ความเป็นเพื่อนของแต่ละคน

เนื้อเรื่อง

มีหลายสิ่งที่คุณรู้สึกได้ในมิตรภาพที่ไร้ข้อจำกัดของความเป็นเพื่อน ความผูกพันเหล่านั้นถูกถ่ายทอดผ่านตัวอักษร เพื่อบ่งบอกถึงความสัมพันธ์ที่แสนจะพิเศษของทุกๆ คนที่มีเพื่อน คุณขาดข้อไหนหรือเปล่า

Always be homest , would you want them to lie to you?
จงซื่อสัตย์เสมอ...... คุณต้องการให้เพื่อนโกหกคุณเหรอ

Be there when they need you, or you may wind up alone
จงอยู่เคียงข้างเมื่อเขาต้องการ.....หรือคุณต้องการจะอยู่คนเดียว

Cheer them on, we all need encouragement now and then
ให้กำลังใจ......เราทุกคนต่างก็ต้องการการสนับสนุนเป็นบางครั้ง

Don't look for their faults, even if you have none
อย่ามองหาข้อผิดพลาดของเขา.....แม้ว่าคุณจะไม่มีข้อผิดพลาดแม้แต่ข้อเดียว

Encourage their dreams, what would we be without them?
สนับสนุนให้เขาทำตามความฝัน.......เราจะอยู่อย่างปราศจากความฝันได้อย่างไร

Forgive them, you just may do something wrong sometime
ให้อภัย ....คุณอาจจะเคยทำผิดพลาดในบางเวลา

Get together often, misery loves company, so does glee
เจอกันบ่อยๆ...... เมื่อมีความทุกข์ ต้องมีเพื่อนเพราะการคบค้าสมาคมทำให้เกิดความสนุกสนาน

Have faith in them, the human animal is remarkable
มีศรัทธาในเพื่อน.....การมีศรัทธาเป็นสิ่งที่แบ่งแยกมนุษย์ออกจากสิ่งมีชีวิตอื่น

Include them, you may need to be included sometime
รวมเขาเข้าไปด้วย......คุณก็อาจจะต้องการถูกรวมบ้างบางครั้ง

Just be there when they need you
อยู่ข้างๆ.......เมื่อเขาต้องการคุณ

Know when they need a hug, and couldn't you use one?
รู้ว่าเมื่อไหร่ที่เขาต้องการให้กอด...เคยกอดเพื่อนบ้างหรือยัง

Love them unconditionally, that is the only condition
รักโดยไร้ข้อแม้........นี่เป็นเพียงเงื่อนไขข้อเดียวเท่านั้น

Make them feel special, because aren't we all special?
ทำให้เขารู้สึกเป็นคนพิเศษ.. เพราะเราทุกคนก็เป็นคนพิเศษไม่ใช่เหรอ

Never forget them, who wants to feel forgotten
อย่าลืมเพื่อน........ ใครบ้างอยากถูกลืม

Offer to help, and know when " Nothanks" is just politeness
เสนอตัวที่จะช่วยเหลือ......และควรรู้ว่าเมื่อไหร่ที่คำว่า "ไม่เป็นไร ขอบคุณ"เป็นคำพูดแค่เพื่อมารยาท

Praise them honesly and openly
ยกย่องเพื่อนอย่างจริงใจ และเปิดเผย

Quietly disagree, noisy No's make enemies
อย่าโต้แย้งอย่างโจ่งแจ้ง........การทำเช่นนั้นก่อให้เกิดศัตรู

Really listen, a friendly ear is a soothing balm
ตั้งใจรับฟัง.......การรับฟังของเพื่อนคือยารักษาอาการ

Say you're sorry, don't let them assume it
กล่าวคำขอโทษ.......อย่าปล่อยให้เพื่อนต้องสันนิษฐานเอาเอง

Talk frequently, connunication is important
พูดคุยกันบ่อยๆ ........การสื่อสารเป็นสิ่งสำคัญ

Use good judgement
ใช้ข้อตัดสินที่ดี

Verbalise your feelings
อธิบายความรู้สึกของคุณเป็นคำพูด

Wish them luck, hopeftlly good
อวยพรให้โชคดี ..........หวังว่าเขาจะพบแต่เรื่องดี

Xamine your motives before you "help" out
ตรวจสอบเจตนาของคุณ ก่อนที่จะขอความช่วยเหลือ

