รักอลเวงของคนใกล้ตัว

ลำดับตอนที่ #8 : ความโกรธมาหาอีเเล้ว😡

     "ได้สิ  พูดเเล้วห้ามเปลี่ยนนะ"ผมเอาปากของผมไปใกล้ๆที่หูของคนตัวเล็กที่อยู่ข้างๆผม พร้อมกับกระซิบเบาๆ เสียงของเเบมตอนนี้เหมือนจะละเมอเลยเเต่เเบมบอกเเล้วนะว่าจะนอนเเบบนี้ทุกวันผมก็เอาเเต่ยิ้มโดยที่เเบมก็ยังไม่หยุดจะจับเเต่ท้องผม  ถึงเเบมจะเป็นยังไงก็ชั่งเถอะเเต่ผมรู้สึกรักเเบมเเล้วล้ะมั้ง

 

 

 

 

 

 

  

   

 

 

 

 

 

       "โอ้ยย วันนี้นายทำไมไม่ตื่นก่อนห้ะถ้าสายนะฉันจะไม่ไปมอกับนายเลย

 

 

 

 

 

     "ห้าวว  บ่นอะไรเเต่เช้าเนี่ยย"ผมนอนบนเตียงอย่างสบาย จู่ๆเเบมก็เอาหมอนมาตีผม นี่พึ่ง9โมงเองเเบมจะไปไหนอย่าบอกนะว่าจะไปโรงเรียนเเต่นี้วันเสาร์นะสงใสจะลืมต้องเตือนความจำซะเเล้ว  นอนอย่างนี้เเหละไม่ต้องตื่นปล่อยให้ปลุกผมจนบ่ายเลยคิกๆ  ผมคิดเเผนสนุกๆก่อนที่จะนอนเเล้วทำท่าว่าจะไม่ไปส่งที่มอ

 

 

 

 

 

 

     "คากิ ถ้านายไม่ตื่นนะฉันจะเเก้ผ้านายเดี๋นวนี้เเหละ"

 

 

 

 

 

 

     "ตื่นเเล้วๆวันนีวันเสาร์นะจะไปมอทำไม"อะไรเนี่ยถึงขั้นตะเเก้ผ้าเลยหรอ ผมคงทนนอนอยู่ไม่ได้เเล้ว พอผมพูดว่าวันนี้เสาร์ แบมก็ทำหน้าเหว๋อไปทีนึง ก่อนจะล้มตัวนอนที่โซฟา

 

 

 

 

 

     "แบมลืมอ่ะคากิขอโทษนะที่ปลุกเเต่เช้า งั้นคากินอนไปนะเเบมจะเล่นเกมส์"

 

 

 

 

 

 

 

    "ได้ไงอ่ะ  เเบมกวนคาดิให้ตื่นเเล้วต้องรับผิดชอบสิ ขี้โกงอ่ะ"  ปมว่าพลางยู่บากเบาๆ เเล้วเเบมก็แหงนหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์ พร้อมกับเดินเข้ามาหาผม  

 

 

 

 

    "พาเเบมไปห้างหน่อยดิ่อยากกินขนม  เดี๋ยวเลี้ยงเลยนะ รับผิดชอบด้วยกาีเลี้ยงขนมเเละดีสุดเเล้วคากิ ไปอาบน้ำได้เเล้วเดี๋ยวรอ"

 

 

 

 

 

 

     "กินเเต่ขนมๆ เริ่มจะอ้วนเเล้วนะ เเต่ก็ดีเหมือนกันวันนี้อยากกินเค้กกำลังหาคนเลี้ยงอยู่พอดี" แบมมองหน้าผมอย่างสงใสเพราะผมกินของหวานไม่ได้เเต่ตอนนี้ผมกำลังหัดกินอยู่ ผมอยากให้เเบมมีเพื่อนเวลาเเบมกินขนม ไม่อยากให้เเบมนั่งกินคนเดียว เเต่ผมจะกินได้รึเปล่าไม่รู้  ผมเลยลุกไปอาบน้ำเเละ เเต่งตัวให้เรียบร้อยวันนี้ผมก็ใส่เสื้อกล้ามเหมือนเดิมกับกางเกงขาสั้นที่ไม่สั้นมาก วันนี้ผมรู้สึกฉุนที่ผมต้องใช้สบู่ช็อกโกแลตอีกครั้ง เเต่ถ้าเเบมชอบผมก็จะใช้  เเบมออกไปรอผมหน้าบ้านได้ซักประมาณ5นาทีเเล้ว ผมจึงรีปหยิบรองเท้าผ้าใบมาใส่ แล้วรีปออกจากบ้านทันที

 

 

 

เกร็ก

 

 

 

 

    "รอน๊านนาน ท้องร้องหมดเเล้วเนี่ย ถ้านานกว่านี้ คากิต้องเลี้ยงเเบมนะรู้เปล่า"

 

 

 

 

 

 

