รักนี้ รักนั้น รักไหนฉันไม่มีวันลืม

1

            โมจินไปเที่ยวทะเลด้วยกันไหม ช่วงนี้ได้ยินว่าผู้ชายเยอะด้วยนะ OoO ยัยหวานเพื่อนสนิทของฉันมาชวนไปเที่ยวทะเลในช่วงปิดเทอม

            ไม่ไปหรอกย่ะฉันปฏิเสธไปและทำหน้าเมินเฉยเหมือนไม่อยากไป -_- แต่ในใจอยากไปจะแย่แล้ว ไปเที่ยวทะเลด้วยนา.... *_* (อยากไปเที่ยวทะเลจริงจริ๊ง) U_U

            แล้วแต่เธอแล้วกันเดี๋ยวเปิดเทอมมาเล่าให้ฟังนะจ้ะ vov พอพูดจบยัยหวานก็ปั่นจักรยานไปทันที TOT

            เค้าไม่ได้หันมามองฉันเลย ซึ่งตอนนี้ฉันกำลังทำตาละห้อยอยู่  -o-

            วันนี้เป็นวันปิดเทอมสอบวันสุดท้ายและตอนนี้ก็สอบเสร็จเรียบร้อยแล้ว  เพื่อนๆเค้าก็เตรียมโปรแกรมไปออกแรดในวันปิดเทอม  แต่ที่ฉันไปเที่ยวทะเลกับยัยหวานไม่ได้นั่นเพราะลูกของเพื่อนแม่จะกลับมาจาก นิวยอร์ค ToT และแม่กับคุณน้า(เพื่อนของแม่)จะต้องไปฝรั่งเศส(เพราะอะไรก็ไม่รู้ไม่ได้ฟังแต่ไปกันเกือบทุกปี) และที่บ้านของคุณน้าก็ไม่มีใครอยู่จึงให้ลูกของคุณน้ามาอยู่กับฉันและให้พาเค้าเที่ยวเมืองไทยด้วย และดูแลเค้าด้วยฉันจึงต้องอยู่บ้าน(ดูแลตัวเองไม่เป็นเหรอฟะ)  -o-

            แต่คิดๆแล้วก็น่าน้อยใจคุณแม่กับคุณน้านะ ปิดเทอมทั้งทีให้ไปออกแรดหน่อยก็ไม่ได้ เฮ้อออ! (ถอนหายใจนะค่ะไม่ได้เรอ) T_T

            พอเดินมาถึงหน้าบ้านฉันก็ทำหน้างอนแบบสุดๆ(ไม่มีใครเห็นหรอกค่ะ)ก็ทำไว้ไงเผื่อเข้าไปจะได้ไม่หลุด

            แต่รู้สึกว่าคุณน้าจะมานะเพราะเห็นรถของคุณน้าจอดอยู่หน้าบ้าน และเห็นคนขับรถนั่งอยู่ข้างในด้วย สงสัยเอาลูกชายของคุณน้ามาฝากไว้ล่ะมั่งเพราะได้ยินว่าจะไปคืนนี้แล้วนิ  -_-

            อยากเห็นหน้านักว่าจะเป็นยังไง สงสัยจะหน้าเห่ยๆ เอ๋อๆทำอะไรไม่เป็นประมาณเนี้ย ยี๋...ไม่อยากเห็นหน้าเอาซะเลย(เมื่อกี้ยังบอกว่าอยากเห็นหน้าอยู่เลย) แล้วแถมยังต้องมาอยู่ด้วยกันอีก ToT

             จะบ้าตาย!!!

