คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : sf : แค่เพื่อน....แน่เหรอ?
แค่เพื่อน.....แน่เหรอ ?
อีแทมิน..... หนุ่มหน้าสวยย แต่แมน แน่นอนคร้าบบ..
เชวมินโฮ.......หนุ่มหน้าหล่อ แต่ แม่ง โคตรหื่น อ่ะ!
ผมกับอีแทมินเป็นเพื่อนกันมานาน เราเข้ากันได้ทุกเรื่องครับ เข้ากันได้ เป็นปี่เป็นขลุ่ย เชียวหล่ะ หึ หึ ........
"ฮ้าวววเซงหว่ะ" ผมหาวหวอด เซงจริงอะไรจริงเรียนหนังสือเนี่ย ตรีโกณฑ์มิติจะเรียนไปทำติ่งอะไรว้าาา เอาไปคำนวณว่าจะต้องก้าวทำมุมเท่าไหร่ถึงจะทำให้เราหล่อขึ้นงั้นเหรอ วู้ว ไม่เห็นจะมีประโยชน์ซักนิด"ฮ้าววว" ว่าแล้วก็หาวอีกซักรอบบบผมเหนื่อยจริงๆน่ะเมื่อคืนอารมณ์ขึ้นหนักไปหน่อยวันนี้ก็เลยง่วงโคตรรร เพราะงั้นก็คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะฝืนเรียนต่อ หลับดีที่สุด(?) คิดคำตอบให้ตัวเองเสร็จสรรพแล้วก็เอนหัวเตรียมตัวหลับแต่ในขณะที่หัวกำลังสัมผัสกับพื้นโต๊ะก็นึกอะไรขึ้นมาได้
"เอ๊ะอีแทมินไปไหน" นึกขึ้นมาได้ว่าไม่เห็นอีแทมินมันไปไหนของมันน่ะเมื่อกี้ยังนั่งอยู่นี่หว่า... ไปตามหน่อยดีมั้ย
"อาจารย์ครับขออนุญาตเข้าห้องน้ำครับ" ว่าแล้วก็รีบเดินออกจากห้องโดยไม่รอฟังคำตอบอาจารย์ ก่อนจะตรงดิ่งไปหาอีแทมินที่ห้องน้ำ แต่ก็ไม่เห็นมันทั้งห้องน้ำชายและห้องน้ำหญิง (ไปหาทำไมที่ห้องน้ำหญิง) ที่ที่เราไปสุมหัวกันบ่อยๆก็ไม่มี
"มันไปอยู่ไหนของมันน้า" ตอนนี้ผมเริ่มร้อนใจนิดๆแล้วหล่ะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แค่ไม่เห็นหน้าอีแทมิน มันแล้วหงุดหงิด งุ่นง่านจนจะแปลงร่างเป็นกระทิงอยู่แล้วเนี่ย หงุดหงิดโว้ยยยย ผมเดินเตะฝุ่นอย่างเซงไปเรื่อยๆก่อนจะมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องเรียนเปล่าห้องหนึ่งเพราะได้ยินเสียงอะไรแว่วๆ แว่วเหมือนว่า คุ้นหูดีน่ะ
"อืมมมม ไม่เอา แทมินอย่าสิ"
ด้วยความที่ไม่ค่อยอยากรู้เท่าไหร่ ผมก็เลยเอาหูแนบประตูซะ (เอ่อ)
"แทมิน ไม่น่ะ อ๊ะ นี่มันห้องเรียน " ชัดเจนมากก หึ หึ ที่แท้ก็มาอยู่นี่นี่เอง อีแทมิน
"ไม่เอาหน่าคริส คุณทำผมไม่ไหวเองน่ะ...." อื้อหือ ไอ้แทมที่มึงบอกกูว่าเมื่อคืนเหนื่อยที่แท้ก็หวังผลวันนี้เองเหรอว่ะ ไม่ได้การหล่ะอย่างนี้มันต้องขัดขวางซะหน่อยหึ หึ (ยิ้มชั่วร้าย )
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองเป็นอะไร ทุกครั้งที่เห็นอีแทมินกำลังมีอะไรกับผู้หญิงจิตไร้สำนึกก็พร่ำตะโกนบอกว่า เชวมินโฮ ยังไงมึงก็ต้องไปขัดขวางมันให้ได้
"ผลัวะ" ประตูถูกผลักเข้าไปอย่างแรง ทำเอาคนสองคนที่กำลังนัวเนียกันอยู่เด้งออกจากกันราวติดสปริง แทมินกับผู้หญิงคนนั้นหันมามองผู้มาเยือนเป็นตาเดียว แล้วก็ต้องถอนหายใจโล่งอกที่ไม่ใช่อาจารย์........ แน่นอนกูเองง เชวมินโฮ
"ไอ้แทมกูเห็นน่ะว่าพวกมึงกำลังทำอะไรอยู่" แม่ง พอรู้ว่าเป็นกูหล่ะชักสีหน้าไม่พอใจใส่ทันทีเลยน่ะมึง
แต่ เสียใจว่ะ กูไม่สน กร๊ากกกกก ผมเหล่มองผู้หญิงคนนั้นนิดหน่อยเธอกำลังติดกระดุมเสื้ออย่างลุกลี้ลุกลน "เอ่อ แทมินคริส ไปก่อนน่ะ" ก่อนจะหันมาบอกลาไอ้แทมแล้วรีบกุลีกุจอออกจากห้องไป
หน้าตาก็สวยดีอยู่หรอกน่ะแต่ไม่น่าง่ายเลยยยผมมองยัยผู้หญิงคนนั้นจนลับตา ริมฝีปากหยักยิ้ม มีความสุขที่สามารถจัดการผู้หญิงของไอ้แทมไปได้......อีกหนึ่งคน
อี แทมินเอามือข้างหนึ่งเกลี่ยขอบปากลบรอยลิปสติกจางๆออก
