secret world online (S.W.O) {yaoi}

ลำดับตอนที่ #6 : chapter4 : commitment

:)  Shalunla

chapter4

พ่อมด?คู่หมั้น?พันธะ?

 

"อืม"ดาร์กพลิกตัวเล็กน้อยเมื่อสัมผัสได้ถึงเเสงที่ลอดออกมาจากหน้าต่างบานเล็ก ในห้องที่ไม่คุ้นเคย...

 

 

 

"เห้ย!"ดาร์กลุกพรวดขึ้นมาเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเองกำลังหนีไอยักษ์อยู่ ที่นี้มันที่ไหนกัน ดาร์กมองไปรอบๆก็พบว่าตนเองนั้นอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆที่มีเพียงเตียง หน้าต่างเเละประตูหนึ่งบานเท่านั้น เอ๊ะ!ดาร์กค่อยๆทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดตั้งเเต่เขาเข้าเกมมาเจอยายเเม่มดจากนั้นก็พลั้งมือไปต่อยไอโจรปากสุนัขนั่นจนต้องวิ่งหนีหัวซุกหัวซุน เเละก็รู้สึกง่วงขึ้นๆไปทุกทีๆจากนั้นก็...

 

 

"อ่าว! เเม่หนูตื่นเเล้วรึ"เสียงชายชราดังขัดความคิดของดาร์ก  คำว่า เเม่หนู ทำเอาดาร์กเกิดอาการคิ้วกระตุกเล็กน้อย  ชายชราที่ดูคร่าวๆน่าจะปรัมาณ50กว่าๆ ไว้หนวดไว้เครา อยู่ในชุดออกไปทางจีนๆสีดำสนิท เหมือนพวกในหนังกำลังภายในเลยเเหะ...

 

 

 

"ครับ..ว่าเเต่ที่นี้ที่ไหน..เเล้วตาเป็นคนช่วยผมหรอครับ??"ดาร์กถามกลับอย่างงงๆ เพราะเขายังไม่เข้าใจสถานการณ์ตรงหน้าสักนิด

 

 

 

"อ่า..เจ้าเล่นถามข้าซะเยอะขนาดนี้..เอาเป็นว่าที่นี้คือย้านของข้าเเต่คนที่ช่วยเจ้าไม่ใช่ข้าหรอกนะ"ชายชราว่าพรางอมยิ้มกับท่าทางมึนๆของดาร์ก เเละยังเข้าใจว่าดาร์กเป็นผู้หญิงถึงเเม้ดาร์กจะเน้นคำว่า ครับ ซักเท่าไหร่

 

 

 

"งั้นเเล้วใครช่วยผมตาพอตะรู้จักไหมครับ"ดาร์กถามต่อไปเเล้วพยายามเอาเรื่องมาปะติดปะต่อกัน

 

 

"รู้จักยิ่งกว่ารู้จักอีก เเม่หนูอยากเจอเขาผู้นั้นอย่างนั้นรึ?"ตาว่าพลางยิ้มนิดๆอย่างมีเล่ห์นัย

 

 

"ครับ..เเต่ตาครับผมเป็นผู้ชายนะครับ"ถึงการเข้าใจผิดว่าดาร์กเป็นผู้หญิงมักจะมีบ่อยจนชินเสียเเล้วดาร์กจึงพูดอธิบายเเบบเนือยๆ เเต่เหมือนชายชราจะเกิดอาการที่เรียกว่าสตั๊นไปหลายวิ

 

 

 

"หา!!!!!!ลูกสะใภ้ข้าเป็นผู้ชายรึนี่!!! อุ้บส์"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

'ทักษะจิตสังหารเลื่อนเป็น ระดับ3.5..6...7ค่ะ'

 

บัดนี้ดาร์กได้มานั่งอยู่ ณ ห้องรับเเขกของบ้านพ่อมด คาลัส  นี่ผมเป็นอะไรกับพ่อมดเเม่มดวะครับเนี่ย ตอนนี้อย่างที่บอกผมกำลังนั่งอยู่ ณ ห้องรับเเขกของบ้าน พ่อมด คาลัส เเละเเน่นอนเขาคนนั้น ก็คือชายชราที่คุยกับผมตอนที่ตื่นมาเเละเข้ามจว่าดาร์กเป็นผู้หญิงจึงทำการ หมั้น(?) ประมาณพันธะสัญญากับลูกชายที่ไม่สามารถเรียกอย่างได้เต็มปากว่าเป็นลูกชาย เพราะหน้าตามันคนละโยดเลยนะสิ!ส่วนอันที่ทำให้ดาร์กหนักใจสุดก็ไม่พ้น ไอพ่อมดนี่มันก็ไม่ได้มีลูกคนเดียวนี่สิ!!เเถมผู้ชายทั้งหมด!!อยากจะบ้าตาย! 

