ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [One Shot]รวมเรื่องสั้นSasuNaru ทุกแนว=^^=

    ลำดับตอนที่ #3 : -รักได้ไหม? ไอ้เพื่อนคิดไม่ซื่อ!3[End]-

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 802
      22
      11 ธ.ค. 57

     -รักได้ไหม? ไอ้เพื่อนคิดไม่ซื่อ!-

     

     

    Type: Comedy,romance

    Rage: 13+

    Couple: Sasuke x Naruto

     

     

      

                นารูโตะรีบวิ่งไปยังจุดหมายด้วยความเร็วดั่งพระเเสงเลเซอร์(หือ?) พร้อมกับเตรียมตัวเตรียมใจกับสิ่งที่ตนจะเผชิญในอนาคตอันใกล้นี้ เพราะวันนี้มีภารกิจ เเละเขาสายไป30นาทีแล้ว!


           'ตายๆๆๆๆๆๆ ตายแน่ๆ สายเเล้วววววว แง๊~~ โดนซากุระจังฆ่าตายเเน่เลยอ่าาาา'


           
    ร่างบางกรี้ดร้องในใจพร้อมทึ้งหัวตัวเองไปวิ่งไป เเละเมื่อมาถึงจุดหมายร่างบางก้เห็นเด็กสาวผมสีเดียวกับชื่อกำลังยืนชะเง้อมองหาตัวเขาด้วยสีหน้าบึ้งตึง เด็กเมื่อเด็กสาวเห็นตัวตนเหตุให้เธออารมณ์บ่จอย เธอก้รีบปรี่เข้ามาหาร่างบางในทันทีพร้อมกระชากคนเสียคนตัวเล็กอย่างไม่กลัวเลยว่าหัวของคนตรงหน้าจะหลุด



           "นา-รู-โตะ!!!  นายหายไปไหนมากันย่าาาา นี้มันกี่โมงกี่ยามเเล้วรู้ไหม ขนาดครูคาคาชิยังมาก่อนนายเลยนะย่าาาาา"เด็กสาวฟิวขาดพร้อมเขย่าร่างตรงหน้าอย่างรุนเเรงจนหัวสั่นหัวคลอน



           "แง๊~~ผมขอโทษครับ ซากุระจัง สัญญาว่าจะไม่สายอีกเเล้วอ่าาาาา"นารูโตะพูดผลางผนมมือยกขึ้นเหนือหัว เหมือนขอร้องให้เด็กสาวหยุดเขย่าเขาสักที



           "เอาหน่าซากุระ นารูโตะเขาเเค่สายนิดๆหน่อยๆเองน่าา"ชายหนุ่มผมสีเงินที่มีศักษ์เป็นครูประจำกลุ่ม7 พูดขึ้นทั้งทีตาเเละมือยังคงสนใจแต่หนังสือที่ไม่เหมาะเเก่เยาวชนในมือของตนอยู่



           "ครูไม่ต้องมาพูดเลยนะคะ ครูเองก้มาก่อนนารูโตะเเค่5 นาทีเองนะคะ!"ซากุระเริ่มหันมาว่าครูประจำกลุ่มผู้สายเสมอ



           "ก้ เเหมๆ ครูหลงเส้นทางสายชีวิตนี้หน่า"ครูหนุ่มพูดขึ้นพร้อมทำหน้าตาย



           "ไม่ต้องมาแถเลย!"ลูกทีมทั้งสามเลยจัดการตอกกลับในทันที นารูโตะเลยเพิ่งเริ่มสังเกตเห็นร่างสูงที่นั่งฟังพวกเขาทะเลาะกันตั้งนาน เเละเมื่อหันไปก้ไปประทะกับสายตาร่างสูงที่จ้องมาที่ตนอยู่ก่อนเเล้ว ผลันนารูโตะเลยรีบหันหน้าหนีสายตานั้นทันที พร้อมหน้าร้อนผ่าวอย่างไม่มีสาเหตุ หรือเพราะสายตาที่มองมาเต็มไปด้วยความรู้สึกบางอย่างก้ไม่อาจทราบได้ เเละร่างสูงเมื่อเห็นนารูโตะหันหน้าหนีจึงคิดว่าอีกฝ่ายหลบหน้า จึงได้เเต่นั่งคอตกไม่พูดอะไร



           "เอาหละ งั้นตอนนี้คนก้ครบเเล้ว จะอธิบายภารกิจละนะ ภารกิจวันนี้คือไปช่วยหญิงชราที่หมู่บ้านในภูเขาฟุจิกิ(ไม่มีจิงจ้า)ทำปลูกผัก"



           "โหย~~ทำไมภารกิจมันง่ายจังเลยอ่าาา ป้าซึนาเดะให้ภารกิจไม่นึกถึงฝีมือฉันเลยอะ"ร่างบางทำหน้ายู่ ส่วนสมาชิกทีมคนอื่นก้ได้เเต่ส่ายหน้าในความหลงตัวเองของเจ้าตัว



           "งั้นเราออกเดินทางกันเลยดีกว่า"ครูหนุ่มพูดขึ้น



           "โอ๊ส!!"



