ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : -ความฝัน(รึความจริง)2-
"กร็ากกกกก ฮาๆๆๆ กร็ากกก ฮะๆๆ"
"ฮาๆๆ ปรกตินายมาเกือบสายมันก้ไม่แปลกอะนะ เเต่คราวนี้ล่อมาซะกลางวัน แถมเหตุผลก้แปลกซะขำเลยอะ ฮาๆๆๆ"
"ไม่ต้องมาขำเลยนะ มันก้เป็นเพราะนายนั้นเเหละเนจิ"ร่างบางนามนารูโตะขมวดคิ้วยู่หน้าใส่เพื่อนร่างสูงนามเนจิทันที ตอนนี้พวกเขากำลังนั่งอยู่ที่ม้าหินอ่อนใกล้ๆโรงอาหารกำลังนั่งคุยกันรอเสียงเข้าห้องเรียน เพราะพวกเขาทานข้าวกลางวันกันเสร็จเเล้ว เเละนารูโตะก้จัดการเล่าความฝันของตัวเองให้เพื่อนฟัง ผลก้ออกมาอย่างที่เห็น = =
"หะ? เพราะฉันเนี่ยนะ?"คนที่โดนกล่าวหาหยุดหัวเราะ รีบชี้นิ้วมาที่ตัวเองทันที
"ใช่! เพราะนายนั้นเเหละ"
"ทำไมเป็นฉันหละ-"- "เนจิขมวดคิ้วทันที ทำไมมันเป็นเพราะเขาหละ เขายังไม่ได้ทำอะไรนารูโตะเลยนะ
"เพราะนายพูดเรื่องเเบบนั้นกรอกหูฉันทุกวันจนฉันเก็บไปฝันไงเล่า!!"ร่างบางยังคงเถียงต่อไป
"เอ้า! ก้ฉันชอบของฉันนี้ ฉันก้เเคอยากแบ่งปันความชอบให้เพื่อนรับรู้แคนั้นเอง เเละฉันก้ไม่ได้บังคับให้นายเก็บไปฝันสักหน่อยนี่ แถมที่นายฝันมันคนละเรื่องกับที่ฉันเล่าเลยนะ"
มันก้จริงอยู่ที่เขาเล่าบ่อยเกินไป เเต่ที่เขาเล่ามันคือบทประพันธ์ของนักกวีที่เขาชื่นชอบที่ชื่อ 'เชกสเปียร์' เรื่อง 'โรมิโอ&จูเลียต' ต่างหาก
"ตะ..เเต่ยังไงมันก้เป็นเพราะนายเล่าให้ฉันฟังบ่อยเกินไปต่างหาก"เมื่อเถียงไม่ออก นารูโตะเลยเปลี่ยนเป็นการแถทันที เเละเป็นการเเถที่สีข้างถลอกปอกเปิกเลยด้วย--
"เอาเถอะครับๆ แต่...ผมว่าฝันของนารูโตะคุงมันคุ้นๆนะครับ"ร่างบางผมดำซอยสั้นนามซาอิ เอ่ยขึ้นมาอย่างเพิ่งจะมีบท(คุณเนียนครับ-*-//ซาอิ : แว้กกกเค้าขอโทษ เเต่ก้มีบทเเล้วไงคร้าบToT//เนียน)
"ฉันก้ว่ามันคุ้นๆเหมือนกันนะ"ร่างบางคนสุดท้ายผู้มีผมสีนำ้ตาลซอยสั้น พร้อมเเถบสีเเดง2เเถบที่ข้างเเก้ม เอ่ยขึ้นมาบ้างหลังจากเงียบไปนานมาก(ถ้าทุกท่านถามว่าคิบะเคยพูดตอนไหน ก้ตอนบรรทัดเเรกที่ขำอย่างเดียวอะครับ)(มันจะไปมีใครสังเกตุเหมือนเเกบ้างไหมหาาา!!!//รีดด์)
"มันคุ้นยังไงหรอซาอิ คิบะ"
นารูโตะเเละเนจิเลิกเถียงกัน เเละหันมาให้ความสนใจกับร่างบางทั้งสองที่ชื่อซาอิกับคิบะทันที
"มันเหมือนกับ..."คิบะเริ่มประโยคขึ้นมา ก่อนที่จะเงียบลงไปอีกครั้งเหมือนจะยั่วความอยากรู้ของนารูโตะกับเนจิ เเละเหมือนมันจะได้ผลซะด้วยสิ
