ความใกล้ชิด ทำให้คิด....((เกินเพื่อน))

ลำดับตอนที่ #1 : ความใกล้ชิด ทำให้คิด...((เกินเพื่อน)) ตอนที่ 1

>>Tanyong TalK<<
ณ บ้านลิมปวุฒวรานนท์

"ตาต้าร์ นอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนห๊ะ แกรู้มั้ยแกทำให้พี่สาย ยยยยยยยยย"ตาลหยงร้องตะโกนลั่นบ้าน

         อุ้ยยย ฉันลืมแนะนำตัวไปทีนิสนึงง ชั้ลชื่อตาลหยง วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกกับการขึ้นชั้น ม.4 วันแรกของชั้ล แต่ก็ต้องมาสายเพราะไอ้น้องบาๆ นี่ อบากจะบ้าตาย กับยัยนี่จริงๆ สงสัยเล่นทั้งคืนหล่ะสิ ถึงไม่ตื่นเนี่ย

"ปากคนนะพี่หยง ชั้ลจะกินบ้านได้ไงหล่ะ พูดไม่คิดเล้ยยยยย"ต้าพูด
"ยังมีหน้ามาพูดอีก แกทำชั้ลสาย แกรู้ม้ายยยยยย"ชั้ลพูดออกไป
"ไม่รู้ พี่สาย ชั้ลก็สายเหมือนกันนั่นแหละ ไม่ต้องคิดมาก"ต้าพูด
"ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้น้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"ชั้ลตะโกนอีก
"ม่ายลุกกกกกกกกกกกก ม่ายอาววววว อย่าดึงเซ่!!!!!!"น้องชั้ลพูด แล้วชั้ลก็เอาหมอนมาตีๆๆๆๆๆๆๆ มัน แล้วก็จับแขนมันดึงขึ้นมา
"แกจะลุกรึแกจะลุก ห๊ะ"ชั้ลพูด
"ลุกก็ได้"น้องชั้ลยืยขึ้น ละเซ็ตผมตัวเองให้ดีๆ ละก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว ละเดินเข้าห้องน้ำไป

          บ้านชั้ลก็โรงเรียนอยู่ใกล้กัน 650 เมตรก็ถึง แต่ชั้ลขับจักรยานไปโรงเรียนทุกวัน แล้วแถวๆนั้นก็มี่เที่ยวเยอะแยะ ชั้ลเลยไปเที่ยวก่อนทุกวันแล้วค่อยกลับบ้าน สงสัยละสิว่ายัยตาต้าร์กลับยังไง ก็เดินกลับ กับเมย์หน่ะสิ บ้านเมย์ก็อยู่ใกล้ๆบ้านชั้ล แต่บ้านเมย์ไปอีก 1 ซอยเท่านั้นเองแหละ

ถึงโรงเรียนแล้ว
     
          ยัยต้านั่งซ้อนท้ายชั้น แล้วก็พูดขึ้นมาว่า
"ไหนบอกว่าสายไง นี่มันแค่ เจ็ดโมงครึ่งเองนะ"ต้าพูด
"ก็สายมั้ยหล่ะ"ชั้ลพูดขึ้น
"ไอ้พี่บ้า"ต้าพูดขึ้น
"ยัยน้องนิสัยไม่ดี"ชั้ลพูดตอบ
          
         ถึงที่จอดรถสำหรับจักรยาน ชั้ลก็เอารถไปเก็บก่อน แล้วค่อยขึ้นห้อง ชั้ลอยู่ 4-B ด้วยแหละ ห้อง B มีแต่คนเก่งๆนะ จะบอกให้แต่ก็เก่งรองจากห้อง A เสียดาย แล้วชั้ลก็เดินเตร็ดเตร่เข้าห้องเรียนมา วันนี้เงียบสงบจัง มีคนมาแล้วแต่หายหัวไปไหนกันหมดนิ๊ แล้วชั้ลก็หาที่นั่งแถวๆริมหน้าต่าง เพราะเวลาเบื่อๆชั้ลชอบมองออกไปข้างนอกหน้าต่าง บางครั้งก็ซบลงตรงโต๊ะ แล้วเอาหนังสือบังหน้าไว้ ละก็จองที่ให้อีฟด้วย ยัยนี่เวลาสายก็สายจริงๆ เวลามาเช้า ก็เช้ามั่กมาก

แอ้ดดด!!!!!
  