           เเละเเล้วทั้งสี่คนก้มาถึงบ้านผู้ว่าจ้าง มีหญิงชรากำลังยืนยิ้มอ่อนโยนให้ทั้งสี่คน ซากุระรีบจับเจ้าตัวดี ให้ไปก้มหัวขอโทษหญิงชราทันที เเต่เธอกก้ไม่ว่าอะไร เธอบอกว่า มาชช้ายังดีกว่าไม่มา พร้อมบอกสิ่งที่อยากให้ทั้งสี่คนทำ เเละเมื่อเเบ่งหน้าที่กันได้เเล้ว ทั้งสี่ก้ลงมือทำงานส่วนของตนเองจนเวลาตกเย็นภารกิจก้เป็นอันเสร็จพอดี หญิงชรากล่าวขอบคุณทั้งสี่ พร้อมกับชวนให้ทั้งสี่คนไปงานเทศการในหมู่บ้าน เเต่ซากุระโดนซึนาเดะเรียกใช้หลังภารกิจส่วนคาคาชิก้บอกว่าจะกลับไปอ่านหนังสือต่อ(ทั้งปีอะ ครูคนนี้//เนียน) จึงเหลือเเต่นารูโตะกับซาสึเกะ ทั้งคู่ตัดสินใจจะไปงานเทศการ หญิงชราเลยจัดการหาเสื้อผ้าไว้ให้คนทั้งสองทันที ทั้งสองบอกว่าไม่ต้องเเต่หญิงชราบอกว่าเป็นตอบแทนที่ช่วยงาน เเละไม่ต้องเอามาคืน


       ของซาสึเกะประมานเนี่ยอะคับ


     อันนี้ของนารูโตะ



           เมื่อทั้งสองเดินเข้ามาในงานเทศการ ก้ตกเป็นเป้าสายตาในทันที คนนึงก้หล่อเหลาราวเทพบุตร ส่วนอีกคนก้น่ารักอย่างกับตุ็กตาเเมวเดินได้ ทำให้มีสาวๆหนุ่มๆเหลียวหลังมองพวกเขาคอหักกันเป็นเเถว ทั้งนารูโตะเเละซาสึเกะต่างเขม้นผู้คนที่จ้องคนที่ตนชอบจนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้คนทั้งคู่ ต่างคนต่างไม่พูดอะไร จนในที่สุดซาสึเกะก้เริ่มบทสนทนา



           "นี้ นารูโตะ หลังจบงานเทศการฉันอยากบอกอะไรนายสักหน่อย"ร่างสูงตัดสินใจเเล้วว่าเขาจะบอกความรู้สึกที่มีต่อคนตรงหน้าวันนี้



           "ฉันก้เหมือนกัน เเต่ว่าตอนนี้เรามาเที่ยวเทศการกันเถอะนะ^^"ร่างบางตัดสินใจเเล้วว่าจะบอกความรู้สึกของตัวเองเช่นกัน



           ทั้งคู่เดินเล่นเเละซื้อของในงานเทศการด้วยรอยยิ้มเเห่งความสุข จนตอนนี้ทั้งขนมของกินเเละอะไรหลายๆมันมีมากจนถือไม่ไหวเเล้วทั้งสองจึงตัดสินใจยืนพักที่สะพานข้ามเเม่น้ำเเละเริ่มกินของที่ตัวเองซื้อมาจนอิ่มเเปล่ ทำให้จำนวนของที่ถือมันลดน้อยลง ยังไม่มีใครพูดอะไรออกมา เพราะตอนนี้พวกเขาได้ออกมาจากงานเทศการเเล้ว เเถมสะพานนี้ก้เเทบไม่มีใครผ่านไปมาเลยด้วยบรรยากาศเลยเป็นใจสุดๆ(สำหรับอะไรหรอจ็ะ><)


           "
    เอ่อ/เอ่อ..."ทั้งสองเอ่ยขึ้นพร้อมกัน



           "คือ/คือ"อีกครั้ง



           "นายพูดก่อนสิ/นายพูดก่อนสิ"และอีกครั้ง



           ทั้งสองมองหน้ากัน พร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆกับความเหมือนของทั้งคู่



           "งั้นเรามาพูดพร้อมกันดีไหม?"ร่างสูงเสนอ



           "อือ เอาสิ"ร่างบางตอบพร้อมรอยยิ้ม เเล้วทั้งคู่ก้เงียบไปสักพัก



           "ฉันชอบนาย นารูโตะ/ซาสึเกะ"ทั้งสองพูดพร้อมกัน



           "หือ../หื้ม..00"ทั้งสองตกใจหันหน้ามองกันอัตโนมัติ



           "มะ เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ นารูโตะ"



           "เอ่อ...กะ ก้ พะ พูดเหมือนนายนั้นเเหละน่าา>/////<"