"เเล้วมันเหมือนอะไรหละเว้ยยย!!"นารูโตะทนความอยากรู้ไม่ไหวรีบเร่งทั้งสองทันที
"มันเหมือนกับที่ ผม/ฉัน ฝันเห็นเลยหนะสิ ครับ/ฟะ"ทั้งสองตอบเหมือนกัน ก่อนที่จะมองหน้ากันเองอย่างตกใจ เพราะไม่คิดว่าอีกฝ่ายก้จะเป็นเหมือนกัน
"โอ้~~พวกนายนี้เจ๋งไปเลยเเฮะ เป็นเพื่อนกันตั้งเเต่มัธยมต้นเเถมฝันเหมือนกันอีกตั้งหาก นี้มันจะบังเอิญไปไหมเนี่ย สงสัยโรมิโอที่อยู่ในฝันพวกนายจะเป็นเนื้อคู่พวกนายซะละมั้ง เหมือนเป็นลางบอกเหตุอะไรประมาณเนี่ยอะ"
เนจิเองก้ตกใจ เขาคิดว่านี้มันจะบังเอิญไปไหมที่เพื่อนหน้าหวานของเขาทั้งสามฝันเหมือนกันเดะ ส่วนเขาก้เป็นคนที่เชื่อเรื่องโชคลางอยู่พอตัว พอมาได้ยินอย่างนี้ก้อดลองคิดดูไม่ได้ เเละตอนนี้ ...เขารู้สึกเหมือนตัวเองลืมอะไรบ้างอย่าง
"มะ...ไม่มีทางเป็นไปได้หรอกหน่า เเละตอนนี้ฉันก้มีฮินาตะจังสุดน่ารักของฉันอยู่เเล้วด้วย"นารูโตะพูดขึ้นพร้อมนึกไปถึงแฟนสาวผมยาวตาสีขาวสุดน่ารักของเขา
"ใช่ครับ ผมก้มีคุณอิโนะอยู่เเล้วนะครับ"ซาอิพูดถึงแฟนผมทองของตัวเองบ้าง
"ช่ายๆ ฉันก้มียัยเท็นเท็นเเล้วนี้"คิบะพูดคนสุดท้ายพลางนึกถึงอาหมวยผู้เป็นแฟนของตน
และทั้งสามก้อยู่ในผวังคิดถึงเเฟนของตัวเองทันที
"อิจฉาคนมีเเฟนว้อยยยย"เนจิตะโกนขึ้นมาทันทีเมื่อทั้งสามทำท่ายังกะจะบินไปหาแฟนสาวซะเดี๋ยวนี้เลย
"นายก้รีบๆ ปิดฮาเร็มของนายเเละหาแฟนซะทีสิ"นารูโตะเสนอขึ้นมา พลางนึกภาพฮาเร็มสาวเมดที่เนจิตั้งขึ้นมาที่บ้านของเขา เเต่ละคนเเจ่มๆทั้งนั้นเลย=.,=
'เฮ้ยๆ! ไม่ได้นะนารูโตะนายมีฮินาตะจังอยู่เเล้วนะ ไม่ได้ๆ!!'นารูโตะรีบเรียกสติตัวเองทันทีพร้อมสะบัดหัวไล่ภาพสาวเมดสุดเซ็กซี่ออกจากหัว
"ไม่เอาหรอก ฮาเร็มคือสิ่งสวยงามที่โลกต้องมีนะ"เนจิให้เหตุผล ซึ่งมันชั้ง...ไร้สาระจริงๆ = =
"งั้นก้ไม่ต้องมาบ่นสิเฟ้ย ไม่มีใครอยากมีเเฟนเป็นเจ้าของฮาเร็มสาวเมดสุดเซ็กซี่หรอกนะ"คิบะพูดขึ้นมาบ้าง(เเต่เค้าอยากเป็นนะ เป็นแฟนกันนะเนจังงง//เนียน)(ไม่เอาเฟ้ยยยย//เนจิ)(เเง็งงงง ใจร้ายยToT//เนียน)
"เออๆ ไม่บ่นก้ได้ ว่าเเต่...ฉันมีอะไรสงสัยอะ"
เมื่อเนจิพูดจบทุกคนก้หันไปจ้องเนจิทันที
"นารูโตะ ทำไมสองคนนี้ฝันเหมือนนาย เเต่ไม่ยักกะมาสายเหมือนนายเลยหละ"
เเล้วคนทั้งโต็ะ(3คน)ก้หันไปจ้องนารูโตะแทนทันที
"อึก..."คนโดนจ้องสะอึกทำหน้าลนลาน พร้อมหาเหตุผลให้ตัวเองทันที
จริงอยู่ที่พอตื่นมาเขาไม่ได้สาย เเต่ระหว่างทางมาโรงเรียนเขาบอกให้คนขับรถที่บ้านไปเเวะที่ห้างใกล้โรงเรียนก่อน เพราะอยากเดินเล่นซื้อของกินและอยากลบภาพความฝันบ้าๆนั้นออกไปจากหัวด้วย เเต่มันเพลินไปหน่อยรู้ตัวอีกที่ก้เที่ยงซะแล้ว เขาเลยใช้เหตุผลเรื่องความฝันเป็นเรื่องเเก้ตัว เเต่ดูเหมือนจะถูกจับได้ซะเเล้วสิ
"อะ เอ่อคือ...." ระหว่างที่นารูโตะกำลังหาเหตุผลอยู่นั่น ก้มีเสียงระฆังสวรรค์ช่วยเขาเอาไว้
ติ้งหน่อง ตองต่อยย เท็งปะ ตึ้งตึงงงง~~~(สาบานว่านี้คือออดเรียน= =)
"เอ่อ...ออดดังเเล้วนะ ไปเข้าห้องเรียนกันเถอะ ปะๆ^^;"เมื่อได้จัวหวะหนี นารูโตะก้รีบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่เหล่าเพื่อนผู้เเสนดีจะรู้ว่าเขาเเอบหนีเที่ยวและด่าเขาหูชา รีบวิ่งไปทางห้องเรียนทันที โดยมีทั้งสามมองตามเขาอย่างสงสัย ก่อนที่จะหยิบกระเป๋าของตัวเองและวิ่งตามร่างบางไป
ในห้องเรียนนนนนน ม.4/A~~
ครืดด
"ขออนุญาตคร้าบบบ"นารูโตะเปิดประตูก่อนที่จะพูดขออนุญาตแล้วเดินไปนั่งที่ของตัวเองทันทีตามด้วยทั้ง3คนเดินตามเข้ามาในห้อง ห้องของพวกเขาจะจัดเป็นโต็ะเดี่ยว เเถวหน้ากระดาษ4 เเถวตอนลึก 5 พวกนารูโตะนั่งเเถวที่สาม เริ่มที่คิบะนั่งริมหน้าต่าง ตามด้วยนารูโตะ ซาอิ เเละจบด้วยเนจิ
"อ้าว วันนี้มาด้วยหรอหัวหน้าห้อง มาสายนะ เเล้วเมื่อเช้าไปทำอะไรมาหละ"เมื่อนารูโตะถึงที่นั่ง ครูผมเงินนามคาคาชิก้เอ่ยขึ้นพร้อมทำหน้าสงสัย
"เอ่อ....พอดีระหว่างทางมีอุบัติเหตุนิดหน่อยอะครับ กว่าจะเคลียร์ได้เลยนานจนสาย"นารูโตะพูดเหตุผลที่เพิ่งจะกุขึ้นมาได้สดๆร้อนๆ ผลางหันซ้ายขวาเมื่อเพื่อนสนิททั้งสามเหมือนลืมเรื่องที่เขาโกหกไปแล้ว จึงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งใจ นึกว่าจะโดนเค้นคอถามความจริง เเต่ดูเหมือนเขาจะจิตตกไปเองเท่านั้น
"งั้นหรอ..งั้นก้ดีเเล้วหละที่ปลอดภัย เอาหละงั้นก้มากันครบเเล้วนะ ครูมีเรื่องจะประกาศ"
"ครับ"นักเรียนทั้งห้องตอบอย่างพร้อมเพรียง ออ! ผมลืมบอกสินะว่าโรงเรียนของพวกนารูโตะนั้น เป็นโรงเรียนชายล้วนที่ชื่อโรงเรียน 'โคโนฮะ ไฮสคูล' ที่ติดอันดับโรงเรียนที่ดีที่สุดในประเทศ และยังมีโรงเรียนพันธมิตรอีกมากมายเลยทีเดียว แถมโรงเรียนยังหรูเเละแพงสุดๆอีกด้วย
"ทุกคนคงพอทราบข่าวเรื่องที่โรงเรียนชายล้วนโอโตะเเละโรงเรียนหญิงล้วนฟุจิยะ โดนลอบวางเพลิงเเล้วสินะ..."
