ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic naruto] <3 Our Baby <3 รักนี้คือของเรา[จบ]

    ลำดับตอนที่ #5 : -แพ้ท้อง?-

    • อัปเดตล่าสุด 6 มิ.ย. 57






     
    มาแล้วกับตอนที่ 5 หวังว่าจะhappy นะคร้าบบบบ ส่วนเรื่อง Can I baby? ขอต่อพรุ่งนี้นะครับ วันนี้เหนื่อยเเล้วอะ ฮิๆ^^
    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



           "โยว..."


           เสียงนุ่มทุ้มของครูหนุ่มเจ้าของายา'สายเสมอ'ของทีม10นามคาคาชิ ทักทายลูกศิษย์ของตนพลางยกมือขึ้นเกาท้ายทอยทั้งๆที่ตายังคงมองไปที่หนังสือที่ไม่เหมาะแก่เยาวชนในมืออีกข้างของตัวเองอยู่


           "กว่าจะมาได้นะคะ"ซากุระทำเสียงประชดประชันคุณครูของเธอ


           "แหม่ แต่วันนี้ครูมาสายเเค่29นาทีเองนะ"คาคาชิยังคงหาเหตุผลมาแก้ตัวอีกตามเคย


           "แต่ถ้าครูมาให้ตรงเวลาพวกผมก้ไม่ว่าหรอกนะเออ"คราวนี้นารูโตะพูดบ้าง


           "แหม่ๆ ก้ครูหลงทางสายชีวิตนี้หน่า"ถึงเหตุผลจะไม่สมเหตุสมผลก้ตาม(งง?)


           "ไม่ต้องมาเเถ!!" คราวนี้ทั้งสามประสานเสียงกันทันที ครูหนุ่มเก็บหลังสือในมือลงกระเป๋าก่อนจะยกมือขึ้นทั้งสองข้างเป็นสัญญาณว่ายอมเเพ้


           "เป็นคนนัดให้มาตอน11โมงแท้ๆ เเต่ดันมาสายเองแบบนี้ ใช้ไม่ได้เลยนะคะ"


           "เอาหน่าๆ งั้นเพื่อเป็นการไถ่โทษ ครูจะเลี้ยงอิจิราคุราเมงก่อนเเล้วค่อยทำภารกิจเเล้วกัน จะเที่ยงเเล้วนี้" ข้อเสนอของคาคาชิทำให้นารูโตะตาเป็นประกายทันที


           "เย้!!! รักครูคาคาชิที่สุดเลยยย"นารูโตะวิ่งเข้าไปกอดคาคาชิทันที ลืมการเถียงกันเมื่อกี้ไปจนหมดสิ้น


           "งั้นไปกันเถอะ"ซาสึเกะอยู่ดีๆก้ลุกขึ้นมาจากม้านั่งก่อนที่จะลากแขนนารูโตะให้ออกจากคาคคาชิและลากไปทางร้านอิจิราคุทันที



    -ร้านอิจิราคุราเมง-



           "ลุงคร้าบบบบบ"นารูโตะทักทายลุงเจ้าของร้านประจำของเขาอย่างอารมณ์ดี


           "อ้าวไงนารูโตะ วันนี้เอาอะไรดีหละ"คุณลูงหันกลับมาทักนารูโตะก่อนจะหันไปลวกเส้นต่อทันที


           "เอาชาชูราเมงฮะ เพิ่มนารูโตะพิเศษด้วยนะฮะ"


           "ได้เลย! เเล้วพวกเธอหละจะเอาอะไงดี"คุณลุงหันไปถามคาคาชิ ซากุระ เเละซาสึเกะที่เดินตามเข้ามาในร้าน


           "ผมเอาเหมือนหมอนี่ครับ"คาคาชิพูด


           "หนูเอาด้วยคะ เเต่ไม่ต้องพิเศษนะคะ หนูลดนำ้หนักอยู่><"ตามมาด้วยเสียงซากุระ


           "ผม...ไม่เอา"แต่ซาสึเกะไม่เอาเพราะเขายังจุกกับข้าวกล่องของซากุระก่อนเลย


           "อ้าหรอ เสียดายจัง(อดได้ตังเลย)งั้นไว้คราวหน้านะ เชิญพวกเธอไปนั่งที่โต็ะเลยนะ"คุณลุงทำหน้าเสียดาย(ตัง) ก่อนจะเชิญพวกนารูโตะให้เข้าไปนั่งในร้าน


           ทั้งสามคุยกันเกี่ยวกับภารกิจวันนี้ ภารกิจของพวกเขาคือการเอาสมุนไพรไปให้หมู่บ้านบนเขาวาตานุกิ(ไม่มีจริงนะฮะ)ใกล้ๆหมู่บ้านโคโนฮะ จนราเมงมาเสิร์ฟ


           "มาเเล้วจ้าาาา ราเมงอิจิราคุเเสนอร่อยมาเสิร์ฟแล้ววว "คุณลุงเสิร์ฟราเมงที่ทำสดใหม่ลงบนโต็ะพร้อมรอยยิ้มเเห่งความพากภูมิใจในราเมงที่ตัวเองทำ 


