เทพเซียนเช่นเขา หัวใจมีไว้เพียงสงครามเท่านั้นไม่ใช่มีไว้ให้อิสตรีเข้าไปวิ่งเล่น
ไฉนเลยเง็กเซียนฮ่องเต้ไม่เข้าพระทัย
มีพระราชโองการให้เขาไปเรียนรู้ความรักบนโลกมนุษย์ เวียนว่ายตายเกิดเจ็ดชาติเพื่อจะได้รักใครเป็นเช่นผู้อื่น
"ให้รักกับสตรีนางไหน ข้าขอรักกับก้อนหินยังดีเสียกว่า"
ด้วยเหตุนี้เองก้อนหินน้อยที่เพิ่งกลายเป็นเซียนในตำหนักของเทพม่อหนายสหายสนิทจึงต้องรับเคราะห์กลายเป็นเคราะห์รักให้เขาเจ็ดชาติอย่างเสียไม่ได้
<< เจ็ดชาติสามภพประสบรัก >>
หรือติดตามได้ที่เพจค่ะ
https://www.facebook.com/meiminwriter/
+++++++++++++++++++++ยินดีต้อนรับนักอ่านทุกท่านค่ะ ถ้าอ่านแล้วชอบก็ขอบคุณมาก ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน และเข้ามาแต่ไม่อ่านก็ขอบคุณที่ช่วยเพิ่มยอดวิวให้ รวมถึงนักอ่านคนที่ให้กำลังใจและใจดีคอมเมนท์ด้วย ยินดีน้อมรับคำแนะนำจากทุกท่านนะคะ ติชมได้ค่ะ ผู้เขียนใจกว้างดุจแม่น้ำหวงเหอ และก็อัพอย่างสมำ่เสมอด้วยค่ะ หากจะหายหัวไปเมื่อไหร่ก็จะบอกนะคะ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดท็อปกับเขาด้วย ขออนุญาตแปะให้รกหน้าจอเพื่อเป็นประวัติศาสตร์แก่ตัวเองหน่อย
| เทพเช่นเขา "หัวใจไม่ได้มีไว้รัก" ยิ่งกับสตรีแล้วยิ่งเป็นเรื่องน่ารำคาญ แค่เพราะเขาไม่อยากมีรัก ไม่ใช่รักไม่เป็นแม่ทัพสวรรค์ผู้เกรียงไกร ที่ต่อสู้ฆ่าฟันกับอสูรมากมาย เพื่อที่จะไม่ตกไปอยู่ด้านมืด องค์เง็กเซียนจึงส่งไปเรียนรู้เรื่องความรัก แต่แม่ทัพหนุ่มประกาศว่า ถ้าให้รักผู้หญิงขอรักก้อนหินดีกว่า โชคร้ายจึงไปตกอยู่กับ เซียนก้อนหินน้อย ที่ถูกองค์เง็กเซียนส่งมาเพื่อเรียนรู้ชีวิต เพื่อให้มัดใจแม่ทัพหนุ่มให้อยู่หมัด ทั้งสองต้องเวียนว่ายตายเกิดด้วยกันเจ็ดชาติ มาลุ้นกับพวกเขาได้ในเจ็ดชาติสามภพประสบรัก | |
|
เล่มต่อของท่านประมุขก็วางขายแล้วน้าาาา
| เก้าชีวาวิฬาร์อ้อนรัก เล่ม1 | เหมยหมิ่น | www.mebmarket.com | บทสรุปความรักปีศาจจิ้งจอก "หวงเว่ยหง" จากเจ็ดชาติสามภพประสบรัก (สามารถอ่านแยกได้)เมื่ออดีตประมุขเผ่าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ บิดาสุดรักของ "จางอิ๋งอิ๋ง" ปีศาจแมวสาวผู้ตามตื้อหวงเว่ยหงมานาน ได้ประกาศว่า "ข้าจะให้เวลาเจ้าสามวัน หากหวงเว่ยหงไม่ยอมแต่งด้วย ข้าจะเลือกคู่ให้เจ้าเอง" ด้วยเหตุนี้แมวสาวสุดซื่อจึงต้องเริ่มต้นปฏิบัติการทำให้ปีศาจจิ้งจอกผู้นั้นหลวมตัวมาเป็นสามีนางให้ได้“ข้าอยากให้ท่านช่วยแต่งข้าเข้าจวนได้หรือไม่” พูดจบก็ช้อนตาขึ้นมามอง พยายามทำท่าทางน่าสงสารมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ หวงเว่ยหงมองนางนิ่งๆ ไม่แสดงสีหน้าอันใด“ไม่” เขายืนยันเสียงหนักแน่น “ช่วยข้าเถิดนะเจ้าคะ ท่านไม่ต้องรักข้าก็ได้ ไม่ต้องสนใจข้าเลยก็ได้ ขอแค่แต่งข้าเข้าจวนอย่างเดียวก็พอ ข้าไม่อยากแต่งงานกับผู้อื่น” นางว่าอย่างน่าสงสารหากเป็นผู้อื่นโดนปฏิเสธเช่นนี้คงร้องไห้จ้า วิ่งหนีไม่กล้าสู้หน้าเขาแล้ว หากแต่นี่คือจางอิ๋งอิ๋ง ปีศาจแมวผู้มั่นรักต่อเขามายาวนานกว่าห้าร้อยปีใช่ว่านางจะถูกเขาปฏิเสธเป็นครั้งแรกเสียเมื่อไหร่ นางถูกปฏิเสธจนไม่อาจนับครั้งได้แล้ว ภูมิต้านทานความเศร้าของนางจึงแข็งแกร่งเสียยิ่งกว่าหินผา ร้องไห้ฟูมฟายน่ะหรือ มันเป็นเรื่องของเมื่อร้อยปีแรกเท่านั้น“ไม่” เขายังคงยืนกรานเสียงหนักแน่นหญิงสาวหน้าชาไปชั่วอึดใจ นางอ้อนวอนออดอ้อนถึงเพียงนี้ เขายังปฏิเสธเสียงแข็ง ความเสียใจจึงแปรเปลี่ยนเป็นโกรธา“ไม่แต่งก็ไม่แต่ง” ขอร้องให้แต่งดีๆ ไม่ยอม อย่างนั้นก็จับรวบหัวรวบหางทำให้ข้าวสารเป็นข้าวสุกไปเลยแล้วกัน! | |
|
| |
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น