ครูคาคาชิยังพูไม่ทันจบก้มีเสียงพูดคุยดังกระหึมขึ้นมาทันที เพราะได้ยินคำว่า'โรงเรียนหญิงล้วนฟุจิยะ' ทุกคนรู้ดีว่านักเรียนหญิงโรงเรียนนี้ทั้งสวยเเละรวยขนาดไหน ก้ไม่แปลกที่จะตื่นเต้น
"เงียบๆหน่อยเซ่!!!"นารูโตะทำหน้าที่ของตัวเองทันที ทำให้เพื่อนทั้งห้องเงียบลงเเล้วฟังที่ครูคาคาชิจะพูดต่อทันที ทุกคนรู้ว่าไม่ควรทำให้นารูโตะโกรธเด่วห้องถล่ม เวลาหัวหน้าห้องของพวกเขาอย่างนารูโตะโกรธ มันเหมือนโยนระเบิดใส่ถังนำ้มันที่กำลังไหม้ไฟ มีเเต่เละกับเละ--;
"ดีมากเอ้าฟังต่อ เเละเพราะเหตุอะไรก้ไม่ทราบ คนวางเพลิงถึงได้วางเพลิงเเต่ตึกชั้นม.4 ของทั้งสองโรงเรียน เพราะฉะนั้นเด็กม.4 จึงไม่มีที่เรียน ที่จริงทั้งสองโรงเรียนจะย้ายพวกเด็กม.4 ไปเรียนตึกอื่นก้ได้ แต่ผ.อซึนาเดะของเราไปเสนอว่า ให้ย้ายเด็กพวกนั้นมาเรียนรวมกับพวกเราจนกว่าจะสร้างตึกใหม่เสร็จก้ได้ เพื่อเป็นการสานสัมพันธ์นักเรียนไปในตัว เเละโรงเรียนของเราเพิ่งจะปรับปรุงขยายห้องเรียนไปเมื่อปีที่เเล้วด้วย จึงสามารถบรรจุเด็กที่ย้ายเข้ามาชั่วคราวได้พอดี"
พอครูคาคาชิพูดจบเสียงคุยก้ดังกระหึมขึ้นมาอีกครั้ง เพราะพวกนักเรียนกำลังคิดว่าได้เรียนกับสาวๆสวยๆ เเละเหมือนครูคาคาชิจะรู้จึงพูดขัดขึ้นมาว่า
"อย่าได้หวังเลยพวกนาย พวกนักเรียนหญิงเขาจะเรียนกันข้างล่าง ส่วนนักเรียนชายจะเรียนข้างบน ไม่ได้เรียนด้วยกันหรอกนะ"
พอครูพูดจบ ทุกคนก้ทำหน้าประมาณว่า 'โห้ยยยยยย เซ็งง!!'
"ประกาศ ขอให้นักเรียนชั้นม.4 ทุกห้องไปรวมตัวกันที่หอประชุมโรงเรียนด้วยคะ ประกาศซำ้ ขอให้......"
"สงสัยผ.อซึนาเดะมีเรื่องจะประกาศเกี่ยวกับเรื่องนี้นะรีบลงไปกันเถอะ ตามครูมา"ครูคาคาชิพูดจบทั้งห้องก้ลุกขึ้นเเละเดินตามคุณครูไปที่ห้องประชุมทันที
ในห้องประชุมมมมมม~~~~
ผ.อซึนาเดะพูดยังไม่จบก้มีเสียงคุยซุบซิบกันเกี่ยวกับการที่ต้องย้ายมาค้างที่หอพักของโรงเรียนว่า 'ถึงยังไงพ่อเเม่พวกเขาคงไม่ยอม' อะไรประมานนี้
"ไม่ต้องห่วง ฉันเเจ้งให้ผู้ปกครองของพวกเธอทุกคนทราบเเล้วเเละตอนนี้เสื้อผ้าพวกเธอก้ย้ายไปอยู่ที่หอเเล้วเรียบร้อย ส่วนวันนี้ให้พวกเธอกลับบ้านไปเตรียมของส่วนตัวที่นอกเหนือจากเสื้อผ้าที่จำเป็นมา พรุ่งนี้พวกเธอต้องย้ายเข้าไปที่หอ รับทราบบ!!!"ผ.อซึนาเดะพูดจนจบและตะโกนรับทราบ เมื่อรู้สึกว่าเหล่านักเรียนจะไม่ค่อยฟังที่เธอพูด
"ครับ!!"นักเรียนทั้งห้องประชุมตกใจพร้อมขานรับอย่างพร้อมเพรียง
"ดีมาก งั้นพวกเธอก้กลับห้องไปเอากระเป๋าและกลับบ้านได้เเล้ววันนี้เรียนครึ่งวัน"ผ.อซึนาเดะบอกให้นักเรียนกลับบ้านได้ เเล้วเดินลงมาจากเวที