 

 

 

เเละตอนนี้การ์กได้เเต่มองหน้าชายชราเบื้องหน้าเขาด้วยความเคืองนิดๆที่ทำอะไรไม่ปรึษาเขาก่อนเเถมไอพวกลูกๆมันเเต่ละตัวดูหน้าก็รู้เเล้วว่าไม่ธรรมดา 

 

 

ไอน้ำเงิน (เรียกตามสีผมเเต่มันมีบูดยังไงผมถึงออกมาคนละสีวะ หรือไปย้อมมา??)คนที่นั่งยู่ริมซ้ายสุด..กำลังเปิดหนังสืออ่านไม่สนใจโลกอยู่  

 

ถัดมาไอเขียวกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะข้างหลังกำลังนั่งหน้าดำคร่ำเครียดกับการเล่นหมากรุกกับไอฟ้า

 

 

เเละถัดมาไอเขียวกำลังนั่งเอายาสีเเปลกๆใส่เเมลงที่มันขว้ามาเมื่อกี้ ซึ่งดาร์กรู้สึกว่ามันเป็นยาที่ไม่น่าพิศมัยซักเท่าไหร่ซึ่งสิ่งที่ดาร์กคิดนั้นถูกต้องเเล้วเพราะหลังจากไอเเมลงผู้โชคร้ายโดนไอยาสีประหลาดก็กลายเป็นผงปลิวไปกับอากาศทันที

 

สุดท้ายเป็นคนที่ดาร์กไม่อยากเข้าไปยุ่งซักเท่าไหร่นัก ไอแดง  กำลังนั่งจ้องหน้าผมชนิดไม่กนะพิบตาทำเอาดาร์กรู้สึกขนลุกเเปลกๆ

 

 

เเล้วตอนนี่ดาร์กก็กำลังคิดหนักกับเรื่องที่เกิดขึ้น ...รู้งี้ยอมโดนไอยักษ์นั่นฆ่าซะยังดีกว่า...

เเต่เมื่อมันเกิดขึ้นเเล้วยังไงก็ต้องยอมรับมันสินะ เฮ้อ! ที่คิดหนักเพราะต้องเลือกๆไอพวกนี้มาหนึ่งคนนะสิ!!!!!!

10%loading. .

"เเล้วไม่มีวิธีเเก้เลยหรอครับ"ดาร์กถามอย่างหนักใจ จริงๆเเล้วการรับพวกนี้เป็นคู่หมั้น เอ่อ..ผมว่าใช้คำว่าคู่พันธะเเทนจะดีกว่านะใช้คำว่าคู่หมั้นเเล้วรู้สึกเเปลกๆ มันก็ไม่ได้มีภาระอะไรมากมายเเถมถ้าสิ่งที่ลุงคาลัสพูดมาทั้งหมดเป็นจริง ก็ดีซะอีกพวกเขาน่าจะช่วยอะไรผมได้เยอะ..เเหมๆ อย่ามองผมอย่างนั้นสิครับ คนเรามันก็ต้องนึกถึงผลประโยชน์ที่ตามมาอยู่เเล้ว เเต่กรณีผมยังไงก็กำไรเห็นๆ

 

 

"ไม่มีหรอกเเม่..เอ้ย!..พ่อหนุ่ม"ลุงคาลัสพูดพลางทำหน้าเครียดๆเพราะเห็นว่ายังไงครั้งนี้เขาก็ผิดเต็มๆรีบร้อนไม่ถามลูกเขยตัวเองก่อน

 

 

"งั้นผมยอมก็ได้ครับ"ดาร์กพูดเเล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาทำเอาคาลัสรู้สึกเสียวสันหลังเเปลกๆ

 

 

"จริงรึพ่อหนุ่ม!!"คาลัสถามด้วยความดีใจเเต่ทำไมตาขวาเขากระตุกถี่ๆอย่างนี้นะ

 

 

 

"เเต่มีข้อเเม้นะครับ"ดาร์กพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ปิดไม่มิด 

 

 

เอือก

 

พ่อมดผู้ที่ชื่อว่าเก่งที่สุดในเกมถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เจ้าเเน่ใจเเล้วรึ"คาลัสถามเด็กหนุ่มตรงหน้าเขาอีกครั้งเพราะสิ่งที่เด็กหนุ่มขอใช่ว่าเขาจะให้ได้เเต่ก็ใช่ว่าเขาจะให้ไม่ได้นี่สิ...

