รักอลเวงของคนใกล้ตัว

ลำดับตอนที่ #7 : Baby you're love

     "คือ ยุคขอจีบเเบมได้ป่ะ"

 

 

 

      "ห้ะ จีบกูเนี่ยนะ"ฉันชี้นิ้วมาหาตัวเองเเล้วยุคก็พยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเอามือมายี้หัวฉัน ฉันเลยยิ้มให้ยุค  มันก็เยอะนะที่มีคนมาขอจีบฉันเเต่ฉันก็ปฏิเสธ เพราะฉันเบื่อคนง่ายเเต่ถ้าเป็นยุคคงจะไม่เบื่อหรอก เพราะเราอยู่ด้วยกันตั้งนานเเล้วอ่ะสิ  รองดูสักครั้งก็ได้

 

 

    "จะจีบก็รีปจีบนะจ้ะ ถ้าหมาคาบไป

เเดกอย่ามาว่ากูละกัน"

 

 

 

    "คร้าบบ ยุคคนนี้จะมีเเต่เเบมตลอดไปนะ"

 

 

 

ตึกตัก ท่าที่ยุคส่งสายตามามันเป็นสายตาที่อ่อนโยนมากเหมือนไม่เคยได้รับมาก่อนหรือนี่เรียกว่าความรักนะ หลังจากที่กินเค้กเสร็จยุคก็มาส่งฉันกลับบ้าน โดยตลอดทางยุคจับมือฉันตลอดทางเเม้มือจะเปียกยุคก็ไม่ยอมปล่อยพอถึงหน้าบ้านยุคก็สวมกอดมาจากทางข้างหน้า โดยที่ฉันไม่รู้ตัวเลยซักนิด หลังจากที่ยุคกอดฉันเสร็จ ยุคก็เดินกลับบ้านไปโดยปล่อยให้ฉันงง เป็นไก่ตาเเตกอยู่หน้าบ้าน พอเรียกสติกลับมาได้ ฉันก็เปิดประตูบ้าน สิ่งเเรกที่เห็นเอาเเทบไม่อยากจะอยู่ที่บ้านเลย คากินั่งก้มหน้าอยู่ที่โซฟาพอฉันเดินเข้าไปข้างในบ้านจากที่คากิก้มหน้าก็เงยหน้าขึ้นมาเเล้วกระตุกมือฉันให้ไปนั่งอยู่บนตักของคากิ 

 

 

    "ไปไหนมา โทรหาเเล้วทำไมไม่ติดเคยดูโทรศัพท์บ้างไหม?  เเล้วเมื่อกี้ใครมาส่ง ต่อไปนี้คากิต้องรอรับหน้ามอใช่ไหมถึงจะกลับบ้านตรงเวลา"

 

 

 

    "...."โห่ คำถามเพียบจะให้ตอบอัน

ไหนก่อนละ  เห้อเบื่ออีตาบ้าคากิมากเลยตอนนี้อุส่าคนกำลังจะมีความรักก็ต้องมาหงุดหงิดเพราะคากิอีกเเล้ว

 

 

    "ตอบมาสิ เป็นใบ้รึไง"

 

 

 

   "จะอะไรนักหน้าเนี่ย จะไปไหนกับใครก็ไม่ใช่เรื่องของนายป่ะ"ฉันรีปลุกขึ้นมาจากตักคากิเเล้วก็โดนคากิฉุดให้นังลงบนตักอีกครัง

 

 

     "เเค่เป็นห่วงขอกอดเเบบนี้ซักพักได้ไหม"

 

 

     "...อื้อ..."ฉันครางตอบในลำคอ คากิกอดฉันในท่าที่ฉันนั่งตักคากิเเล้วหน้าของคากิก็มาโดนที่หลังฉันพอดี เห้อ!ถ้าคากิห่วงจริงๆก็ไม่น่าจะมาด่าฉันเลยอีกอย่างคากิก็ไม่ได้เป้นอะไรมากกว่าน้องรหัสที่เคยเป็นพี่รหัสสักหน่อย

