ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
เฮ้อทำไมชีวิตมันน่าเบื่อแบบนี้น่าาา นั้นไม่ใช่เสียงใครที่ไหน มันคือเสียงบ่นของผมเอง งั้นขอแนะนำตัวก่อนเลยและกัน
ผมมีชื่อว่า วายุ อายุ 23 ปี สูง 183 หนังท75 น่าตาก็ไม่ได้หล่ออะไรมากมายนักหรอก นิสัยส่วนตัวเป็นคนไม่ยอมใครใครง่ายๆ เรื่องที่ผมถอนหายใจอยู่นี้ไม่ใช่อะไรหรอก ก็เพราะโดนพ่อบังคับให้มาเรียนในกรุงเทพ เพราะไปก่อเรื่องทะเลาะวิวาทที่โรงเรียนเก่า จนทำให้รุ่นพี่3คนเข้าโรงบาลจึงถูกทางโรงเรียนไล่ออก เหตุที่ทะเลาะวิวาทอ่ะหรอขอไม่บอกและกัน
อ่าว ทุกคนเงียบลงหน่อย เสียงอาจาร์สาวเอ่ยขึ้น วันนี้เรามีนักศึกษาย้ายมาใหม่ อยากให้พวกเธอช่วยให้คำแนะนำกับเพื่อนใหม่คนนี้ด้วยน่ะจ๊ะยังไงก็หาเวลาว่างๆไปทำความรู้จักกันทีหลังล่ะกัน วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนวันแรก งั้นเรามาตั้งใจเรียนกันให้สนุกนะจ๊ะ งั้นวันนี้ก็แค่นี้ก่อนล่ะกัน เชิญ
ขอบคุณครับ/ค่ะ เสียงนักศึกษา
เฮ้ยรูปหล่อชื่อไรอ่ะ เราชื่อ "อาม" ชายหนุ่ม ผมที่สีน้ำตาล ตาก็สีน้ำตาล แววตาขี้เล่นส่งเสียงทัก
เอ่อถามผมใช่ป่ะ วายุพูดพร้อมกับมองซ้าย มองขวา
ก็ใช่น่ะซิ พ่อเด็กใหม่ อามตามพร้อมส่งยิ้มแบบกวนๆไปให้
เหอะๆ มาวันแรกก็เจอคนกวนอวัยวะเบื่องล่างเลยแฮะ วายุคิดในใจ เราชื่อวายุ ยินดีที่ได้รู้จัก
แต่เราไม่ค่อยยินดีอ่ะ อามตอบแบบกวนๆ
จนทำให้วายุน่ากะตุกเล็กน้อย
เฮ้ยเราล้อเล่น 55555 ยินดีที่ได้รู้จักน่ะงั้นวันนี้เดี๊ยวเราพาทัว เริ่มจากโรงอาหารก่อนเลย ป่ะๆเราหิวแล้ว
ผมได้แต่อั้มๆอึ่งๆแล้วก็เดินตามหมอนี่ไป จนถึงโรงอาหาร ซึ่งก็ไม่ต่างจากที่ผมคิดมากนัก
ภายในโรงอาหารได้รับความนิยมมากมีนักศึกษาทุกชั้นปีนั่งกันเต็มไปหมด จากที่สังเกตุจากที่เดินผ่านมาหลายโต๊ะมีแต่คนจับกลุ่มคุยกันเรื่อง เกมส์ อะไรซักอย่าง
นี่"วายุ" กินไรไหมเดี๊ยวผมเลี้ยงถือซะว่าตอนรับเพื่อนใหม่
ขอบใจน่ะ งั้นผมเอาแค่ นมเปรี้ยวกับขนมปังล่ะกัน
งั้นนายไปหาที่นั่งตรง แถว D ก่อนเลยเดี๊ยวผมตามไป