 

 

"เเน่ใจครับ"ดาร์กตอบอย่างหนักเเน่นพร้อมจ้องเข้าไปในดวงตาของพ่อมดชราอย่างจริงจัง

 

 

 

"ข้าคงช่วยเจ้ามิได้.."ชายชราว่าพลางถอนหายใจ

 

 

"ตามที่ข้าเล่าให้เจ้าฟัง ข้าเป็นพ่อมดที่เเข่งเเกร่งที่สุดในโลกเเห่งนี้เเต่เมื่อกาลเวบาผ่านไปเรื่อยๆตัวข้าก็เเก่ชราลงเรื่อยๆจึงได้เเบ่งพลังของข้าเเบ่งออกเป็น7ส่วนใหญ่ๆตอนนี้ข้าเลยเเทบไม่มีพลังอะไรติดตัวเลยนี่สิ "คำพูดของลุงคาลัสที่ร่ายยาวเหมือนเป็นสคริปไม่ผิดเพี้ยนเหมือนมันกำลังจะเข้าเนื้อเรื่องอะไรบางอย่าง..

 

 

"ใน7พลังนั้น มีพลังเเห่งปัญญา พลังเเห่งสรรพสัตว์ พลังเเห่งพฤกษา พลังเเห่งการรังสรรค์ 

พลังเเห่งการปรุงเเต่ง พลังเเห่งการทำนาย เเละสุดท้าย พลังเเห่งมนตร์ตรา..."

 

 

 

"ให้ผมเดาพลังของลุงคงอยู่กับพวกนั้นสินะ"ผมชี้ไปที่'พวกนั้น'ที่กำลังนั่งทำกิจกรรมของตัวเองต่อไปไม่สนใจผมกับลุงคาลัสซักนิด เอ่อ...ถ้าไม่นับไอหัวเเดงที่ยังนั่งจ้องผมตาไม่กระพริบอ่ะนะเเต่มี7งั้นหรอ...เเล้วอีก2หล่ะ?

 

 

"ใช่เเล้ว เจ้ายังจะต้องการสิ่งเดิมอยู่ไหม"คาลัสเอ่ยออกมา ขณะที่ดาร์กกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง  อ่า...อย่างนี้เองสินะ หึหึ

 

 

"หึ เเน่นอนครับ"ดาร์กตอบพร้อมยิ้มกว้าง ครั้งนี้มีเเต่ได้กับได้!!

 

 

'ผู้เล่นดาร์กได้รับภารกิจลับ  'ฝึกวิชา' จากพ่อมดคาลัส '

 

 

"เห้อ..ในที่สุดเจ้าก็เอาจนได้สิหน่า..."ถึงปากจะพูดอย่างนั้นเเต่ปากของคาลัสกับหุบยิ้มไม่ลง นี่เป็นโอกาสดีที่เขาจะได้ทดสอบว่าเจ้าหนูนี่เหมาะกับการเป็นลูกสะใภ้เขารึเปล่า...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ในที่สุดผมก็ได้รับภารกิจลับซึ่งตรงกับที่ผมคาดการ์ณไว้ไม่ผิดเพี้ยน เพียงเเต่รายละเอียดภารกิจนี่มัน...

 

 

ภารกิจลับ ฝึกวิชา

 

-ต้องทำให้พลังของพ่อมดคาลัสยอมรับเเละยอมฝึกวิชาให้ได้

 

สำเร็จ:0/10

 

ระยะเวลา:3วัน

 

รางวัล:???