"มึงเนี่ยน้ามารขัดขวางความสุขกูจริงก่ะจะไม่ให้กูได้ขึ้นสวรรค์บ้างรึไงว่ะ นี่ถ้าเป็นคนอื่นมึงได้ไปนอนยิ้มอยู่ในโรงแล้ว" พูดแล้วส่ายหัวระอากับพฤติกรรมแปลกประหลาดของเพื่อนสนิท พลางย่างเท้าเอื่อยๆมาหย่อนก้นบนโต๊ะว่างๆตรงข้ามมินโฮ นิ้วเรียวเลื่อนติดกระดุมเสื้อที่หลุดลุ่ยเกือบหมด ทีละเม็ด
"หึ ใครใช้ให้มึงทำประเจิดประเจ้อให้กูเห็นหล่ะ" มินโฮยกยิ้มมุมปากชอบใจ สายตาทอดมองตามมือของแทมิน ก่อนจะมาหยุดอยู่บนดวงหน้าหวาน
แทมินหัวเราะน้อยๆกับคำแก้ตัวน้ำขุ่นๆของเพื่อนร่างสูง เอามือจัดผมที่กระเซอะกระเซิงให้เข้าที่เข้าทาง
"หึ หึ งั้นเหรอ ไม่ ใช่ว่ามึงตามกูมารึไง กี่คนแล้วว้าที่มึงขัดขวางกู"
"อือ กูตามมึงมา มาดูว่ามึงไปไหนไง" มินโฮสารภาพสอง ขายาวก้าวช้าๆมาหยุดอยู่ตรงหน้าร่างบาง จงใจทิ้งระยะห่างระหว่างคนสองคนไว้ไม่ถึงคืบ
"มาดูหรือมาขัดขวางกูกันแน่ไอ้เอเลี่ยนเอ้ยย" เชวมินโฮตีสีหน้าครุ่นคิด
"แล้วมึงคิดว่าหน้า..หรือ..หลังหล่ะ หึ หึ" พูดสองแง่สองง่ามพลางยื่นแขนยาวๆมาคร่อมกักอีแทมินไว้กับโต๊ะ สีหน้าโคตรหื่นซะจนอีกฝ่ายอยากประเคนตรีนให้
"มึงจะทำอะไรอีกหล่ะ" แต่ขอโทษเจอแบบนี้บ่อยจนชินซะหล่ะเพราะงั้นอย่าหวังว่ากูจะกลัวมึง เอะอะมันก็ฉวยโอกาสกับผมตลอดหล่ะไอ้นี่
"ทำอะไรดีน้า" เชวมินโฮขมวดคิ้วมุ่นใบหน้าเปื้อนยิ้มเล็กๆ
ตากลมช้อนมองร่างสูงแวววาว "เนียนตลอดหล่ะมึงเนี่ย" ว่าพลาง ยก มือเรียวสวยมาวางแปะไว้บนหน้าอกของเพื่อนสนิทเบาๆ วาดนิ้วเกลี่ยกระดุมเพื่อนเล่นหยอกเย้า ริมฝีปากอิ่มแต้มรอยยิ้มเหยียดท้าทาย
ไม่แปลกใจกับพฤติกรรมห่ามๆแบบนี้ของเพื่อนร่างสูงและไม่คิดที่จะถอยห่างด้วย เพราะเค้าเองก็อยากรู้เหมือนกันว่า .......
เชวมินโฮจะทำอะไรได้....มากกว่านี้มั้ย ?
มินโฮยกยิ้มมุมปากให้กับท่าทางยั่วยวนแบบได้ไม่ตั้งใจ หรืออาจจะ... ตั้งใจ ของร่างบาง เห็นหน้ามันแล้วอดที่จะแกล้งไม่ได้
"หึ หึท่าทางอย่างนี้ผู้ชายเค้าไม่ทำกันหรอก.. รู้มั้ยว่า.....มันทำให้ผู้ชายด้วยกันมีอารมณ์"
"แถมมึงยังทำได้โคตรเซ็ก..กว่าผู้หญิงอีกรู้ตัวมั้ย"
"ไอ้เชี่ยโฮวววว" แทมินชักสีหน้าไม่พอใจทันที ร่างเล็ก ยกเท้าขึ้นมาก่ะจะถีบร่างโย่งๆให้หงายท้อง แต่มีเหรอที่คนอย่างเชวมินโฮจะตามอีแทมินไม่ทัน ร่างสูงขยับไปใกล้ร่างบางอีก ใกล้จนแทบไม่เหลือช่องว่างให้แทมินได้ง้างเท้าออกมาประทุษร้ายตน มั นติดมินโฮน่ะสิ
"ไอ้บ้าเอ้ย ถอยไปอีกสิโว้ย" ร่างบางโวยวาย มือไม้ก็พยายามผลัก ทุบ ตี ถอง สารพัด แต่เชวมินโฮไม่มีทีท่าว่าจะขยับเขยื้อนสักนิด
"มึงอยู่นิ่งๆ ดิ" ร่างสูงจัดการรวบแขนสองข้างของแทมินไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว
"ไมมึงตัวเล็กงี้ว่ะ" ร่างบางจ้องมินโฮตาเขียวปั๊ด ริมฝีปากเม้มแน่นอย่างคนทำอะไรไม่ได้เชวมินโฮหยักยิ้มน้อยๆ ตาโตจ้องอีแทมินกลับอย่างกวนๆ สองสายตาประสานกันแต่สื่อความหมายคนล่ะแบบ
"มึงนี่น้าไม่เจียมสังขารเลย"
"มึงคิดว่า ผู้หญิงกับ......ผู้หญิงเค้ามีอะไรกันได้งั้นเหรอ หึ หึ " ร่างสูงพูดเบาๆ แล้วรีบรีบติดสปีดโกยแน่บออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วก่อนจะได้กินตีนไอ้แทมแทนข้าวเย็น
"ไอ้เชี่ยโฮมึงกลับมาเดี๋ยวนี้น่ะ ไอ้โย่งเอเลี่ยนเอ้ยยย แม่งฝากไว้ก่อนน่ะมึง" ร่างบางตะโกนด่าเชวมินโฮอย่างเหลืออดทำท่าทางฟึดฟัดแล้วรีบวิ่งตามร่างสูงออกไป
"อย่าลืมมาเอาคืนหล่ะ อีแทมิน" พูดกับตัวเองเบาๆ ใบหน้าเปื้อนยิ้มอารมณ์ดีที่ได้แกล้งคนตัวเล็กอีกแล้วว
..................................................................