    "รู้เเล้วๆ เรารีปไปกันเถอะคากิก็หิวแล้วเหมือนกัน" ผมจูงมือเเบมไปที่รถเเล้วก็ขับรถอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะได้ไปห้างไวๆ เเละไม่ไห้คนตัวเล็กที่กินจุหิวมากอยู่ในรถผมได้เเต่เหม่อๆคิดอะไรหลายๆเรื่องทั้งเรื้องของแบมแบมgot7  เรื่องของเพื่อนสนิทของเเบมอีกหลายคน เเล้วเรื่องที่เเบมจะมีเพื่อนเป็นผู้ชายเยอะเยะอีก ผมจะขอให้เเบมเลิกยุ่งกับเพื่อนผู้ชายได้รึเปล่านะ

เเล้วทำไมผมต้องมาคิดเรื่องพวกนี้ด้วย

 

 

 

 

 

 

    "คากินายเป็นอะไรรึเปล่า คิดถึงเเฟนหรอเเหม๋! มีเเฟนเเล้วไม่บอกเพื่อนรวมบ้านเลยนะ เเล้วทำไมนายต้องใส่เสื้อกล้ามด้วยอ่ะกางเกงขาสั้นอีก นายชอบอ่อยเป็นบ้า

 

 

 

 

 

 

     "เเฟนอะไรคากิยังไม่มีหรอก คากิไม่ได้อ่อยนะมันร้อนจะให้ใส่เสื้อยีนส์เเบบเเบมมารึไง"ผมว่าพลางชี้นิ้วชี้ไปที่เสื้อของเเบมวันนี้เเบมดูใส่เเบบรัดกุมมากเลยอ่ะ ทั้งเสื้อยีนส์เเขนยาวเเละกางเกงยีนส์ขาเดปอีก 

 

 

 

 

 

 

    "ใครว่าเเบมจะใส่เเบบนี้"

 

 

 

 

    "ใส่เลยๆ ไม่ต้องถอด คากิไม่อยากให้เเบมใส่เสื้อตัวนี้ใส่เเบบเดิมเเหละดีเเล้ว"คือเเบมถอดเสื้อยีนส์ออกเเล้วเสื้อข้างในมันเป็นเสื้อสีขาวเเละบางเอามากๆ เกือบจะเห็นเสื้อใน  พอผมพูดอย่างนั้นเเล้วเเบมก็ใส่ไว้เหมือนเดิม 

 

 

 

 

 

 

 

 

    ถึงห้าง

 

 

ตอนนี้ถึงห้างเเล้วคนตัวเล็กที่นั่งข้างๆผมก็หลับไปเเล้ว  ผมพยามเข่ยาๆตัวเเบมเเต่เหมือนว่าคนๆนี้จะขี้เซาเอามากๆ ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตื่น 

 

 

 

 

 

    "ไม่ตื่นก็ได้จะกลับเเล้วนะถ้าไม่ตื่น"

 

 

 

 

     "อื้อออ ตื่นเเล้วเนี่ย แบมหลับที่ไหนล้ะ"

 

 

 

 

 

     "ดีงันไปกัน"คนตัวเล็กรีปลืมตาทันทีที่ผมพูดว่าจะกลับ แล้วผมกูจูงมือเเบมเข้ามาในห้างก่อนที่จะตรงไปที่ร้านไอติม

 

 

 

 

    "เอาอะไรดีค่ะคุณลูกค้า"

 

คากิ:ผมเอาช็อกโกเเลต2ครับ 

แบม:รู้ได้ไงว่าอ่ะว่าเเบมชอบ

คากิ:ไม่รู้ก็โง่ตายเเล้วหล่ะ ทั้งสบู่ยังช็อกโกแลต ไหนจะน้ำหอม บลาๆๆ

แบม:โอเคๆรู้เเล้วๆมันก็จริงอย่างที่ว่า เเล้วคากิไมาชอบไม่ใช่อ่อไม่ต้องฝืนก็ได้นะเพราะเเบมก็ไม่กล้าเเกล้งคากิเเล้วอ่ะ ถ้าเเบมรู้ว่าคากิคือรุ่นพี่นะเเบมไม่ให้คากิกินเค้กส้มในวันนั้นหรอก

คากิ:รีปกินเถอะเดี๋ยวละลาย 

 

 

ระหว่างที่ผมเเละเเบมนั่งกินไอศกรีมอยู่เเบมก็ดูเหมือนว่ามีความสุขมากผมชอบมากเลยที่เเบมมีความสุขต่อไปนี้ผมจะทำตัวน่ารักเเบบนี้กับเเบมทุกวันเเล้วจะไม่ทำร้ายร่างกายเหมือนที่เเบมทำผมด้วย(จูบ)ถึงเเม้จะอยากทำก็เถอะ คากิได้เเต่คิดในใจจนไอศรีมลัลายหมดเเล้ว

 

 

แบม:ถ้าคาดิไม่กินเเบมกินนะ

คากิ:เอาเลยคากิซื้อมาให้เเบมอยู่เเล้ว

 

 