 

ที่ส่งภารกิจ:พ่อมดคาลัส

 

ไอรางวัล:???มันคืออะไรกัน!!เเต่ช่างมันเถอะถึงมันจะเป็นอะไรก็เเล้วเเต่ยังไงก็กำไรเห็นๆ  ให้ไปหาให้หัวห้าสีนั่นเรอะ!เเต่ละคนนี่น่าตาเฟรนลี่มากเนอะ! เอาไงเอากันวะ

 

 

 

ดาร์กตัดสินใจเดินไปหาไอน้ำเงินก่อน ลองดูไม่เสียหายนี่หว่า  อีกอย่างเควสมันดันมีเวลาจำกัดด้วยนี่สิ

 

 

"นายๆ"ผมว่าพลางจิ้มเเขนยาวๆที่กำลังถือหนังสืออ่านเบาๆ

 

 

"..."

 

 

"นายๆๆๆ"ผมเรียกย้ำๆซ้ำๆเเล้วสะกิดเเรงขึ้นอีกนิด

 

 

"ว่า"เสัยงทุ้มเรียบๆที่ติดรำคาญหน่อยๆถูกเปล่งออกมาเเต่ตายังคงจับจ้องไปที่หนังสือในมือต่อ

 

 

ปึก!

 

 

ผมจัดการคว้าหนังสือในมือของไอน้ำเงินมาอยู่ในมือของผม

 

 

"เอามา"มันพูดเรียบๆเเล้วลุกขึ้นเต็มความสูงจากโซฟาเพื่อมาเอาหนังสือเล่มนั้นกับผม เเต่ใครจะให้ง่ายๆหล่ะครับ ขณะที่ไอหัวน้ำเงินจะหยิบหนังสือเล่มเดิมคืนไป ดาร์กก็ชูมันขึ้นสุดเเขนทำให้ไอน้ำเงินคว้าพลาดพอจะคว้าอีกรอบดาร์กก็ลอดเเขนไอน้ำเงินมาอีกด้านซะเเล้ว ทำเอาเส้นเลือดที่ขมับกระตุกเบาๆ ในขณะที่ดาร์กหลบไปหลบมาอย่างสนุกสนานที่ได้ยั่วโมโหอีกคนจนลืมเควสไปแล้ว เเต่อยู่ดีๆไอน้ำเงินมันก็ชะงัก..

 

"เธอเป็นใครหน่ะ..."อยู่ดีๆไอหัวน้ำเงินก็หยุดเเล้วทำท่าเหมือนนึกอะไรออก เเล้วนี่มันเพิ่งนึกออกหรอครับว่าผมไม่ใช่สมาขิกในครอบครัวเเสนประหลาดของมัน

 

 

"อ่อ...คนที่จะมาเป็นคู่หมั้นของผมหรอ"ไอน้ำเงินพูดเเล้วเดินเข้ามาใกล้ดาร์กเรื่อยๆ เรื่อยๆ ใกล้เกินไปแล้ว!! ไอน้ำเงินก้มมองผม อย่าคิดว่าผมเตี้ยนะเเค่...เเค่...เเค่มันสูงเกินต่างหากเล่า!

มันก้มหน้าลงมาเรื่อยๆจนสามารถสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกัน มันจะอะไรวะ! เเต่เเน่นอนผมไม่หลบตาหรือหลับตาเเม้เเต่น้อย จ้องเเข่งมันไปอย่างนั้นเเหละถึงจะเป็นลูกผู้ชาย!!

 

 

"อืม...ชื่ออะไรหล่ะ"ไอเสาไฟฟ้าสีน้ำเงิน(ยาวไปๆ)เอาเป็นไอน้ำเงินเหมือนเดิมละกันมันถอยห่างเเล้วนั่งลงที่โซฟาตัวเดิมไม่วายแอบดึงหนังสือไปตอนผมเผลออีกต่างหาก

 

 

 

"ดาร์ก เเล้วคุณ?"ผมตอบเเล้วถามต่อเผื่อว่าไอน้ำเงินจะมีชื่อที่เรียกได้ง่ายขึ้น

 

 

"ดาร์ก?... เป็นชื่อที่แปลกดีนะ ส่วนข้าไม่มีชื่อหรอก"ไอน้ำเงินพูด อ่า...ไม่มีชื่อหรอ ลุงคาลัสเขาไม่ตั้งให้รึไงนะ? หรือชื่อไอพลังเเห่งปัญญาอ่ะนะ?ลุงนี่ไม่มีเซนซ์การตั้งชื่อเอาซะเลย!

