Love's Trap กัปดักรักร้ายของนายแบดบอย

สวัสดีง้าบบบบบบบบบบบบบ~
ขอโทษนะที่อัพช้ามากกกกกกกกกกกก
อิอิ มาแล้วน้าาาา อีกเรื่องนึงต้องพิมใหม่หมดเลย ToT 
เรื่องนี้ออกแรงๆหน่อยน้าค้าาา อันนี้เซ็ตเดียวกันนะคะ
มาาา มาเริ่มกันเลยย ฝากตัวด้วยค้าาาาาาา

---------------------------------------------





นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยยย ?

เมื่อวานยัยยูมิ พึ่งโทรมาบอกว่ายัยฮารุ

มาไทยนี่ ทำไมติดต่อไม่ได้ โอ้ย จะบ้าตาย

"อัฏชัย !!..อัฏชัย..ไอ้อัฏ" ฉันตะโกนเรียก

คนสนิทของฉันอย่างเดือดดาล

"คร้าบบ มาแล้วคร้าบ" อัฏชัยวิ่งมา(เกือบเบรกไม่ทัน)อย่างรีบร้อน

"ตามหาผู้หญิงคนนี้ให้เจอภายใน1ชั่วโมง"ฉันยื่นมือถือไปตรงหน้า อัฏชัย

0[______]0 <<หน้าอัฏชัย

"แล้วรีบโทรรายงานฉัน...เข้าใจ๊"

"ครับ T^T" ตานั่นวิ่งส่ายหางไป (คนหรือ..)

ฉันเดินไปเดินมาในห้อง(โค-ตะ-ระ ใหญ่) ของฉัน ด้วยจิตรใจที่ ฟุ้งซ่าน ><

ก๊อกๆๆ~ อัฏชัยมาแล้วหรอยังไม่ถึง10 นาที

แอดด~ ~__~

"พ่ออ...มาทำไมคะ" พ่อยืนอยู่หน้าประตู

"ไปอาบน้ำแต่งตัวนะลูก พ่อจะพาไปงานละ.."

"ไม่ไป" พ่อยังไม่ทันพูดจบ

"ไปเถอะลูกรัก เพราะวะ.."

"ดูปากหนูนะคะ หนู! ไม่! ไป! อีกครั้ง ไม่ไป๊" ปังง~

"ไม่อยากเจอเพื่อนหรอลูก" !! ่

หกพยางค์เปลี่ยนชีวิต เห้ยเพื่อน

แอดดด~

"ก็ได้ค่ะ" ^^

ปังงง~ เย้ เราจะได้เจอกันซะทีเนอะ

*Mamiyumami ที่รัก

(แก๊งค์ของมิซึงโกะ มีห้าคน ประกอบด้วย

มายูมิ มิฮารุ ยูรา มาโตะ มิซึงโกะ เอาชื่อนำหน้าของทุกคนมาตั้งชื่อกลุ่ม)

สุดท้ายก็จบที่ เสื้อยืด กางเกงขาเดรป สีดำ หลังจากเปลี่ยนชุดอยู่นานฉันก็เท่ห์ดีเนอะ



แจ่มใสประทับใจคุณ ชั้น 8

ยังไม่เจอยัยฮารุเลย โดนหลอกรึปล่าวเนี้ย

เห้ย นั่น ยัยมาโตะนี่ เดินมากับใคร?

คนนี้คุ้นๆนะ ฉันจึงตัดสินใจ.!!

ไม่เข้าไปทัก >< ~

เห้ยๆๆๆนั่น !!

"มิฮารุ.!!" ปากไปไวกว่าความคิด

ขวับบ~

ชิ้งงง~

คนข้างๆยัยนี่ใคร ตานี่มันคุ้นๆนะ ?

แต่.! มัน! เป็น! ใคร!

"มิซึงโกะ.!!"

"ฮารุเธอมาไทยตั้งแต่เมื่อไหร่"

"เอ่อ มิโกะ ฉันต้องไปแล้ว"

"ดะ..เดี่ยว" ไปซะแล้ว

สักพักก็มีรูปเด็ก สามสีคนถูกฉายขึ้นจอ

ฉันจำได้ว่า เด็กผู้หญิงสองคนนั้น

มิฮารุ มาโตะ

แล้วเด็กผู้ชายอีกสองคนล่ะ.?

"พ่อออ นี่มันงานอะไร "

"งานประกาศหมั้นของเพื่อนๆลูกไง ^^"!!!

