ปฏิบัติการตั้งใจรักของสาวจืดจาง

มีใครเคยรู้สึกเหมือนกันบ้างหรือเปล่า ความรู้สึกที่ได้มองเขาอยู่ห่าง ๆ ตามสนใจชีวิตของเขา ห่วงใยและเป็นคนที่แอบมองเขาจากด้านหลังมาตลอด หรือที่เขาเรียกมันว่า การแอบรักนั่นเอง มันไม่ใช่ความรู้สึกที่เป็นรักแรกพบ เพียงแต่ตลอดความบังเอิญที่เจอกัน ไม่รู้ว่าเมื่อไร หรือตอนไหนที่สายตาของฉันมักจะคอยสอดส่องมองหาเขา ไม่ว่าจะเป็นรอยยิ้ม ท่าทางตอนเขาอยู่กับเพื่อน ๆ หรือแม้กระทั่งตอนในแอบหลับในขณะเรียน จุดโฟกัสของฉันมักจะไปตกอยู่ที่เขา จนกลายเป็นความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้เขาในที่สุด ฉันเป็นแค่สีจาง ๆ ที่วนอยู่รอบ ๆ ตัวเขา แต่ทำได้แค่นั้นมันก็ดีแล้วใช่ไหมหล่ะ เขายังเป็นแสงสว่างที่ส่งความสุขให้ฉันจากตรงนั้นเสมอ แต่สุดท้ายความจริงก็ตีแสกหน้าฉันในที่สุด เมื่อได้รู้ว่าเขาดันมีหวานใจไปแล้ว จู่ ๆ ก็รู้สึกเจ็บจี้ด ๆ ตรงกลางอก แอบรักมีหรือจะไม่หวังเขารักตอบ จากการแอบรักแอบชอบที่มองดูเขาอย่างมีความสุข กลับกลายเป็นว่าตอนนี้ในทุกครั้งที่มองเขาอยู่กับหวานใจ ใจของฉันก็ยิ่งเจ็บ ฉันควรทำอย่างไรกับความรู้สึกนี้ดี หรือจะมองเขาอยู่ตรงนี้ตลอดไปเลยได้หรือเปล่า แค่แอบรัก หวานใจเขาคงจะไม่ว่าอะไรหรอกใช่ไหม แค่รู้สึกข้างเดียวจะยังมีความสุขได้ใช่ไหมนะ…

          “จันทร์เจ้าขา” คนนี้จะมีสิทธิ์ได้อยู่ในสายตาของเขาคนนั้นหรือเปล่านะ