          ละก็มีชายหนุ่มหน้าเข้าเดินมาจองโต๊ะด้านหลังชั้ล โต๊ะชั้ลอยู่โต๊ะรองสุดท้ายของทางซ้าย หน้าตาไม่เป็นมิตรเลยอ่ะ คนอะไร หน้าตาเข้มๆ

"เด็กใหม่เหรอ??"ชั้ลหันหลัง แล้วไปพูดกับชายคนนั้น
"อืม"ไอ้เด็กใหม่ตอบ แต่ไม่มองหน้าชั้ลแห๊ะ ไม่เหมือนชั้ลเลยมองตลอดเวลา คริๆ
"ชื่อไรอ่ะ"ชั้ลถามต่อ
"ชั้ลจำเป็นต้องบอกเทอเหรอ"นายนั่นพูดแล้วมองหน้าชั้ล
"อืม ก็เราเป็นเพื่อนร่วมห้องกันนะ"ชั้ลพูดทำหน้าบึ้งใส่
"เหรอ แต่ก็ยังไม่ถึงเวลาทำความรู้จัก"นายนั่นพูดใส่ชั้ล
"อยากรู้ตายอ่ะ"ชั้ลหันหลังไป แล้วพูดเบาๆ เหมือนพูดกับตัวเอง
"-_-">>....คนนั้นหน่ะ

แอ้ด!!!!!
ปัง!!!!!!

"เย้ อีฟมาแล้ว นั่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"ชั้ลพูดแล้วตบเก้าอี้ให้อีฟนั่ง
"จร๊ะๆๆๆๆๆ"อีฟพูดแล้ววางกระเป๋าลงที่ข้างๆชั้ล
"กินไรยัง"ชั้ลถาม
"ยังอ่ะ ไปกินข้าวป่ะ หิว"อีฟพูดแล้วเอามือกุมท้องตัวเอง
"อืมป่ะ"ชั้ลพูดแล้วรีบลุกทันที
"เลสเบี้ยนป่ะเนี่ย"นายนั่นพูดแต่หน้าหันไปทางหน้าต่าง
"ประสาทไปป่ะเนี่ย"ชั้ลพูดคืน แต่หันหน้าไปทางอีฟ อีฟได้แต่มองแล้วทำตาปริบๆ
"ผู้หญิงอะไรก็ม่ายรุ ไว้ผมยังกะอะไร"นายนั่นพูด เอ๊ะ!!! นายนั่นไม่ได้ด่าชั้ลเพราะชั้ลไว้ถึงแต่เอว แต่ไล่เกือบถึงตูดแล้ว แล้วชั้ลก็มัดผมด้วย นายนั่นไม่ได้ว่าชั้ล สงบสติอารม
"ป่ะ หยง อีฟหิ้วหิว"อีฟพูด
"เออ ป่ะ"ชั้ลพูดแล้วผลักยัย อีฟไปกินข้าวด้วยกัน

       นี่ชั้ลยังไม่ได้สาธยายชุดนักเรียนชั่ยมั้ยนิ๊ ใช่แล้ว จริงๆด้วย ชุดนักเรียนของผู้หญิงก็จะเป็นกระโปงสั้นๆ สีดำ แต่ก็ไม่สั้นมาก แค่ไม่ถึงเข่าแค่นั้นเอง แล้วก็เสื้อสีขาว แขนยาว เน็คไทสี เทา เสื้อคลุมนอกสีเทา แขนยาว รองเท้าอะไรก็ได้ โรงเรียนนี้ไม่ถือสากับโรงเท้ามากเท่าไหร่ ส่วนของผู้ชายก็ กางเกงขายาวสีดำ เสื้อขาวแขนยาว ใครจะพับขึ้นครึ่งแขนก็ไม่เป็นไร ไม่ได้ว่า เน็คไทสีเทา นี่เป็นของ ม.ปลายนะ ม.ต้นเนี่ย แบบเคร่งครัดมากๆ เลย ชุดเนี่ย ผิดระเบียบก็ไม่ได้ คิดแล้วเครียด กินดีกว่า ง่ำๆๆๆๆๆๆ อร่อย ........... กินไปกินมาแล้วมีเสียงอะไรก็ม่ายรุ วี๊ดๆๆ อยู่ด้านหลัง น่ารำคาญ แย่งผู้บ่าวกันหล่ะสิท่า อยากรู้อ่ะ พาอีฟไปดูดีกว่า  แล้วชั้ลก็จูงมืออีฟไปดูตรงที่เค้ามุงกัน วงใหญ่แฮะ พอเดินเบียดเข้าไปได้ใกล้นิดนึงแล้วเห็นผู้ชายคนนึงคอยห้ามผู้หญิงสองคนกำลังถลกหนังหัวกัน ดูไปแล้ว เอิ่ม คุ้นๆนะ ผู้หญิงสองคนนั้นเหมือน น้องแบม กับ ใครนะ อยู่ ม.4 นี่แหละ ใครน้า???????? ยัยมินนิเอง แล้วไอ้ผู้ชายคนนั้นก็ ไอ้มะนาวหนิ อะไรจะเสน่ห์แรงขนาดนั้น