ผมพยักน่าแล้วก็เดินไปหาที่นั่งทันที โต๊ะนี้ล่ะกัน ผมนั่งได้ไม่ถึงนาที ก็รู้สึกว่าสายตาจากโต๊ะรอบค้างเริ่มมองผมแบบแปลกๆ แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร จนกระทั่งมีหญิงสาวคนหนึ่งเดินมานั่งโต๊ะเดียวกับผม ซึ่งก็ไม่ได้แปลกอะไร แต่ที่แปลกก็คือสายตาจากโต๊ะรอบรค้างที่มองเหมือนจะอาฆาตรยังไงก็ไม่รู้แฮะ
เฮ้ยยย !!! ไอ้หน้าใหม่ แกคงพึ่งย้ายมาใหม่ซิน่ะ เสียงจากชายร่างใหญ่ที่ตะโกนพร้อมเดินเข้ามาหาผม
ก็พึ่งย้ายมาใหม่วันนี้จริงๆล่ะน่ะ แล้วมีธุระอะไรรึป่าวถึงได้มากร่างใส่ผมแบบนี้ ผมตอบแบบฮ่วนๆพร้อมกับสังเกตุชายตรงน่า จากที่เห็นชายตรงน่ารูปร่างสูงใหญ่ น่าจะสูงราวๆ 2เมตรได้หุ่นยังกับพวกนักบาสไว้ผมทรงสกินเฮดดวงตาสีดำเข้ม ดูแล้วเหมือนพวกจิ๊กโก๋ยังไงไม่รู้
โต๊ะที่แกนั่งเป็นมันเป็นที่ประจำของคุณ"มิ้น"และเพื่อนๆ เพราะฉะนั้นแก เชิญไสหัวไปนั้งที่อื่น
แล้วถ้าฉันไม่ไปหล่ะ ไอ้หน้า "แก่" แกจะมีปัญหาไหม ผมตอบออกไปพร้อมกับอารมณ์ที่เริ่มจะเดือดขึ้นมานิสๆ
หลังจากผมเริ่มท้าทายชายตรงน่า เสียงจากโต๊ะรอบค้างเริ่มเงียบลง
หนอยแน่ไอ้เด็กใหม่ อยากจะลองดีใช่ไหม ชายตรงน่าผมตอบออกมาพร้อมกับเส้นเดือดที่ขี้นน่า
พี่บิ๊ก สังสอนมันเลยพี่ มันจะได้ไม่กล้าฮือ เสียงโดยรอบเริ่มเชียร์ออกมา ผมเลยเดาว่าพวกนั้นน่าจะเป็นน่าจะเป็นพวกเดียวกันกับคนตรงน่าผม
แล้วจะเอายังไงดีหล่ะครับ คุณพี่บิ๊ก ผมเริ่มยั่วโมโหออกไปบ้างโดยขาดการเอาไว้แล้วว่าจะมีเหตุการณ์อะไรตามมา
บิ๊กกำหมัดแน่น ง้างหมัดหมายจะต่อผม ซึ่งผิดถนัด
วายุตั้งการ์ดบล็อค หมัดของบิ๊กทันควัน พร้อมกับเตะเข้าไปที่ข้อพับตรงหัวเข่า ทำให้บิ๊กเสียหลักล้มทั้งยืน วายุไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดไปเสิยหมัดอัปเปอร์คัตเข้าเต็มปลายคาง ส่งให้นายบิ๊กสลบล้มตึงกลางโรงอาหาร พร้อมกับเสียงเชียร์นายบิ๊กที่เงียบลงตามไปทันที เหตุการณ์ครั้งนี้ อยู่ในสายตาของคนหลายกลุ่ม รวมถึงหญิงสาวตรงหน้าเขาด้วย
โอ้โห !!! เป็นมวยเหมือนกันนิ ไม่ใช่เสียงใครที่ไหน คือเสียงของ อามนั้นเอง
ก็น่ะ ผมเคยไปเรียนมวยไทยมาน่ะ วายุตอบด้วยน้ำเสียงปกติ
อ่ะนี้นมของนาย อามพูดพร้อมส่งขวดนมเปรี้ยวให้ หลังจากได้นมเปรี้ยวแล้ว วายุก็นั้งลงที่โต๊ะเดิม เอะเอ้ นายนี่ใจกล้าดีนิ วายุ อามเอ่ยปากแซว
