คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : by Dong Hae (ยุทธการปราบผัว 3)
/>
ยุทธการปราบผัว
ผัวฉันน่ะเหรอ ?
ตอนนี้มันยืนอยู่ตรงหน้าฉันนี่แหละ
มันถ่อสังขารดำๆ ของมันมาถึงบ้านซีวอนเล๊ย..งานนี้
ถ้ามันมาง้อ รับผิด หรือทำอะไรให้รู้สึกว่า มันผิด ฉันก็คงไม่ยืนคอแข็งลอยหน้าบูดๆ เป็นจวักของฉันอยู่แบบนี้หรอก รู้มั้ย มันพูดว่ายังไง
“ม๊ะ กลับบ้าน !!~”
เฮอะ บอกอากงแกเหอะ ออกคำสั่งผิดคนซะแล้วคิมคิบอม
“แหนะ ยังนิ่งอีก ป๊ะอุตส่าห์มารับ จะไม่เอาผิดเรื่องที่หนีออกมา ทุกคนให้อภัยแล้ว กลับบ้านได้”
นี่ฉันต้องขอบคุณมันใช่มั้ย ? ฉันเป็นนักโทษที่หนีออกจากคุก แล้วมีพัสดีมารับกลับเรือนจำ ไม่มีการเอาผิดเรื่องแหกคุกรึไง ประสาท
ไอ้ผัวปัญญาอ่อนเอ๊ย !!
ดี... ในเมื่อมันเป็นเด็กนอก คงจะฟังเพลงฝรั่งรู้เรื่องนะ ฉันไม่พูดอะไรหรอก แค่เดินไปที่สเตอริโอ เปิดเพลงๆ นึงที่ซีวอนให้ฉันฟัง แล้วบอกฉันว่า
“ถ้าเข้มแข็งพอ ก็ฟังเพลงนี้แล้วทำให้ได้นะครับ แต่ถ้ารักเขาอยู่ ก็กลับไปกับเขาเถอะ ยังไงผมก็รักคุณ...ดองเฮ”
ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่า ไอ้คำพูดไม่กี่ประโยคนี่มันจะทำให้เห็นความแตกต่างของคนได้มากขนาดนี้
คำว่าปากหวานก้นเปรี้ยวนี่ฉันเคยได้ยินมาบ่อย แต่ลองพิสูจน์กับซีวอนแล้ว ...มันไม่ใช่
ใครว่าลมปากไม่สำคัญ
ใครๆ ก็เคยพูดว่า การกระทำสำคัญกว่าคำพูด ความจริงใจบางครั้งไม่ต้องพูดออกมาดูมีค่ากว่า แล้วไหนล่ะ สิ่งที่จะแสดงให้เห็นว่าไอ้ผัวคนนี้มันมีอะไรที่จริงใจกับฉัน อย่างน้อยซีวอนก็พูด แต่มันเปล่า
ฉันเปิดเพลงดังๆ แล้วนั่งลงกับโซฟา ผัวฉันคงคิดว่าฉันอยากจะนั่งทำมิวสิคล่ะมั้ง เลยมานั่งด้วย นั่งข้างๆ ซะด้วย ก็ดี มันจะได้ยินเต็มสองหูของมันซะมั่ง
I will survive (กูไม่ตายหรอก)
At first I was afraid, I was petrified
ตอนแรก กูก็กลัว กูก็เกร็ง
Kept thinkin' I could never live without you by my side
นอยแดรก ว่าถ้ามึงไป ชีวิตต้องหาไม่ ต้องตายแหงๆ
But then I spent so many nights thinkin' how you did me wrong
แต่พอมาทบทวนอยู่หลายคืน.....ถึงวีรกรรมทั้งหลายของมึง
And I grew strong and I learned how to get along
กูก็บรรลุ ว่าจะอยู่ต่อไปยังไง..............แร้วพอกูกะลังจะไปได้
And so you're back from outer space
มึงก็เสือกกลับมา ยังกะโผล่มาจากนอกโลก
I just walked in to find you here with that sad look upon your face
แม่ง..มาตีหนังหน้าเศร้าให้หลอนกันถึงบ้านเลย
I should have changed that stupid lock, I should have made you leave your key
เชี่ยเอ๊ย.. รู้งี้น่าเปลี่ยนกุญแจไปนานแร้ว หรือไม่ยึดกุญแจมึงคืนมาให้แม่งจบจบ
If I'd have known for just one second you'd back to bother me
ทำไมกูแม่งไม่เฉลียวสักนิดว่ามึงจะคัมแบ็ค มามั่งวะ
Go on now, go walk out the door
ชิ่วชิ่ว ไปเลยไป
Just turn around now ‘cause you're not welcome anymore
มาทางไหนไปทางนั้น ไม่ต้องเสือกกะโหลกมาอีก
Weren't you the one who tried to hurt me with goodbye
ไมใช่มึงเหรอ ที่เป็นคนบอกลา ให้น้ำตากูต้องเช็ดหัวเข่า
Did you think I'd crumble, did you think I'd lay down and die
นึกอะเด่ะ ว่ากูต้องคร่ำครวญหวนไห้อาลัยหา ว่ากูจะด่าวดิ้นสิ้นชีวาตายห่าตายโหง