           "
    นายพูดว่านายชอบฉัน'งั้นหรอนารูโตะ นายชอบฉันจริงๆหรอ นายชอบฉัน"ด้วยความดีใจซาสึเกะรวบตัวคนข้างหน้ามากอดอย่างรวดเร็ว ทำให้นารูโตะหน้าเเดงกว่าเดิม แล้วซุกหน้าลงในอกอุ่น เเล้วถามขึ้นมาว่า



            "แล้วนายหละ ซาสึเกะ นายชอบฉันจริงๆหรอ"ถามทั้งๆทียังซุกอกคนตรงหน้าอยู่



            "เปล่า....ฉันไม่ได้ชอบนาย"สิ่งที่ร่างสูงเอ่ย ทำให้นารูโตะรีบเงยหน้ายื่นมามองคนตรงหน้าทันที



           "....."


           "
    แต่ฉันรักนายเลยต่างหาก^^"ซาสเกะเอ่ยต่อพร้อมส่งยิ้มหวานไปให้คนตรงหน้า ทำให้นารูโตะกลับมาหน้าเเดงอีกรอบ พร้อมพูดเบาๆ



           "ฉันเองก้รักนายเหมือนกันหละหน่า-///////-"ถึงจะเบาเเค่ไหน ร่างสูงก้ได้ยิน เลยจัดการกอดคนตรงหน้าเเน่นขึ้น ทำให้ร่างบางหน้านิ่วอยู่แปปนึงก่อนกอดตอบร่างสูง ทั้งคู่กอดกันอยู่สักพัก ร่างสูงจึงค่อยเชยคางร่างบางตรงหน้า พร้อมประทับริมฝีปากลงไปเนิ่นนาน จูบครั้งนี้ไม่ใช่อุบัติเหตุ มันคือความตั้งใจเเละความรู้สึกที่คนทั้งคู่มีให้อีกฝ่าย จูบนี้อ่อนโยน เเละหวานละมุนก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นค่อยๆเร้าร้อนเเละรุนเเรงขึ้น ร่างสูงเริ่มไซร้คอคนตรงหน้า ทำหน้าร่างบางตนใจและผลักหน้าร่างสูงออกจากซอกคอตนเองทันที



           "นี้! นายทำอะไรหนะ ซาสึเกะ"



           "หึๆ ก้ได้ งั้นเอาไว้ไปต่อที่บ้านฉันละกัน"ร่างสูงยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมอุ้มร่างบางเเล้วกระโดดกลับหมู่บ้านไปในทันที ลืมเเม้กระทั่งของที่ซื้อมาจากงานเทศการ


      THE END

    ----Special----

    -
    เช้าวันต่อมา-


           ร่างบางนอนลืมอยู่บนที่นอนของร่างสูงโดยไม่ใส่อะไรเลย รอยจากการกระทำของทั้งสองเมื่อคืนยังคงเด่นชัดอยู่บนเรือนร่างบอบบ้าง ซาสึเกะเดินเข้ามาในห้องเห็นร่างบางตื่นเเล้วเลยทักขึ้น



           "อรุณสวัสดิ์ เป็นไงบ้าง"



           "ปวด...."ร่างบางเอ่ยขึ้นคำเดียวร่างสูงก้เข้าใจทันที ก้เมื่อคืนเขาเผลอรุนเเรงกับคนตรงหน้ามากไปหน่อย ทั้งที่คิดว่าจะยั้งเเรงไว้สักหน่อย เเต่คนตรงหน้าทำหน้ายั่วจนเขาเผลอใส่ไปซะเต็มเเรงเลย ทั้งที่เป็นครั้งเเรกของทั้งคู่เเท้ๆ



           "ขอโทษนะ..."ร่างสูงเอ่ยอย่างสำนึกผิด



           "ไม่เป็นไรหรอก....ถ้าเป็นซาสึเกะละก้นะ^^"ร่างบางพูดพร้อมส่งยิ้มมาให้ร่างสูง 



           "
    เเหม....พูดแบบนี้ต้องให้รางวัลซะเเล้ว"พูดจบร่างสูงก้กระโจนใส่คนตรงหน้าในทันที



           "เฮ้ย!! เดี๋ยวๆๆ ไม่ใช่อย่างนั้นเดี๋ยว ม่ายยยยย"ร่างบางร้องห้ามเเต่มันไม่ทันซะเเล้ว



    จบจริงๆเเล้วจ้าาาาาา


    ----------------------------------------------------
     
    ขอบคุณที่ติดตามกันมานะค้าบบบ ส่วนฉากNCนั้นขอไม่เเต่งนะคร้าบ ไม่ต้องทิ้งเมลไว้น่าเพราะคนเเต่งส่งไม่เป็นนน (บ้านนอก:รีดด์//เเง่ววว ก้เค้าส่งไม่เป็นจิงๆนี้หน่าาา:โกะ) ยังไงก้ตามติดเรื่องต่อไปกันด้วยนะคร้าบบบ

    © themy  butter
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×