นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แค่คนแอบรัก (ฟิคแก้บน) JunHyuk 2
ผมก็แค่คนแอบรักเค้า แต่ผมก็ปากเสียและปากไม่ตรงกับใจ แค่นั้นเองแล้วมันมีปัญหาตรงไหน
ผู้เข้าชมรวม
1,516
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
1.51K
หมวด : แฟนฟิคอื่นๆ
อัปเดตล่าสุด : 29 พ.ย. 57 / 10:53 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
ตัวละคร
หวัดดีครับ
ผม กูจุนฮเว หรือที่ใครๆเรียกว่าจุนเน่ นักเลงประจำวง ผมอาจจะดูดาร์กๆสักหน่อยแต่กับคนที่ผมรักผมไม่ดาร์ก นะครับบบ
หวัดดีครับ
ผมคิมดงฮยอก มักเน่ที่น่ารักของวงครับ ผมอาจจะดูสดใสร่าเริง แต่จริงๆแล้วผมคิดมากนะครับ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
แ่นแอบรั (ฟิแ้บน) JunHyuk (่อ) Part Junhoe
ผมนั่รอ นอนรอนัวเล็อผมไปอาบน้ำ แ่รู้สึะนานเินไปละ เินไปามหน่อยีว่าไม่ใ่หนีไปแล้วหรอ
“แอ๊” เสียเปิประูัึ้น พร้อมับร่าอนัวเล็เินเ้ามา
“อ่าฮยอทำไมอาบน้ำนานัอ่ะ รอน่ว แล้วเนี่ย”
“แล้วะรอทำไมอ่ะไปอาบห้อให่็ไ้นิ”
“ไปอาบมาแล้ว รออ่ามานอนพร้อมัน”
“ไม่เอาอ่ะนอนนละเียิ ันะนอนั้นบน นาย็นอน้าล่าไปิ” ูนัวเล็พูิะให้นอนนเียวไ้ไ ผมเสพิัวนิ่มๆ ที่พึ่ไ้อไปเมื่อี้อ่ะ ้อเล่นบทโหะแล้ว
“ฮยออ่า ไ้ให้นายนอน้าบน็ไ้ แ่ันไม่รับประันนะว่าะไม่ึ้นไปปล้ำนายหรือเปล่า แ่ถ้านอน้วยัน้าล่าันรับประันว่าะไม่ทำอะไรแ่นอนอเยๆ เลือเอาน๊า ิมฮยอ” หิหิ ูสินัวเล็ะอบอย่าไ อบยัไ็ไม่สนหรอ เพราะผม็มีแ่ไ้ ับไ้อยู่แล้ว 555
“เอะใรสน ไปนอน้านอ็ไ้ แบร่ แบร่” นัวเล็สะบััวเรียมเินออาห้อ
“เอาสิ ถ้านายเินออไปาห้อละ็ ันะับนายปล้ำมันบนพื้นห้อนั้นละ ไม่้อน ไม่้อนอนมันบนเียอ่ะ”
“ฮึย ฮึย ุนเน่ นายะบัับ ันมาเินไปแล้วนะ”
นัวเล็ัใที่ถูบัับหน้าเริ่มอ แ้มพอึ้น แล้วทำท่าะื้อเินออาห้อไป ผมเลยลุาเียทำท่าเหมือนะเินไปหา ัวเล็ที่ยืนับลูบิประูไว้ นัวเล็หันมามอและปล่อยมือาลูบิ เินระแทเท้ามาหาผม
“ไหนะให้นอนรไหนอ่ะ ้อรัษาำพูนะว่าะไม่ทำอะไรอ่ะ”
