ย้อนยุคอย่างไร ให้ได้ปลูกผัก?

**ขอขอบคุณภาพตัวละครจากเด็กดี

ท่ามกลางทุ่งหญ้าเขียวขจี ปรากฏร่างเล็กของสตรีนางหนึ่งที่นอนแน่นิ่งอยู่ในท่าคว่ำหน้าจุ่มลำธาร สถานที่ตรงนี้คือสวนผักของสกุลเอี้ยะ สกุลที่มีเพียงท่านยายวัยห้าสิบปีและหลานสาววัยปักปิ่น ชีวิตในทุกวันของสองยายหลานเต็มไปด้วยความเรียบง่าย ไม่มีเบี้ยหวัดมากมายแต่มีความสุข มิเหมือนวันนี้ที่ท่านยายเอาแต่ชะเง้อคอมองหาหลานสาวของตน ที่เดินไปตัดผักกาดหอมทางด้านหลัง ที่ดินหลายแปลงของสกุลเอี้ยะมีมากถึงสองไร่เอาไว้ให้บุตรหลาน พื้นที่ทั้งหมด สองยายหลานต่างทำเป็นพื้นที่ปลูกพืชผักสวนครัวไว้กินไว้ใช้และมีมากเพื่อเอาไว้ขาย บางครั้งขายดี บางครั้งขายได้ ล้วนไม่สำคัญเท่ากับวันนี้ทั้งสองคนยังมีความสุข 
 

ท่านยายเอี้ยะกุ้ย เดินออกไปจากบ้านขนาดกลางพลางตะโกนเรียกหลานสาว "อาเฟิง" เดินต่อไปจนใกล้จะถึงจุดหมายและเรียกอีกครั้ง "อาเฟิง"

"โอย" 

****เรื่องนี้เป็นนิยายสั้นสี่หมื่นคำเท่านั้นจ้าาา รวบรัดมากฝากติดตามด้วยนะคะ

ปล.เนื้อหาของเรื่องคือจินตนาการล้วนๆ งดดราม่า ไม่ด่า ไม่เม้นท์กันแรงๆ เพราะทุกอย่างที่เขียนออกมาไม่ใช่เรื่องจริง!!

ห้ามคัดลอกเนื้อหาโดยมิได้รับอนุญาต มิเช่นนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมายลิขสิทธิ์