หยกสลักรัก
จิตแพทย์สาวผู้ได้รับการขนานนามว่าเทพธิดาหยั่งรู้ความคิดราวกับอ่านใจได้อย่าง 'ลู่หลิน' ต้องเดินทางข้ามมิติมายังโลกที่ไม่มีบันทึกในประวัติศาตร์ ซ้ำร่างกายมิอำนวยเช่นนี้ เธอควรจะทำเช่นไรดี!
ผู้เข้าชมรวม
3,122
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
คำเตือน
เรื่องนี้มีกลิ่นอายของความเป็นปัจจุบันอยู่มาก
ซ้ำยังเอาเเน่เอานอนเรื่องเวลาการอัพไม่ได้
คำโปรยเเละเเนะนำตัวละครอาจมีการเปลี่ยนเเปลง
หากไม่ชอบกด (x) ค่ะ
คำโปรย
ต้องพบหน้ามารดาที่ตนพยายามหลีกเลี่ยง
ยังไม่หดหู่เท่าร่างกายกลับไปเป็นเด็ก ...
ถึงตัวจะเป็นเด็กแต่สมองเป็นผู้ใหญ่ชื่อของนางคือ ‘ลู่หลิน’
ตลก! คนอื่นเขาย้ายจิตเคลื่อนวิญญาณไปยังร่างสาวงามโฉมสคาญล่มเมือง
แล้ว ME ละคะ?
อ้อ! ถ้ามันจะหลุดแค่ดวงจิตก็ดีอยู่หรอก
แต่นี่ดันหลุดมิติไปทั้งร่างนี่สิ!
แถมยังหดขนาดกลายเป็นโคนันเวอร์ชั่นสองอีก
แฟนตาซีกว่านี้มีอีกมั้ย?
แนะนำตัวละคร
(อาจมีการเปลี่ยนเเปลง)
ลู่หลิน {อิมเมจ : ตีลี่เล่อปา}
พึ่งได้ใบรับรองเเพทย์มาหมาดๆ ยังไม่ทันได้ประเดิมฝีมือ
กลับต้องข้ามภพมายังดินเเดนที่ไม่มีการบันทึกในประวัติศาสตร์
ไม่เป็นไร ยังดีหน่อยที่คนยุคนี้มีปัญหาทางจิตกันไม่ใช่น้อย
ซ้ำคนโบราณรุ่นทวดของทวดของทวดแต่ละท่านล้วนหล่อบาดใจแท้
วันๆ เป็นหมอว่างงานย่อมน่าเบื่อเกินไป
หาอะไรทำที่มันดีต่อใจย่อมดีกว่าเย๊อะ
ฟุดฟิดๆ
'จมูกสัมผัสได้ถึงกลิ่นไอของคนหล่อ!
ไม่ได้การ... ข้าต้องออกล่า'
อ๋องเก้า / เป่ยเหวินฉี
อดีตฮ่องเต้รัชสมัยที่6 ชายผู้ต้องคำสาปมีอายุขัยเป็นนิรันดร์
ไม่เจ็บ ไม่แก่ ไม่ตาย
เขาแฝงตัวเป็นลูกชายของรุ่นหลานเหลนโหลนของฮ่องเต้ทุกรัชสมัย
โดยใช้หน้าเดิมๆ เเละชื่อเดิมๆ คือเป่ยเหวินฉี
ตั้งเเต่สละราชบัลลังภ์ก็มิได้เเต่งภรรยาหรืออนุสักคนเดียว
จนคนภายนอกต่างเอาเรื่องราวเหล่านี้ไปสร้างเป็นตำนานว่า...
ไม่ว่าองค์ชายหรืออ๋องพระองค์ใดก็ตาม
หากถูกประทานพระนามว่าเป่ยเหวินฉี
บุรุษผู้นั้นจะมิมีทางได้แต่งภรรยาหรืออนุเข้าจวนเเน่นอน!
'เด็กอะไรแก่แดดแก่ลมยิ่งนัก
เจ้าควรไปร่ำเรียนคุณสมบัติที่สตรีพึงมี
มิใช่เอาเเต่อ้อร้อไปวันๆ เช่นนี้... นั่นเจ้าจะไปไหน!
