คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ★ Chapter (3) : ปฎิบัติการพิเศษ(?)
หงืมๆ
"หือ?"
ฉันครางในลำคอออกมาเบาๆก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้น หืม? โคมไฟบ้านฉันทำไมมันเปลี่ยนไปว่ะ-*- ผ้าปูที่นอนฉันก็ไม่ได้สีนี้ ผนังห้องฉันก็ไม่ได้เป็นสีเทา เดี้ยวน่ะๆ น..นี่มัน ห้องผู้ชายชัดๆ
โอ้ยยย ยัยเห็ดปาปีก้า! นี่แกมาอยู่ที่ไหนเนี้ย!?
พรวด!!!
ฉันพลุ่งพรวดลุกขึ้นมานั่งและพร้อมกับมองไปรอบๆห้อง นี่มันห้องใครกันน่ะ?
แปบน่ะๆ ขอย้อนรอยสมัยพระเจ้าตากก่อน(เกี่ยว?) จำได้ลางๆแค่ว่าฉันโดนทำโทษอยู่หน้าห้องแล้วก็มีพวกผู้ชายมารุมแกล้งฉันและ...วีโอปป้าก็มาช่วย!
ใช่แน่ๆ ต้องเป็นห้องของเขาชัวร์ๆ กรี้ดๆๆอยากประกาศให้ทั้งโลกรู้เลยย
ฉันอยู่ในห้องวีโอปป้า!!><
พอเขาเข้ามาตีหัวแล้วลากขึ้นเตียงเลยดีไหมเนี้ย-.,-[นางเอกเราไม่ธรรมดา- -b//ไรท์]
แอ๊ด~
"อ้าว ตื่นแล้วเหรอ?"
เขาทักขึ้นทันทีเมื่อเห็นฉันนั่งเจิ้มเบ๊อะอยู่บนเตียง ใช่เขาจริงๆด้วย>< นานึลบินได้แล้วค่าาา
"ค..ค่ะ"
"อืม"
เขาพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆเดินมาข้างเตียงแล้วก็นั่งลงบนเก้าอี้ไม้ที่ตั้งอยู่ก่อนหน้านั้น
"เอ่อ..."
"มีอะไร?"
เขาถามขึ้นเมื่อเห็นฉันเออออเหมือนจะถามอะไรสักอย่าง
"คือว่า....ที่วีโอปป้าให้สัมภาษณ์ในเว็บอ่ะค่ะ"
"อืม แล้วยังไงต่อ?"
"ฉันก็แค่อยากจะรู้ว่า..."
"ว่า?"
เขาพูดเป็นเชิงอยากรู้แต่สีหน้าเขาโคตรนิ่งเลยอ่ะ เขาทำหน้าอื่นเป็นบ้างป่ะเนี้ย? นอกจากไอ้หน้านิ่งๆเนี้ย ถ้าเป็นคนอื่นแม่ตบหน้าคว่ำแล้ว!!-*- ทำหน้าอยากรู้หน่อยซี
"ว่าอะไร? เร็วๆ"
"ดูเหมือนโอปป้าไม่อยากรู้เลยอ่ะ-^-"
"เฮ้ย จะบอกไม่บอกเนี้ย-*-"
น..น่ากลัว แต่แบบนี้แหละ...
นานึลชอบ!!><
"บอกก็ได้>< นานึลอยากรู้ว่าผู้หญิงที่โอปป้าชอบคือใครอ่ะค่ะ?"
ฉันบิดตัวเล็กน้อยด้วยอาการขวยเขินก่อนจะหันกลับไปสบตากับเขาต่อ นานึลจะท้องไหมเนี้ย-//-
"ทำไมถึงอยากรู้ล่ะ:)"
เขากล่าวพลางยิ้มอย่างเลศนัยแล้วเล่นปอยผมของฉันไปมา
เขินน่ะเฟ้ย!!!>////<
"ก็...."
"?"
"ก็ไม่รู้สิน่ะ><"
"ฮ่าๆ มีมุขด้วยน่ะเราเนี้ย^^"
เขาค้อนกลับเล็กๆก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข โอปป้าใจดีจัง~ ไม่เห็นโหดอย่างที่ใครๆบอกกันเลยอ่ะ
ก๊อกๆ
"ใครน่ะ?"
เขาตะโกนถามผู้ที่มาเยือนใหม่พร้อมลุกไปที่ประตู
"นมเองค่ะ"
นมไหน? นมถั่วเหลือง หรือว่านมวัว-..-
"อ่อ เข้ามาสิ"
เขาค่อยๆเปิดประตูพลางผายมือเป็นการเชื้อเชิญตามมารยาท
ฮู้วว มีคนใช้ด้วยยย*0* [ตื่นเต้นไปไหม?- -//ไรท์]
"เอ่อ...คุณ..."