“ันรัษาสัาว่าะไม่ทำไรนายืนนี้ แ่่อไปไม่รับปา นายนอน้านในแล้วันเี๋ยวันนอน้านนอเอ”
นัวเล็เอื้อมมือไปว้าหมอนบนเียัวเอมาแล้วลานเ้าไปนอน้านใน ส่วนผม็นอน้านนอ พอัวเล็ล้มัวลนอนเสร็็หันหน้าเ้าหาำแพ แถมยัเอาหมอน้ามาวาั้นลาอี เหอะหมอน้าะทำอะไรผมไ้ ผมโยนหมอน้าออไปาเีย แล้วึนัวเล็มาอ นัวเล็พยายามัืนไม่ยอมไม่ให้อ่ายๆ แ่็นะะเอาอะไรมาสู้ัวยัษ์อย่าผมไ้ล่ะ ผมระิบไปที่้าหูอนัวเล็
“หยุิ้นสัทีไ้ไหมฮยออ่า าที่ะแ่อ อนนี้ันอยาเปลี่ยนไปทำอย่าอื่นแล้วนะ”
“ื้อ ไม่ิ้นแล้วนอนแล้ว นอนแล้วอย่าแล้นะ”
“อย่าให้ถึราวันมั้ละัน”
“ฮะ ัวเล็ว่าอะไรนะ ไ้ยินไม่ัเลย ราวอะไรนะ ราวอะไร”
“เปล่าไม่มีอะไรหรอ”
เมื่อนัวเล็ไม่ิ้นแล้ว ผมระับอให้แน่นึ้น แล้ว้มลไปูบที่หน้าผา า แ้มไล่ลมาที่ปาเบาๆ แล้ว นอนมอนัวเล็ในวแนที่ ทำท่าว่าะหลับไปแล้ว
Junhoe Part
ผมนอนลืมาในวามมืแล้วิามำพูอนัวเล็ที่ถามผมว่าแอบรั เมื่อไร ะให้ผมอบผมอบไม่ไ้หรอว่ารัเมื่อไหร่ แ่ถ้าถามว่ารัมาไหมบอไ้เลยว่ามา มัน่อยๆเริ่มึ้นาอนแร็แ่อยมอหา อยถามหาเวลาไม่อยู่ในสายา นไม่สามารถะละสายาอผมไ้ที่มันมัะอยมอหาัวเล็เสมอ ่อยมอเวลา้อมเ้น เวลาร้อเพล แม้แ่เวลาที่เล่นับพวฮยอ และหลบาลับมาเมื่อัวเล็มอลับมา แ่็ไม่เยที่ะไ้เห็นสายาอผมหรอ ผมอ่ะเนียนพอ แล้วีหน้านิ่ลับไปแทน นทำให้เ้าเ้าใผิิว่าผมรัเียเ้า ทำให้เ้าเือบัใที่ะเลิรัผม ผมที่มันึนริๆเลย
แ่็ีนะที่ผมมีพวฮยออมวาแผนอยู่้วย แผนทั้หมเิึ้นในวันนั้น
“ฮยอ ทำไมวันนี้เ้นไม่ีเลย เหม่อลอยแปลๆมีไรหรือเปล่า”เสียฮันบินฮยอพูับัวเล็อผม
“ไม่เป็นไรหรอฮยอผมแ่เหนื่อยๆอะ อพัสัแป๊ปหนึ่นะรับ ฮยอ” ัวเล็อบลับฮันบินฮยอ แล้วเินออมาาห้อ้อม้วยอาารเหม่อลอย นไม่ทันไ้สเุเห็นผม พอัวเล็เินไปแล้วผม็เินเ้าไปในห้อ้อม
“มา็ีแล้วไอุนเน่ ทำอะไรไว้หัรู้ัวมั่” ฮยอัวเหยินประำวพูึ้น
“เห้ยผมไปทำอะไรอะ ไม่เห็นะรู้เรื่อเลย”พูเสร็ผม็เินไปหน้าล้อแล้วยืนเ็ทผม
“ุนเน่ันถามรินะ นายอบินฮวานฮยอหรือฮยอันแน่”ลีเอร์ประำวพูึ้น
“เห้ยแล้วผมะไปอบินฮวานฮยอไ้ไันล่ะ ในเมื่อินฮวานฮยอเ้ารัฮยอ ไม่ไ้รัผม”