"เห้ยไอ้แทมวันนี้ไปแดกเหล้าหาสาวสวยเป็นเพื่อนกูหน่อยสิว่ะ" เชวมินโฮตะโกนเรียกเพื่อนสนิทเสียงดังลั่นห้อง
"มึงจะตะโกนหาติ่งไรว้า เตี่ยมึงตายรึไง กูก็นั่งหัวโด่อยู่ข้างมึงเนี่ย" ก่อนจะได้รับคำอวยพรดีๆ จากริมฝีปากสวย ของอีแทมินเป็นคำตอบ
"อ้าวเหรอกูก็นึกว่ามึงเดินอยู่ในกลุ่มนู้นซะอีก ฮ่าๆๆ" หัวร่องอหายพลางชี้ไปที่ผู้หญิงกลุ่มใหญ่นอกห้องเรียน อีแทมิน มองตามมือแล้วต้องกัดฟันกรอดอย่างเจ็บใจ ก่อนจะหันมาส่งยิ้มน่ารัก ที่เชวมินโฮมองยังไงก็..เอ่อ เสียวสันหลังวาบบ
"อ้อ อย่างงั้นเหรอฮ่ะ คุณเชวมินโฮ" ร่างบางจงใจพูดเสียงอ่อนเสียงหวานก่อนค่อยๆพาร่างเพรียวสวยมายืนเท้าคางมองหน้ามินโฮตาเยิ้ม เล่นเอาขนลุกเกรียว บรึ๋ยยย มึงอย่าเล่นอย่างนี้สิว่ะกูรู้สึกแปลกๆน่ะโว้ยยย ไอ้ท่าทางสะดีดสะดิ้งตูดบิดแบบนี้ อีแทมินไปเรียนมาจากไหนว่ะ
"งั้นมึงสนใจจะลองผู้หญิงแบบกูหน่อยม้า หึหึ" ร่างบางกัดกัดริมฝีปากล่างยั่วยวน
"มาม่ะ มาม่ะ มินโฮฮยอง "พูดเชื้อเชิญพลางทำปากจู๋ยื่นไปใกล้ๆมินโฮ
"ว๊ากกกกกกกกกกกกกก กูม่ายเอา" เชวมินโฮดีดตัวลุกขึ้น อย่างรวดเร็วก่อนจะรีบวิ่ง ชนนู่นชนนี่ไปเกาะประตูหน้าห้องเรียน กูแกล้งมึงได้แต่ไม่อนุญาตให้มึงแกล้งกูแบบนี้ว้อยย "ฮ่าๆๆๆ" คนตัวเล็กหัวเราะเสียงดัง ขำจนต้องลงไปดิ้นที่พื้นระบายอารมณ์ ขำหน้าเอเลี่ยนตกใจว่ะ
"5555555555555555 มึงเนี่ยน้าเล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับกู 5555555555555" ถึงแม้อีแทมินจะขาว หน้าหวาน หุ่นเพรียวชนิดผู้หญิงยังอายแต่อีแทมินก็เป็นผู้ชายแท้ๆน่ะคร้าบบบ
เพราะงั้นห้ามหาว่าเค้าเป็นผู้หญิงเด็ดขาดด "เป็นไงหล่ะคุณชายเชว หืม มึงก็อยากแกล้งกูแบบนั้นนักหนิ หึ หึ"
หลังจากที่สถานการณ์ระทึกขวัญผ่านไป กว่าจังหวะหัวใจของเชวมินโฮจะกลับมาเต้นเหมือนปกติได้ ก็อีกพักใหญ่ๆนู่นหล่ะ
ตอนนี้เรากำลั่งนั่งกรอกเหล้าอยู่ในบาร์หรูสายตาคม 2 คู่กำลังสอดส่องหาเหยื่ออันโอชะให้ผมพราะแทมินไม่ค่อยหมกมุ่นกับเรื่องอย่างว่าเท่าที่ควรผิดกับผม ไม่รู้ทำไมอารมณ์ขึ้นมันได้ทุกวี่ทุกวัน(?)
"มินโฮทั้งๆที่มึงรู้ว่ากูขี้เกียจมึงก็ชวนกูมาจนได้ ทำไมมึงไม่ชวนคนอื่นมาว้า" แทมินทำน่าเซงพลางบ่นกระปอดกระแปดไปเรื่อย ผมอมยิ้มน้อยๆรู้สึกดีที่ได้ทรมาณมัน
"ทำไมก็กูอยากมากับมึงอ่ะ" ความจริงถ้าจะให้ชวนคนอื่นมาก็ได้น่ะ เพื่อนผมแต่ล่ะคน อื้อ หือ หื่นได้โล่กันทั้งนั้น แต่ผมขี้เกียจอ่ะ รู้สึกสบายใจกว่าเมื่ออยู่กับแทมิน ว่าแล้วก็อดไม่ได้ที่จะส่งยิ้มกวนๆไปให้มันอีกหนึ่งที
"มึงกวนกูนี่หว่า" แทมินอมลมอย่างงอนๆ "5555" ผมหัวเราะให้กับความน่ารักของมัน
"ก็มึงน่ากวนนี่หว่า "
"ฝากไว้ก่อนน่ะมึงเดี๋ยวจะโดนดีมิใช่น้อย หึ หึ" ร่างบางคาดโทษพลางยิ้มเจ้าเล่ห์ ผมมองรอยยิ้มนั้นแล้วอดนึกถึงเหตุการณ์วันนี้ไม่ได้ "ฟู่่ กูจะไม่แกล้งมึงแบบวันนี้อีกกูสัญญา"ปล่อยลมออกจากปากพร้อมชูสองนิ้วเป็นเครื่องหมายสัญญา แทมินอมยิ้มน้อยๆเมื่อเห็นท่าทางแบบนี้
ไอ้แทมมันหน้ากลัวจริงจังน่ะ ผมไม่คิดว่ามันจะกล้าทำสะบัดสะบิ้ง น่าเตะตูดแบบนั้น บรึ๋ย เสียวอ่ะ "หึ หึ ทำไมพอกูทำท่าแบบนั้นแล้วมึงกลัว กูให้มึงเนียนฟรีเลยน่ะนั่น ปกติมึงเอะอะก็เนียน เอะอะก็เนียนไม่เหรอ" อืมมันก็จริงแต่ไม่รู้ดิ เพราะอะไรน่ะเหรอ