"นานึลค่ะ"
ฉันรีบตอบกลับไปก่อนที่เธอจะเรียกเป็นอย่างอื่น เกิดเรียกเป็นคุณไม่รู้ชื่อขึ้นมาจะซวย= =
"ค่ะๆ คุณนานึล ชื่อน่ารักจังเลยค่ะ^^"
อร๊ายยย มีคนชมฉันด้วย ฟิน~
"น่ารักเหมือนหน้าตาป่ะค่ะ><"
"ฮ่าๆ คุณนานึลนี่น่ารักจริงๆเลยค่ะ^^"
"เฮ้ย นี่นม! ออกไปได้ล่ะ เก็บของเสร็จแล้วไม่ใช่เหรอ- -"
ฮ่วย!! นี่ก็ชอบขัดจังงง วีโอปป้านี่เคยเป็นลูกระนาดมาก่อนหรือไง สะดุดตลอด-*-
"ค่ะๆ"
แอ๊ด~
ปัง!
พอแม่นมเปิดประตูออกไป เขาก็หันมาคุยกับฉันต่อ หลังจากที่พิงประตูทำเท่(?)อยู่นาน
"คือว่า..."
"?"
คราวนี้ฉันเปลี่ยนเป็นทำหน้าเครื่องหมายเควสชั่นมาร์คแทนวีโอปป้า
"ฉันมีเรื่องให้ช่วย"
"ห้ะ? ว่าไงน้ะ?"
"ฉันบอกว่ามีเรื่องจะให้เธอช่วย!"
คนอย่างเขาออกจะเพอเฟ็กทำไมถึงมาขอให้ฉันช่วยกันน่ะ? แต่ก็ช่างมันเถอะ! ยังไงเขาก็ขอร้องฉันแล้วนี้
"ฉันอยากให้เธอไปสืบเรื่องผู้หญิงที่ฉันชอบ"
อึก!! นานึลเจ็บค่ะ แง้ๆ TOT เรื่องไรจะช่วย!!
"-3-"
"จะช่วยหรือไม่ช่วย?"
"ไม่!! มันไม่เกี่ยวกับนานึลสักหน่อย ทำไมนานึลต้องช่วยวีโอปป้าด้วย!"
"เธอเองก็อยากรู้ไม่ใช่เหรอว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร?:)"
เออ จริงว่ะ เป้าหมายของเราคือการใกล้ชิดโอปป้าเพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่หรือไง
"เฮ้อ ก็ได้ๆ นานึลจะยอมช่วยโอปป้า"
"ดีมาก!^^"
เหมือนคำสั่งยังไงชอบกลแฮะ เห็ดเครียดค่ะ-*-
"งั้นฉันกลับแลัวน่ะค่ะ"
"เดี้ยวก่อน"
เขาจับข้อมือฉันเอาไว้ก่อนที่ฉันจะเอื้อมไปหยิบกระเป๋าเป้ที่ทำตกเอาไว้ตอนเป็นลม ยังอยู่ดีสิน่ะ- -
"อะไรอ่ะค่ะ?"
ฉันเริ่มด้วยน้ำเสียงรำคาญป่นหงุดหงิดเล็กน้อยก่อนจะรีบคว้ากระเป๋าเป้มาสะพายหลังอย่างรวดเร็ว ขืนรอช้ากว่านี้คงโดนวีโอปป้าจับมือเอาไว้อีก เฮ้อ~ เขินจนเลิกเขินล่ะ-//-
จะเอาอะไรจากฉันอีก หัวใจก็ให้ไปแล้วไง ฮิ้ว~ เสี่ยวแดกเลยตรู
"เดี้ยวฉันไปส่ง"
ก็บอกแล้วไงว่าเลิกเขินแล้ววว
จริงๆน่ะ>/////<
ณ บ้านนานึล
พอวีโอปป้ามาส่งฉันถึงบ้านแสนสุข(?)เสร็จ ฉันก็ชวนเขาคุยถึงเรื่องการสืบตรงหน้าบ้าน ถ้าขืนชวนเขาเข้าไปในบ้านมีหวัง...เบิ้ม!!!
"ทำไมต้องมาอยู่กันตรงหน้าบ้านแล้วทำตัวลับล่อๆด้วยเนี้ยห้ะ! อย่างกับฉันเป็นโจรผู้ร้ายข้ามแดนกำลังจะมาปล้นธนาคารแถวๆเมียงดง-*-"
เขาบ่นขึ้นหลังจากที่ฉันลากเขามาแถวๆขอบรั้ว ก็เพราะมีพี่นัมโชอยู่ยังไงล่ะ ไม่งั้นคงชวนเข้าไปในบ้านแล้วววTOT
"เอาเถอะๆ"
"คำนั้นฉันต้องพูดไม่ใช่เหรอ- -"
"เออ จริงด้วย แฮะๆ ช่างมันเถอะ กลับเข้าเรื่องก่อน"
"อืม ว่ามา ฉันรีบ"
รีบไปติดต่อยานแม่หรือไง ฉันคุยไม่ถึงห้านาทีหรอกย่ะ=*=
"เรื่องที่จะให้ไปสืบอ่ะ รู้ที่อยู่ของผู้หญิงคนนั้นแล้วรึยัง?"