Your words count, use them wisely
คำพูดของคุณมีค่า ......จงใช้อย่างชาญฉลาด

Zip your lips when they told a secret
ปิดปากให้สนิทเมื่อเพื่อนบอกความลับ 

เพื่อนที่ดีของเรา...
เราเป็นเพื่อนที่ดี...
ถึงวันนี้..เราดีใจที่ยังมีนายเป็นเพื่อน
ถึงวันนี้...เราดีใจที่มีนายอยู่ไม่ห่าง
เราไม่จำเป็นต้องทักทายกันอย่างสนิทสนม...
เราไม่จำเป็นต้องพูดคำหวานๆ...

เคยน่ะ...เราเคยไม่ไว้ใจ...
เคยน่ะ...เราเคยไม่เชื่อใจ...
ความจริงใจระหว่างเรา...
เวลาได้พิสูจน์...
อาจมีคนมากมายพูดว่าเราไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้...
อาจมีคนมากมายเห็นเราไม่น่ารักอย่างนั้นไม่สวยอย่างนี้...
นายก้อยังอยู่ข้างเรา...เป็นเพื่อนกัน
มีหลายคนอาจเป็นมากกว่าคำว่า..เพื่อน..
มีหลายคนอาจเห็นมากกว่าคำว่า..เพื่อน..
แต่เรารู้ดี...เรารักนาย...รักมากกว่าคำว่าเพื่อน...รักมากกว่าคำว่าแฟน
...รักนี้จะยั่งยืนแค่ไหนเราไม่รู้......เรารู้เพียงแค่จะถนอมรักนี้ให้ยาวนานที่สุด...
...มีบ้างที่จะเบื่อ มีบ้างที่จะหลงลืม..แต่ไม่นานนักหรอก...เพื่อน

นายจะคิดเหมือนเราบ้างไหม...เคยต้องการคำตอบ
แต่ตอนนี้ไม่...เราไม่ต้องการที่จะรอคอยคำตอบ
เราจะคิดเช่นนี้ต่อไป...โดยไม่ต้องการคำตอบ
เพราะนายย่อมมีใครมากมายในชีวิต...
เราเป็นเพียงหนึ่งในนั้น...ที่อาจไม่สำคัญ
...แต่อย่างน้อยเราก้อเคยมีบทบาท..ในช่วงเวลาหนึ่ง

ต่อไปเส้นทางของพวกเราจะเป็นเช่นไร...
ต่อไปจะมีเหมือนเดิมหรือไม่...ความเป็นเพื่อน

อันนี้เป็นเรื่องเล่าเกี่ยวกับการเป็นเพื่อน

• ความเป็นเพื่อน
  กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
  มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วยกัน
  ความสุข ความเศร้า ความรู้ และอื่นๆ อีกมาก
  วันหนึ่งมีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมดว่า เกาะกำลังจะจมน้ำ ดังนั้น
  ความรู้สึกทั้งหมดจึงได้เตรียมเรือเพื่อที่จะหนีออกมาจากเกาะ
  ความรัก เท่านั้นที่ตัดสินใจอยู่บนเกาะ
  ความรักต้องการที่จะอยู่จนกระทั่งวินาทีสุดท้าย
  เมื่อเกาะเกือบจะจม ความรักจึงตัดสินใจ ขอความช่วยเหลือ....
  ความรวยแล่นเรือผ่านมา และตอบว่า
  " ไม่ได้หรอก ฉันรับเธอไม่ได้ เพราะเรือฉันน่ะ เต็มไป ด้วยเงินและทองแล้ว มันไม่มีที่ให้เธอ "
  ความรักจึงตัดสินใจจะถามความเห็นแก่ตัว ซึ่งผ่านมาเหมือนกันด้วยเรือลำงาม
  “ความเห็นแก่ตัว ช่วยฉันด้วย " ความเห็นแก่ตัวตอบว่า
  " ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอกความรัก คุณน่ะเปียกอาจจะทำให้เรือฉันเปียกด้วย "
  ความเศร้าได้พายเรือใกล้เข้ามา ความรักก็ได้เอ่ยขอความช่วยเหลืออีก
  " ความเศร้า อนุญาตให้ฉันขึ้นเรือคุณนะ "
  ความเศร้าตอบว่า
  " โอ้ความรัก ฉันกำลังเศร้ามากเลยฉันต้องการอยู่คนเดียว ขอโทษนะ "
  ความสุขได้ผ่านความรักไปแล้วเหมือนกัน
  แต่เขาไม่ได้ยินเสียงร้องเรียกขอความช่วยเหลือของความรัก เพราะมัวแต่กำลังสุข
  ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังขึ้นมาว่า
  " มานี่ความรัก ฉันจะรับคุณไปเอง "
  ความรักรู้สึกขอบคุณ และดีใจเป็นอย่างมาก จนลืมถามชื่อว่า ใครคือผู้ใจดีผู้นั้น
  เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง ก็จากไปตามทางของแต่ละคน
  ความรักนึกขึ้นมาได้ว่าลืมถามชื่อผู้ที่ช่วยเหลือเขา
  ความรักจึงถามความรู้
  " ใครเหรอที่เป็นคนช่วยฉัน "
  ความรู้ตอบอย่างภาคภูมิใจ ในความรอบรู้ของตนเองว่า
  " เวลา "
  ความรักถามต่อว่า " แต่ทำไมเวลาถึงช่วยฉันล่ะ "
  ความรู้ยิ้มในความรอบรู้ของตนเอง แล้วตอบความรักว่า
  " ก็เพราะว่า เพียงเวลาเท่านั้น ที่เข้าใจว่า .... ความรักยิ่งใหญ่แค่ไหน..... "
  
