[EXOPINK] SF Breath - [EXOPINK] SF Breath นิยาย [EXOPINK] SF Breath : Dek-D.com - Writer

    [EXOPINK] SF Breath

    ผู้เข้าชมรวม

    1,957

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    1.95K

    ความคิดเห็น


    15

    คนติดตาม


    20
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  28 ส.ค. 57 / 20:52 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น



     
    @SQWEEZ
    นิยายแฟร์ 2024
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

     

    Breath

    ________________________________

    อันความรักไม่ใช่เรื่องยากที่จะได้มา

    ...และมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก ที่จะรักษาความรักนั้นให้อยู่เป็นนิรันด์...

     

     

    ฉันไม่ได้เสียใจที่พี่ไปมีอะไรกับเขา...แต่ฉันเสียที่พี่รักเขา

    .

    .

    .

    .

    .

    เอี๊ยดดดดดดดดด โครม!!!!!!!!!

    .

    .

    .

    .

    .

    ขอเครื่องช่วยหายใจด่วน!”

    .

    .

    .

    .

    .

    คุณหมอคนไข้เสียเลือดมากค่ะ

    .

    .

    .

    .

    .

    คุณหมอคะ ชีพจรคนไข้เต้นอ่อนมากเลยค่ะ

    เครื่องปั๊มหัวใจด่วน!!!”

    .

    .

    .

    .

    .

    เครื่องปั๊มหัวใจพร้อมค่ะ

    เครื่องปั๊มหัวใจ 200

    200 ค่ะ

    .

    .

    .

    .

    .

    “1 2 เคลียร์!!!”

    .

    .

    .

    .

    .

    ตื๊ด...ตื๊ด...ตื๊ด...ตื๊ด

    .

    .

    .

    .

    .

    คนไข้ไม่ตอบสนองค่ะ!!!”

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    เพิ่มเป็น 400!!!”

    400 ค่ะ!!!”

    “1 2 เคลียร์!!”

    .

    .

    .

    .

    .

    ตื๊ด.........

    คุณหมอคะ!!!”

     

                ผมลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างยากลำบาก และทันทีเปลือกตาเปิดก็พบเจอกับแสงสว่างจ้าของโคมไฟ ยังไม่ทันได้ขยับตัวไปไหนอาการปวดหัวก็เล่นงานจนต้องล้มตัวลงนอนใหม่ ผมเม้มริมฝีปากเพื่อนกลั้นความปวด ก่อนจะหันไปสำรวจรอบ ห้องนอน และพบบางสิ่งที่หายไป...

    โบมี...

    พึมพำได้แค่นั้น ก่อนทุกอย่างจะดับวูบไป...

     

    อยากพบอีกครั้งหนึ่ง...อยากซึ้งอีกสักนาที

    ...อยากทำดี กับเธออีกสักครั้ง...

     

     

    โบมี...

    ตื่นแล้วเหรอ?

    ปวดหัว!!!”

                ร่างเล็กกุลีกุจอไปหยิบน้ำเทใส่แก้ว แล้วเดินหยิบยา รีบวิ่งไปหาร่างสูงที่นอนกุมขมับบนเตียงอย่างทรมาน ก่อนจะค่อย ป้อนยาเข้าปากคนตัวสูงอย่างระวัง สักพักคนตัวสูงก็ค่อย สงบลง แต่ทันทีที่โบมีทำท่าจะลุก มือใหญ่ก็คว้าไว้อย่างรวดเร็วทำเอาคนตัวเล็กนั่งลงตามเดิมแล้วได้แต่สงสัย

    อะไรคะ?

    อย่าไป...

    “…”

    อย่าไป...

                คนตัวเล็กน้ำตาคลอขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล มือเล็กกุมมือใหญ่ของอีกคนไว้แน่น ก่อนจะจรดริมฝีปากบางบนหน้าผากชื้นเหงื่ออีกคนเบา ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากกระซิบเบาที่ข้างหูของอีกคน

    เค้าจะไปไหนล่ะ...ถ้าพี่อยากให้เค้าอยู่ เค้าก็จะไม่ไปไหนเลย

             โบมียังคงยิ้ม ยังคงนั่งกุมมือแบคฮยอนไม่ห่าง ริมฝีปากบางถูกเม้มเป็นเส้นตรงเมื่อพยายามกลั้นก้อนสะอื้น มืออีกข้างเริ่มสัมผัสใบหน้าคนที่นอนหลับตาพริ้มอย่างทะนุถนอม และคนตัวเล็กกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่อีกต่อไป เมื่อมือใหญ่ยกมือขึ้นมาจับมือเล็กของอีกคนที่อยู่บนใบหน้าของเขา ก่อนจะจับมือเล็กเลื่อนไปในตำแหน่งที่เรียกว่า หัวใจ

    ตึกตัก...ตึกตัก

    ต่อไปนี้มันอยู่ในมือเธอนะ...

    “…แบค

    ขอโทษสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น ขอโทษ

    “…”

                ไม่ได้ตั้งใจ...อย่าทิ้งกันไปนะ เราผูกกันไว้แล้วนะโบมีแบคฮยอนว่าพลางใช้นิ้วมือลูบแหวนบนนิ้วมือโบมี ทำเอาคนังน้ำหัวเราะทั้ง ที่น้ำตาไหลพราก

    นี่ไม่ผูกแล้ว...นี่มันมัดกันเลยต่างหาก

    รัก

    รักมากเหลือเกิน

     

    ...อยากมองหน้ากัน อยากหยุดวันเวลานี้ไว้ นานเท่านาน...

    ...ก่อนจะต้อง ไป




    __________________________________

    70 เปอร์เซ็น


     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×