             พอฉันเดินเข้าไปในบ้านก็เห็นคุณแม่กับคุณน้าคุยกันอยู่ที่ห้องรับแขก   o_o

             เอ...ลูกของคุณน้าอยูไหนนาไม่เห็นเลย แต่ไม่เห็นก็ดีแล้ว เกลียดจั๊งพวกชอบขัดความสุขของฉัน ToT

             span lang="TH">พอฉันทำกิจวัตรทุกอย่างเสร็จฉันก็ลงไปเดินเล่นกับเจ้าผัดไทยสุนัขพันธ์ชิสุของฉันที่สวนหลังบ้าน ฉันรู้สึกโล่งอกและสบายใจมากที่ปิดเทอมแล้ว แต่รู้สึกเหนื่อยอีกที่ต้องมาดูแลลูกของคุณน้า -o-

             ฉันลงไปนอนแผ่กับพื้นหญ้านุ่มๆและเคลิ้มจะหลับบบลงงง-_-

             เธอตายแล้วหรอ o_o

             อยู่ดีๆก็มีเสียงของชายผู้หนึ่งดังขึ้นบนหัวทำเอาฉันสดุ้งโยงลืมตาขึ้น OoO

             โอ้ OoO ....หล่อจังเยยยย ใครกันเนี้ยสงสัยเพื่อนบ้านแน่เลยอ่ะ สมูกนี่โด่งเป็นสง่า ตากลมโตหน่อยๆปากเรียวบางน่าจูบซะไม่มี หน้าใสใจซื่อบื้อ เอ้ย...ใจซื่อเฉยๆ แหมหล่อขั้นเทพเลยอ่ะ

             แต่ปากดูเหมือนจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่กล้าดียังไงมาว่าฉันตาย -o-

             นี่ นายกล้าดียังไงมาว่าฉันตาย ฉันยังไม่ตายสักหน่อยฉันตั้งตัวได้ก็แว้ดใส่เขาทันที

                 จะไปรูหรอ ก็เห็นหมาเลียหน้าเธอแล้วเธอก็ไม่รู้สึกตัวก็นึกว่าตายแล้วเขาพูดพร้อมหัวเราะนิดๆ -o-

                 ฉันรีบเอาเจ้าหมาของฉันออกไปและยืนขึ้นอย่างเร็วพลัน ToT

                 ว่าแต่นายเป็นใครหรอแล้วย้ายมาอยู่ที่นี่นานยังไม่เคยเห็นหน้าเลย

                 เธอไม่ต้องรู้อะไรหรอกรู้แต่ดูแลฉันก็พอเขาพูดพลางกอดอกและเมินหน้า

                 นี่ ทำไมฉันต้องดูแลนายด้วยล่ะเป็นแค่เพื่อนบ้านไม่ต้องรับสิทธิดีขนาดนั้นก็ได้มั่ง oOo

ดูแลงั้นเหรอ เอ...ทำไมฉันต้องดูแลเขาด้วยล่ะเราไม่รู้จักกันสักหน่อย -_-          

                 แล้วใครว่าฉันเป็นเพื่อนบ้านเธอล่ะฉันมาอยู่ที่นี่ต่างหาก -o-

                  ทะ..ที่นี่ นี่มันบ้านฉันไม่ใช่หรอ รึว่าเราเข้าบ้านผิด ก็ไม่นิฉันจำต้นไม้ต้นนั้นได้ฉันชอบปีนเล่นตอนเด็กๆ(ตอนนี้ก็ยังปีนอยู่ ToT)

                        หรือว่าเขาเข้าบ้านผิด ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ๆ -_-           

                   นายเข้าบ้านผิดแล้วล่ะ นี่มันบ้านฉัน

                   ฉันไม่ได้เข้าบ้านผิด ฉันจะมาอยู่ที่นี่ -o-

                   นายจะให้ฉันเรียกตำรวจมาจับนายมั้ย นายถึงจะยอมไป oOo

                   เธอไม่ต้องเรียกตำรวจมาหรอกเรียกแม่เธอมาก็จบ

                   ทำไมต้องเรียกแม่ฉันด้วยไม่มีทางซะหรอก ฉันนี่แหละจะเป็นคนไล่นายเอง oOo

                   ฉันมองรอบตัวก็เห็นจะมีแต่ไม้แบตฯที่ฉันเล่นแล้วไม่เก็บเมื่อวานตกอยู่พื้นสนามฉันจึงรีบไปหยิบมาตีเขาทันที