"เพราะกูชอบ........ที่มึงเป็นมึงมั้ง เป็นผู้ชายในแบบของมึง ไม่ใช่ไปเลียนแบบผู้หญิงแบบนั้นเห็นแล้วกูขนหัวลุก บรึ๋ย" พ่นคำตอบที่ มีสาระออกมา มันน่ารักซะจนคนข้างๆอดยิ้มไม่ได้
"มึงยิ้มไรว่ะ" เชวมินโฮ คิ้วขมวดเล็กๆ แปลกใจว่าคนข้างๆมันยิ้มอะไรหนักหนา
"แหน่ะ ยังจะมาส่ายหัวดุ๊กดิ๊กอีกกูก็เห็นอยู่ว่ามึงยิ้ม"
" ไม่รู้ กูแค่อยากยิ้ม" ส่งคำตอบโคตรกระจ่างมาให้ พลางหันมายิ้มกว้างให้ผม ยิ้มอีกและวันนี้เป็นไรว่ะเห็นแทมินยิ้มไม่ได้
" มึงอย่ายิ้มบ่อยเกินดิเดี๋ยวกูเคลิ้มจริงจังเห็นมึงเป็นผู้หญิงขึ้นมาแล้วจับกดทำไงว่ะ" ผมพูดทีเล่นทีจริงใส่มัน จริงๆแล้วไม่ได้คิดอะไรเล้ยยย
" ทำไงหล่ะ กูก็จะประเคนตรีนบนยอดหน้ามึงไง อยากลองป่ะ" พูดพลางทำตาเขียวปั๊ดมาให้แล้วบ่นพึมพำอะไรของมันต่อไม่รู้ น่ารักอีกแล้ววว ดีน่ะเนี่ยที่มากันแค่สองคนคน นี่ถ้าคนอื่นมาด้วยมีหวังผมไม่ได้ทำอะไรแน่ นอกจากมานั่งเป็นไม้กันมันจากหมา เอ้ย ! จากบรรดาเพื่อนหื่นทั้งหลาย
คุณรู้มั้ยไอ้แทมมันมีฟีโรโมนดึงดูดเพศเดียวกันสูงมากก ขนาดมันประกาศแล้วประกาศอีก ว่าไม่ใช่ผู้ฉิ๋ง เก้ง กวาง ชะนี อีแอบหรือ อะไรทั้งนั้น ประกาศ จนคอแหบคอแห้ง เบื่อจะควักเอาสัญลักษณ์ความเป็นชายมาโชว์ให้ดูวันล่ะร้อยๆรอบแต่ไอ้เพื่อนหน้าหม้อทั้งหลายยังสะเหร่อแป๊ะนั่งมองมันตาเยิ้มอยู่ได้ มันไม่สอยยอดคางให้ก็ดีเท่าไหร่แล้ว โอ๊ยยย คิดแล้วเหนื่อยใจว่ะมีเพื่อนน่ารักๆเนี่ย แค่เหนื่อยใจหรอกน่ะ เพราะงั้น อย่าเข้าใจผิดว่าผมจะรักเพื่อนตัวเองหล่ะ (เหรอ-*-)"
" วันนี้ทำไมมึงมาแปลกว่ะอารมณ์ดีมาจากไหนถึงได้แม่ง กวนตรีนนมากกผิดปกติ" อีแทมินพูดพลางกวาดสายตาไปทั่วร้านก่อนจะหันมาหยุดไว้บนหน้าหล่อๆของผมเพื่อรอฟังคำตอบ "ทำไมกูก็กวนตรีนอย่างนี้ทุกวัน" ผมยักคิ้วหลิ่วตาอย่างเท่ห์ให้เพื่อนหน้าสวยพลางยกแก้วกระดกเหล้าเข้าปาก แทมินหัวเราะ หึ หึ มุมปากแต้มรอยยิ้มเล็กๆสายตาทอดมองของเหลวสีเขียวในแก้วพลางเขย่าเล็กน้อย "เมื่อคืนยูริผู้หยิ่งผยอง เสร็จมึงแล้วอ่ะดิ"ก่อนพูดขึ้นมาเสียงเรียบอย่างรู้ทัน
"ฮ่าๆๆ มึงนี่รู้ทันกูตลอดเลยหวะ" มินโฮหัวเราะแล้วหยักยิ้มน้อยๆ
ถึงมันจะจริง แต่มันก็ไม่ใช่ประเด็น แค่เห็นหน้ามึงแล้วกูมีอารมณ์กวนตรีนแค่นั้น คิดพลางมองเสี้ยวหน้าด้านข้างของเพื่อนสนิท อีแทมิน ยิ่งโตยิ่งสวยน่ะนายเนี่ย แก้มงี้ใสปิ๊ง ขาวจั๊วะ จมูกโด่งรั้น ปากก็แดงหน้าจูบ รูปร่างหน้าตา สีหน้า ท่าทางมันตอนนี้ก็โคตรยวนใจจนผมเผลอกลืนน้ำลายอึกใหญ่
"เฮ้อออ" ผมถอนหายใจหนักๆ จนคนหน้าสวยข้างๆหันมามอง
"มองไร"
"มองมึงอ่ะดิถอนหายใจจนกูจะปลิวไปกรุงเทพแล้วเนี่ย" เฮ้ออออยิ่งเห็นมันขยับปากพูดผมก็ยิ่งอยากจะ..ฮึ่ย กูเป็นไรมากป่ะเนี่ยวันนี้แม่งหวั่นไหวตลอดเวเลยว่ะใครก็ได้ช่วยผมที
"โว๊ยยยย มึงเห็นสาวโต๊ะนู้นมั้ย โคตรเอ๊กซ์ว่ะ ไปลุกขึ้น" ผมฉุดข้อมือแทมินให้ลุกขึ้นก่อนจะทนไม่ไหว
"โต๊ะไหน กูไม่เห็นสักโต๊ะ มีแต่ป้าแก่ๆ" สอดส่ายสายตาหาโต๊ะดังกล่าวแล้วหันมาทำหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่ผม "เออหน่า มึงอย่าพูดมากได้ป่ะ เดินไปก็เจอเองแหละ เร็วหน่อยสิว่ะ กูอารมณ์ขึ้นมึงเข้าใจมั้ยกูอารมณ์ขึ้นเนี่ย"เร็วสิมันขึ้นจริงๆน่ะเห็นหน้ามึงแล้วยิ่งขึ้น หาที่ระบายด่วนนนน!!!
