Superior • พักฟรีตลอดไป

- ปุกาศ -
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ไรต์เขียนค่ะ
เคยอัปไปเมื่อโควิดรอบแรกแล้วทำไฟล์หาย จึงไม่ได้อัปต่อ
แล้วทำการลบนิยายเรื่องนั้นออกจากเว็บไป เพราะหมดใจ

ตอนนี้เจอไฟล์แล้ว เลยจะอัปให้อ่านกันเล่น ๆ

แต่ชื่อเดิมมีคนใช้ไปแล้ว เลยเปลี่ยนเป็นชื่อใหม่

หวังว่านิยายเรื่องนี้คงดีต่อใจสำหรับใครไม่มากก็น้อยนะคะ

(ชื่อเดิมคือ Love Scent หอมรัก)

“กลัวเหรอ” คนที่รับหน้าที่ขับรถมาตลอดทางเอ่ยถามขึ้น อาจเป็นเพราะสีหน้าฉันแสดงออกมากจนเกินไปหรือจะถามลองใจฉันก็ไม่รู้ “พี่ไม่พามาฆ่าหมกป่าหรอกหน่า”

บ้าจริง อ่านความคิดฉันออกเหรอเนี่ย “พามาฆ่าข่มขืนก็ว่าไปอย่าง”

ยังไม่ทันจะหายเหวอกับประโยคแรกก็ต้องมาช็อคกับประโยคถัดมา หน้าหล่อขนาดนี้ข่มขืนใครเขาก็สมยอมไหม 

“ทำไมพี่เป็นคนแบบนี้” มาไกลขนาดนี้ฉันคงต้องสมยอมแล้วล่ะ ถึงหนีรอดก็คงไม่มีใครหาเจออยู่ดี 

เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นที่ยาวค่ะ 
ภาษาไม่สวย เบาสมองจนหาสาระไม่ได้
ดราม่าหลวมโครก 
อ่านแก้เบื่อได้ฮะ (หรือเบื่อกว่าเดิมก็ไม่รู้)

***อัปลงเว็บไม่จบนะคะ***