           "อุ็บ!...."เเต่เเค่เพียงได้กลิ่นราเมง นารูโตะก้รีบลุกจากโต็ะไปอ้วกที่ต้นไม้ข้างนอกร้านทันที


           ซาสึเกะรีบลุกจากโต็ะตามนารูโตะไปทันที และคิดในใจว่า


           'อีกแล้วหรอ นี้มันครั้งที่สองเเล้วนะ ยังกะผู้หญิงแพ้ท้อง...แพ้ท้องหรอ!'ซาสึเกะเบิกตากว้างกับความคิดของตัวเองและสักพักก้ปรากฎรอยยิ้มมุมปากก่อนจะเปลี่ยนเป็นยิ้มกว้างทันที


           'ถ้าท้องจริงๆก้ดีหนะสิ'


           "ยิ้มบ้าอะไรของนาย!...อ้วกกกกก"นารูโตะหันมาเเขวะซาสึเกะเเละโก่งตัวอ้วกอีกรอบโดยมีซาสึเกะคอยลูบหลังอยู่ไม่ห่าง สักพักทั้งคู่ก้เดินเข้ามาในร้าน คาคาชิถามถึงอาการนารูดตะทันทีด้วยความเป็นห่วงลูกศิษย์ ส่วนซากุระก้ส่งสายตาเป็นห่วงมาให้อย่างชัดเจน


           "เป็นไงบ้างนารูโตะ"


           "ยังไหวอยู่ฮะครู ผมไม่เป็นอะไรง่ายๆหรอกหน่าๆ^^;"ถึงจะพูดไปอย่างนั้น แต่นารูโตะก้อยากจะวิ่งไปอ้วกอีกทีอยู่ดี เพราะกลิ่นราเมงทำเขาคลื่นไส้จะตายอยู่เเล้ว!


           เมื่อซาสึเกะเห็นสีหน้าของนารูโตะที่ดูผะอืดผะอมกับอาหารตรงหน้าเหมือนตอนที่กินข้าวกล่องของซากุระก้อดห่วงไม่ได้ จึงดึงชามราเมงตรงหน้านารูตะมากินเองซะเลย


           "เฮ้!!! อีกแล้วนะซาสึเกะ ทีเรื่องข้าวกล่องของซากุระจังก้ทีนึงเเล้วนะ เเต่นี้มันของฉัน ไม่ใช่ของนาย!"นารูโตะพูดพลางขมวดคิ้วมุ่นใส่คนที่ดึงชามของเขาไปทันที


           "ก้ฉันอยากกินเเล้วนี้ แล้วนายไม่รู้ตัวเลยรึไงกันว่ากำลังทำหน้ายังกะกำลังจะกินหนอนกินไส้เดือนเลยนะ เดี๋ยวอันนี้ฉันกินเอง นายหนะกินของที่อยู่ในกระเป๋าตัวเองจะดีกว่า"ซาสึเกะพูดให้เหตุผลซะนารูโตะเห็นภาพตัวเองกำลังกินหนอน เขาทำหน้ายี้ทันทีแล้วล้วงเอาส้มที่อยู่ในกระเป๋าที่เขาหยิบมาเมื่อเช้ามากินอย่างจำนน


           "ซาสึเกะ นายรู้ได้ยังไงว่าในกระเป๋าฉันมีส้มอยู่"นารูโตะหันไปถามซาสึเกะด้วยความอยากรู้พร้อมคาบส้มไว้ในปากเเล้วเอียงคอถาม มันน่ารักมากเลยสำหรับซาสึเกะ><


           'นะ...น่ารักเกินไปแล้ว-///-'


           "เพราะฉันเก่ง"ซาสึเกะก้ตอบนารูโตะกวนๆแบบนิสัยของเขา นารูโตะเบ้ปากกับความหลงตัวเองของซาสึเกะและหันกลับไปกินส้มต่อทันที ดูเหมือนทั้งสองจะลืมซากุระเเละคาคาชิที่นั่งร่วมโต็ะกับพวกเขาไปซะเเล้ว


           เมื่อทั้ง4ทานเสร็จก้เดินทางมาที่ประตูหมู่บ้านเตรียมตัวออกเดินทางทันที ตอนนี้ทั้ง4แบกตะกร้าที่เต็มไปด้วยสมุนไพรเตรียมขนส่ง


           "งั้นก้ไปกันเถอะ ออกเดินทางได้" คาคาชิพูดขึ้นก่อนที่พวกเขาจะออกเดินทางไปยังภูเขาวาตานุกิทันที...



     
    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ฮาาาา จบไปแล้วนะครับ ถ้าอยากอ่านต่อก้ช่วยกันเม้นและvoteด้วยนะคร้าบ เจอกันนนน

    (ถ้าอยากรู้เรื่องคืนก่อนก้ต้องติดตามนะครับ...อาจจะมาเร็วๆนี้ก้ได้นะ^^)

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×