"ขืนยังช้ากูได้กดมึงแน่"
"ไอ้บ้า ไอ้หน้ากบ"พ่นคำโคตรพล่อยออกไปก่อนจะโดนตอกกลับจนหน้าหงายยกลับมาแทน
วันนี้ผมเป็นอาร้ายยยยยยยยยยยยยยย ใครรู้ กรุณา บอกผมหน่อยยเต๊อะ
.........................................................................................
เดี๋ยวนี้ไม่รู้ทำไมผมถึงอยากแกล้ง อีแทมินบ่อยๆ อยากแกล้งแรงๆ อยากแกล้งให้มากกว่านี้ ยิ่งเห็นมันตอนทำท่าทางฟึดฟัดทำหน้าบึ้งๆแล้วผมยิ่งชอบใจ วันไหนที่ไม่ได้แกล้งหรือไม่มีมันอยู่ใกล้ ๆผมจะพาลอารมณ์ไม่ดีใส่เพื่อนคนอื่นตลอดเลยผมมเป็นอะไร(?) หวังว่าผมคงไม่ได้โรคจิตน่ะ เอ๊ะหรือผมจะเป็นโรคแทมินนิซซึ่ม
"แทมินนี่ แทมินนี่ แทมินนี่" ผมเรียกชื่อแทมินซ้ำแล้วซ้ำเล่า
"อะไรไอ้เวรมินโฮ กูเรียนอยู่น่ะเว้ย" แทมินชักสีหน้าเซงก่อนจะตอบผม ก็มันไม่สนใจผมอ่ะสนใจกระดานอยู่ได้ (เอ่อ )
"แล้วถ้ามึงไม่ลำบากเท่าไหร่ มึงก็ช่วยเอาหัวลีบๆและตาโตๆของมึงออกจากรัศมีกระดานด้วย" แทมินผลักหัวผมแรงๆหนึ่งทีจนผมแทบเซ ใจร้ายจังผมทำหน้างอนๆใส่มันแต่มันทำหน้าเซงจับจิตส่งมาให้ก่อนจะปิดตาลงข่มอารมณ์
"มึงไม่ง้อกูหน่อยเหรอ กูงอน"ผมอมลมแก้มป่อง ก็ผมอยากให้มันสนใจผมแทนกระดานและสิ่งมีชีวิตเหี่ยวๆหน้าห้องหนิ ผมผิดงั้นเหรอครับ+_+"ไอ้ปัญญาอ่อน มึงช่วยสนใจอาจารย์มากกว่ามานั่งแกล้งกูได้มั้ย"เป็นนอะไรมากป่าวปกติมันนั่งอยู่โต๊ะข้างงๆแต่วันนี้กับถ่อตัวโย่งๆและสมองกลวงๆมานั่งบังผมอยู่ได้ กูจะเรียนว้อยย มึงได้ยินมั้ย
"เชวมินโฮสนใจเรียนหน่อย"อาจารย์เปิดเซอร์ราวเสียงดุๆ แล้วส่งแปลงลบกระดานลอยละลิ่วลงกลางกระหม่อมมินโฮเพอดีเป๊ะ
โป๊กกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อูยย นี่คือเสียงของเพื่อนๆในห้อง
"โอ๊ยยยย " นี่คือเสียงของเชวมินโฮ
"โหยอาจารย์" เชวมินโฮลุกขึ้นชี้หน้าอาจารย์
"มีอะไร ฮึ เชวมินโฮ"อาจารย์ยืนเท้าสะเอวทำหน้าดุ
"เเม่นจังครับ แหะ แหะ น่าจะลงโอลิมปิกน่ะ"ท่าทีเปลี่ยนจากหลังตรีนเป็นหน้ามือดุอย่างนี้ใครจะกล้ามีเรื่องเล่า เชวมินโฮลูบหัวตัวเองป้อยๆ พลางหัวเราะแหะๆ ทำเอาเพื่อนๆหลุดขำกันเป็นทิวแถว โดยเฉพาะ อีแทมินที่ดูเหมือนจะหัวเราะดังออกนอกหน้าไปหน่อย
"จำไว้แทมินคืนนี้กูไปค้างห้องมึง" ร่างสูงชี้หน้าแทมินคาดโทษแล้วจึงหันหน้าไปเสแสร้งแกล้งตั้งใจเรียนต่อ
"เกี่ยวอะไรกับไปห้องกูว่ะ" แทมินพึมพำ งงๆกับอาการของเชวมินโฮ
อ๊อดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงออดเลิกเรียนมักจะสร้างความดีใจให้กับเด็กนักเรียนเป็นปกติ แต่วันนี้เชวมินโฮดูจะดีใจเวอร์ไปหน่อย ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่หยุด
"มึงจะดีใจอะไรนักหนาว่ะทำยังกับไม่เคยนอนห้องกู" อีแทมินเอ่ยทักเพื่อนข้างๆ เชวมินโฮแค่ยักคิ้วเล็กๆอย่างเท่ห์พลางเดินล้วงกระเป๋าแล้วผิวปากอย่างคนอารมณ์ดีไปตลอดทาง
แทมินไขประตูเมื่อมาถึงห้อง 314 ก่อนจะเดินนำมินโฮเข้าไปข้างใน "เอ้านี่ผ้าขนหนู มึงไปอาบน้ำก่อนไป"ว่า ก่อนจะโยนผ้าขนหนูลอยละลิ่วมาคลุมหัวมินโฮตั้งแต่ยังไม่ปิดประตูดี
"วันนี้เค้ามีอะไรกับหัวกูนักหนาว่ะ"มินโฮพูดชักสีหน้าไม่พอใจนิดๆ
"ไม่มีอะไรหรอกกูแค่ชอบเล่นหัวมึง หึ หึ" ร่างบางพูดแล้วก็แลบลิ้นปลิ้นตาใส่มินโฮ
"มานี่เลยมา"ร่างสูงรีบวิ่งไปกระชากข้อมือแทมินก่อนที่รายนั้นจะหนีทันแล้วดันตัวติดกับผนังห้องก่อนเอาแขนคร่อมกักไว้ไม่ให้หนีไปไหน
บังอาจมาล้อเลียนกู อย่างนี้ต้องโดนลงโทษซะหน่อยแล้วว
"ทำไมมึงจะทำไรกู เห็นชอบคร่อมกูจริง" อีแทมินพูดจีบปากจีบคอเชิดหน้าขึ้นอย่างท้าท้าย
"กูก็ไม่ทำไรมึงหรอกแค่จะกอดมึงไว้อย่างนี้" ว่าพลางล่ะมือข้างหนึ่งมารั้งเอวบางเข้าหาตัว แทมินทำท่าทางฟึดฟัดพยายามดันหน้าอกของเชวมินโฮออก
"มึงสนใจเล่นอย่างอื่นแทนหัวกูมั้ย หืมเล่นอย่างอื่นน่าจะสนุกกว่าน่ะหึ หึ"
"ปล่อยกูน่ะเว้ยกูไม่เล่นอะไรของมึงทั้งนั้นหล่ะ " อีแทมินโวยวายเสียงดัง เชวมินโฮ รีบรวบมือทั้งสองข้างดึงชิดติดหน้าอก ส่วนขายาวๆก็หนีบขาอีแทมินไว้ป้องกันการประทุษร้าย