 

 

 

    "ไปเปลี่ยนเสื้อสิ"

 

 

     "ทำไมอ่ะ เเบมออกจะหอมช็อกโกเเลตนะ หรือว่าเเบมขี้เต่าเหม็นอ่อ"อะไรเนี่ยจากที่กอดกันอยู่ดีๆคากิก็ผลักให้ฉันนั่งข้างๆ เราจะเหม็นรึเปล่าว้ะ

 

 

 

   "แบมหอมเเต่เหม็นกลิ่นคนอื่น เเอบไปกอดกับคนอื่นมาใช่ไหม  แบมไม่เคยใช้น้ำหอมผู้ชายหนิ บอกมาว่าไปกอดกับใครมา"

 

 

 

    "ไม่ได้กอดกับใครซักหน่อยกอดเเต่คากิเมื่อกี๋นี้เเหละ"  ทำไมผู้ชายมันเซ็นเเรงอย่างงี้ว่ะ รึว่าคากิจะเห็น ฉันหันหน้าไปหาคากิเเล้วทำท่าว่ารู้ได้ยังไง

 

 

 

 

     "อย่าโกหก บอกมา ไม่งั้นเรื่องที่จะลงโทษเมื่อเช้าจะลงโทษเดี๋ยวนี้นะ"

 

 

 

    "ก็ได้ๆ คือเพื่อนมันกอดลาไง จากลาอ่ะเข้าใจป่ะ มันก็เป็นเเบบนี้ตลอดนั้นเเหละ เเต่เเค่คากิไม่อยู่กับเเบมเเล้วไม่รู้ไง"คือไม่อยากไม่โดนจูบหรอกนะเเต่อย่าดีกว่าฉันจะเลิกหื่นให้ได้คอยดู

 

 

 

 

    "เเค่นี้"

 

 

    "ใช่!  เเค่นี้เเหละ ไม่มีอะไรอีก"

 

 

 

    "ทีหลังอย่าให้ใครทำเเบบนั้นอีกนะให้เเค่คากิทำคนเดียวก็พอเเล้ว อย่าลืมนะเเบมเป็นเจ้าของของคากิไง"

 

 

 

 

 

     "....."ตึกตักๆ ทำไมเราต้องเขิลเพราะคำพูดบ้าๆนั้นด้วยเนี่ย เราไม่ได้ชอบคากิซักหน่อย  ฉันลุกจากโซฟาเเล้วแล้วเข้าไปอาบน้ำในก้องน้ำ เอะ!คาดิเอาสบู่มาเปลี่ยนเเล้ว เหมือนยี่ห่อที่ฉันใช้ประจำเลย ว่าเเต่คากิไปเอามาจากไหนว้ะ  มันผลิตที่อเมริกาเลยนะเว้ย เเต่ชั่งเถอะซื้อมาคืนให้ก็ดีเเล้ว ฉันอาบน้ำเสร็จเเล้วก็เเต่งตัวในห้องน้ำ ออกมาตัวฉันนี่หอมช็อกโกเเลตมากเลย เเต่คากิหายไปไหนเนี่ยฉันหันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาคากิ เเต่ก็ไม่เจอฉันเลยหย่อนก้นไปที่โซฟาเเล้วนั่งเล่นเกมส์อย่างสบายใจ ซักพักก็เห็นข้อความเก่าของเเบมแบม

 

 

 

 

 

 

 

Bambam1a : ไม่นะรู้สึกว่าน่ารักดี นอนได้เเล้วนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะพาไปกินข้าวเย็นนะออกมาพร้อมกับวีเลยก็ได้

 

 

 

Bambam_mab :แบม มีเเฟนเเล้วเลิกยุ่งซะที

 

 

 

   " เห้ย" ฉันตกใจที่มีคนมาตอบไลน์ของฉัน นี่ใครบอกเนี่ยว่าเรามีเเฟน ต้องเป็นคากิเเน่เลย บ้าฉันยังไม่มีเเฟนซักหน่อย 