 

"งั้นผมเรียกคุณว่า 'เอเธนท์' นะครับ"ผมพูดออกมาเพราะถ้าเขาเป็นพลังเเห่งปัญญาจริงๆละก็ ชื่อเเรกที่คิดออกก็น่าจะเป็น เอเธน่า เทพีในตำนานกรีกที่ผมอ่านมาเเต่ เทพีเอเธน่า เป็นผู้หญิงผมเลยตัดให้สั้นลง นิดนึง

 

"...!"เอเธนท์เงียบไปมันทำให้ใจผมกระตุกวูบ

 

"อ..เอ่อ..ถ้าไม่ชอบก็ไม่เป็นไรครับ "สงสัยจะไม่ชอบชื่อที่เราตั้งให้เเหะ

 

 

"ไม่ๆ!!ขะ..ข้า..เเค่ดีใจหน่ะ"เอเธนท์รีบเเก้หลังจากเห็นสีหน้าหงอยๆของดาร์ก ส่วนที่เขาเงียบเพราะเขาดีใจที่ในที่มีคนมาตั้งชื่อให้เขาเกิดมา20ปีเพิ่งเคยมีชื่อเลยรู้สึกดีใจค้างไปหน่อย

 

 

 

"อืม"ผมได้ตอบไปแค่นั้นก่อนจะยิ้มไปให้

 

'ภารกิจลับ ฝึกวิชา สำเร็จ 1 / 10'

 

 

ห้ะ?แปลว่าไอนะ...เอ้ย!เอเธนท์นั่นยอมรับผมเเล้วสิ สำเร็จไปหนึ่ง!

 

 

"นี่เอเธนท์ นายช่วยอะไรผมหน่อยได้ป่าว"ดาร์กถามเเล้วปั้นหน้าที่คิดว่าดูเป็นมิตรสุดๆไปให้

 

 

"ได้...เเต่ตอนนี้ไม่ว่าง"เอเธนท์ไม่พูดปล่าวหยิบหนังสือสีน้ำตาลเก่าๆเล่มที่ผมหยิบมาตอนเเรก

 

 

"เฮ้อ!"ผมได้เเต่ถอนหายใจหนักๆเเล้วเดินไปที่เหยื่อยรายต่อไปทันที 

 

 

"พวกนายๆ"ผมเดินเข้าไปกลางวงหมากรุกที่กำลังเเข่งกันดุเดือดระหว่างไอเหลืองกับไอฟ้า

 

 

"ว่า/มีไร"สองเสียงดังขึ้นมาพร้อมกันเสียงมันเหมือนกันมากๆถ้าพวกเขาพูดคำเดียวกันผมอาจจะได้ยินเป็นเสียงเดียวด้วยซ้ำ!!ก่อนที่ผมจะตกใจอีกรอบ

 

 

"(O_O)"ผมคิดว่าหน้าผมตอนนี้คงเหวอสุดๆ ก็ไอเหลืองกับไอฟ้าหน้าตาเหมือนกันเด๊ะๆ!

 

 

 

"เป็นไร/มีไรก็ว่ามา"ไอแฝดมันพูดขึ้นพร้อมกันเเต่คนละประโยค 

 

 

"คือว่าพวกนายช่วยอะไรผมไดหน่อยได้ไหม"ดาร์กพูดเเล้ว(เเสร้ง)ยิ้มเเบบจริงใจที่สุด

 

 

"ได้สิ/ไม่"แฝดหัวสองสีพูดพร้อมกันอีกครั้งเเต่ใจความหาเหมือนกันซะไม่มี!! 

 

 

"ทำไมไม่ช่วยเขาเล่า!!"ไอฟ้าพูดพลางทำปากเบ้นิดๆ

 

"เเล้วทำไมต้องช่วยเขาหล่ะ!!"ไอเหลืองย้อนทำเอาไอฟ้าเงียบไปครู่หนึ่ง เเต่ทำไมผมต้องมานั่งพากย์ไอพวกนี้ทะเลาะกันวะครับเนี่ย!