"ทำไมหล่ะ ในตัวกูมีอะไรดีๆ ที่พร้อมให้มึงเล่นตั้งเยอะแยะน่ะ " ว่าพลางหัวเราะหึ หึ กับท่าทางกระฟัดกระเฟียดแต่ทำอะไรไม่ได้ของเพื่อนสนิท มินโฮใช้ปลายจมูกถูแก้มเนียนใสเบาๆ คนโดนได้แต่ดิ้นขลุกขลักทำอะไรไม่ได้
"ปล่อยกูโว้ย ไอ้บ้า ไอ้เอเลี่ยน ไอ้กบ ไอ้หน้าหม้อ ไอ้ๆๆไอ้เชวมินโฮ ไอ้โ รคจิต" ด่าจนคิดคำด่าไม่ออก
"ด่าอีกสิ กูชอบฟังเสียงมึง "
"ไอ้เชี่ยโฮเอ้ยยยกูเกลียดมึงงง" ต่อว่าเพื่อนสนิทเสียงดังก่อนจะชักสีหน้าไม่พอใจ ตอนนี้ อีแทมินเจ็บใจมาก เจ็บใจกับความยียวนกวนประสาทที่ดูเหมือนจะพัฒนาขึ้นของเชวมินโฮ แต่รายนั้นไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเค้าสักนิด
หอมจริงจังหว่ะ จากแค่จะแกล้งเล่นในตอนแรกตอนนี้กลับไม่อยากผละออก
"เชวมินโฮ มึงปล่อยกู"
"ไม่"
"ไอ้บ้า ปล่อยกูน่ะเว้ย"
"ไม่" ไม่สนใจคำทัดทานของเพื่อนแม้แต่น้อย ริมฝีปากอวบอิ่มอยู่ห่างจากริมฝีปากของอีแทมินไม่ถึง เซน ลมหายใจรินรดปลายจมูกของกันและกัน ถี่กระชั้น ดวงตากลมโตสบควงตาดื้อรั้นของอีแทมินเนิ่นนาน
"จูบมึงได้ป่ะ..... กูอยากลองจูบมึง" เอ่ยขอ แต่ไม่รอฟังคำตอบ เชวมินโฮลองแตะจูบเบาๆบนริมฝีปากอวบอิ่มของอีกฝ่ายเหมือนแค่ชิม ก่อนจะแตะจูบลงไปอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกหลายๆครั้งอย่างยากจะถอนตัว ไม่เคยรู้ว่า ริมฝีปากของเพื่อนสนิทจะนุ่มหยุ่นเหมือนเยลลี่ หวานติดลิ้นเหมือนวานิลลา มันหวานนุ่มนิ่มน่าสัมผัสกว่าผู้หญิงคนไหนๆ แทมินดูเหมือนจะขัดขืนในตอนแรกแต่ตอนนี้กลับนิ่งไป
เหมือนเข็มนาฬิกาหยุดเดิน เหมือนเวลาถูกตรึงไว้กับที่......แสนนานกว่าร่างบางจะรู้สึกตัว
"อืออ ไอ้บ้ามึงปล่อยกูน่ะเว้ย " อีแทมินหน้าแดงกล่ำ ปากสีแดงสดบวมเจ่อช้ำเพราะพิษจูบลมหายใจถี่กระชั้น หัวใจเต้นแรงซะจนกลัวว่ามันจะหลุดออกมา ร่างบางผลักอก เชวมินโฮออกเบาๆ เบามากจนเหมือนแค่แปะมากกว่า เรี่ยวแรงมันอันตธาลหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ สัมผัสจากเชวมินโฮสูบวิญญานเขาไปหมดแล้ว
"มึง เล่นนแรงน่ะวันนี้ ไอ้เอเลี่ยนนอกโลก " เอนหัวพิงไหล่ร่างสูงเพื่อเอาแรงปากขยับต่อว่าเบาๆก่อนจะผลักอกร่างสูงออก
"อือกูก็ว่างั้น" เชวมินโฮผละออกจากแทมินด้วยความสับสน
" คอยดูกูจะเอาคืน" ส่งคำพูดคาดโทษมาให้ก่อนจะเดินเลี่ยงเข้าห้องไปด้วยความสับสนไม่ต่างกัน
เค้าสองคนมักเล่นกันแบบนี้ประจำแต่วันนี้กลับต่างออกไปมันเลยเถิดไปหน่อยเลยเถิดจนไปสะกิดความรู้สึกบางอย่างในใจเหมือนกับว่าจริงๆแล้วเชวมินโฮไม่ได้คิดจะให้อีแทมินอยู่ในฐานะเพื่อนมาแต่ต้น
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
หลังจากวันนั้นทั้งสองก็ทำเหมือนเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องปกติระหว่างเพื่อน เชวมินโฮยังชอบแกล้งแทมิน เหมือนเดิมส่วนแทมินก็มักจะเอาคืนเชวมินโฮแรงๆเช่นกัน แต่ต่างออกไปตรงที่...........พวกเค้าจูบกันบ่อยขึ้น
มินโฮเริ่มจูบเค้าทันทีที่ประตูห้อง 314 ปิดสนิท สัมผัสรสหวานของกันและกันอย่างแนบแน่น เนิ่นนาน ชักจะแยกไม่ออกว่าเพื่อนกันควรทำแบบนี้มั้ย "อือออ อืมมม" ริมฝีปากอิ่มรสวานิลลาเหมือนจะติดตรึงอยู่ในใจเชวมินโฮ มันทำให้เค้าอยากสัมผัสทุกครั้งที่เห็นหน้าสวยๆของเพื่อนสนิท
แทมินผลักอกมินโฮออกเบา ๆ "แฮ่กๆ กูหายใจไม่ทัน พอก่อน" ร่างบางพิงหัวทุยๆไว้กับไหล่ของมินโฮลมหายใจหอบถี่
"รู้มั้ย กูชอบจูบกับมึง" เชวมินโฮยิ้มน้อยๆให้เพื่อนตัวเล็กของเค้า อีแทมินเงยหน้าสบตาหวานเยิ้มของเพื่อนร่างสูงแล้วเหมือนเลือดจะสูบฉีดพลุ่งพล่าน
"อือ กูรู้" ตอบกลับเบาๆก่อนจะซ่อนหน้าแดงๆไว้กับไหล่กว้างนั่นอีกรอบ น่ารักไม่ไหวจะทน เชวมินโฮรวบร่างน่ากอดนั่นไว้ในอ้อมแขน
"มึงแก้มแดงน่ารักว่ะ" ฝ่ามือหนาลูบกลุ่มผมนิ่มเบาๆ
"มึงชมว่ากูน่ารักได้แต่อย่าบอกว่า........"