เเล้วเรื่องนัดของเเบมเเบมอีกนี่มันอะไรกันเนี่ย 

 

 

  หมับ

 

 

    "หอมจัง"

 

 

 

   ฟอด

 

 

 

   "เห้ยคากิ"ระหว่างที่ฉันกำลังนั่งดูเเชต

อย่างเพลินๆพร้อมกับสงใสว่าใครเป้นคนตอบไลน์เเบมแบม เเต่เเล้วคากิก็กอดฉันมาจากด้านหลังโซฟาเเล้วก็หอมเเก้มอีก1ฟอด คากิมันจะหอมฉันทำไมเนี่ยถ้าฉันเกิดอารมณ์ขึ้นมาคากิมันจะไม่ตายหรอว้ะ สงบสติไว้ๆ

 

 

 

 

   "อาบน้ำใหม่ๆเเบบนี้ อยากหอมทั้งตัวเลย"

 

 

 

 

 

       "อะไรเนี่ยอย่ามาทะลึ่งนะ ถอยๆแบมง่วงเเล้ว"ฉันดึงมือคากิออก เเต่ก็เหมือนว่ามือนี้เหนียวเหมือนมีปลาหมึกเกาะอยู่เลย  เเต่สุดท้ายก็ดึงออกเพราะเหมือนว่าคากิจะหมดเเรงเกาะเเล้ว  ฉันเลยเดินไปที่เตียงคากิล้มตัวลงนอนพร้อมกับเล่นเกมส์ไปด้วย

 

 

 

     "จะนอนด้วยกันก็ไม่บอก"

 

 

 

 

    "โอ้ย"คือฉันกำลังนอนเล่นเกมส์อยู่เเล้วคากิก็มานอนเบียดข้างๆเเล้วเเถมพูดเเบบนั้นอีกใครบอกว่าจะนอนด้วยกันบ้าหรอ ฉันจะให้นายนอนโซฟาหรอกเชอะไม่ต้องมานอนด้วยเลยฉันเอาเเต่พูดในใจ ทั้งๆที่ตอนนี้ดูเหมือนว่าคากิจะหลับไปเเล้วฉันเขย่าตัวคากิเเต่คากิก็นอนนิ่งเลย โอ้ยตกลงต้องให้ฉันไปนอนที่โซฟาเองใช่ไหมเนี่ย ฉันกำลังลุกจากเตียงเเต่ยังไม่ทันได้ขยับคากิก็มากอดฉันเอาไว้เเล้วกระตุกฉันให้นอนตรงข้างๆคากิ เเล้วคากิก็กอดฉันเเน่นเลย ขยับไม่ได้อีก

 

 

 

 

    "จะไปไหน! นอนด้วยกันเนี่ยเเหละ"

 

 

 

 

 

     "เเหม๋ ที่อย่างงี้ตอบได้นะ ที่ไล่อ่ะไม่ตอบ คือให้เเบมนอนตรงโซฟาก็ได้คากิ

จะได้ไม่เบียดไง"เเล้วคากิก็กอดฉันให้มานอนข้างๆคากิจนติดกันมากๆ

 

 

 

 

    "เบียดเเบบนี้เเหละดี นอนได้เเล้วเด็กดื้อ"

 

 

 

  

 

    "อือ"คากิเดินไปปิดไฟเเล้วกลับมานอนกอดฉันอีกครั้ง ฉันรู้สึกว่ามันอบอุ่นเเปลกๆเเล้วอีกอย่างคากิมันเรียกฉันว่าเด็กดื้อด้วยอ่ะ ขนลุกเหะ! เกิดมายังไม่เคยมีใครเรียกฉันเด็กดื้อนอกจากไอยุคเลยอ่ะฉันลืมตาขึ้นมากลางความมืดเห็นคากิหลับตาอยู่ซักพักคากิก็ลืมตาเเล้วเอามือมากดหัวฉัน