  แต่ว่า .... มีสิ่งหนึ่งที่เราอาจจะลืมเลือนไป ถ้าหากจะไม่กล่าวถึงเสียเลย
  ขณะที่ความรักกำลังมองหาคนช่วยเหลือออกจากเกาะ
  ความรักคงยุ่งอยู่กับการมองหาผู้อื่น.... จนลืมมองมา
  ที่ความเป็นเพื่อน....ซึ่งเลือกที่จะอยู่เคียงข้างความรักตั้งแต่แรกแล้ว
  เพราะความเคยชิน จึงทำให้ความรักมองไม่เห็นความสำคัญของความเป็นเพื่อน......
  ในขณะที่ความรักจากไปพร้อมกับเวลา ความเป็นเพื่อนรู้สึกดีใจมาก ที่ความรักปลอดภัย
  และแม้จะต้องห่างกัน แต่ความเป็นเพื่อน กลับรู้สึกเป็นสุข
  เพราะความเป็นเพื่อนรู้ดีว่า .......
  ถึงแม้เกาะนี้จะจมลงไปชั่วนิรันดร์......
  แต่...ความเป็นเพื่อน
  จะยังเป็นอมตะในใจของความรักตลอดไป
  แม้จะไม่ยิ่งใหญ่
  แต่จะยังคงอยู่เคียงข้างความรักเสมอ
  ความเป็นเพื่อน รู้ดีว่าตน.....ไม่จากไปเหมือนกาลเวลา
  ความเป็นเพื่อน รู้ดีว่าตน .....ไม่รังเกียจกันเหมือนความเห็นแก่ตัว
  ความเป็นเพื่อน รู้ดีว่าตน.....ไม่แบ่งชั้นวรรณะกันเหมือนความรวย
  ความเป็นเพื่อน รู้ดีว่าตน.....ไม่อ้างว้างเหมือนความเศร้า
  และความเป็นเพื่อน รู้ดีว่าตน.....ไม่เปลี่ยนแปลงเหมือนความสุข
  ทั้งนี้ก็เพราะ ...... " ความเป็นเพื่อนจะอยู่ในใจตลอดไป "
  
  
  
  

  อย่าให้ความเป็นเพื่อน
  จบลงตรงความไม่เข้าใจต่อกัน
  อย่าให้ความผูกพันอันยาวนาน
  สิ้นสลายไปอย่างปวดร้าว
  อย่าให้แรงทิฐิในใจ
  มาครอบงำขวางกั้น
  การเชื่อมต่อของมิตรภาพ
  ในวันอันเปราะบาง
  .....
  ความเป็นเพื่อน
  ควรค่าแก่การถนอมไว้
  และใส่ใจดูแล
  ให้คงอยู่คู่ไปตราบนานเท่านาน

  
  

ขอบคุณค่ะที่เข้ามาเม้นให้นะคะ