"มึงเหมือนผู้หญิง" มินโฮแทรกขึ้น + +
" มึงสวยจริงน่ะ สวยเหมือนผู้หญิงแถมยังสวยกว่าผู้หญิงหลายคนที่กูควงอีก" พูดไปทั้งๆที่รู้ว่าผลเป็นเช่นไร
ชัดเจนมากเชวมินโฮ
"กรอดด ไอ้มินโฮกูเป็นผู้ชายว้อยยยย"
" ผลัก" อีแทมินถีบเข้าที่ของรักของหวงมินโฮเต็มรัก "อ๊ากกกกกก" เชวมินโฮร้องลั่น เอามือกุมตรงนั้นไว้ ก่อนจะลงไปนอนตัวงออยู่ที่พื้น หน้าขึ้นสีเขียวอย่างเห็นได้ชัด555555555
ร่างบางหัวเราะร่า ในขณะที่มินโฮทำได้แค่ " อะอะไอ้ทททแทมิน ไอ้เชชชชชี่ย"
"55555555555555 ลูกมึงคงพิการไปอีกนานนนหว่ะ"
เออ มึง หัวเราะไปเถอะอีแทมินก่อนที่เสียงหัวเราะของมึงจะเปลี่ยนเป็นเสียง....อื่น หึ หึ
หลังจากที่มินโฮหายดีจากเหตุการณ์เสี่ยงต่อการเป็นหมันเมื่อครู่ ก็บรรจงปล่อยหมาออกมาเดินเพ่นพ่านอีกครั้ง
"สวยยยยยยยยย ก็ดีแล้วเป็นไง เธอสวยยยทุกนาทีที่เคยสัมผัสสส เก็บความสวยและน่ารักให้ประหยัดได้ไหมเธอ" ยำเพลงถูกส่งออกมาจากริมฝีปากได้รูปของเชวมินโฮ มือก็กดเกมส์ไปปากก็ร้องเพลงไป 15 นาทีผ่านไปมันก็ยังร้องเวียนอยู่แค่ สามท่อนเดิม
"สวยยยยยยยยย ก็ดีแล้วเป็นไง เธอสวยยยทุกนาทีที่เคยสัมผัสสส เก็บความสวยและน่ารักให้ประหยัดได้ไหมเธอ" เดิมซะจนเค้าชักจะทนไม่ไหวแล้วววว "ว้อยยยยยยยยยยย มึงหยุดร้องเพลงพวกนี้ได้มั้ยไอ้เชี่ยโฮฮ กูรำคาญญญญญญญ" อีแทมินตะโกนเสียงดังอย่างเหลืออดส่งสายตาเชือดเฉือนมาให้
แต่เชวมินโฮแม่ง ! ไม่แม้แต่จะสำนึก
"โอ๊ยสายตามึงบาดกู โอ๊ยยอย่าเอาหน้าสวยๆมองกูแบบนั้นดิกูหวั่นไหว กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก" ว่าแล้วก็หัวเราะเสียงดัง
"มึงจะไม่หยุดใช่มั้ย"
"ใช่ไม่หยุดมึงจะทำไม" ปล่อยคำพูfพร้อมยักคิ้วยียวนกวนประสาทส่งให้เพื่อนเป็นของแถม
"ได้" อีแทมินลุกจากพื้นเดินตรงดิ่งมาหามินโฮที่โซฟาก่อนจะนั่งแหมะบนตักร่างสูง
"ไม่หยุดงั้นเหรอฮ่ะะ มินโฮ" ร่างบางจงใจพูดเสียงอ่อนเสียงหวานพลางส่งสายตาหวานเยิ้มยั่วยวนให้อีกฝ่าย
แขนสองข้างเลื้อยมาคล้องคอร่างสูงไว้ ขาเรียวสวยยกไขว่ห้างทำให้กางเกงบ๊อกเซอร์ขาสั้นร่นขึ้นไปจนขาอ่อนขาวปรากฏสู่สายตา
"มึงอยากจะลอง ผู้หญิงสวยอย่างกูหน่อยม้า" คำพูดเหมือนเดิมแต่การกระทำเร่าร้อนกว่า
"มามะ มินโฮฮยอง" ยั่วขาดใจซะจนคนมองทนไม่ไหว ไม่เคยเจอใครสวยงามและน่าดึงดูดเท่า ร่างสูงหยักยิ้มมุมปาก คิดว่าเค้าจะวิ่งหนีเหมือนวันนั้นรึไงน้าอีแทมิน
อยากบอกว่า......... เสียใจอย่างสุดซึ้งหว่ะ วันนี้กูโคตรอยากได้มึง เลย
"หึหึ ยั่วขาดใจขนาดนี้..รับรองงงมึงเสร็จกูแน่!" ตาโตมองหน้าอีกฝ่ายราวกับเสือหื่น(?)ทำเอาแทมินหน้าเหวอไปในฉับพลัน สองมือพยายามแกะมือหนาที่เลื้อยเข้าไปในเสื้อของตนออก เมื่อรับรู้ถึงสัญญานอันตราย........ แต่ไม่ได้ผลง่าา
ไอ้มิอปลาหมึกเอ้ยยย หมัดหนักๆถูกส่งไป กะกระแทกหน้าโคตรหื่นนั่นสักตั้ง แต่มินโฮกลับจับมันไว้ได้ทันก่อนจะกดจูบหลังมือสวยเบาๆ
"พลาดแล้วหล่ะ อีแทมินหึ หึ" ร่างสูงกดร่างบางลงจนแผ่นหลังแนบชิดกับโซฟา ไม่สนท่าทางขัดขืนและเสียงร้องโวยวายของคนด้านล่างสักนิด แน่นอน รวมถึง ตรีนที่พยายามถีบยอดหน้าเค้าด้วย