                    ป้าปปปๆๆๆๆๆๆ

                   นี่ๆๆๆๆๆไม่ไปใช่ไหมโดนหน่อยเป็นไรพวกโรคจิตนี่ มาว่าบ้านคนอื่นเป็นบ้านของตัวเองตายซะเถอะ o0o

                   โอ้ย!!เจ็บนะฉันไม่ได้ว่าบ้านเธอเป็นบ้านของฉันซักหน่อย แต่ฉันบอกว่าจะมาอยู่ที่นี่ต่างหากล่ะเขาพยายามจับไม้ไว้และพูดให้ฉันหยุดแต่ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ฉันหลับตาตีอย่างเดียว -o-

                   นั่นแหละมันก็เหมือนกันนายไม่มีสิทธิ์จะมาอยู่บ้านหลังนี้เพราะเราไม่รู้จักกัน oOo

                   แล้วเธอรู้ได้ไงว่าเราไม่รู้จักกันเขายังเถียงไม่เลิก oOo

                   รู้สิเพราะฉันไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้านายแล้วเราจะรู้จักกันได้ไง แหม...หน้าตาก็ดี้ดีนะแต่ทำไมทำตัวอย่างนี้นะพ่อแม่รู้คงเสียใจมาก กลับตัวกลับใจซะเถอะแล้วฉันจะให้อภัยฉันหยุดตีและสั่งสอนเขาอย่างกับคุณครูอย่างนั่นแหละ-_-

                   นี่เธอ มันจะมากไปแล้วนะ เธอไม่มีสิทธิ์มาพูดกับฉันอย่างนี้แลไม่มีสิทธิ์มาตีฉันอย่างนี้ด้วยเข้าใจไหมเขาตะคอกใส่หน้าฉันพลางลูบแผลตัวเองปอยๆ-o-

                   มันไม่มากไปหรอก นายนะแหละบุกรุกบ้านคนอื่นฉันจึงป้องกันตัวไงล่ะ oOo

                   เอะอะโวยวายอะไรกันล่ะลูก ดังไปสามบ้านแปดบ้านเลยฮึ oOo

                   เสียงของคุณแม่เดินเข้ามาในสวนพร้อมกับคุณน้าทำให้เราสองคนหันไปมองพร้อมๆกัน OoO

                   คุณแม่ค่ะ ก็นายเนี้ยโลกจิตแอบปีนมาบ้านเราค่ะ หนูเลยจัดการซะเลยหนูเก่งไหมค่ะแม่ฉันรีวิ่งไปเกาะแขนของคุณแม่และฟ้องใหญ่เลย -O-

                   ไหนใครแม่ไม่เห็นมีเลย o_o

                   ก็นายนี่ไงค่ะแม่ แม่ไม่เห็นได้ไงฉันพุดพลางชี้หน้านายคนนั้น

                   หา...เซลก้านี่เหรอโรคจิต OoO 

                   ซะ...เซลก้า ใครว่ะ OoO

                   เซลก้าไหน แม่รู้จักเขาด้วยหรอ o_o

                   รู้จักสิก็เนี้ยแหละลูกของเพื่อนแม่

                    เพล้งงง(หน้าแตกมิใช่แก้วแตกใดๆทั้งสิ้น)ToT

                    เซอร์ไพรซ์!!! เป็นไปไม่ได้ improssible ToT จะเอาคำไหนดีพูดไม่ออกบอกไม่ถูกปวดหัวตัวร้อนง่วงนอนเป็นที่ซู้ด ทำไงดีด่าเขาไว้เยอะจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน จะแกล้งละเมอแล้ววิ่งขึ้นห้องดีไหม ไม่ทำบ่อยแล้วแม่จับได้แน่ หรือจะแกล้งเป็นลมเพราะพูดมาก ไม่ๆๆเป็นเหตุผลที่เยอะไป(ตรงไหน)ทำไงดีจะบ้าตายT-T