คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : -14 กุมพา เรามาเลิกกันเถอะ....-
-14 กุมพา เรามาเลิกกันเถอะ....-
Type: Comedy, romance
Rage: -
Couple: Sasuke x Naruto
วันที่ 14 กุมพาพันธุ์ 25xx
"โธ่~ซากุระจัง"
"อะไร..ไม่ต้องมาทำเสียงและหน้าตาเหมือนหมาโดนจับทำหมันใส่ฉันเลยนะยะ=="
ตกลงซากุระจังเห็นผมเป็นตัวอะไรกันเเน่เนี่ยTOT ตอนนี้ผมกำลังโดนซากุระจังลากเเขนอยู่อะ ส่วนไปไหนนั้นรอลุ้นกันเอาเองละกันนะ
"ก้ฉันอายนี้หน่า-//-"
"เเต่ฉันเบื่อที่จะมานั่งลุ้นนี้หน่า อุส่าห์ตื่นมาสอนให้เเต่เช้านะยะ"
"นั้นมันก้เรื่องของซากุระจังสิ..."ผมพูดเบาๆในประโยคนี้เพราะถ้าซากุระจังได้ยิน เธอคงเปลี่ยนจากลากเเขนผมไปเป็นจับหัวผมเหวี่ยงพื้นเเทน เเค่คิดก้สยองเเล้ว=_,=
"นายว่าไงนะ?"
"อะ! ปล่าวจ้าๆ"ผมโบกมือไปมาปฎิเสธ
"งั้นหรอ...อือ"เธอหันกลับไปเดินลากเเขนผมต่อ
".......ถึงเเล้ว!! เข้าไปสินารูโตะ"
"ฉันฉันจะเข้าไปยังไงอ่าา"ผมหันกลับไปมองซากุระจัง สิ่งที่ผมต้องฝ่าไปคือกองทัพขนาดย่อยๆได้เลยนะเนี่ย จะเยอะเกินไปแล้วนะเฟ้ย=[]=
"ทำตัวไหลไปกับฝูงชนสิยะ นายถนัดอยู่เเล้วนี่--"ซากุระจังโบกมือให้ผมหันกลับไปมองกองทัพนั้นอีกครั้ง จะให้ผมไหลเข้าไปในนี้เนี่ยนะ มีประมาณ100คนได้มั้งเนี่ย=[]=
"=[]=" ผมหันไปมองซากุระจังอีกครั้งอย่างระอาใจ เเต่ที่ผมเห็นคือเธอทำมือเป็นคลื่นเหมือนประกอบเพลง โอ้~ทะเลเเสนงาม ฟ้าสีครามสดใส เอ้ย!!ไม่ให้ใช่ละ เธอทำมือเหมือนให้ผมไหลเข้าไปในฝูงชนจริงๆ ผมคงต้องกลายร่างเป็นปลาไหลสินะ ดึ้บๆ(?)
อะ..อึบ ฮึบ เอ้าฮึบๆ อ่าาาาา อย่าพึ่งคิดอะไรนะครับ เสียงเมื่อกี้คือเสียงที่ผมพยายามไหลมากับฝูงชนจนในที่สุดก้มาอยู่ตรงนี้จนได้ เฮ้อ~เล่นเอาผมหอบเลยอะจริง--
"อ้าว นายก้เอามาให้ฉันรึไง"
"ปะ....ปล๊าว ฉัน....ฉันเเค่เดินผ่านมาเฉยๆ"เดินผ่านมาเฉยๆ บ้าอะไรหล่ะ== รู้ไหมว่ากว่าผมจะแทรกตัวเข้ามาถึงจุดๆนี้มันยากขนาดไหน--;
"งั้นหรอ เเล้วอะไรอยู่ในมือกันหละ?"