 

 

"พอเถอะๆ ผมชื่อดาร์กนะ เเล้วพวกคุณ??"ดาร์กหยุดการโต้เถียงของไอแฝดต่างขั้วด้วยการเเนะนำตัว

 

 

"ดาร์ก??ผู้ชายงั้นหรอ/ใครถาม"ไอฟ้าพูดเเล้วทำตาโตส่วนไอเหลืองมันพูดเเล้วลอยหน้าลอยตา อ่า...ครั้งนีคงจะยากกว่าเอเธนท์สินะ

 

 

"ครับ "ผมตอบเเค่นั้นเเล้วยิ้มแบบเป็นมิตรไปให้ไอฟ้าที่กำลังบีบคอไอเหลืองอยู่...เห้ย!บีบคอ!!

 

 

"เเอ้ก!เค้าขอโตด"ไอเหลืองว่าพลางเเกะมือไอฟ้าออกเเต่ดูเหมือนมันจะไม่หลุดง่ายๆเสียนี่

 

 

"บอกเเล้วใช่ไหมว่าให้พูดดีๆอย่ากวนตี-นคนอื่นเขา"ไอฟ้าว่าเเล้วหันมาหาผมเเล้วก้มให้นิดเป็นเชิงขอโทษ

 

 

"เห็นผู้หญิงคนนั้นดีกว่าเขาใช่ไหม"ไอเหลืองว่าพลางเบะปากออกเเถมยังชี้มาที่ผมอีก ถ้าผมหูไม่ฝาด..ผมว่าผมได้ยินคำบางคำนะ...

 

 

"จะเห็นผู้หญิงดีกว่าได้ยังไงเล่า!เค้าก็คือเเกเเกก็คือเค้ายังไงเค้าก็รักตัวเองมากที่สุดอยู่เเล้ว"ไอฟ้าบอกพร้อมยิ้มไปให้ตัวเองอีกคน เเต่ผมว่าผมคงไม่หูฝาดเเล้วมั้ง...

 

 

"คือคุณทั้งสองครับ"ผมพูดเรียบเเล้วฝืนยิ้มกว้างให้ เเต่มันดูน่ากลัวเเปลกๆชอบกล

 

 

"ห้ะ/มีไรอีก"

 

 

"ฟังชัดๆนะครับ"ผมเดินเข้าไปใกล้ๆไอสองคนที่โต๊ะในขณะที่กระดานหมากรุกหายไปตั้งเเต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ทั้งสองหันมาให้ความสนใจกับดาร์กอีกครั้งก็พบร่างบางพร้อมรอยยิ้มกว้างประดับอยู่บนใบหน้า

 

 

"ผม! เป็น! ผู้ชาย!!"ผมชี้ปากตัวเองเเล้วพูดชัดๆช้าๆที่ละคำ

 

 

"หรอ/จริงดิ"มันสองคนทำท่าจะเชื่อไม่เชื่อเเหล่ ช่างมันเถอะ..เรามาเข้าเรื่องเควสกันดีกว่า

 

"เเล้วพวกนายชื่ออะไร?"ถ้าที่ผมคิดไว้ถูกต้องทุกคนก็น่าจะยังไม่มีชื่อเเล้วถ้าผมตั้งชื่อได้ถูกใจพวกเขาก็น่าผ่านภารกิจเเต่ว่า...ที่ผมยังค้างคาอยู่ก็คือลุงคาลัสบอกเเบ่งพลังออกเป็น6เเต่ที่นี้มีเเค่5คนถึงภารกิจมันต้องสำเร็จทั้งหมด10อย่างมันก็น่าจะคนละ2อย่างเเต่ผมรู้สึกเหมือนมันต้องมีอะไรมากกว่านั้น....ภารกิจลับมันไม่น่าจะง่ายขนาดนี้..สัณชาตญาณของผมมันบอกมาอย่างนั้น

 

 

 

"ไม่มี/ไม่มี"เป็นครั้งเเรกที่ไอแฝดสองมันพูดในสิ่งเดียวกัน ช่างน่าอัศจรรย์-  -

 

 

"งั้นผมผมเรียกน็อกซ์กับนิกซ์ได้ไหม??"ดาร์กทำหน้าลุ้นๆกับการรอคำตอบของแฝดคู่นี่

 

"เเล้วใครน็อกซ์ใครนิกซ์หล่ะ"ไอเหลืองพูดเเล้วมองหน้าไอฟ้า

 

 

"เค้าขอน็อกซ์ๆ"ไอฟ้าพูดขึ้นพลางยิ้มเเฉ่งให้ผมกับไอเหลือง เงียบ..ไม่มีเสียงประกาศจากระบบน็อกซ์ยังไม่ยอมรับผมหรอ??