ส่วนเหล่านักเรียนที่เหลือก้ทยอยเดินออกจากห้องประชุมเเล้วไปเอากระเป๋ากลับบ้าน ซึ่งก้รวมพวกของนารูโตะด้วย
"นี้พวกนาย ไปเที่ยวกันเถอะ"นารูโตะพูดขึ้นมาพร้อมหนหลังไปหาเพื่อนทั้งสามทันที
"ก้เอาสิ พออยู่หอแล้วเราอาจจะไม่ได้ออกมาเที่ยวอีกก้ได้"เนจิพูดเห็นด้วยกับความคิดนารูโตะ
"เออเอาสิ กลับบ้านไปก้ว่างจะตายอยู่เเล้ว เด่วของให้สาวใช้จัดให้ก้ได้"คิบะก้เห็นด้วยเช่นกัน
"งั้นผมไปด้วยนะครับ" ซาอิพูดผลางคิดว่า ไปก้ไม่เห็นเป็นอะไร
เเต่หารู้ไม่ว่าการไปเที่ยวห้างครั้งนี้จะทำให้ชีวิตของพวกเขายุ่งวุ่นวายขึ้นอีกเยอะะ
ห้างงงงงงงงง~~~~
ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ห้างใกล้ๆโรงเรียน(ที่นารูโตะหนีเที่ยวนะเเหละคับ)พร้อมนั่งกินไอศกรีมที่ร้านดังของห้าง เเละคุยสัพเพเรหะกันไปเรื่อยอย่างว่างๆ
"งั้นสรุปวันนี้นายก้ไม่ได้เรียนเลยหนะสิ ดีหวะ คราวหลังเเอบตื่นสายบ้างดีกว่า"คิบะพูดขึ้นผลางมองไปทางนารูโตะอย่างอิจฉา
"ฮะๆ^^;"นารูโตะส่งยิ้มเเห้งเเต่แอบภูมิใจ(?)ไปให้คิบะ
"ผมขอไปเข้าห้องนำ้ก่อนนะครับ" ซาอิพูดขึ้น
"อื้อ"
15นาทีต่อมาาาาา~~
ซาอิเดินยิ้มเข้ามาในร้าน เเต่เส้นเลือดบนขมับกลับปูดอย่างโกรธจัด ทำให้ทุกคนบนโต็ะอดสงสัยไม่ได้
"เป็นไรไปซาอิ ไปห้องนำ้ตั้งนาน ขรี้ไม่ออกหรอหน้าบูดมาเชียว"นารูโตะพูดขึ้นมาอย่างติดตลกเเต่ทำให้เนจิกับคิบะสำลักไอศกรีมที่เพิ่งเข้าเข้าปากไปทันที ทำให้ทั้งสองถลึงตาใส่นารูโตะทันที เเต่นารูโตะทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้เเล้วหันไปหาซาอิเเทน
"พอดีเกิดเรื่องอะไรที่ห้องนำ้นิดหน่อยหนะครับ ผมขอถามอะไรทุกคนสักหน่อยนะครับ เพื่อนต้องช่วยเพื่อนใช่ไหมครับ?" คำถามของซาอิทำให้ทุกคนบนโต็ะคิ้วขมวดทันที
"เเน่นอนสิ เพื่อนต้องช่วยเพื่อนอยู่เเล้ว โดยเฉพาะเวลาที่เพื่อนลำบาก"นารูโตะที่เป็นคนนิสัยรักเพื่อนพูดขึ้นมาเป็นคนเเรกพร้อมชูกำปั้นเเนบอกเอาไว้
"ช่ายๆ ฉันก้ด้วย"ก่อนที่คิบะจะพูดเสริมขึ้นมา ส่วนเนจิก้พยักหน้ารับความคิดของนารูโตะเเละคิบะ
"งั้นช่วยอะไรผมหน่อยสิครับ...."
"ได้สิ ฉันจะช่วยนายทุกอย่างเลย"นารูโตะพูดพร้อมส่งยิ้มไปให้ซาอิ
"ฉันก้จะช่วยนายเหมือนกัน"คิบะก้พูดขึ้นมาบ้าง ส่วนเนจิก้พยักหน้ารับอย่างหนักเเน่น
".........."
"ว่าไงนะ!!!!!!!!!!!"ทั้งสามร้องออกมาอย่างตกใจจนคนทั้งร้านต้องหันมามอง
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เริ่มเเล้วเรียบร้อย ที่จริงจะอัพตั้งเเต่เมื่อวานนะคับเเต่เน็ตโดนตัด ขออภัยอย่างเเรง ด้วยการบ้านเมืองวุ่นวายด้วย ขอให้ทุกคนไม่เครียดกันนะคร้าบบบบบบบบบบบบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น