"อะไรนะ!!"

พ่อไม่ตอบแต่กลับหันไปคุยกับคนอื่น ~_~

"กลับก่อนนะพ่อ"

"จ้ะ ลูก " ฉันเดินออกมาจากงาน แล้วคิดอะไรเรื่อยเปื่อย

เฮ้อออ ทุกวันนี้ฉันยังสงสัย ว่า

พ่อเป็นพ่อฉัน หรือ ฉันเป็นพ่อพ่อ

ฮ่าๆๆ พอเถอะ ไปกันใหญ่

ฉันเดินลงมาถึงข้างล่างแล้วไปที่รถ

"ไอ้อัฏ " ไอ้อัฏที่ยืนอยู่หน้ารถสะดุ้ง "ครับ"

"คนที่ฉันให้แกไปหา"

"อ้อ ครับได้ข้อมูลแล้วครับ"

"ฉันมีอีกคนที่จะให้แกหา" อัฏชัยทำตาโต!!

ฉันส่งรูปตานั่นที่มากับฮารุและที่มากับมาโตะให้มันดู

"ตามให้ได้ ให้เวลาถึงพรุ่งนี้เที่ยง"



หลังจากวันนั้น ผ่านมาสองวันแล้วไอ้อัฏยังไม่โผล่หนังหน้ามา.!! ฮึ่ยย เจอหน้าเมื่อไหร่

นะ จับกระทืบให้จมดิน

"ลูกพี่คร้าบบบบบ..!"แหม ตายยากซะด้วยย โผล่มาสักทีนะไอ้อัฏ

(*เอ่อ ที่ฉันสนิทกับมันเพราะว่า เราอายุเท่ากัน

*ที่มันเรียกอย่างนั้น เพราะฉันฝีมือดี และ ชอบพามันทำอะไรแปลกๆอยู่เสมอ และเรา

รู้จักกัน ราว 10 กว่าปี ดังนั้นพออยู่ที่อื่นเราก็ดูเหมือนเพื่อนสนิทกันและฉันไม่ถือ^^ก็มันรู้

ใจฉันที่สุดอะ)

"หายเศียรไปไหนมาตั้งนานวะไอ้อัฏ" " ไปตามหาคนที่ลูกพี่บอกไง เหนื่อยชะมัด"

อ้าวๆๆๆๆ น้อง มาโทษพี่ไม่ได้นะ

"เรื่องของแก แล้วข้อมูลล่ะ?"

"นี่ครับ" ตานั่นยื่นซองสีน้ำตาลมา



"อืม นั่งเล่นอยู่ก่อนได้นะ"

ฉันเปิดประตูออก แล้วเดินมาประจำการหน้าคอม !!!

เช๊คเฟสบุ๊คแปบ !!

เห้ยยยย!! มะ มิฮารุ!

ไม่ได้การละ บุกเลย

"ต้นๆ" ไอ้อัฏ ชื่อเล่นชื่อต้นน่ะ แต่เวลาโมโห จะเรียกมันว่า อัฏ!!

"ไอ้ต้น"

ไม่มีเสียงตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก

ขวับบ~

-_-; มันหลับ

โป้กก~

"โอ้ยยยย" พอดีฉันมันพวกมือแม่นซะด้วยสิ

ไอโฟนเต็มกบาลมันเลย ฮ่าๆ

"เร็วๆไอ้ต้น ฉันจะไปหาเพื่อน" ตานั่นเบะปาก

ชิ้งง~

"ก็ได้ๆ เร็วๆสิ คนกำลังเคลิ้มๆจะหลับ" -///- "ฉันว่าไม่ใช่แค่เคลิ้มแล้วแหละอัฏ ฮ่าๆ"

"อะไรเนี่ย เดี่ยวอัฏ เดี่ยว ต้น สักอย่างเหอะ"

"ต้น ก็ ต้น"


ณ หน้าบ้านมิฮารุ

กริ้งๆๆๆ~

"พอเหอะไอ้ต้น กดออดกวน#ีนขนาดเนี้ยะ

นี่ถ้าเจ้าของบ้านขี้โมโห แกเละแน่"

"ฮ่าๆ มีท่านมิโกะ อยู่ทั้งคนกระผมจะกลัวอะไรล่ะคร้าบบ^^"

เดี๋ยวเถอะ ตลกมากไปและ "เมื่อไหร่จะมาเปิดประตูวะ"

"โทรตามดิ" เออ พูดถูก

ตื้ดดดดๆๆๆ~