ใจกล้า อะไรครับ วายุถามด้วยความสงสัย ก็หญิงสาวที่นั้งโต๊ะเดียวกับนาย นั้นคือ คุณมิ้น เป็นถึงผู้มีอิทธิพลในเกมส์ SLAYEY เลยรู้ไหม จริงไหมครับคุณมิ้น ว่าแล้วเจ้าคนขี้เล่นก็แซวหญิงสาวตรงน่าทันที ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะคุณ อาม สาวมิ้นรีบแก้ตัวทันที
ด. .เดี๊ยวก่อนน่ะ SLAYER อะไรน่ะ วายุถามด้วยความอยากรู้
ฮืมมม นี้นายไปหลบอยู่หลังเขาไหนมาเนี่ย ไม่รู้จักเกมส์เสมือนจริงที่ได้รับความนิยมเป็นอันดับต้นๆของโลก อยาง
the slayer onlind รึไง
ก็ไม่รู้จักซิครับ ผมถึงได้ถามนี้ไง วายุตอบแบบขอไปที
งามไส้ . . . งั้นควรรู้ไว้เลยน่ะ ว่า 90% ของวิทยาลัยเราเนี่ย เล่นเกมส์ นี้กัน อามตอบด้วยน่าตาที่ภาคภูมิใจ(อะไรของมันก็ไม่รู้)
มันสนุกขนาดนั้นเลยหรอครับ วายุถามด้วยความสนใจ
มันก็แน่นอนซิเพื่อน นายอยากเล่นไหมหล่ะ เดี๊ยวฉันพาไปซื้อเครื่องไดร์เกียร์(ไดร์เกียร์เป็นอูปกรณ์สำหรับเชื่อมต่อคลื่นสมองรูปร่างคล้ายเหมือนหมวก แบบในอนิเมะเกมส์ออนไลน์ชื่อดัง)
ก็ดีครับเพราะหลังเลิกเรียนผมกลับห้องไปก็ไม่มีอะทำอยู่แล้ว
งั้นหลังคาบเรียนคาบสุดท้ายเจอกัน อามตอบพร้อมขอไปทำธุระส่วนตัวก่อน
ผมมีชื่อว่า วายุ อายุ 23 ปี สูง 183 หนังท75 น่าตาก็ไม่ได้หล่ออะไรมากมายนักหรอก นิสัยส่วนตัวเป็นคนไม่ยอมใครใครง่ายๆ เรื่องที่ผมถอนหายใจอยู่นี้ไม่ใช่อะไรหรอก ก็เพราะโดนพ่อบังคับให้มาเรียนในกรุงเทพ เพราะไปก่อเรื่องทะเลาะวิวาทที่โรงเรียนเก่า จนทำให้รุ่นพี่3คนเข้าโรงบาลจึงถูกทางโรงเรียนไล่ออก เหตุที่ทะเลาะวิวาทอ่ะหรอขอไม่บอกและกัน
อ่าว ทุกคนเงียบลงหน่อย เสียงอาจาร์สาวเอ่ยขึ้น วันนี้เรามีนักศึกษาย้ายมาใหม่ อยากให้พวกเธอช่วยให้คำแนะนำกับเพื่อนใหม่คนนี้ด้วยน่ะจ๊ะยังไงก็หาเวลาว่างๆไปทำความรู้จักกันทีหลังล่ะกัน วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนวันแรก งั้นเรามาตั้งใจเรียนกันให้สนุกนะจ๊ะ งั้นวันนี้ก็แค่นี้ก่อนล่ะกัน เชิญ
ขอบคุณครับ/ค่ะ เสียงนักศึกษา
เฮ้ยรูปหล่อชื่อไรอ่ะ เราชื่อ "อาม" ชายหนุ่ม ผมที่สีน้ำตาล ตาก็สีน้ำตาล แววตาขี้เล่นส่งเสียงทัก
เอ่อถามผมใช่ป่ะ วายุพูดพร้อมกับมองซ้าย มองขวา
ก็ใช่น่ะซิ พ่อเด็กใหม่ อามตามพร้อมส่งยิ้มแบบกวนๆไปให้