"อีฟ นั่นมะนาว แล้วนั่นก็ยัยมิน แล้วก็น้องแบมหนิ"ชั้ลพูดแล้วเขย่าแขนอีฟ
"เออ ก็ใช่"อีฟพูดแล้วผงกหัว งึกๆ

       พออีฟพูดเสร็จ มะนาวก็เหลือบมองมาทางชั้ลกับอีฟ แล้วมะนาวก็เดินตรงมาแล้วคว้าแขนยัยอีฟไป ไปไหนว่ะ?????? ก็ปล่อยทิ้งน้องแบม กับยัยมินไว้ ไว้ที่นี่เนี่ยนะ

((EF TalK)) 

"อะไร มะนาว ลากชั้ลมาทำไม เจ็บน้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"ชั้ลพูด แล้วพยายามสะบัดแขนนายนั่นออกไป อ๊ากกกก แรงคนหรือเนี่ยยยยยยย
"เงียบๆ สิอีฟ เดี๋ยว 2 คนนั้นก็รู้ว่าชั้ลอยู่กับ เทอ ที่ นี่!!!!!"มะนาวพูด แล้วจู๊ปากไม่ให้ชั้ลพูดส่งเสียงดัง
"นายมาคนเดียวก็ได้หนิ ไม่เห็นต้องลากชั้ลมาด้วยเลย"ชั้ลพูดแล้วเดินต่อไป
"ไม่มีเพื่อนเที่ยว"อะไรนะ เที่ยว เที่ยว อะไรนะ ได้ยินไม่ค่อยชัด
"อีกทีสิ"ชั้ลพูดแล้วเงี่ยหูฟัง
"ชั้ล ไม่ มี เพื่อน เที่ยว โดดเรียนไง เข้าใจมั้ย"มะนาวพูด เกิดมาไม่เคยโดดเรียน ไม่อาวน้า
"ไม่เอาน้า เกิดมายังไม่เคยโดดเรียนเรยอ่ะ ไม่เอ้า"ชั้ลพูดแล้วเดินช้าลง
"ก็โดดครั้งนี้เลยก็ได้ ไม่มีใครว่า"นายนั่นพูดแล้วหยุด แล้วหันหน้ามาประจันหน้ากับชั้ล
"นิสัยไม่ดีเลย อย่างนี้เหรอ สาวๆปลื้มอ่ะ"ชั้ลพูด
"ก็อย่างนี้แหละ ทำบ่อยๆ เทอจะได้ปลื้มชั้ลไง"มะนาวพูด
"ไม่มีวันย่ะ"ชั้ลพูดแล้วทำหน้าหยิ่งใส่
"เหรอ แล้วซักวันนึง เทอจะ ....... เปลี่ยนใจ"มะนาวพูดแล้วยิ้มมุกปาก แล้วลากชั้ลเดินต่อไป