 

 

 

 

    "นอนได้เเล้วนะ ไม่นอนเดี๋ยวจูบเลยนะ"

 

 

 

 

 

    "นอนอยู่นี่ไง"ฉันนี่รีบหลับตาปี๋เลย

เเล้วก็นอนหลับไปทั้งๆที่คากิกำลังกอดฉันเลยรู้สึกว่าวันนี้หลับสบายกว่าทุกวันเเม้ว่าจะเบียดกันนอนก็เถอะ

 

 

 

 

1

 

 

 

 

 

2

 

 

 

 

 

 

3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ผมว่าป่านนี้เเบมคงหลับเเล้วหล่ะ

 เเบมนอนทีไรเนี่ยน่ารักทุกทีเเล้วยิ่งนอนใกล้ๆกับผมอีก เเต่วันนี้ผมรู้สึก

โกรธเเบมมากที่ไปกอดกับคนอื่นทั้งๆที่จะเป็นเเค่ผมคนเดียว พรุ่งนี้ผมคงต้องไปรับเเบมที่ตึกวิศวะเเล้วหล่ะ เพราะถ้าเเบมกอดกับคนอื่นอีกผมจะได้ดุเเบม ทั้งๆที่เมื่อก่อนเเบมชอบเป็นคนดุผมเเท้ๆ เเต่ทำไงได้ผมอยากให้เเบมอยู่กับผมเเบบนี้นานๆหนิ  คนตัวเล็กข้างหน้าผมหลับเรียบร้อยก็ถึงเวลาที่ผมจะนอนบ้างเเล้วหล่ะ

 

 

 

 

หมับๆ  

 

 

 

 

ล้วงๆ

 

 

 

 

     "เห้ยเเบม  ทำอะไรเนี่ย" ผมกำลังเคลิ้มหลับอยู่พอดีเเล้ว จู่ๆเเบมก็เอามือมาล้วงข้างในเสื้อผม ผมพยามเอามือเเบม

ออกเเล้วเเต่ยิงดึงออกเหมือนจะเเน่นกว่าเดิมอีก

 

 

 

 

 

    "อือ  อย่าเกะมือเเบมสิ มันเจ็บนะ"

 

 

 

 

 

 

   "....."ผมเห็นอย่างนั้นผมเลยไม่เกะมือเเบมเเล้วปล่อยให้เเบมเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อผม คนตัวเล็กที่อยู่ข้างหน้าผมเหมือนจะชอบซิกเเผคผมเลยอ่ะ ไม่ว่าเวลาไหนก็ชอบจะจับตลอด  

 

 

 

     "ชอบหรอเเบม"

 

 

 

 

      "ชอบสิ้  ห้าว  อยากนอนเเบบนี้ทุกวันเลย"

 

 

 

 

     "ได้สิ  พูดเเล้วห้ามเปลี่ยนนะ"ผมเอาปากของผมไปใกล้ๆที่หูของคนตัวเล็กที่อยู่ข้างๆผม พร้อมกับกระซิบเบาๆ เสียงของเเบมตอนนี้เหมือนจะละเมอเลยเเต่เเบมบอกเเล้วนะว่าจะนอนเเบบนี้ทุกวันผมก็เอาเเต่ยิ้มโดยที่เเบมก็ยังไม่หยุดจะจับเเต่ท้องผม  ถึงเเบมจะเป็นยังไงก็ชั่งเถอะเเต่ผมรู้สึกรักเเบมเเล้วล้ะมั้ง

 

 

 

 

 

 

  

   

 

 

 

 

 

        >>>อะไรจะขนาดนั้น  คือคนเเต่งอยากบอกว่านางเองนี่หื่นเเล้วนะดูคากิสิติดนิสัยมาเลยอ่ะ เเบมกับเเบมแบมคนล้ะเเบมน้ะจ้ะ อย่าคิดว่านางเองคือเเบมแบมน้ะ จุ้บๆ รอดูตายุคเเละคากิต่อไป<<<