เหอะๆ มาวันแรกก็เจอคนกวนอวัยวะเบื่องล่างเลยแฮะ วายุคิดในใจ เราชื่อวายุ ยินดีที่ได้รู้จัก
แต่เราไม่ค่อยยินดีอ่ะ อามตอบแบบกวนๆ
จนทำให้วายุน่ากะตุกเล็กน้อย
เฮ้ยเราล้อเล่น 55555 ยินดีที่ได้รู้จักน่ะงั้นวันนี้เดี๊ยวเราพาทัว เริ่มจากโรงอาหารก่อนเลย ป่ะๆเราหิวแล้ว
ผมได้แต่อั้มๆอึ่งๆแล้วก็เดินตามหมอนี่ไป จนถึงโรงอาหาร ซึ่งก็ไม่ต่างจากที่ผมคิดมากนัก
ภายในโรงอาหารได้รับความนิยมมากมีนักศึกษาทุกชั้นปีนั่งกันเต็มไปหมด จากที่สังเกตุจากที่เดินผ่านมาหลายโต๊ะมีแต่คนจับกลุ่มคุยกันเรื่อง เกมส์ อะไรซักอย่าง
นี่"วายุ" กินไรไหมเดี๊ยวผมเลี้ยงถือซะว่าตอนรับเพื่อนใหม่
ขอบใจน่ะ งั้นผมเอาแค่ นมเปรี้ยวกับขนมปังล่ะกัน
งั้นนายไปหาที่นั่งตรง แถว D ก่อนเลยเดี๊ยวผมตามไป
ผมพยักน่าแล้วก็เดินไปหาที่นั่งทันที โต๊ะนี้ล่ะกัน ผมนั่งได้ไม่ถึงนาที ก็รู้สึกว่าสายตาจากโต๊ะรอบค้างเริ่มมองผมแบบแปลกๆ แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร จนกระทั่งมีหญิงสาวคนหนึ่งเดินมานั่งโต๊ะเดียวกับผม ซึ่งก็ไม่ได้แปลกอะไร แต่ที่แปลกก็คือสายตาจากโต๊ะรอบรค้างที่มองเหมือนจะอาฆาตรยังไงก็ไม่รู้แฮะ
เฮ้ยยย !!! ไอ้หน้าใหม่ แกคงพึ่งย้ายมาใหม่ซิน่ะ เสียงจากชายร่างใหญ่ที่ตะโกนพร้อมเดินเข้ามาหาผม
ก็พึ่งย้ายมาใหม่วันนี้จริงๆล่ะน่ะ แล้วมีธุระอะไรรึป่าวถึงได้มากร่างใส่ผมแบบนี้ ผมตอบแบบฮ่วนๆพร้อมกับสังเกตุชายตรงน่า จากที่เห็นชายตรงน่ารูปร่างสูงใหญ่ น่าจะสูงราวๆ 2เมตรได้หุ่นยังกับพวกนักบาสไว้ผมทรงสกินเฮดดวงตาสีดำเข้ม ดูแล้วเหมือนพวกจิ๊กโก๋ยังไงไม่รู้
โต๊ะที่แกนั่งเป็นมันเป็นที่ประจำของคุณ"มิ้น"และเพื่อนๆ เพราะฉะนั้นแก เชิญไสหัวไปนั้งที่อื่น
แล้วถ้าฉันไม่ไปหล่ะ ไอ้หน้า "แก่" แกจะมีปัญหาไหม ผมตอบออกไปพร้อมกับอารมณ์ที่เริ่มจะเดือดขึ้นมานิสๆ
หลังจากผมเริ่มท้าทายชายตรงน่า เสียงจากโต๊ะรอบค้างเริ่มเงียบลง
หนอยแน่ไอ้เด็กใหม่ อยากจะลองดีใช่ไหม ชายตรงน่าผมตอบออกมาพร้อมกับเส้นเดือดที่ขี้นน่า
พี่บิ๊ก สังสอนมันเลยพี่ มันจะได้ไม่กล้าฮือ เสียงโดยรอบเริ่มเชียร์ออกมา ผมเลยเดาว่าพวกนั้นน่าจะเป็นน่าจะเป็นพวกเดียวกันกับคนตรงน่าผม