        แล้วมะนาวก็เอาจักรยานขับไป โดยมีชั้ลนั่งซ้อนท้ายอยู่ นายนั่นก็ขับเร็วไปเรื่อยๆ เรื่อยๆจนชั้ลกลัว ชั้ลเลยเผลอกอดนายนั่นอย่างจังๆ ก็คนมันกลัวนี่นา มะนาวรู้ว่าชั้ลกลัวเลยผ่อนให้ช้าลงอีกนิดนึง แต่ยังไงก็ยังเร็วเหมือนเดิม ชั้ลเลยกอดจนถึงที่หมาย ที่นายนั่นพาชั้ลมา เป็นที่ๆ สวยจังเลย ชั้ลเดินมาแล้วมองน้ำ สวยมากๆเลย เป็นน้ำใสๆ แล้วก็มีปลา ตรงพื้นดินเป็นหญ้า เต็มไปหมดเลยอ่ะ สวยจังแลย มองเห็นพระอาทิตย์ชัดแจ๋วเลย สวย ชอบๆๆๆ

"ที่นี่ที่ไหน"ชั้ลถามนายมะนาว
"ตรงนี้เหรอ ไม่รู้หรอกที่ไหน แต่รู้ว่ามันสวยดี แล้วผู้หญิงก็ชอบแบบนี้ด้วย สวยๆงามๆ โดยเฉพาะเทอที่ชอบแบบนี้ ชั้ลเอง็ยังชอบตรงนี้เลยนะ พระอาทิตย์ขึ้นก็สวย พระอาทิตย์ตกดินก็สวย น้ำแบบใสเลยหล่ะ บ้านชั้ลผ่านทางนี้ ก็เลยแวะมาดูทางนี้บ่อยๆ"มะนาวพูด แล้วนอนลงตรงพื้นหญ้า
"สวยดีอ่ะ ชอบๆ"ชั้ลพูด แล้วนอนตามนายมะนาว
"เทอก็มาดูทุกวันสิ มากับชั้ลก็ได้ เดี๋ยวพามาดูทุกวันเลย"มะนาวพูด
"ไม่เอาอ่ะ มากับนายไม่ปลอดภัย ใช่มากบนายไม่ปลอดภัย แล้วชั้ลมากับนายทำไมเนี่ยย"ชั้ลพูดแล้วยืนขึ้นแล้วเตรียมจะขับจักรยานกลับโรงเรียน แต่นายมะนาวประสาทไวเลยจับมือชั้ลไว้ทัน
"จะไปไหน"มะนาวถามชั้ล
"ก็จะกลับโรงเรียนหน่ะสิ ถามแปลกๆ"ชั้ลพูดแล้วสะบัดมือนายนั่น สะบัดยังไงก็ไม่ออกอีกตามเคย
"สะบัดยังไง ก็ไม่หลุดหรอก ชั้ลจะจับเทอไว้อย่างนี้แหล่ะ จะไม่ให้เทอไปจากชั้ลเลย วันนี้ จำไว้เลย วันนี้ชั้ลจองตัวเทอ"นายมะนาวพูด
"จะบ้าเหรอ คนนะไม่ใช่สินค้า จะมาจองแล้วซื้อๆๆ บ้ารึเปล่า"ชั้ลพูด
"ชั้ลซื้อตัวเทอได้ด้วยเหรอ งั้นซื้อเดี๋ยวนี้เลย"มะนาวพูดแล้วยืนขึ้นจับมือชั้ลแน่นกว่าเดิมอีก ปากหนอปาก
"ToT">>>>>.....ชั้ล
"เป็นไรอ่ะ เครียดเหรอ"นาวพูด แล้วค่อยคลายมือชั้ล แล้วจับจ้องหน้าชั้ล
"เปล่าหรอก"ชั้ลพูดแล้วทำหน้าไม่สบอารม
"แทงใจดำป่ะเนี่ย" มะนาวพูด
"0.0"ชั้ลส่ายหัว
"ชั้ลขอโทษนะ ที่ชั้ลทำแบบเนี้ยก็เพราะว่าชั้ลอยากรู้จักเทอให้มากกว่านี้อ่ะ"มะนาวพูดแล้ว กอดชั้ล เกิดมาไม่เคยมีใครกอดชั้ลเลยนะ ยกเว้น พ่อ แม่ พี่ ละก็ไอ้อาร์ตง่า
"นายมากอดชั้ลทำไมเนี่ย" แล้วชั้ลก็ผลักมะนาวออกไป
"ขอโทษ กะได้ เดี่ยวพากลับไปเรียน"

((End ef talk))