เอาหน่า ยังไงมึงก็ ไม่รอดอยู่แล้วว เพราะงั้นไม่ต้องขัดขืนกูหรอก
"ปล่อยกูโว้ยยยยยยยยยยยยยยย ไอ้โรคจิต ไอ้หื่น ไอ้เชี่ยโฮฮฮฮฮฮ"
"แรงเท่านี้ จะทำไรกูได้ เก็บเสียงไว้ทำอย่างอื่นดีกว่าหน่า"
"แกมันชั่วร้าย ไอ้มินโฮววววว"
อีแทมินหวังว่าร่างสูงจะขนหัวลุกจนไม่กล้าเข้าใกล้ตนเหมือนวันนั้น แต่คำตอบที่ได้รับกลับต่างออกไปโดยสิ้นเชิง
บอกแล้วว่าหัวเราะไปเถอะ ก่อนเสียงหัวเราะ...จะเปลี่ยนเป็นเสียง.......หึหึ.....
ระหว่างกระทำการวาบหวาม อีแทมินมักพ่นคำด่าใส่เชวมินโฮก่อนทุกครั้ง
แต่ทุกครั้งก็จบด้วยเสียงครางหวาน.....เหมือนกันนั่นหล่ะ
..............................................................
"แทมินนี่ แทมินนี่ แทมินนี่"
"เป็นไรมากป่ะ ไอ้เชี่ยมินโฮ ไอ้เวร ไอ้เลว ไอ้ห่...."
"จุ๊ๆๆ ไม่เอาสิพูดเพราะๆกับสามีหน่อยได้มั้ย หืม" เชวมินโฮทำมือจุ๊ปากพลางเท้าคางมองหน้าอีแทมินตาเยิ้ม
"ไม่ มึงขืนใจกู กูไม่พูดเพราะกับมึงหรอก" อีแทมินเอามือกอดอกพลางเชิดหน้าขึ้นแก้มแต้มสีแดงระเรื่อเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในคืนนั้นรู้มัยไอ้กบเอเลี่ยนนี่ทำเค้าเจ็บจนมาโรงเรียนไม่ได้ 2 วันเต็มๆเลยน่ะ
"นายก็ชอบเหมือนกันหละว้า" เชวมินโฮพูดล้อเลียนสายตายังคงจับจ้องบนดวงหน้าสวยก่อนจะฉีกยิ้มกว้างยียวน อีแทมินทำท่าทางฟึดฟัดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้...ก็ที่มินโฮพูดมันจริงหนิ ฮึ่ยย
"คืนนี้ไปห้องนายน่ะ" ส่งยิ้มหวานไปให้ ยิ้มที่อีแทมินรู้ความหมายดี รอยยิ้มซาตานชัดๆ
"อยากแสดงความเป็นสามีนายอีกก หึ หึ" ว่าแล้วนั่นไง
คำพูดนั้นทำเอาอีแทมินหน้าแดงเปล่งเป็นลูกมะเขือเทศสุก
"ไอ้บ้า ไอ้มินโฮบ้า มึงมันหื่นที่สุดดดดดดดด"
Special
ผมเพิ่งรู้ ว่าจริงๆแล้วผมคิดกับอีแทมินมากกว่าเพื่อนมาตลอด ตอนนี้เราตกลงเป็นแฟนกัน แล้วเราก็สัญญาว่าจะรักและดูแลกันตลอดไปด้วย ถึงแม้มันจะยังงอนๆที่ผมไปขืนใจมันอยู่ ก็เถอะ เอาหน่าหยวนๆ กันไปอย่างน้อยมันก็มีความสุขไม่ใช่เหรอ หึ หึ จริงมั้ยครับ ?.......
อ้อมี อีกเรื่องนึง ผมรู้แล้วหล่ะว่าทำไมผมถึงอารมณ์ขึ้นบ่อยๆ ขึ้นมันได้ทุกวี่ทุกวัน? เหตุเพราะมีอีแทมินอยู่ใกล้ๆนั่นเอง >< เพราะงั้นตอนนี้ ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมคนสวยของผมถึงหลับในห้องเรียนบ่อยเกิ๊นนน
คุณว่าผมแน่มั้ยหล่ะที่ทำให้คนที่มั่นใจว่าตัวเองคือชายแท้?อย่าง อีแทมินเคะแตกจนได้?
..........................................................THE END.......................................................
ps: เป็นฟิคที่ไม่มีสาระอันใดเลยนอกจากความเสื่อม =.= แล้วก็เสื่อมจริงๆด้วย โดนแบนกันเลยทีเดียวแต่ไรเตอร์พยายามเอาตอนที่คิดว่ามันเกินไปออกให้แล้วน่ะ 
ถามหน่อยจิ เค้าแต่งแรงขนาดนั้นเลยเหรออ?
ฝากเมนท์ให้ไรเตอร์ด้วยได้มั้ยอ่าาา จะติหรืออะไรยังไงก็ได้ ไรเตอร์ต้องการกำลังใจอย่างแรงเพื่อแต่งฟิคเรื่องใหม่ ! (และอยากบอกว่าเรื่องนี้ไรเตอร์แก้หลายรอบมากก) เพราะงั้นอ่านแล้วเมนท์ืน่ะค่ะ อิ อิ ฝากตัวด้วยค่ะ >< jup
ความคิดเห็น