"ก้....กล่องไง หรือว่านายไม่เคยเห็น วันนี้ก้ได้ออกจะเยอะนี้" ผมพูดเสียงประชด ชิ! ถ้าหมอนี่ได้เยอะขนาดนี้ผมคงไม่ต้องให้มันเเล้วม้าง~(น้อยใจหรอลูก//โกะ//ปล๊าวว//โตะ//เสียงสูง!!//โกะ//ปลาวว//โตะ//==//โกะ)
"น้อยใจที่ตัวเองไม่ได้รึไง?"มันถามด้วยเสียงกวน_ีน
"ชิ! เปล่าสักหน่อย"
"งั้นเป็นอะไรอะ"ผมหูฝาดไปรึเปล่า? เหมือนมันจะพูดกับผมเสียงอ่อนลงนะ รึผมคิดไปเอง?
"ไม่เป็นอะไรหรอก งั้นฉันไปนะ"ผมโบกมือลามันก่อนจะไหลกลับออกมาจากฝูงชนรอบๆตัว
"เดี๋ยวสิ! นารูโตะ"มันตะโกนเรียกผมไว้ แต่ผมไม่สนวิ่งออกมาจากตรงนั้นทันที ส่วนมันออกมาไม่ได้อยู่เเล้วเพราะติดเหล่าฝูง(ชะนี)ชนพวกนั้นอะเเหละ
"นี้นารูโตะ มีโอกาสแล้วทำไมไม่ให้ละยะ><"
"หมอนั่นได้เยอะเเล้วหน่าซากุระจัง"ผมตอบเธอเเละเดินหนีไปทางริมลำธาร พอพ้นจากทุกคนผมก้ล้มตัวลงนั่งผิงต้นไม้เเละนั่งมองกล่องสิขาวผูกด้วยโบสีเหลืองอ่อนขึ้นมาดูผลางนึกถึงก่อนหน้านี้
-2ชั่วโมงที่เเล้ว-
"นี้!! นายทำผิดเเล้วหยะ ต้องละลายอย่างนี้ต่างหาก"
"มันก้ละลายได้เหมือนกันไม่ใช่หรอซากุระจัง"
"รสชาติของช็อคโกแลตจะเปลี่ยนไปตามอุณหภูมิของการละลายด้วยนะยะ ต้อง65 ํ สิ นี้มันเเค่50 ํเองนะ"
"ต้องทำอีกกี่รอบเนี่ยย"
"ไม่ต้องมาบ่นเลยนะยะ นายเป็นคนขอร้องให้สอนเองนะ"
"ก้ฉันไม่คิดว่ามันจะยากขนาดนี่นี้"
"ทำให้คนที่ชอบก้ต้องทุ่มเทหน่อยสิยะ"
"-////-ก้ได้จะ"
"ดีมาก งั้นมาทำอีกรอบละกัน"
ตอนนี้ผมกับซากุระจังกำลังทำช็อคโกแลตกันเป็นรอบที่ 10 เพราะผมทำผิดไปหลายอย่างมาก ทั้งละลายไม่ถูก ทั้งหันไม่ละเอียด ทั้งอุณหภูมิไม่เป็ะ และอีกสารพัดสาเหตุที่ซากุระจังยกมาเพื่อให้ผมทำใหม่ ส่วนเหตุผลที่ซากุระจังกับผมมาทำช็อคโกเเลตด้วยกันก้เพราะว่า.....วันนี้วันที่14 กุมพาเเล้วหนะสิ>//< เมื่อวานผมลงทุนไปซื้อช็อคโกเเลตมาเป็นโลๆเลยนะแล้วก้ไปขอร้องให้ซากุระจังสอนผมทำช็อคโกแลตเพื่อให้คนที่ผมชอบ-//-
"เสร็จสักที เฮ้อ~"ผมกับซากุระจังพูดออกมาพร้อมกันเเละถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า
"นายเอาไปห่อเลยเเล้วกัน เดี๋วยฉันเก็บตรงนี้เอง"
"ขอบใจมาเลยนะจ็ะซากุระจัง"
"อือ ได้เสมอ"^^ผมยิ้มให้เธอเเละเดินเอาช็อคโกแลตไปใส่กล่องที่อยู่บนโต็ะของผมเอ้อ!! ผมลืมบอกสินะว่าตอนนี้พวกเราอยู่ที่บ้านของผมกันหนะ
ผมจัดการห่อช็อคโกแลตอย่างประณีตจนมันออกมาดูน่ารัก(สำหรับผม)
"ห่อเสร็จรึยังนารูโตะ"ซากุระจังเดินออกมาจากครัวของผม สงสัยเธอจะเก็บของเสร็จหมดแล้ว
"อือ"
"งั้นไปกันเถอะ"
"หือ? ไปไหนกันหรอซากุระจัง"
"เอ้า!! ก้เอาช็อคโกแลตไปให้คนที่นายชอยอะสิ อุส่าห์ทำตั้งนานนะ ปะๆ"ซากุระจังเข้ามาดึงมือผมที่ถือกล่องช็อคโกแลตเเละเดินออกมาจากห้องเช่าของผมทันที
"เดี๋ยวๆ ซากุระจัง!! ซากุระจังรู้หรอว่าคนที่ฉันชอบคือใคร"
ซากุระจังหยุดเดินเเละหันมายิ้มให้ผม
"ซาสึเกะคุงใช่ไหมหละ"ผมทำตาโต ซากุระจังรู้?