“ั้น็แสว่าอบฮยออ่ะิ ั้นามไปูทีิ ป่านนี้ไปร้อไห้ึ้มูโป่แล้วมั้”
“แล้วไมฮยอ้อร้อไห้้วยละ”
“ถามริมึไม่รู้หรอวะ เ้าิะเลิอบใรบ้านอยู่ละมั้ เพราะเ้าใผิที่นๆนั้นไปอบินฮวานฮยอ นาฮันบินมันยัิเลยว่ามึอบแฟนมัน แล้วฮยอะไม่ิหรอ ไอโ่”ฮยอสุหล่อประำทีมพูึ้น ผมี้แทบพุัวออาห้อ้อมไปหาเ้าเลย แ่เินสวนับินฮวานฮยอะ่อน
“ไปไหนมาอะฮยอ”
“็ไปมาร์ทมาอ่ะ แล้วนั่นะไปไหนอ่ะ”
“อ่อผมะไปามฮยอหน่อยอ่ะ”
“หืมหัพูอะไรที่มันรับใมั้็ีนะ ะไ้ไม่้อมานั่เรียันแบบนี้"
“รับพี่สาวสุสวย เมียลีไอ่อน “
“บ้าหรอ เมีย เมย ที่ไหน พูให้เพราะหน่อยสิเ้าเรีย ภรรยายะ”
“อ่อ ่อนที่ะเป็นภรรยาอ่ะ ไป้อสามี่อนนะ เหมือนำลัเ้าใผิฮยอับผมอยู่อ่ะ”
“อ่อ อ่อ ายละ เออๆ ั้นไปและ ้อรีบ ้อรีบ เี๋ยวืนนี้ไม่ไ้นอน”
หลัาุยับินฮวานฮยอเสร็ ผม็เินมามอหาัวเล็อผม เินมาสัพั็มาเอัวเล็ นั่เหม่ออยู่
“เห้ยมาทำอะไรรนี้ทำไมไม่้อมละ โอีและ แบบนี้เมื่อไระเ่ัที เหอะถึไ้อ่อนอยู่อย่านี้ไ” ผมล่ะอยาะบปาัวเอทุทีเลย ใอยาะถามว่าเป็นอะไร ทำไมมานั่รนี้ แ่ปาับพูอีอย่าเหอะ ูุนฮเว เอ๋ย เมื่อไระไ้ับแเ้าละ
“พัแป๊ปหนึ่ไม่ไ้ไ ะไรนัหนาวะ เออๆไป็ไ้ แล้วะเ้าไป พร้อมันปะ” ัวเล็พูึ้น้วยน้ำเสียเหวี่ยๆ แ่ผม็ปาไม่รับใแทนที่ะบอว่า ปะเ้าไปพร้อมัน แล้วูผมอบ
“ไม่อ่ะไป่อนเลย ะว่าะรอินฮวานฮยอ่อน เ้าไป่อนเลย ยิ่น่าเป็นห่วอยู่ ัว็เล็ไมไปมาร์ทแ่นี้นานัวะ”
ผมพูเสร็็หันไปมอนัวเล็ ลับเห็นสายาที่วูบไหว และสั่นระริเหมือนนพยามะันน้ำา
“เออ เออ ั้นไปนะ” แล้วเ้าเินไปห้อ้อมอย่าเร็ว ผม็รอสัพัแล้วเินามไป พอมาถึหน้าห้อ้อมผม็ะเ้อหน้ามอเ้าไปในห้อ หัวใผมระุร่วหล่นไปับพื้นทันทีที่เห็นนัวเล็อเ่าร้อไห้อยู่ับพื้น ผมรีบะเ้าไปปลอบ แ่็้อหยุ
“ไอเน่มานี้ อย่าเ้าไปามมา ามมา” ผมโนฮยอัวเหยินลามาหยุที่ห้อ้อมอีห้อหนึ่ที่อยู่ห่าาห้อนั้นพอสมวร ้าในห้อมีสมาิรบทุน ผมไล่มอหน้าที่ละน ที่ละน้วยวามสสัย
“เห้ยลีไมไม่้อมแล้วหรอไ ทำไม่มานั่อัันอยู่ห้อนี้อ่ะ”
