[EXOPINK] SF Breath

ข้อมูลเบื้องต้น

 

@SQWEEZ

เนื้อเรื่อง

Breath

________________________________

อันความรักไม่ใช่เรื่องยากที่จะได้มา

...และมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก ที่จะรักษาความรักนั้นให้อยู่เป็นนิรันด์...

‘ฉันไม่ได้เสียใจที่พี่ไปมีอะไรกับเขา...แต่ฉันเสียที่พี่รักเขา’

.

.

.

.

.

เอี๊ยดดดดดดดดด โครม!!!!!!!!!

.

.

.

.

.

“ขอเครื่องช่วยหายใจด่วน!”

.

.

.

.

.

“คุณหมอคนไข้เสียเลือดมากค่ะ”

.

.

.

.

.

“คุณหมอคะ ชีพจรคนไข้เต้นอ่อนมากเลยค่ะ”

“เครื่องปั๊มหัวใจด่วน!!!”

.

.

.

.

.

“เครื่องปั๊มหัวใจพร้อมค่ะ”

“เครื่องปั๊มหัวใจ 200”

“200 ค่ะ”

.

.

.

.

.

“1 2 เคลียร์!!!”

.

.

.

.

.

ตื๊ด...ตื๊ด...ตื๊ด...ตื๊ด

.

.

.

.

.

“คนไข้ไม่ตอบสนองค่ะ!!!”

.

.

.

.

.

.

“เพิ่มเป็น 400!!!”

“400 ค่ะ!!!”

“1 2 เคลียร์!!”

.

.

.

.

.

ตื๊ด.........

“คุณหมอคะ!!!”

            ผมลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างยากลำบาก และทันทีเปลือกตาเปิดก็พบเจอกับแสงสว่างจ้าของโคมไฟ ยังไม่ทันได้ขยับตัวไปไหนอาการปวดหัวก็เล่นงานจนต้องล้มตัวลงนอนใหม่ ผมเม้มริมฝีปากเพื่อนกลั้นความปวด ก่อนจะหันไปสำรวจรอบๆ ห้องนอน และพบบางสิ่งที่หายไป...

“โบมี...”

พึมพำได้แค่นั้น ก่อนทุกอย่างจะดับวูบไป...

อยากพบอีกครั้งหนึ่ง...อยากซึ้งอีกสักนาที

...อยากทำดีๆ กับเธออีกสักครั้ง...

“โบมี...”

“ตื่นแล้วเหรอ?”

“ปวดหัว!!!”

            ร่างเล็กกุลีกุจอไปหยิบน้ำเทใส่แก้ว แล้วเดินหยิบยา รีบวิ่งไปหาร่างสูงที่นอนกุมขมับบนเตียงอย่างทรมาน ก่อนจะค่อยๆ ป้อนยาเข้าปากคนตัวสูงอย่างระวัง สักพักคนตัวสูงก็ค่อยๆ สงบลง แต่ทันทีที่โบมีทำท่าจะลุก มือใหญ่ก็คว้าไว้อย่างรวดเร็วทำเอาคนตัวเล็กนั่งลงตามเดิมแล้วได้แต่สงสัย

“อะไรคะ?”

“อย่าไป...”

“…”

“อย่าไป...”

            คนตัวเล็กน้ำตาคลอขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล มือเล็กกุมมือใหญ่ของอีกคนไว้แน่น ก่อนจะจรดริมฝีปากบางบนหน้าผากชื้นเหงื่ออีกคนเบาๆ ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากกระซิบเบาๆที่ข้างหูของอีกคน

“เค้าจะไปไหนล่ะ...ถ้าพี่อยากให้เค้าอยู่ เค้าก็จะไม่ไปไหนเลย”

         โบมียังคงยิ้ม ยังคงนั่งกุมมือแบคฮยอนไม่ห่าง ริมฝีปากบางถูกเม้มเป็นเส้นตรงเมื่อพยายามกลั้นก้อนสะอื้น มืออีกข้างเริ่มสัมผัสใบหน้าคนที่นอนหลับตาพริ้มอย่างทะนุถนอม และคนตัวเล็กกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่อีกต่อไป เมื่อมือใหญ่ยกมือขึ้นมาจับมือเล็กของอีกคนที่อยู่บนใบหน้าของเขา ก่อนจะจับมือเล็กเลื่อนไปในตำแหน่งที่เรียกว่า ‘หัวใจ’

ตึกตัก...ตึกตัก

“ต่อไปนี้มันอยู่ในมือเธอนะ...”

“…แบค”

“ขอโทษสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น ขอโทษ”

“…”

            “ไม่ได้ตั้งใจ...อย่าทิ้งกันไปนะ เราผูกกันไว้แล้วนะโบมี” แบคฮยอนว่าพลางใช้นิ้วมือลูบแหวนบนนิ้วมือโบมี ทำเอาคนฟังน้ำหัวเราะทั้งๆ ที่น้ำตาไหลพราก

“นี่ไม่ผูกแล้ว...นี่มันมัดกันเลยต่างหาก”

…รัก

รักมากเหลือเกิน

...อยากมองหน้ากัน อยากหยุดวันเวลานี้ไว้ นานเท่านาน...

...ก่อนจะต้อง ‘ไป’

__________________________________

70 เปอร์เซ็น