"ฉันเคยเห็นนายชอบมองไปทางซาสึเกะคุงเเล้วเหม่อๆ"
"อะ...เอ่อ-///-"ผมไม่รู้จะพูดอะไรกับซากุระจังดี เอ๊ะ!! เเต่ซากุระจังก้ชอบ...ซาสึเกะ
"ฉันไม่ได้ชอบซาสึเกะคุงเเล้วหละ วางใจได้"เหมือนซากุระจังจะอ่านความคิดผมออกนะ
"ฉันหวังว่าพวกนายทั้งสองจะมีความสุขนะ ฉันจะได้เอาไปจิ้นได้สนุกๆหน่อย><"
จิ้น? มันคืออะไรหว่า....ช่างเถอะ
"โธ่~ซากุระจัง"
และเรื่องต่อจากนั้นมาก้เป็นอย่างที่อ่านไปข้างต้น กองทัพก้คือเหล่าหญิงสาวที่เอาช๊อคโกแลตมาให้ ส่วนคนที่โดนให้ก้คือซาสึเกะนั้นเอง เฮ้อ~หมอนั่นมันจะเนื้อหอมไปละนะ(_ _)
ผมเงยหน้าขึ้นจากกล่องช็อคโกแลต และทำท่าจะเขวี่ยงมันทิ้ง เเต่ก้มีเสียงมาขัดผมไว้ซะก่อน
"นารูโตะ!!"ผมหุบเเขนที่ตั้งท่าจะขว้างทันที เมื่อเห็นว่าใครเป็นคนเรียกผมไว้.....ซาสึเกะ
"หลุดออกมาได้เเล้วรึไง"ผมหันหน้ากลับมาที่เดิมเเต่ก้เเอบเหลือบไปมองซาสึเกะเล็ดน้อย ใบหน้าคมเข้มของหมอนั่นมันดูดีจริงๆให้ตายสิ==;
"มองอะไร"
"อุ๊ย!"ผมสะดุ้งนิดนึง มันรู้ด้วยว่าผมเเอบมอง
"ปล่าวนี้"ผมรีบหันหนีไปอีกทางเพื่อปกปิดหน้าร้อนๆของตัวเองทันที
"นารูโตะ......เราเลิกกันเถอะ"
"หือ?"ผมหันขวับกลับไปมองซาสึเกะทันที
"ทะ.....ทำไมหละซาสึเกะ ฉันทำให้นายโกรธอะไรรึไง ถึงกับต้องเลิกเป็น'เพื่อน'กันเลยหรอ..."ผมถามซาสึเกะเสียงสั่นอย่างควบคุมไม่ได้
"ใช่...นายทำผิด"ผมก้มหน้าลงและใช้สมองคิดทันที ผมไปทำอะไรผิดตอนไหนกันหนะ?
