มนต์พิศวาสอสูร

ลีโอนาร์ด & บัณฑิตา

บัณฑิตาหนีการคลุมถุงชนมาไกลถึงกรุงลอนดอน คิดว่าจะรอดพ้นจากการถูกบังคับ แต่โชคชะตากลับเล่นตลกกับเธอ เมื่อมาเจอ “ผู้ชายในคืนนั้น” คืนที่เธอสูญเสียพรหมจรรย์ เขาพันธนาการเธอไว้ด้วยความสิเน่หาอันเร่าร้อน

“คุณเป็นใคร”

“จำผัวตัวเองไม่ได้หรือไง ผัวที่พรากความสาวเธอน่ะ” เขาพูด ก้าวเท้าเดินมาหาสาวสวยที่อยากกกกอดมากที่สุดในจักรวาล บัณฑิตาถอยร่นหนีเสือร้ายหมายขย้ำตน “ฉันคิดถึงเธอมากเลยรู้ไหม มามะมาให้กอดให้หอมหน่อยเร็ว”

“หยุดนะ...ว้าย!” บัณฑิตาตกใจสุดขีด กรีดร้องออกมาดังลั่นเมื่อลำแขนใหญ่ของเขารัดตัวเธอไว้ ไม่เพียงแค่นั้น ปากเขายังพรมจูบไปทั่วดวงหน้าหวานที่ส่ายหน้าหนีพัลวัน

“ฉันรอคอยวันนี้มาเป็นปี รอวันที่จะได้พบหน้าเธออีกครั้ง” เขาพูดระยะเผาขน หัวใจคนฟังเต้นไม่เป็นจังหวะ ไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจกับประโยคที่ได้ยิน “ฉันบอกกับตัวเองมาเสมอว่า ถ้าได้เจอเธออีก ฉันไม่มีวันปล่อยเธอไป ฉะนั้นเรามาสนุกกันให้หายคิดถึงดีกว่านะ”

เหยื่อติดกับแล้ว ราชสีห์หนุ่มไม่มีวันปล่อยเธอเด็ดขาด...

โดมินิค & ม่านไหม (เทเรซ่า)

เมื่อก่อนสงสัยว่าทำไม รักแล้วต้องเจ็บ

เดี๋ยวนี้สงสัยว่าทำไม เจ็บแล้วยังรัก

การแต่งงานที่ไม่ได้มาจากความรัก สร้างความเจ็บปวดให้กับคนแอบรักเช่นเธอ “ม่านไหม” อย่างมากมาย เธอแต่งงานกับเขา แต่ไม่ได้รับความรัก ความเอาใจใส่ แต่กลับถูกย่ำยีหัวใจด้วยการพาคนรักเก่าและลูกชายเขาเข้ามาอยู่ในบ้าน

“อย่าเรื่องมากไปหน่อยเลย ดีเท่าไหร่แล้วที่ฉันให้เธออยู่บ้านหลังนี้” โดมินิคตะคอกเสียงใส่ม่านไหมด้วยความหงุดหงิด

“หย่ากันสิคะ คุณจะได้เป็นอิสระ ไม่มีอะไรต้องผูกมัด คุณจะได้แต่งงานกับคนที่คุณรัก” ม่านไหมพูดไปเจ็บปวดหัวใจไป ทว่าทางนี้เป็นทางออกที่ดีที่สุด ที่น่าจะทำมาตั้งนานแล้ว

“ทำไมถึงคิดอยากหย่า เพราะอยากไปอยู่กับมันใช่ไหมล่ะ ถึงได้ตัวสั่นอยากเลิกกับฉันขนาดนี้” เสียงเขาเข้มห้วน นัยน์ตาเหมือนมีไฟกองเล็กสุมเป็นร้อยกอง “ฝันไปเถอะว่าฉันจะหย่าให้เธอ ฉันจะให้เธอนอนกอดทะเบียนสมรสไปจนตาย”

หมาหวงก้าง...

                                    แนะนำตัวละคร

                                           ลีโอนาร์ด

บัณฑิตา (ตาล)

โดมินิค (นิค)

ม่านไหม (ใหม่,เทเรซ่า)

ขอบคุณที่ติดตามอ่าน

เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ

เม้นท์นิดเม้นท์หน่อยคร้าาาา

กดเป็นแฟนคลับได้ยิ่งดี

จุ๊บๆ