ข้ายังพูดไม่จบเลย!
กลับมานี้เดี๋ยวนี้นะ!!'
หวังซิ่นอ้าย
หญิงงามอันดับหนึ่งเเห่งเเคว้นเป่ยเหวิน บุตรสาวของอัครเสนาบดีฝ่ายซ้าย
มีความทะเยอทะยานที่จะเป็นพระชายาอ๋องเก้า แต่ก็กินเเห้วทุกครั้ง...
เพราะผู้ชายไม่เล่นด้วย อิจฉาลู่หลินอยู่เป็นนิจเพราะเป็นสตรีเด็กที่ได้เข้าใกล้ชิดกับอ๋องเก้า
'ข้างามปานบุปผา
กิริยาอ่อนช้อยชวนหลงไหล
ความสามารถที่สตรีพึงมีระบือไกล
เหตุใดข้าจักต้องเเพ้เด็กมิสิ้นกลิ่นน้ำนมเล่า!'
ฮ่องเต้เป่ยเหวินเต๋อ
ฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน (รัชสมัยที่28) โหลนของโหลนของโหลนของเป่ยเหวินฉี
เขาเป็นเพียงคนเดียวที่ล่วงรู้ความลับของเป่ยเหวินฉี
และมีน่าที่ปกป้องมันเพื่อไม่ให้ใครล่วงรู้
เนื่องจากต้องแบกรับหน้าที่อันยิ่งใหญ่ตั้งเเต่ยังเยาว์นัก
จึงทำให้เขามีปัญหาทางจิต จนต้องเรียกพบเเพทย์ชาวตะวันตกบ่อยๆ
'เจิ้นอยู่กับเด็กสาวคนนั้นเเล้วรู้สึกสบายใจ
เจิ้นควรรับนางเป็นพระสนม... ดีหรือไม่จางกงกง?'
Talk : เรื่องเก่ายังไม่จบควีนก็แต่งเรื่องใหม่อีกแล้ว
ฮ่าๆ ค่า! สำหรับเรื่องนี้จะไม่ค่อยเน้นพลังยุทธ์เหมือนเรื่องก่อนแล้ว
นางเอกเรามันแรดค่ะรอบนี้ ช่วงแรกๆ จึงค่อนข้างเน้นอ่านแบบสบายๆ ชิลๆ แต่หลังๆ
ก็ต้องมีดราม่าบ้างแหละโน้ะ (หนักไม่หนักไม่รู้ลองอ่านดูน้า) เพื่ออรรถรสของนิยาย
และขอยืนยันเหมือนเดิมว่านิยายที่ควีนบีแต่งหาสาระได้แค่ประปลายเท่านั้น! (หรืออาจจะไม่มีเลย)
ส่วนมากคือมโนล้วนๆ ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ ประเพณี
วัฒนธรรม อาจจะมีอ้างอิงมาจากของจริงบ้าง
ซึ่งโดยส่วนมากจะเกิดจากการประยุกต์ปรับเปลี่ยนให้มันดูเเปลกใหม่ขึ้นค่ะ อย่าหาพื้นฐานความเป็นจริงจากนิยายเรื่องนี้เลยค่ะ
มันไม่มีประโยชน์ ฮ่าๆ และอีกอย่างนิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นมาเพียงเพราะควีนอยากสนองนีดตัวเองเท่านั้น
ติชมได้ค่าา
ปล.ขอบคุณภาพสวยๆ จากกูเกิ้ลและคนแต่งรูป by ลิตเติ้ลพาโบ. นะฮ้า เยิ้ปๆ
เปิดเรื่องไว้ก่อนน้า ใครสนใจก็กดเฟ้บไว้เลยเน้อ
กดถูกใจเพื่อติดตามข่าวสารต่างๆ
และสามารถพูดคุยกับควีนได้ที่เพจด้านล่างน้า
open; 07/05/2560
ผลงานอื่นๆ ของ QueenBbillie ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ QueenBbillie
ความคิดเห็น