาร์ตหล่อเป็นพิเศษ เสื้อสีดำลายกีต้าร์กางเกงเดฟสีดำ รองเท้าผ้าไปสีดำสลับเทาผมถูกเซ็ตให้เซอร์นิดนึง

"มองทำไม ตกใจในความหล่อของชั้นหล่ะสิ"อาร์ตพูด
"อะไร นายบ้ารึเปล่า ชั้นเนี่ยนะตกใจในความหล่อของนาย อ๊ากก จะบ้าตาย มีเพื่อนหลงตัวเอง"ชั้นพูด
"ชั้นไม่ใช่เพื่อนเทอซักหน่อย ชั้นแฟนเทอต่างหากหล่ะ 555555555"อาร์ตพูด
"จะไปดูมั้ยหนังหน่ะ มัวแต่พูดมากอยู่ได้ ถ้าไม่ไปชั้นจะได้ไปดูซีรี่ต่อ"ชั้นพูด
"อ่ะ ๆ ไปดิ ชั้นมาถึงบ้านเทอแล้ว ก็ต้องไปหั้ยดั้ย"อาร์ตพูด แล้วพาชั้นเดินไป ห๊ะ.....อ๋อ เดินไปเอารถมอไซต์

       แล้วก็ถึงเวลาเลือกดูหนังแล้ว นายนั่นก็ดูเรื่อง แฟนใหม่ 
 
"จะดีเหรอ"ชั้นถาม
"ดีดิ ชอบดูหนังผี อีก 5 นาทีเข้าโรงเลยนะ"อาร์ตพูด
"ไม่ดีม้างงงง ชั้นไม่ชอบเรื่องผีๆ ดู อี.เห็ด.สด ก็ได้นี่นา ตลกดี"ชั้นพูด
"ก็ชั้นไม่ค่อยชอบหนังตลกหนิ เอาเรื่องนี้แหละ ไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่หรอกน่า แล้วอีกอย่างโบวี่สวยกว่าตั้งเยอะ"อาร์ตพูด
"อีเห็ดสดก็มีโบวี่เหมือนกันนะ"ชั้นพูด
"พูดมากน่า บอกว่าจะดูหนังเรื่องนี้ก็คือเรื่องนี้สิ เดี๋ยวจูบปิดปากซะเลย"อาร์ตพูด
"0.0">>>ชั้น

       แล้วก็ถึงเวลาเข้าโรงหนังแล้ว บรรยากาศทำไมมันเข้ากับหนังจังเลยนะ กลัวเผๆๆๆๆๆ

"เทอเกาะแขนชั้นทำไมเนี่ย"อาร์ตพูด
"ก็คนมันกลัวนี่นา"ชั้นพูด
"แฟนใหม่น่ากลัวน้อยกว่าแฟนเก่าอีกนะ"อาร์ตพูด
"อะไรแฟนเก่า ไม่รู้จัก"ชั้นพูด
"ยัยเฉิ่มเบ๊อะเอ๊ยยยยย"อาร์ตพูด
"ก็ไม่รู้จักอ่ะ"
"เออ ๆ เกาะแขนชั้นไว้ก็ได้คิดถูกมั้ยเนี่ยพายัยนี่มาด้วย"อาร์ต
"ใช่ๆ นายคิดผิดแล้วที่พาชั้นมา พากลับชั้นเลยถ้านายอยากดูหนังแบบสนุกๆ"ชั้นพูด
"ไม่ !!!"

       แล้วชั้นก็เกาะแขนอาร์ตตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง แต่ละฉากน่ากลัวมากเลย

"เห็นม้า ชั้นบอกแล้วว่าหนังผีสนุก สุโค่ยเลย"อาร์ตพูด
"ยังมีหน้ามาพูดอีก ชั้นกลัวจนจะบ้าตายอยู่แล้วนายยังจะมาสนุกอีกนะ "ชั้นพูด
"อ่ะๆ ขอโทดครับ"อาร์ตพูด
"กลับเลยสิ ป่ะ."ชั้นพูด
"ยังๆ นี่ก็เที่ยงแล้ว ไปหาไรทานกันก่อนแล้วค่อยกลับ"อาร์ตพูด
"นายจ่ายเนอะ"ชั้นพูด
"เออ เดี๋ยวชั้นจ่ายเองน่า"อาร์ตพูด
"ป่ะดิ กำลังหิวเลย เหอๆ"

      แล้วชั้นก็กินจนอิ่ม มีทั้งข้าวผัดกุ้ง ลูกชิ้นปิ้ง5ไม้ น้ำส้มคั้น แล้วก็ของหวานอีก ผิดกับอาร์ตที่กินแค่ก๋วยจั๊บ ถ้วยเดียว

"เทอไปอดอยากมาจากไหนเนี่ย"อาร์ตพูด แล้วทมอชั้นที่กำลังกินของหวานอยู่
"ไม่หนิ ปรกติก็กินแบบนี้อยู่แล้ว ถามทำไมอ่ะ"ชั้นพูด
"เปล่า ก็ถามๆดู อยู่รงเรียนเทอไม่กินเยอะขนาดนี้นี่"อาร์ตพูด
"ก็นั่นมันที่โรงเรียนอ่ะ นายสังเกตชั้นด้วยเหรอ"ชั้นถาม
"ก็เปล่าสังเกต แค่ตามันมองไปเห็นเอง"อาร์ตพูด คำแก้ตัวนี่เยี่ยมเลย(ไม่เนียน)
"อะ..อืม"ชั้นพูด

       แล้วชั้นก็กินเสร็จซักที ชั้นขออาร์ตอยู่ช๊อปอีกแป๊ปนึง แป๊ปนึงที่ว่า 1 ชั่วโมงครึ่งแล้ว ตั้งแต่ 10 นาทีแรกอาร์ตก็เริ่มบ่นอุบอิบไปมา อ๋อย !! เซ็ง

"นายจะบ่นอะไรนักหนาเนี่ย ช๊อปก็เงินชั้นนะ"ชั้นพูด
"แต่มีเงินชั้นอยู่ส่วนนึงนะ"อาร์ตพูด
"ชั้นยังไม่เอ่ยขอเงินนายเลย จะมีเงินนายได้ไงหล่ะ"ชั้นพูด
"ก็นี่ไง ส่วนเงินชั้น"อาร์ตพูด แล้ววางของ(ของชั้น)ทั้งหมดลงกับพื้น แล้วควักกระเป้ายื่นถุงพลาสติกมาให้ชั้น ชั้นก็เอามาแบบงงๆ ในนั้นมีสร้อยคอ เขียนว่า Meuamor (ภาษาอะไรของมันวะ) แล้วก็กำไลข้อมือเขียนว่า DeMaio (ภาษาอะไรอีกเนี่ย)

"แปลว่าอะไรเนี่ย ซื้อมาจากไหนอ่ะ"ชั้นถาม
"สั่งซื้อเอาหน่ะ ว่าจะให้ตั้งแต่อยู่บ้านแกแล้ว ใส่ดิ"อาร์ตพูด
"เดี๋ยวค่อยใส่ก็ได้"ชั้นบอก
"ไม่ ใส่ตอนนี้ จะให้ชั้นใส่ให้เหรอ"อาร์ตพูด
"ม่ะ ม่ะ ไม่ต้อง ชั้นใส่เองได้ ใส่เองก็ได้"ชั้นพูด แล้วใส่สร้อยก่อย แล้วค่อยไปใส่กำไลข้อมือ
"มันเข้ากับเทอดีนะ"อาร์ตพูด
"เหรอ"

((End may talk))