"เรื่องอะไรงั้นหรอซาสึเกะ?"ผมยังคงก้มหน้าถามต่อไป
"นายทำผิดเรื่อง.....ขโมยของๆฉันไป"ผมรีบเงยหน้าขึ้นมาขมวดคิ้วใส่ซาสึเกะทันที ขโมย?ผมไม่เคยขโมยของๆซาสึเกะเลยนะ
"ฉันยังไม่เคยขโมยอะไรจากนายเลยนะ"
"ขโมยสิ...."ซาสึเกะยังคงพูดด้วยเสียงเนิบๆ ผมไปขโมยอะไรของมันกันเเน่เนี่ย==
"งั้นอะไรหละ"
"นายขโมยหัวใจของฉัน เราคงเป็นเพื่อนกันไม่ได้เเล้วหละ..."อะโธ่~ผมก้นึ
กว่า.....อะ.....ไร.........-/////////- อะ..ไอ้เจ้าซาสึเกะมันหัดเสี่ยวตั้งเเต่เมื่อไหรเนี่ย
พอมันเห็นผมหน้าเเดง มันก้หันมายิ้มให้ผม ทำเอาผมเเทบละลายเลยที่เดียว><
"เราคงเป็นเพื่อนกันไม่ได้เเล้วหละ ต้องเป็นอย่างอื่นแทน"มันพูดต่อแล้วยังคงยิ้มต่อไป อ็ากกกกกก ฉันจะละลายเพราะยิ้มของแกอยู่เเล้วนะเฟ้ย เจ้าบ้าเอ็ย!
"งะ.....งั้นจะเป็นอะไรหละ"
"เป็นแฟนกับฉันนะนารููโตะ"ซาสึเกะส่งสายตามีความหมายมาให้ผม ผมเอามือปิดบังหน้าอันร้อนผ่าวของตัวเองก่อนจะตอบซาสึเกะไปเบาๆ
"อือ"
"ว่าไงนะ?"เหมือนว่าเจ้าบ้านั้นจะไม่ได้ยิน ซาสึเกะเลยมาเเกะมือบนหน้าผมออกแล้วยื่นหน้าตัวเองเข้ามาจนเเทบจะติดกับผม ผมรีบหยิบกล่องช็อคโกแลตมาขว้างระหว่างเราทันที ซาสึเกะมีอาการหงุดหงิดเล็กน้อยพร้อมหยิบกล่องช็อคโกแลตจากมือผมไปดู
"กล่องนี้มัน..."ซาสึเกะคงจำได้สินะ กล่องนี้เเหละที่มันทักผมตอนนั้นอะ
"ฉัน...."ผมที่ตอนนี้หน้าเเดงกว่าเดิมกำลังจะแก้ตัวเเต่ซาสึเกะก้พูดขึ้นมาซะก่อน
"เอามาให้ฉันจริงๆด้วยสินะ"พร้อมกับยิ้มเหมือนพอใจที่ทำให้ผมหน้าแดงได้
ซาสึเกะแกะกล่องและหยิบช็อคโกเเลตมาชิ้นหนึ่ง แล้วเอาเข้าปากแล้วถามผมต่อ
"ตกลงว่าไง?คำตอบหละ?"
"อือ"คราวนี้ผมพยักหน้าด้วย ซาสึเกะยิ้มอีกครั้งพร้อมโน้มหน้ามาให้ใกล้ผมกว่าเดิมและประกบปากกับผมทันที ความหวามจากช็อคโกแลตติดอยู่ที่ปลายลิ้นของซาสึเกะ ผมรู้สึกได้เลยหละ หวานจังเลย>/////<
เลิก........เลิกเป็นเพื่อนเเต่กลายเป็นอย่างอื่นสินะ งั้นผมยอมเลิกก้ได้อะ><
Special
อีกด้านหนึ่งหลังพุ่มไม้ใกล้ๆต้นไม้ที่พวกนารูโตะอยู่
"แหม่~~ซาสึเกะคุงก้ไม่เบานะเนี่ย"ซากุระกำลังเมามันก้การจดทุกเหหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพื่อที่เธอจะได้เอาไปเเต่งฟิคคู่ซาสึนารุแบ่งให้เพื่อนอิโนะของเธออ่านด้วยความฟิน
(ปล่อยเธอไปปป)
FIN....
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
ความคิดเห็น