"ไม่จำเป็น"
"อ้าววว"
"เดี้ยวเธอก็ต้องเจอผู้หญิงคนนั้น"
"เดี้ยววีโอปป้า เดี้ยวก่อน เฮ้"
พอพูดจบเขาก็รีบเดินกลับไปที่รถแล้วสตาร์ตเครื่องขับออกไปทันทีโดยที่ฉันยังไม่ทันวิ่งตามด้วยซ้ำ
โอ้ยยย พ่อคูนนนน รีบไปล่ะ-*-
ชิ ปวดตับจริงๆ เข้าบ้านดีกว่าก่อนจะโดนวิสามันจากท่านแม่
ณ ห้องนอนนานึล
หลังจากที่วีโอปป้ากลับไปได้แล้วสักพัก ฉันก็วิ่งเข้ามาในบ้านด้วยความเร็วแสงต่อด้วยการวิ่งขึ้นห้องนอนด้วยความเร็วเสียง เพราะขี้เกียจตอบคำถามแม่เนื่องจากกลับบ้านช้าด้วยเหตุเป็นลมเพราะคนหล่อ-..-
วันนี้โทรไปรายงานซองชิลหน่อยล่ะกัน เพราะหมอนั่นเป็นคนเสนอแผนนี้เอง แต่ดันแถมอีกแผนหนึ่งมาให้ คือต้องไปสืบผู้หญิงที่วีโอปป้าชอบ
ติ้ดๆๆ
[ว่าไง?]
เสียงของซองชิลดังขึ้นหลังจากที่รอมาหลายนาที
[ซองชิลฉันมีเรื่องจะบอกล่ะ><]
ฉันทำเสียงโคตรตื่นเตันเพื่อใหัซองชิลรู้
[หืม?เรื่องอะไรล่ะ]
[วีโอปป้าล่ะคือวีโอปป้ามีเรื่องมาให้ฉันช่วยสืบ...]
ฉันเริ่มพูดเบาลงและเงียบไปในที่สุดเมื่อคิดถึงเรื่องผู้หญิงที่วีโอปป้าชอบ
....ซึ่งผู้หญิงคนนั้นคงจะไม่ใช่ฉัน T^T
[สืบเรื่องอะไรเหรอ?]
[เรื่องผู้หญิงที่เขาชอบอ่ะสิ! ㅠㅇㅠ]
[เสียใจเหรอ?]
[มากกกกกกก]
โคตรดีใจเลยยยยยยยยย น้ำตาจะไหลแล้วคงจะลั้ลลาอยู่ละมั้งเนี้ยยยYoY
ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมหน้านี้ถึงมีแต่อิโมติคอนร้องไห้
TOT T^T YOY Y^Y QwQ
[ฮ่าๆ]
เสียงซองชิลหลุดขำมาจากปลายสาย
[ไอ้เพื่อนบ้า!! นี่แกขำฉันหรือไง ฉันกำลังดราม่าได้ที่เลยน่ะToT]
[ก็ได้ๆ หยุดขำแล้ว แต่ทำไมถึงยอมช่วยคุณวีสุดหล๊อหล่อนั่นล่ะ]
เอิ่มมมมมมม เดี้ยวน่ะ! ซองชิลชมวีโอปป้า ไม่แน่น่ะครัช อาจจะมีคู่ยาโอยใหม่เกิดขึ้น ก็...เป็น...ได้ [ไรท์เอามุขมาจากคนอวดผีเองแหละ-..-//ไรท์]
แต่คิดดีๆอีกทีก็....
จำได้ว่าซองชิลไม่ถูกกับวีโอปป้าไม่ใช่เหรอ!!!
[ซองชิล!! นายชมวีโอปป้าด้วยหรอ!? หืมม แต่ก่อนเห็นเรียกแต่ ไอ้บ่าววี ในที่สุดนายก็เห็นความหล่อของเขา โคตรรักแกเลยว่ะเพื่อนซองชิล]
[ใช่ๆ ฉันเห็นความหล่อของเขาแล้วล่ะ ทั้งหล่อทั้งรวยแถมเรียนเก่งอีก ใครไม่ชอบก็บ้าแล้ว!]
เอ่อ...ซองชิลกลายเป็นซาแซงแทนฉันไปแล้วค่าาา- -b
[นอนล่ะน่ะ จะรีบฝันถึงวีโอปป้า><]
[อืมม เดี๋ยวก็ได้เจอแล้วละ บาย~]
ว่าแล้วซองชิลก็ตัดสายไป
อะไรของเค้า -,,- เดี๋ยวก็ได้เจอวีโอปป้าเนี่ยนะ บ้ารึเปล่า? เอ๊ะ!? หรือว่ามันคือคำอวยพร!?
ชั่งเถอะ เห็ดง่วงแล้ว
นอนดีกว่า♥
ไรท์มาอัพต่อจากที่นางนานึลสลบไปให้แล้วน่ะ
ปรากฎว่าชีก็กำลังจะข่มขืนวี เอ้ย! กำลังอยู่ในห้องวี-..-
ขอเม้นเหมือนเดิมจ้าาา :) Shalunla
ความคิดเห็น