ตราบาป ลายทมิฬ

ความรักที่ไม่ต้องการเปิดเผยให้ใครรู้...ไม่ต่างจากมือที่สามที่อีกฝ่ายต้องเป็นโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ

ความเห็นใจจากชายหนุ่มที่เธอได้รับ...ภูมิพัฒน์ รับผิดชอบเธอด้วยความรัก และทำร้ายเธอด้วยความรักเช่นกัน

     หากว่าแอบรักเป็นการเริ่มต้นที่ดี แต่การมาทีหลังนั้นผิดมหันต์ เมื่อคนที่มาก่อนต้องจากไป คนต่อไปจึงต้องตกเป็นเป้าสายตาจากสังคมรอบข้าง ความรัก พี่น้อง เลือดเนื้อเชื้อไขและความไว้ใจจะลงเอยอย่างไรหากชญาดาเลือกที่จะให้ความรักดำเนินต่อไปอย่างที่ใจเธอต้องการ เมื่อคนที่เคยเสียสละมาก่อน อยากทวงคืนสิ่งที่เสียไปบ้าง ไม่ว่าใครจะตราหน้า ก็ถือว่าช่างปะไร ในเมื่อในยามที่เธอทุกข์ใจ คนเหล่านั้นไม่ได้มาร่วมทุกข์ทรมานกับเธอ

"ญาไม่ได้ทำร้ายพี่ดาใช่ไหมคะ เพราะตอนนี้พี่ดาไม่ได้มีตัวตนอยู่บนโลกนี้แล้ว" ร่างระหงถามหญิงสาวที่อยู่ในรูปเสียงเรียบ ไร้ความรู้สึก "ไม่ว่าญาจะเจ็บหรือไม่เจ็บ ไม่ว่าจะตอนนี้หรือตอนไหน พี่ดาก็ไม่เคยรับรู้อยู่ดี" พูดทิ้งท้ายก่อนจะหันหลันเดินออกจากห้องพระไปด้วยใบหน้าด้านชา ไร้ความรู้สึก

     นิยายเรื่องนี้เปิดทิ้งไว้ตั้งแต่หลายปีแล้วแต่คนแต่งไม่มีเวลาเข้ามาดูบล็อก แต่รับรองว่ากลับมารอบใหม่ไฉไลกว่าเดิมนะคะ รบกวนช่วยมาเป็นกำลังใจให้ด้วยนะค๊าาา