DreamPacker แพ็กฝัน พาไปตะลุย ตอนที่ 1

"The real voyage of discovery consists not in seeking new  landscapes but in having new eyes” - Marcel Proust

“การเดินทางเพื่อเรียนรู้สิ่งต่างๆที่แท้จริง ไม่ใช่แค่การค้นหาทิวทัศน์ใหม่ๆ แต่คือการมองสิ่งเหล่านั้นในมุมมองใหม่ๆด้วย”
 

ตอนที่ 1 : เปิดเน็ต...เขียนโพสต์

เป็นเรื่องที่ท้าทายอย่างยิ่ง กับการจัดทริปแบกเป้ และประกาศเชิญชวนหาเพื่อนร่วมเดินทางบนหน้าเว็บไซต์ ก่อนโพสต์ข้อความก็ได้ตั้งคำถามกับตัวเองว่า ใครจะเชื่อผมบ้างทั้งที่เรายังไม่เคยเจอกัน ผมจะแบกภาระความเสี่ยงมากน้อยแค่ไหน อยู่ๆทำไมเราต้องมารับผิดชอบแบกหน้าที่มากมายเพื่อการได้เดินทางเพียงเท่านี้หรือ เพียงคำถามไม่กี่ข้อที่ได้ถามกับตัวเองขณะกำลังลงมือโพสต์ ต้องทำให้การโพสต์ของผมต้องหยุดฉะงัก และปิดหน้าเว็บไซต์ ปิดโน๊ตบุ๊ค ปิดไฟเข้านอน

แต่ความพยายามของนักเดินทางแบบผมไม่ได้จบลงเพียงเท่านี้ ผมจึงใช้เวลาทำการบ้าน ค้นหาข้อมูล และทำทุกสิ่งอย่างเพื่อให้ได้ข้อมูลที่สมบูรณ์และพร้อมจะโพสต์เชิญชวนเพื่อนใหม่ที่ยังไม่รู้จักมาก่อนร่วมเดินทางกับผมในครั้งนี้ กับส่วนหนึ่งของเส้นทางรถไฟสายที่ยาวที่สุดในโลก คลาสสิคที่สุดในโลก และยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก นั่นคือ เส้นทางรถไฟสายทรานไซบีเรีย มุ่งหน้าจากปักกิ่ง สู่ นครมอสโก ประเทศรัสเซีย
 

ผมใช้เวลาเตรียมข้อมูลการเดินทางและศึกษาค้นคว้าประมาณเกือบหนึ่งเดือน เพราะการจัดทริปแบกเป้แบบนี้ ไม่ใช่เพียงการหาสถานที่ท่องเที่ยวเท่านั้น แต่ผมจะต้องหาข้อมูลการจองตั๋วเครื่องบิน ตั๋วรถไฟ ที่พักที่ถูกสุดๆสไตล์นักแบ็กแพ็กเกอร์ รวมทั้งต้องค้นหาข้อมูลแผนการและวิธีการเดินทางไปยังแต่ละประเทศ แต่ละเมือง แต่ละจังหวัด และแต่ละพื้นที่ บางส่วนอาจจะค้นหาได้ง่าย แต่บางส่วนอาจต้องใช้ระยะเวลาในการค้นหาข้อมูล ยิ่งปัจจุบันนี้ เราสามารถค้นห้าข้อมูลสำหรับการเดินทางได้อย่างสะดวกมากขึ้นยิ่งกว่าอดีตเมื่อหลายปีก่อน ด้วยเทคโนโลยี และการมีส่วนร่วมของนักเดินทางรุ่นก่อนๆที่นำประสบการณ์มาแชร์ให้ได้ฟังได้อ่านกันบนโลกไซเบอร์ และตามแผงหนังสือทั่วไป สิ่งเหล้านี้จึงทำให้การค้นหาข้อมูลเป็นไปได้ง่ายกว่าที่คิด และยิ่งค้นหา ยิ่งเกิดความสะดวก และอยากให้การเดินทางครั้งนี้ถึงวันนั้นเร็วๆเว็บไซต์ที่ผมเห็นว่าเหมาะสำหรับการจัดทริปหารเฉลี่ยและโพสต์เชิญนักเดินทางแบบแบ็กแพ็คคือwww.trekingthai.com ซึ่งเว็บไซต์นี้เป็นที่รวมตัวของนักเดินทางทั้งในประเทศและต่างประเทศ มีทั้งนักเดินทางที่อายุเพียงสิบต้นๆจนไปถึงนักเดินทางวัยเกษียณ สิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกดีกับเว็บไซต์นี้ คือ นักเดินทางที่นี่ไม่มีการแบ่งแยกอายุ ไม่แบ่งเกรด ไม่แบ่งชนชั้น ทุกวัยไม่ว่าจะวัยเด็กหรือวัยเกษียณ สามารถเดินทางร่วมกันได้ สิ่งเดียวที่ต้องพกไป คือ หัวใจเพื่อการเดินทางทริปนี้ ผมได้วางแผนการเดินทางด้วยเครื่องบินจากกรุงเทพฯ ไปสู่ปักกิ่ง เที่ยว 2 วัน จึงนั่งรถไฟสายทรานมองโกเลียเพื่อเดินทางสู่เมืองอูลานบาตอร์ เที่ยว 4 วัน ก็เดินทางด้วยรถไฟสายทรานไซบีเรียไปยังเมืองเอียร์คุตส์ เที่ยว 4 วัน จึงเดินทางด้วยรถไฟสายเดียวกันไปยังเมืองมอสโก โดยเส้นนี้จะใช้เวลาอยู่บนรถไฟ 4 คืน 3 วัน โดยอยู่เที่ยวอีก 4 วัน และการเดินทางของเราจะสิ้นสุด ณ เมืองเซนต์ปีเตอร์เบิร์ก รวมระยะเวลาการเดินทาง 26 วัน ด้วยงบประมาณหกหมื่นต้นๆ
 