พอเเบมกินของผมหมดผมก็ออกมาจ่ายตังเเล้วว่าจะพาเเบมไปเดินย่อยซักหน่อย  เเต่เเบมกลับมาจูงมือผมเดินนำหน้าไปเลย เวลามองคนตัวเล็กจากข้างหลังนี่มันน่ารักจังเลยนะ

 

 

 

 

แบม:  โอ้ย คากิเเบมปวดท้องอ่ะ ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนได้ป่ะเเล้วคากิก็กลับไปรอเเบมที่รถเลยนะเดี๋ยวเเบมจะตามไป

คากิ:ได้ๆ เเล้วปวดมากไหม จะให้พาไปหาหมอรึเปล่า

เเบม: ไม่ๆ เข้าห้องน้ำก็พอ ไปรอที่รถก่อนเถอะ

 

 

 

เเล้วเเบมก็วิ่งไปทางห้องน้ำผมว่าผมอยากจะเเอบดู(อาการ)เเต่เเบมก็บอกให้ไปรอที่รถ เเต่ผมไม่ไปหรอกเดินเล่นเเถวนี้จนกว่าเเบมจะมาเเล้วกัน

 

 

 

 

ฝ่ายเเบม

 

แบม:รอนานไหมยุค

ยุคยอม:ไม่หรอกเเล้วเเบมมายังไงอ่ะบอกให้ยุคไปรับก็ไม่ เเต่ดีเเล้วที่มาป่ะ เราไป

เดทกัน

แบม:อืม

 

 

 

1

 

 

 

 

 

2

 

 

 

 

 

 

 

 

3

 

 

 

 

ฉันไม่รู้ว่าที่ฉันทำไปมันถูกรึเปล่าเเต่ที่ฉันทิ้งคากิไว้เเบบนั้นคงไม่ดีเเน่ก็ที่อยากมาห้างก็เพราะอยากกินขนมเเต่เจอข้อความของยุคเข้าเลยต้องมาถ้าไม่มาไอยุคมันจะนอยฉันเเน่ เเค่ทิ้งคากิให้กลับบ้านคนเดียวเองไม่เป็นไรหรอก

 

 

 

 

ยุค:แบมครับ เหม่อไรเนี่ยเดี๋ยวตบหัวหลุดเลย

แบม:โหยดูพูด กูจะเตะปากมึงเลย ฮ่าๆ

ยุค:ยุคอยากให้เเบมพูดกับยุคดีๆบ้างอ่ะ เหมือนเเฟนกันอ่ะ 

เเบม:มันไม่ชินปากอะยุคเเต่ถ้ายุคชอบก็จะพยามอ่ะนะ 

ยุค:ยุคก็จะพูดกับเเบมดีๆเหมือนกัน ว่าเเต่ไปกินไอศรีมกันไหม

แบม:ไม่เอาอ้ะ  กะ กะ กินก็ได้

 

 

เกือบพูดว่าเรากินไปเเล้วไหมล้ะ เเต่กินอีกรอบคงไม่เป็นไรหรอก เเล้วยุคก็จับมือฉันเดินเข้าไปในร้านที่พึ่งไปกินกับคากิเมื่อกี้

 

 

 

    "เอ้า คุณผู้หญิงมากินอีกเเล้วหรอค่ะ"

 

 

 

อีพนักงานบ้ามึงจะทักทำไมว่ะ ฉันได้เเต่ยิ้มเเหยะๆให้พนังงานเเละยุค เเต่เหมือนว่ายุคจะไม่ใส่ใจมากเพราะร้านขนมเเถวๆนี้ก็มีฉันเป็นลูกค้าประจำนั้นเเหละ  ฉันนึกอะไรบางอย่างได้จึง ส่งไลน์ไปบอกคากิ

 

LINE

 

Bambam_mab:กลับบ้านไปก่อนเลยนะ พอดีว่าเเบมไปหาหมออ่ะ

 

 

 

ตือดึง

 

 

 

Kaki4:อืม

 

ระหว่างที่ฉันกำลังส่งไลน์หาคากิยุคก็เอาโทรศัพท์ออกจากมือฉันเเล้ววางไว้ข้างหน้าของฉัน

 

ยุค:แบมรู้ไหมว่า เเบมเป็นคนที่ยุครักคนเเรกเลยนะ

 

 

เเบม:...ยุคก็เหมือนกัน

 

 

ตอนนี้ฉันหน้าเเดงมสเเล้วยุคก็เหมือนกันฉันรู้สึกดีใจเเละอบอุ่นที่มียุคอยู่ข้างๆ ยุคก็เอาเเต่เเกล้งฉันเอาไอศครีมมาป้ายจมูกบ้างเเหละ เเล้วเราก็จับมือกัน เขิลนะ 

 

 

 

 

ในระหว่างที่ยุคเเละเเบมกำลังหยอกล้อเล่นกัน โดยไม่รู้ตัวเลยว่าคากิกำลังมองมาผ่านดระจกใสๆ เเล้วก็กำมือเเน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

>>>อาจจะ18+นะตอนต่อไป อย่าลืมเม้นเป็นกำลังใจให้เค้าด้วยนะ ไม่เม้นเค้าไม่ต่อเเน่งอลเเปป<<<