 

 

"งั้นเค้านิกซ์สินะ"นิกซ์พูดต่อ เเต่ก็เหมือนเดิมไร้เสียงประกาศว่าสำเร็จภารกิจ ดาร์กเริ่มเหงื่อตกเเต่ไม่เเสดงอาการออกมาเขาเริ่มไม่มั่นใจในวิธีการให้พวกนั้นยอมรับซะเเล้วสิ...

 

 

"งงใช่ไหมว่าทำไมไม่สำเร็จเควส"ไอฟ้าเอ้ย!น็อกซ์พูดขึ้น ทำเอาผมตกใจเเต่ไม่เเสดงออกไปทั้งสีหน้าเเละท่าทางยังคงหน้าเฉยๆไว้ ว่าเเต่พวกเขารู้เรื่องเควสได้ยังไง?

 

 

"การที่ทำให้เรายอมรับต้องเล่นหมากรุกชนะพวกเราก่อน~"นิกซ์ต่อจากที่น็อกซ์พูดค้างไว้เมื่อกี้ ห้ะ? หมากรุก??

 

 

"งั้นไปเล่นกันเถอะครับ"ดาร์กว่าพลางยิ้มกว้างทำเอาน็อกซ์กับนิกซ์ที่มั่นใจว่าพวกตนชนะเเน่ๆไม่เข้าใจว่าดาร์กไม่กลัวหรืออย่างไร

 

 

"ไปห้องของพวกเรากัน ที่นี้ไม่สะดวก"ทั้งสองพูดเพียงเท่านั้นเเล้วเดินนำทางไป ดาร์กมองโน้นมองนี้อย่างสนใจ เพราะเพิ่งได้เดินดูบ้านนี้เป็นครั้งเเรกเเล้วผลที่ได้คือ...นี่มันเขาวงกดขนาดย่อมเลยทีเดียว ถ้าไม่มีน็อกซ์กับนิกซ์นำรับรองหลงเเน่ครับ ผมยิ่งเป็นคนจำทิศจำทางไม่ค่อยได้ซะด้วย  ส่วนตอนที่ผมออกจากห้องไม้นั้นมาได้โดยไม่ได้เดินดู เพราะลุงเเกเล่นดีดนิ้วเป๊าะเดียวถึงนะสิครับ 

 

 

ปึก!

 

 

 

ผมมัวเเต่มองรอบๆจึงลืมดูทางชนกับหนังนิกซ์เข้าเต็มๆ ดั้งจะเเหมบไหมเนี่ย... นิกซ์ก็หันมามองผมนิดหน่อย ผมหล่ะอิจฉาคนหล่อ!! บอกเลยครับบ้านนี้หล่อทั้งบ้านเว้นลุงคาลัสไว้คนนึงนะ อย่างนิกซ์กับน็อกถึงตัวจะติดบางหน่อยๆเเต่ดันสูงนี่สิ! ถึงจะไม่เท่าเอเธนท์ก็เหอะ เเต่ก็สูงกว่าผมอยู่ดี เหอะ! 

 

 

"ถึงเเล้ว"น็อกซ์พูดขึ้นเมื่อร่างทั้งสามมาอยู่หน้าประตูบานหนึ่งที่ใหญ่พอที่สามารถให้ผมสี่คนเดินเข้าพร้อมกันได้เป็นบานประตูสี...จะบอกว่าสีอะไรดีหล่ะมันดล่นมีทุกสีเหมือนเอาสีมาสาดใส่ประตูห้องมั่วๆเเจ่มันดูสวยดึงดูดสายตามันมีลางสังหรบางอย่างที่ผมไม่ควรยุ่งกับห้องนั้น

 

แอ้ดด

 

นิ๊กพลักบานประตูเข้าไปก่อนที่จะมีเเสงสว่างสาดเข้ามาจนผมต้องหลับตา 

 

"ยินดีต้อนรับสู่ห้องของพวกเรา"นิกซ์น็อกซ์พูดขึ้นที่ผมเรียกชื่อสองคนติดกันก็เพราะว่า มันดันฟิวชั่นกันไปแล้วนะสิ!?ผมกวาดตามองทั้งห้องที่มันไม่น่าเรียกห้องได้เลยเพราะมันกลับว่างเปล่ารอบๆตัวผมมีเเต่สีขาวที่เต็มไปด้วยลวดลายเเละดูเหมือนมันจะไม่มีที่สิ้นสุดซะด้วยเเล้วสายตาดาร์กก็ไปหยุดอยู่ที่นัยน์ตาสองข้างนั้นคนละสีเเถมสีผมยังเป็นสีฟ้าเเซมๆเหลืองยังไม่ทันที่ผมจะหายอึ้ง

 

 

เป๊าะ!