แล้วจะเอายังไงดีหล่ะครับ คุณพี่บิ๊ก ผมเริ่มยั่วโมโหออกไปบ้างโดยขาดการเอาไว้แล้วว่าจะมีเหตุการณ์อะไรตามมา
บิ๊กกำหมัดแน่น ง้างหมัดหมายจะต่อผม ซึ่งผิดถนัด
วายุตั้งการ์ดบล็อค หมัดของบิ๊กทันควัน พร้อมกับเตะเข้าไปที่ข้อพับตรงหัวเข่า ทำให้บิ๊กเสียหลักล้มทั้งยืน วายุไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดไปเสิยหมัดอัปเปอร์คัตเข้าเต็มปลายคาง ส่งให้นายบิ๊กสลบล้มตึงกลางโรงอาหาร พร้อมกับเสียงเชียร์นายบิ๊กที่เงียบลงตามไปทันที เหตุการณ์ครั้งนี้ อยู่ในสายตาของคนหลายกลุ่ม รวมถึงหญิงสาวตรงหน้าเขาด้วย
โอ้โห !!! เป็นมวยเหมือนกันนิ ไม่ใช่เสียงใครที่ไหน คือเสียงของ อามนั้นเอง
ก็น่ะ ผมเคยไปเรียนมวยไทยมาน่ะ วายุตอบด้วยน้ำเสียงปกติ
อ่ะนี้นมของนาย อามพูดพร้อมส่งขวดนมเปรี้ยวให้ หลังจากได้นมเปรี้ยวแล้ว วายุก็นั้งลงที่โต๊ะเดิม เอะเอ้ นายนี่ใจกล้าดีนิ วายุ อามเอ่ยปากแซว
ใจกล้า อะไรครับ วายุถามด้วยความสงสัย ก็หญิงสาวที่นั้งโต๊ะเดียวกับนาย นั้นคือ คุณมิ้น เป็นถึงผู้มีอิทธิพลในเกมส์ SLAYEY เลยรู้ไหม จริงไหมครับคุณมิ้น ว่าแล้วเจ้าคนขี้เล่นก็แซวหญิงสาวตรงน่าทันที ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะคุณ อาม สาวมิ้นรีบแก้ตัวทันที
ด. .เดี๊ยวก่อนน่ะ SLAYER อะไรน่ะ วายุถามด้วยความอยากรู้
ฮืมมม นี้นายไปหลบอยู่หลังเขาไหนมาเนี่ย ไม่รู้จักเกมส์เสมือนจริงที่ได้รับความนิยมเป็นอันดับต้นๆของโลก อยาง
the slayer onlind รึไง
ก็ไม่รู้จักซิครับ ผมถึงได้ถามนี้ไง วายุตอบแบบขอไปที
งามไส้ . . . งั้นควรรู้ไว้เลยน่ะ ว่า 90% ของวิทยาลัยเราเนี่ย เล่นเกมส์ นี้กัน อามตอบด้วยน่าตาที่ภาคภูมิใจ(อะไรของมันก็ไม่รู้)
มันสนุกขนาดนั้นเลยหรอครับ วายุถามด้วยความสนใจ
มันก็แน่นอนซิเพื่อน นายอยากเล่นไหมหล่ะ เดี๊ยวฉันพาไปซื้อเครื่องไดร์เกียร์(ไดร์เกียร์เป็นอูปกรณ์สำหรับเชื่อมต่อคลื่นสมองรูปร่างคล้ายเหมือนหมวก แบบในอนิเมะเกมส์ออนไลน์ชื่อดัง)
ก็ดีครับเพราะหลังเลิกเรียนผมกลับห้องไปก็ไม่มีอะทำอยู่แล้ว
งั้นหลังคาบเรียนคาบสุดท้ายเจอกัน อามตอบพร้อมขอไปทำธุระส่วนตัวก่อน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น