** Oh, no, not I-I will survive
โอโน โอไม่ โทดที กูไม่ตาย
Oh, as long as I know how to love I know I'll stay alive
กูมั่นใจว่ากูยังรักเป็น ใจกูยังเต้น กูไม่ตายหรอก
I've got all my life to live and I've got all my love to give
ชีวิตยังต้องเดินไป หัวใจกูยังมีรักเอาไว้แจกอีกถมถืดไป
And I'll survive, I will survive, hey, hey
กูไม่ตายหรอก กูไม่ตายเว้ย เฮ่ย เฮ่ย
It took all the strength I had not to fall apart
ใช้แรงทั้งหมด ทรงกายไม่ให้ล้ม
Kept tryin' hard to mend the pieces of my broken heart
หัวใจแม่งโคตรยับเยิน จนเกือบเกินจะซ่อม
And I spent, oh, so many nights just feeling sorry for myself
กี่คืนต่อกี่คืน..โอ้ว...ที่กูต้องทนระทมทุกข์
I used to cry, but now I hold my head up high
เออ กูต้องร้องไห้ แต่ตอนนี้สบาย กูเชิด กูเริด
And you see me, somebody new
ช่วยเบิกเนตรพินิจดูที่กูนี่ กูเป็นคนใหม่
I'm not that chained up little person still in love with you
ไม่ใช่อีของตาย อีทาสสวาทในเรือนใจ อีจำเลยรัก
And so you feel like droppin' in and just expect me to be free
ที่มึงนึกจะมาทิ่มมาแทงมาแยงเมื่อไร ยังไงก็ได้ แล้วว่ะ
But now I'm savin' all my lovin' for someone who's lovin' me
เชอะ..กูเก็บรักไว้ให้คนที่รักกูดีกว่า ดอกกกก
ขออภัยที่แปลอย่างหยาบคาย แต่คุณต้องเข้าใจอารมณ์คนแค้นผัว แรกๆ ก็ว่าจะเฟดตัวออกห่างให้หายร้อน แต่ตามมากระตุ้นต่อมกันแบบนี้ ฉันไม่ถีบยอดหน้าให้ก็บุญแล้ว
นี่..ลีดองเฮนะ
ลีดองเฮ ไม่ใช่อีหนูของมัน จะได้คะขา จ๊ะจ๋า มันลืมไปแล้วใช่มั้ยว่าเมื่อก่อน... หมายถึงก่อนที่เราจะมาร่วมหอกันเนี่ย ฉันเป็นยังไง ฉันเป็นใคร
ไงล่ะ ? ฟังแล้วเป็นไง สะท้านจิตมั้ย ไอ้ผัวบ้า
“ม๊ะ ฟังรู้เรื่องเหรอ เดี๋ยวนี้ฟังเพลงแต๋วแตกจัง”
มัน...มีบ้างมั้ย ไอ้คำว่า ละเอียดอ่อน Sensitive น่ะ คุณไม่เคยเข้าใจ คุณไม่เคยอ่อนไหวกับเรื่อง Sensitive กับเรื่องแบบนี้หรอก
“มาทำไม ?” ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจออกปากถาม มันเป็นการตัดความรำคาญเสียมากกว่า
“อ้าว...” ผัวฉันทำหน้างง แล้วมันก็พูดว่า “บอกแล้วไง มารับกลับบ้าน อุตส่าห์หยุดงานมา ถ้าผลประโยชน์บริษัทเสียจะทำยังไง”
“ไม่”
“อย่าดื้อน่า ป๊ะอุตส่าห์ไม่ถือโกรธเรื่องที่นอกใจร่านมาอยู่กับผู้ชายนะ ทั้งที่เคยสาบานกับป๊ะไว้แล้วไม่ใช่เหรอ ว่าจะไม่เคะให้ใคร ผิดสัญญาแท้ๆ ไม่ถือโทษ ยังจะเอาอะไรกับป๊ะอีก”
โฮ่.. รำเลิกบุญคุณ ? ผมชักจะทนไม่ได้จริงๆ แล้วนะ
“กลับไปหาอีหนูทั้งหลายเถอะ เบื่อแล้ว พอแล้ว” ฉันบอกแบบนั้นแล้วสลัดความเคะทิ้งไปเสียที “เบื่อแล้วว่ะ บอกตรงๆ คิบอม นายมัน...หึหึ นายมันแน่จริงๆ นายทำให้ฉันถอดใจได้ ฉันยอมแพ้”
“ม๊ะ...”
“กลับไปเหอะไป วันนี้ฉันยังไม่อยากพบนาย ถ้าวันนึงนายรู้จักกับความรัก นายค่อยมาคุยกับฉัน ฉันไม่อยากแสร้งทำตัวน่ารักเพื่อเอาใจใคร ไม่อยากนอนเหงาอยู่กับบ้าน ไม่อยากคอยโกหกพ่อแม่นายเวลานายไปกกคนอื่น ฉัน...ฉัน...เจ็บพอแล้ว”
ไอ้น้ำตาบ้าเอ๊ย มันจะไหลมาทำหอกอะไรวะ ไม่ ฉันต้องไม่ร้องไห้ ฉันหันหลังให้คิบอม แล้วเดินขึ้นห้องไป อะไรจะเกิดก็ปล่อยให้มันเกิด ฉันเหนื่อยแล้ว ฉันจะไปพัก พักทั้งตัว แล้วก็หัวใจเสียที
..
..
ความคิดเห็น