ผู้สืบทอดเพียงคนเดียว - นิยาย ผู้สืบทอดเพียงคนเดียว : Dek-D.com - Writer
×

    ผู้สืบทอดเพียงคนเดียว

    โดย ayumisan

    ไซโตะ อาคิยามะ นักเรียนม.ปลายที่พึ่งเรียนจบไปด้วยการต้มตุ๋นชาวบ้านและทำงานสกปรก จนวันนึงเขาได้เสียชีวิตจากการขายยาให้กับพวกยากูซ่า! (แต่นั่นกลับอยู่ในความตั้งใจของเขา!?)

    ผู้เข้าชมรวม

    78

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    78

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 เม.ย. 67 / 04:38 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ณ ตรอกที่มืดมิดยามค่ำคืนที่มีเสียงรถวิ่งผ่านเป็น

    ระยะๆ มีชายผมดำตาสีดำใส่เสื้อแขนยาวเเละใส่แมสและหมวกปิดบังใบหน้ากำลังยืนรออะไรซักอย่างพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่...



    ผมไซโตะ อาคิยามะ เป็นนักเรียนม.ปลายที่พึ่งเรียนจบโดยการต้มตุ๋นคนอื่นเพื่อหากิน 

    เพราะพ่อแม่ของผม พวกเขาเสียไปตั้งแต่ผมขึ้นม.ต้นปีสองแล้วล่ะ ผมเองก็ไม่มีญาติที่ไหนซะด้วยสิ?...

    แต่ช่างเรื่องนั้นเถอะ เพราะว่าตอนนี้ผมกำลังรอที่จะได้เจรจาธุรกิจครั้งใหญ่อยู่?

    ธุรกิจที่จะเปลี่ยนชีวิตของผม!?

    'ผมได้นัดขายสิ่งผิดกฏหมายกับพวกแก๊งค์ยากูซ่า แต่นี่คงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วล่ะ'(!?)
    “มาแล้วสินะ”

    ไซโตะได้ยิ้มขึ้นเล็กน้อยภายใต้แมสก่อนที่จะมีชายวัยกลางคนรูปร่างใหญ่ราว4-5คนเดินเข้ามาในตรอกนั้น

    “ของที่ตกลงกันไว้ล่ะ”

    “อะ นี่ไง”

    ไซโตะได้ยื่นกระเป๋าใบใหญ่ในมือให้กับชายร่างใหญ่ที่มีรอยสักดูน่ากลัว

    “แต่ว่า ตอนนี้น่ะ ราคามันขึ้นอยู่นะ”

    “ห๊าาา!! แกว่าไงนะ”

    “ไม่ได้ยินหรอ ก็บอกว่าช่วงนี้ราคามันขึ้นไงล่ะ”

    “เพราะงั้นจาก3,000,000เยนที่ตกลงไว้ทีเเรก มันเลยเปลี่ยนเป็น5,000,000เยนแล้วล่ะ”

    ชายร่างใหญ่ทำท่าทางครุ่นคิด

    “หึ หึ...งั้นสินะ”
    “เห้ยย เอาให้มันไป”

    'หืม...ทำไมมันง่ายจังเลยล่ะ ผมทำท่าสงสัยก่อนที่จะรู้ตัวแล้ววิ่งหนี แต่ว่า'

    ปั้ง! ปั้ง ปั้ง ปั้ง!

    'ก่อนที่ผมจะวิ่ง ลูกน้องทั้ง4ของมันก็หยิบปืนยิงมาที่ผม'

    ชายร่างใหญ่ได้ยิ้มเยาะก่อนที่จะเดินจากไปและลูกน้องของมันก็เดินตามไปพร้อมกับหัวเราะเบาๆ

    'นี่มันคงคิดจะทำอย่างงี้แต่แรกแล้วสินะ ก็ว่าอยู่ทำไมถึงง่ายจัง เพราะไม่ว่าจะราคาเท่าไหร่มันก็ไม่สนใจอยู่แล้ว'

    'ผมคงกำลังจะตายสินะ แต่ว่ามันจะปล่อยศพผมไว้อย่างงี้หรอ ทำงานชุ่ยกันจังเลยนะ'


    ไซโตะได้หลับตาลงแล้วจากไปทั้งอย่างงั้น...


    .



    .



    .




    'อืมมม  ที่นี่มันต่างโลกงั้นสินะ?'

    ผมตื่นขึ้นมาในห้องที่ดูหรูหราโอ่อ่า

    'หึ หึ การคาดการของผมถูกต้องงั้นหรอ'

    ถึงจะไม่แน่ใจเรื่องการเกิดใหม่แต่ผมกลับรู้สึกได้ว่าโลกใบนี้ไม่ใช่โลกที่ผมควรอยู่...

    และมีโลกอีกใบกำลังเรียกหาผม

    ใช่แล้วผมควรเปลี่ยนมัน!?

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น