อนุญาตให้ผิดหวัง

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

หนึ่งชีวิตเกิดมาเพื่อเริ่มต้น

ผิดหวัง

และล้มเหลว

วนลูปอยู่อย่างนี้จนกว่าชีวันจะสูญสิ้น

นั่งมองผู้คนมากมายประสบความสำเสร็จ มีชื่อเสียง เงินทอง บริวารห้อมล้อมพลางสลดใจ เหตุใดตัวเราไม่ปัญญาไคว่ขว้ามาครอบครอง

ยามตั้งหน้าตั้งตาสัมผัสแป้นพิมพ์ ตวัดปลายดินสอและปากกาพลอยสุขใจจุดประกายเริ่มต้นชีวิตใหม่ผู้ถ่ายทอดเจตนารมณ์นามว่า นักเขียนเร่ร่อน

ทุ่มเทหยาดเหงื่อแรงกายตั้งใจรังสรรค์ผลงานเผยแพร่และถ่ายทอดจินตนาการผ่านอักขระร้อยเรียง ตัวอักษรอันแสนงดงามสลักจิตกระชากวิญญาณดำดิ่งสู่ห้วงภวังค์

โลกที่ไม่มีใครรู้จัก โลกที่มีแค่เราท่ามกลางตัวละครเหล่านั้นล้อมรอบย่างกรายเข้ามาโอบกอดปลอบประโลมด้วยถ้อยคำพานดวงกมลสั่นคลอน

"ไม่เป็นไร"

"ไม่มีใครอ่านก็ไม่เป็นไร"

"จงอย่าทอดทิ้งพวกเราไว้กลางทางก็พอ"

"เพราะพวกเราก็มีชีวันในโลกที่คุณพยายามสรรค์สร้างเพื่อต่อลมหายใจของตัวเอง"

คอยย้ำเตือนหากช่วงเวลาอันยากลำบาก ท้อแท้ สิ้นหวัง ต้องการล้มเลิกทุกสิ่งมาถึงเมื่อไรโปรดคะนึงอยู่เสมอเราลงมือเขียนเพื่อสิ่งใด

เพื่อตัวเอง

เพื่อคนอื่น

หรือเพื่อโลกใบที่สองเปรียบดั่งพื้นที่ปลอดภัยสำหรับปลีกวิเวกหนีมาพักใจยามดวงเดือนไร้หมู่ดาว

แม้ต้องเผชิญกับความผิดหวังดุจดังสัจธรรมของมนุษย์ซึ่งยากจะหลีกเลี่ยง อย่าถอดใจ ไม่มีใครสามารถประสบความสำเร็จเพียงลงมือทำแค่ครั้งเดียว

"พลาดครั้งสองครั้งไม่ถึงกับตายสักหน่อย"

โปรดอนุญาตให้ตัวเองเสียใจและเศร้าโศก เมื่ออารมณ์เหล่านั้นพัดผ่านตามสายลมแห่งเจ็บปวด ผืนนภาเปิดกว้างกลับมาสดใสเมื่อไรขอให้วันนั้นเป็นวันของคุณ

จาก แคทธาลิกา