“ู็อยา้อมนะ แ่เมนเ้นูอ่ะ นั่ร้อไห้อยู่อีห้อหนึ่ มึิว่า้อมไปะไ้อะไรวะ และที่พวูมาอยู่นี้็เพราะมา่วยมึวาแผนไ ไอโ่เน่” พอฮันบินฮยอพูเสร็ ฮยอัวเหยิน็บหัวผมมาทีหนึ่ ผลั๊ว
“โอ้ย ไอฮยอฟันเหยิน บทำไมเนี่ย”
“นี้สำหรับวามโ่อมึที่ทำน้อรัูร้อไห้ ทำให้พวูเสียเวลา้อม”
“เออแล้วะเอาไ็ว่ามาิ ้อันอย่าี้แม่เหมือนเป็นาร ่าใรายเลย”
“ั้นฟันะ เี๋ยวอีั่วโมนี้ะมี ส๊าฟเอาลามาให้ที่ห้อ้อมแไปลา ส๊าฟมาห้อเรา่อน แล้วเี๋ยว ะเอาลาที่มีื่อทุนออ และเปลี่ยนเป็นื่ออแลไปแทนทั้เ้าใบันั้น ยัไฮยอ็้อับไ้ื่อแัวร์ วันนั้นะำหนไว้ว่านที่ให้อ้อเ้าไปอ้านหลันที่้อให้ และเี๋ยวพวันะเปิทาให้ โยวันาน ันับฮันบินะออไปเินเล่นอาะไม่ลับเ้าหอ และเี๋ยวฮยอะบอฮยอเอว่าฮยออนอนับฮันบินให้นายไปนอนับฮยอ ส่วนยุนฮยอับบ๊อบบี้ แม่ยุนเ้าให้ยุนลับบ้าน บ๊อบบี้ะไป้วย หวัว่าแะทำสำเร็นะ ไอุ๊เน่”พี่สาวนสวยเมียลีวาแผน ำหนแผนารเรียบร้อยสั่ให้ทุนำเนินารามแผน
หิหิ แผนารอพี่สาวนสวยเมียลี สำเร็ไม่สำเร็็ไม่รู้สินะ นัวเล็็มานอนในอ้อมอผมแล้วละ แถมยัหลับสนิทเสีย้วยสิ ัเิอาารหมั่นใส้แล้วสินอะไระหลับสบายไปแล้วปล่อยเ้า้าอยู่นเียว อย่านี้้อัาร เหอะ เหอะ ผม่อยๆ เลื่อนัวลไปให้หัวไปอยู่รออ แล้ว่อยยับริมฝีปาเ้าไปใล้ออาว นาปิไฟนะยัาวนาหื้อ เน่ัหื่นแล้วสิ ิแล้ว็ูบลไปรแอ่ีพร ่อยๆูเม้มนแน่ใว่าเิรอยแล้ว ึเลื่อนลมาที่หน้าอ่อยๆแหวอเสื้อยืสีาวัวบาอนัวเล็ แล้วปาไปูเม้มนเิรอย ทำอย่านั้นนพอใ แล้วประูบที่หน้าผา “รารีสวัสิ์นะัวเล็อัวยัษ์” ื่นเ้ามาโวยวายน่าู ผมยิ้มอย่ามีวามสุ่อนหลับับนัวเล็ในอ้อมอ
End Part
“ฮือ ไอออออออออออออ ุนเน่ แ แทำอะไรรรรรรรรรรร ไมอันถึมีแ่ รอย หน้าอ็้วย”
หมายเหุ
เรื่อนี้วามีวามอบที่ เมียลีนสวยนะ๊ะ แผนเยี่ยม แ่นสวยะรอมือลีไหม ไรท์ไม่รู้เหมือนัน
อย่าไ้บีิน อมเม้นท์ิแท็มานะ
บแล้วนะรับฟิเรื่อแร ยัิมไ้นะรับ
ทวฟิไ้ที่ @gigtoyou หรือ #แอบรัikon
ผลงานอื่นๆ ของ ออมม่าBi ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ออมม่าBi
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น