[EXOPINK] SF Breath
...
ผู้เข้าชมรวม
1,957
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Breath
________________________________
อันความรักไม่ใช่เรื่องยากที่จะได้มา
...และมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก ที่จะรักษาความรักนั้นให้อยู่เป็นนิรันด์...
‘ฉันไม่ได้เสียใจที่พี่ไปมีอะไรกับเขา...แต่ฉันเสียที่พี่รักเขา’
.
.
.
.
.
เอี๊ยดดดดดดดดด โครม!!!!!!!!!
.
.
.
.
.
“ขอเครื่องช่วยหายใจด่วน!”
.
.
.
.
.
“คุณหมอคนไข้เสียเลือดมากค่ะ”
.
.
.
.
.
“คุณหมอคะ ชีพจรคนไข้เต้นอ่อนมากเลยค่ะ”
“เครื่องปั๊มหัวใจด่วน!!!”
.
.
.
.
.
“เครื่องปั๊มหัวใจพร้อมค่ะ”
“เครื่องปั๊มหัวใจ 200”
“200 ค่ะ”
.
.
.
.
.
“1 2 เคลียร์!!!”
.
.
.
.
.
ตื๊ด...ตื๊ด...ตื๊ด...ตื๊ด
.
.
.
.
.
“คนไข้ไม่ตอบสนองค่ะ!!!”
.
.
.
.
.
.
“เพิ่มเป็น 400!!!”
“400 ค่ะ!!!”
“1 2 เคลียร์!!”
.
.
.
.
.
ตื๊ด.........
“คุณหมอคะ!!!”
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างยากลำบาก และทันทีเปลือกตาเปิดก็พบเจอกับแสงสว่างจ้าของโคมไฟ ยังไม่ทันได้ขยับตัวไปไหนอาการปวดหัวก็เล่นงานจนต้องล้มตัวลงนอนใหม่ ผมเม้มริมฝีปากเพื่อนกลั้นความปวด ก่อนจะหันไปสำรวจรอบๆ ห้องนอน และพบบางสิ่งที่หายไป...
“โบมี...”
พึมพำได้แค่นั้น ก่อนทุกอย่างจะดับวูบไป...
อยากพบอีกครั้งหนึ่ง...อยากซึ้งอีกสักนาที
...อยากทำดีๆ กับเธออีกสักครั้ง...
“โบมี...”
“ตื่นแล้วเหรอ?”
“ปวดหัว!!!”
ร่างเล็กกุลีกุจอไปหยิบน้ำเทใส่แก้ว แล้วเดินหยิบยา รีบวิ่งไปหาร่างสูงที่นอนกุมขมับบนเตียงอย่างทรมาน ก่อนจะค่อยๆ ป้อนยาเข้าปากคนตัวสูงอย่างระวัง สักพักคนตัวสูงก็ค่อยๆ สงบลง แต่ทันทีที่โบมีทำท่าจะลุก มือใหญ่ก็คว้าไว้อย่างรวดเร็วทำเอาคนตัวเล็กนั่งลงตามเดิมแล้วได้แต่สงสัย
“อะไรคะ?”
“อย่าไป...”
“…”
“อย่าไป...”
คนตัวเล็กน้ำตาคลอขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล มือเล็กกุมมือใหญ่ของอีกคนไว้แน่น ก่อนจะจรดริมฝีปากบางบนหน้าผากชื้นเหงื่ออีกคนเบาๆ ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากกระซิบเบาๆที่ข้างหูของอีกคน
“เค้าจะไปไหนล่ะ...ถ้าพี่อยากให้เค้าอยู่ เค้าก็จะไม่ไปไหนเลย”
โบมียังคงยิ้ม ยังคงนั่งกุมมือแบคฮยอนไม่ห่าง ริมฝีปากบางถูกเม้มเป็นเส้นตรงเมื่อพยายามกลั้นก้อนสะอื้น มืออีกข้างเริ่มสัมผัสใบหน้าคนที่นอนหลับตาพริ้มอย่างทะนุถนอม และคนตัวเล็กกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่อีกต่อไป เมื่อมือใหญ่ยกมือขึ้นมาจับมือเล็กของอีกคนที่อยู่บนใบหน้าของเขา ก่อนจะจับมือเล็กเลื่อนไปในตำแหน่งที่เรียกว่า ‘หัวใจ’
ตึกตัก...ตึกตัก
“ต่อไปนี้มันอยู่ในมือเธอนะ...”
“…แบค”
“ขอโทษสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น ขอโทษ”
“…”
“ไม่ได้ตั้งใจ...อย่าทิ้งกันไปนะ เราผูกกันไว้แล้วนะโบมี” แบคฮยอนว่าพลางใช้นิ้วมือลูบแหวนบนนิ้วมือโบมี ทำเอาคนฟังน้ำหัวเราะทั้งๆ ที่น้ำตาไหลพราก
“นี่ไม่ผูกแล้ว...นี่มันมัดกันเลยต่างหาก”
…รัก
รักมากเหลือเกิน
...อยากมองหน้ากัน อยากหยุดวันเวลานี้ไว้ นานเท่านาน...
...ก่อนจะต้อง ‘ไป’
__________________________________
70 เปอร์เซ็น
ผลงานอื่นๆ ของ Shalala_chuchu ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Shalala_chuchu
ความคิดเห็น