Backward

เนื้อเรื่อง

             จริงๆวันนี้ก็เป็นแค่วันธรรมดาวันนึงของผมเท่านั้นเเหละ ผมเป็นแค่หนุ่มแว่นหน้าบ้านๆที่แอบหลงรักสาวน้อยคนนึงมาระยะนึงเเล้ว
จนถึงวันนี้ ที่ผมรวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อบอกเธอ วันที่ 1 เมษายน ยังไงละ ใครจะไปรู้ว่ามันจะเปลี่ยนชีวิตผมไปตลอดกาล พวกคุณอาจจะสับสนว่ามันเกิดอะไรขึ้น ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟังเอง เรื่องมันก็มีอยู่ว่า ... 

1 เมษายน 25xx

             วันนี้เป็นวันที่ใครๆก็รู้จักกันในนาม เมษาหน้าโง่ ยังไงละแต่สิ่งที่ผมทำต่างออกไปคือผมจะพูดความจริง 
" ว่าไง นัดเรามามีเรื่องอะไรหรอ นัท ? " สาวน้อยน่ารักได้กล่าวทักทายด้วยเสียงเหนื่อยหอบ
" ไม่เห็นต้องวิ่งมาเลยนี่ ไอซ์ " ผมอดขำกับท่าทางของเธอไม่ไหว
             เธอเป็นเพื่อนของเพื่อนผมอีกที แต่ผมแอบมองเธอมาตั้งแต่ ครึ่งปีที่แล้วแล้วละ 
" ว่าไงละ ไอซ์วิ่งมาเหนื่อยนะ มีอะไรก็ว่ามาเลย " เธอยังพูดพลางหอบเบาๆอยู่
" คือ เราชอบเธอนะ... " ผมได้สารภาพความในใจออกไป
" นายล้อเราเล่นหรือเปล่า ? " เด็กสาวตัวเล็กถามด้วยน้ำเสียงสงใส
" ถึงวันนี้คนอื่นเขาจะล้อเล่นกัน แต่เราพูดจริงๆนะ " สีหน้ามั่นใจของผม ทำเอาเธอตะลึง
" เอิ่ม...แต่เราคิดกับนัทแค่เพื่อนนะ แล้วอีกอย่างเราก็มีคนที่เราชอบอยู่แล้วด้วย " เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนไป
" เราผิดหวังในตัวนายจริงๆเลยนัท เราคงไม่กล้าไปไหนกับนายแล้วละ เรากลับก่อนนะ " น้ำเสียงของเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล 
            ผมจำได้ว่าช่วงวินาทีนั้นมันช่างยาวนาน ผมค่อยๆมองเธอเดินออกห่างจากผมไปเรื่อยๆจนลับตา ผมรู้สึกว่าผมทำอะไรลงไป ผมกำลังจะเสียเธอไป เพราะความวู่วามของตัวเอง

            ผมกลับมาบ้านแล้วก็พบว่าทุกสิ่งไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป จากที่เราเคยสนิทกันไปไหนมาไหนด้วยกัน เธอเริ่มตีตัวออกห่างจากผมเรื่อยๆ ทีละนิดๆ จนผมรู้สึกได้ว่าเหลือตัวคนเดียวอีกครั้ง
" ไม่เอาๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แบบนี้รับไม่ได้โว้ยยยยยยยยยยย " ผมทำได้แค่โมโหตัวเองที่ทำอะไรโง่ๆลงไป ทุกอย่างมันแก้ไขไม่ได้แล้วและผมกำลังจะเสียคนที่ผมรักที่สุดไป ผมได้แต่นึกถึงวันก่อนหน้านี้ ที่ยังไปเที่ยวด้วยกันอยู่
" ถ้าย้อนเวลาได้ก็คงดีสินะ " ผมพร่ำคิดแต่คำเดิมๆไปเรื่อยๆ ๆ จนหมดสติไป ทุกอย่างกลับเป็นสีดำ

            เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ผมเองก็ไม่ทราบ ผมเริ่มรู้สึกตัวและพยายามมองหานาฬืกา 
" หลับไปนานแค่ไหนละเนี่ย " ผมบ่นกับตัวเอง พลางเกาหัวยิกๆ แล้วผมก็ต้องตกตะลึงอีกครั้ง เพราะที่แปลกคือวันเวลามันไม่ใช่ 1 เมษา แต่เป็น 25 มีนา ยังไงละ
" ใครแอบมาเปลี่ยนเวลามือถือหรือยังไงวะ " ผมเริ่มหัวเสียกับสิ่งที่เกิดขึ้น วันเอพิ่วฟูลเดย์ ยังจะมีคนมาแกล้งผมอีก แค่นี้ยังรุ้สึกแย่ไม่พออีกหรอ แล้วผมก็ต้องตกใจอีกครั้งเมื่อมีคนโทรเข้าเครื่องผม ไอซ์ โทรมา
" โย่ว นัท ! วันนี้อย่าลืมที่นัดกันไว้นะ ตอน สิบโมง อนุ มาสายโดนตื๊บแน่ ... " สายตัดไป ทิ้งความสงสัยไว้ให้ผม นี่เราย้อนกลับมา วันที่ 25 มีนาจริงๆหรอ ? ผมตบหน้าตัวเอง ... เพี๊ยยยยยย ... เจ็บ ;3; ถึงจะยังสงสัยแต่นี่ก็จะ 9 โมงเเล้ว ผมเลยเก็บความสงสัยไว้เพียงเท่านี้แล้วรีบแต่งตัวออกจากบ้าน

            ผมจำได้ว่าวันที่ 25 เป็นยังไง มีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ผมรู้สึกเหมือนเล่นเทปเดิมซ้ำอีกรอบนึง ผมออกมาขึ้นรถเมล์ไม่ทันเหมือนเดิม เดินเจอคนเเถวบ้านคนเดิม ทุกอย่างมันเหมือนเดิมไปหมด 
" งั้นก็หมายความว่าเราก็แก้ไขมันได้นะสิ " ผมรุ้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก เพราะมันหมายความว่า ผมยังไม่ได้บอกชอบเธอ เธอยังไม่หนีหน้าผม ผมยังสามารถแก้ไขมันได้อยู่ ผมรีบเดินทางไปให้ถึงจุดหมาย แต่คราวนี้ผมจะทำให้มันดีกว่าเดิม จากที่ไม่รู้ตอนนี้ก้รุ้เเล้ว จากที่ผมพาเธอเดินหลงทางในวันนั้น รอบนี้ผมก็พาไปถูกได้เลย วันเวลาของผมผ่านไปไวเหมือนโกหก
" โห วันนี้สนุกมากเลย นัท วางแผนไว้หมดเลยหรอ ไม่หลงเหมือนแต่ก่อนเลย " เธอทำหน้าแปลกใจอย่างบอกไม่ถูก
" แน่นอน นี่ใคร ? โถ่ เลิกสงสัยได้เเล้ว " ผมทำหน้าตาเกรียนใส่เธอไป ความรุ้สึกเหมือนผมชนะเธอ

            หลังจากผมกลับมาบ้าน ความคิดนึงของผมก็ผุดขึ้นมา ถ้าเป็นไปได้ผมคงไม่อยากเจอแฟนคนแรกของผม เธอฝากแผลใจไว้ด้วยการนอกใจ ทำเอาผมฝันร้ายไปหลายเดือน นัทจะไม่ทน จำได้ลางๆว่าก่อนหมดสติ ผมนึกถึงวันที่ 25 พอดี
" งั้นก็หมายความว่า ถ้าคิดถึงวันนั้นก่อนจะหมดสติไปก็อาจจะย้อนเวลาได้สินะ " ผมบ่นกับตัวเองแล้วนึกถึงวันที่เจอแฟนเก่าวันแรก แล้วผมก็หมดสติไป

             ผมรู้สึกตัวอีกครั้ง แต่ว่ามีบางสิ่งเปลี่ยนไป ห้องของผมมันยังไม่ได้จัดใหม่ แสดงว่าผมกลับมาเมื่อสองปีที่แล้ว ทุกอย่างเป็นไปตามแผน ผมไม่ไปตามนัดที่แฟนเก่านัดไว้ ผมคิดว่าเรื่องน่าจะจบลง ผมควรจะกลับโลกปัจจุบันซักที ผมหมดสติไป

             ผมตื่นขึ้นอีกครั้ง ในวันที่ 1 เมษาวันเดิม สถานะการณ์ยังไม่ชัดเจน ผมจึงพยายามจะติดต่อ ไอซ์ แต่ทว่า ... กลับไม่มีเบอร์ ไอซ์ อยู่ในเครื่อง 

" เห้ย ได้ไงวะ  "

To be continue น้ะจ้ะ ตันจ้ะ =w=