ครืดดดดดดดดดดดดดดดดดด............ครืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด...........
ครืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.................
เด็กสาวเลื่อนปลายนิ้วเรียวกดรับสายโทรศัพท์จากน้าของเธอด้วยสีหน้าเฉยชา
ผิดกับแขนข้างขวาที่เต็มไปด้วยบาดแผลตั้งแต่ต้นจนถึงข้อมือ
สายลมในยามค่ำคืน ณ ดาดฟ้าของอพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่งพัดเรือนผมสีดำของอลิสาจนรุงรังไปหมด เธอปัดมันออกและรอรับฟังคำพูดเสียดแทงต่างๆจากน้าแท้ๆ
"สา.......อีสา!!!!!" น้าสาวกระแทกเสียงใส่โทรศัพท์อย่างฉุนเฉียวอลิสาขานรับด้วย
น้ำเสียงสั่นเครือพลางปาดน้ำตาที่นองใบหน้า "ชั้นโทรหาแกเป็นสิบเป็นร้อยกว่ารอบ!!!ทำไมถึงไม่รับ!!!!"
"สา......ขอโทษจริงๆคือสา......"
"โอ้ย!!!!!!-อีนี่เลิกทำเหมือนกูโง่ซักที!!!เลิกตอแหลเหมือนแม่มึงได้แล้ว!!!!"
"มึงก็แค่ไม่อยากคุยกับกูใช่มะ!!แต่มึงช่วยรู้เอาไว้ซักอย่างนะแม้แต่เสียงมึงกูก็ไม่อยากได้ยิน!!!"
"อะไร?!!...เถียงไม่ออกรึไง?!!"
"เออ!!!แล้วก็คะแนนสอบมึงนะแม่งโคตร----เลยว่ะ!!!!มึงช่วยทำให้มันสมกับเงินที่กูส่งมาให้มึงกว่านี้ไม่ได้รึไง!!!!"
"น้าแพรวคะ...." อลิสากำโทรศัพท์แน่น "เรื่องเงินน่ะมันจะไม่จำเป็นต่อหนูอีกต่อไปแล้วนะคะ...ฮึก"
"หนูจะไม่เป็นภาระของใครอีกต่อไปแล้ว.....หนูจะไปให้พ้นๆจากชีวิตของน้า" เด็กสาวสะอื้น
"หนูจะฆ่าตัวตาย"
"สา....?"
"สา?!!!!!!!!!!!"
อลิสาวางสายพร้อมทิ้งตัวลงจากดาดฟ้า
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ร่างเล็กกระแทกลงบนพื้นถนนคอนกรีตจนไม่เหลือแม้แต่ชิ้นดี
อลิสาหายใจรวยริน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ก่อนที่จะไม่หายใจอีกเลย
ประกาศจร้า
[จะทำการรีไรท์เนื้อเรื่องทั้งหมดเน่อ]
[แล้วจะลบอันเก่าไปนะ]
ซึ่งใครที่เคยติดตามเราอยู่ก็มารออ่านกันได้เลยเน่อ~♡
แล้วก็ช่วยกัน
กดแชร์
กดติดตาม
กดให้กำลังใจ
แล้วก็ช่วยCommentติชมไรท์ให้ให้หน่อยนะค้า
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น