 

เสียงดีดนิ้วของนิกซ์น็อกซ์ดังขึ้นพร้อมโต๊ะเก้าอี้ที่มีกระดานสีขาวดำอันคุ้นตาปรากฎขึ้นกลางห้อง 

 

"เรามาเริ่มกันดีกว่า หึหึ"ดาร์กหัวเราะเบาๆก่อนจะมีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฎบนใบหน้าหวาน เรื่องหมากรุกนี่มาท้าผิดคนเเล้วไอน้อง..หึหึ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"รุกฆาต"เสียงเรียบๆของเด็กหนุ่มนามดาร์กดังขึ้นกับรอยยิ้มของผู้ชนะประดับบนใบหน้าน่ารักนั่น เเต่นิกซ์น็อกกลับไม่ยิ้มตามไปด้วยนี่สิก็ไอหนุ่มหน้าตาน่ารักคนนี้ไม่ว่าจะเล่นกี่ตาๆเขาก็เเพ้ตลอดๆ 

 

"เออๆยอมรับก็ได้"นิ๊กซ์น๊อกซ์พูดอย่างคนยอมเเพ้กับเด็กหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขาที่เขายอมง่ายๆเพราะไม่ว่าจะเล่นกี่ตาๆเขาก็เเพ้อยู่ดีเเถมยังรำคาญเสียงน็อกซ์ที่บอกให้เขายอมเเพ้ๆอยู่นั้นเเหละ

 

 

 

'ผู้เล่นผ่านภารกิจลับ ฝึกวิชา 2/10ค่ะ'

 

 

ทันทีหลังจากเสียงระบบจบร่างของดานฺกเเละนิ๊กซ์น็อกซ์ก็หายไปจากห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนนี้ก็เป็นวันที่สองของภารกิจที่ผมได้รับมาอย่างงงๆ ซึ่งผมก็ได้ทำการ'ตีสนิท'พวกหัวหลากสีนั่น เอ่อ..ซึ่งเเต่ละคนก็มีวิธีการผ่านไม่เหมือนกันอย่างเอเธนท์ดาร์กก็เเค่ตั้งชื่อให้ส่วนนิ๊กซ์น๊อกซ์ก็เเค่เล่นหมากรุก ดาร์ฟก็เเค่โดนกรอกยาแปลกๆเข้าปาก ส่วนกิลอส....ผมเเค่เดินเข้าไปหาเขายังไม่ทำอะไรก็มีเสียงระบบประกาศขึ้นมาซะก่อน ผมก็ได้เเต่งงๆส่วนไอแดงหรือกิลอสนั่นเเหละมันกลับส่งยิ้มเเปลกๆมาให้ทำเอาผมรู้สึกเสียวสันหลังวาบ เเละวันนี้ผมก็จะไปให้พวกเขาฝึกวิชาให้กับผมให้ได้!!!.\



-------------------------------------------------
ขออภัยที่ไม่ได้อัพมาซะหลายวันเพราะไรท์มีเหตุอันจำเป็นนั้นก็คือ.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เที่ยว!!!

(โดนรีดตบ)
เเล้วที่ไรท์ไปอ่านเม้นมาที่บอกว่าสั้นไป ต้องขออภัยด้วยนะคะ-/\* เพราะว่าไรท์พยายามเเเล้วอย่างบทนี้ตอนเเรกที่เขียนไว้ว่า10% เเต่ถ้าไรท์ไม่ให้มันจบเเบบนี้ไรท์เกรงว่ามันจะรีบจบเกินไป
ไรท์ขอสัญญาด้วยเกียติ์ของลูกเสือ(?)เลยค่ะ!!!! ว่าตอนหน้าจะยาวเเน่นอน(￣^￣)ゞ

ขออภัยอีกครั้ง-/\-

ปล.ขอบคุนททุกเม้นที่เม้นมาให้กำลังใจด้วยเน้ออออออออ^+++^