ผมได้โพสต์ข้อความเหล่านั้นเพื่อเชิญชวนเพื่อนๆบนโลกออนไลน์ที่กำลังจะรู้จักกันในอีกไม่ช้า ชวนเดินทางไปด้วยกันครับ

ผมดูยอดรีวิว และคอมเม้นท์ตอบรับทุกวัน และแทบจะทุกชั่วโมง ปรากฏว่าทริปนี้มีผู้สนใจมากกว่าสามสิบกว่าคนในเวลาหลังจากโพสต์ไปแล้วประมาณ 7 วัน ผมจึงประกาศหยุดรับสมาชิกไว้ก่อนครับ...แอบดีใจเล็กน้อยที่ทริปนี้กำลังจะเริ่มต้นแต่การเดินทางครั้งนี้ ผมไม่สามารถรับเพื่อนร่วมทางได้ถึงสามสิบกว่าคนแน่นอน เพราะในใจของผมตั้งใจหาเพื่อนร่วมเดินทางพร้อมกับผมเพียง 8 คนเท่านั้น

ผมคัดเลือกเพื่อนๆจากรายชื่อคนที่ตอบรับคนแรกๆโดยไม่แบ่งแยกเพราะเพียงอายุของนักเดินทาง เพราะผมเชื่ออย่างมั่นใจว่า นักเดินทางทางแต่ละคนแต่ละอายุย่อมรู้สังขารตัวเองดีอยู่แล้วว่า การเดินทางครั้งนี้ตัวเองจะไหวหรือไม่ ซึ่งหากคุณโพสต์ตอบรับมา ผมก็เชื่อมั่นคุณแล้วว่าคุณมีความตั้งใจและมุ่งมั่นที่จะเดินทางไปพร้อมกัน

ผมและเพื่อนสมาชิกนัดมีทติ้งกันหลายครั้ง เพื่อนบางคนมาสารภาพในภายหลังจบทริป บางคนสารภาพระหว่างเดินทาง ว่าพวกเค้าแอบไปตั้งกลุ่มไลน์คุย ปรึกษากันว่า ผมเชื่อใจได้หรือไม่ (แอบหัวเราะ) บางคนพาเพื่อนมามีทติ้งด้วย เพราะกลัวโดนหลอก ผมห้ามความคิดพวกเค้าไม่ให้คิดแบบนั้นไม่ได้หรอกครับ เพียงแค่รอวันเดินทาง ความกังวลเหล่านั้น ก็จะคลี่คลายผ่อนลงไปกลายเป็นความตื่นเต้นเมื่อการเดินทางมาถึงเองครับ

สุดท้ายยิ่งเรามีทติ้งนัดพบกันหลายครั้ง ทำให้ผมอยากหาเพื่อนเพิ่มในการเดินทางครั้งนี้เพิ่มขึ้นอีก เพราะเพื่อนในกลุ่มแปดคนแรกนั้นน่ารักกันมาก ช่วยกันหาข้อมูลมาเติมเต็ม และพร้อมที่จะแชร์และโอบรับสมาชิกใหม่เพิ่มเพื่อมาร่วมเดินทางด้วยกัน เพื่อให้อีกหลากหลายคนมาแชร์ความสุขในการเดินทางครั้งนี้ร่วมกัน เพราะทริปนี้จัดเป็นทริปที่ยิ่งใหญ่สำหรับผมทริปหนึ่งครับ และสุดแล้วผมก็ได้สมาชิกทั้งเก่าทั้งใหม่เพิ่มเป็น 18 คน เพื่อนบางคนแอบแซวผมว่าสามารถจัดตั้งบริษัททัวร์ได้เลยเสียทีเดียว เสียงหัวเราะก็ปรากฏพร้อมเพรียงกันระหว่างที่เรานัดทานข้าวกันที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง แต่การที่สมาชิกเยอะขนาดนี้ ผมเริ่มรู้กดดัน กดดัน กดดัน แต่มันถอยไม่ได้แล้วครับ ต้องเดินทางต่อไป

และ...ทุกอย่างได้เตรียมพร้อม เพียงรอให้วันเดินทางเข้ามาถึงเท่านั้น...

เป็นแฟนเพจผู้เขียนได้ที่ https://www.facebook.com/iamnairaka

ติดตามบล็อคของผู้เขียนได้ที่ http://backpackercity.wordpress.com

 

 

 

ตะลุยแดนทรานไซบีเรีย